In het septembernummer van Wetenschap in Beeld Historia wordt de vraag beantwoord of men in de klassieke oudheid bekend was met dinosauriërs. De auteur, Jannik Petersen, geeft een bevestigend antwoord op deze vraag. We vatten hieronder het antwoord samen, met enkele annoterende opmerkingen van ondergetekende.
Het is goed om te zien dat steeds meer historici erkennen dat dinosauriërs bekend waren in de klassieke oudheid. Sommige creationisten menen dat deze bekendheid komt omdat men in die tijd deze draken levend heeft gezien.1 Anderen zijn sceptisch. Voor naturalisten is het onmogelijk dat mensen uit de klassieke oudheid levende dinosauriërs hebben gezien. Zij zoeken andere verklaringen voor dit verschijnsel, die ook plausibel klinken. In ieder geval was men bekend met dinosauriërs in de klassieke oudheid.
Er werden toen namelijk ook botten van grote prehistorische dieren opgegraven. “Maar anders dan nu namen de mensen hun toevlucht tot fantasierijke verklaringen om de gigantische botten een plek te geven.” Op de afbeelding bij het antwoord zien we een Griekse vaas voor wijn, met daarop plaatjes van botten van grote prehistorische dieren. De mensen geloofden toen dat deze fossielen van wezens uit mythen en sagen waren. “Griekse en Romeinse bronnen maken gewag van reusachtige botten als overblijfselen van mythologische helden.” Ook de Chinese historicus Chang Qu, uit de vierde eeuw na Chr., schreef dat er in de regio van Sichuan botten waren gevonden van een draak. Griekse geschiedschrijver Herodotus, uit de vijfde eeuw vóór Christus) schrijft in één van zijn werken dat de Spartanen het skelet van de mythische held Orestes gevonden hadden. Toen er tijdens de regeerperiode van keizer Tiberius (14 tot 37 na Christus) een hevige aardbeving plaatsvond in Pontus, het huidige Turkije, kwamen er ook grote beenderen aan de oppervlakte. Hoewel de bewoners de beenderen niet wilden aanraken, uit angst voor de toorn van de goden, stuurden ze wel een 30 centimeter lange tand naar de keizer. Deze bepaalde op basis van de tand de grootte van de mythische held. Moderne experts menen dat men de fossielen van de steppenmammoet gevonden had.
Volgens diverse historici, zoals dr. Adrienne Mayor, zijn de veel verhalen over mythische wezens ontstaan doordat men in de klassieke oudheid stuitte op fossielen van dinosauriërs en andere prehistorische beesten. De griffioen zou zijn ontsproten aan de vondst van botten van de Protoceratops andrewsi. Paleontoloog en evolutionair bioloog wijlen dr. Othenio Abel (1875-1946) meende dat vondsten van fossiele olifanten leidden tot de bekende eenogige cycloop. “Omdat de schedel van het dier in het midden een gat heeft voor de slurf, dat kon worden aangezien voor een grote oogkas.”2
N.a.v.: Petersen, Jannik, 2025, Waren dinosauriërs bekend in de klassieke oudheid?, Wetenschap in Beeld Historia 2025 (9): 13.
Voetnoten
- https://oorsprong.info/onze-voorouders-zouden-dinoplaatjes-herkennen/.
- Toen we onlangs in Burgers’ Zoo waren hebben we dat ook gezien en er voor deze website over geschreven: https://oorsprong.info/een-kijkje-in-de-olifantenstal-van-burgers-zoo-de-schedel-met-een-gat-van-voren/.