Fundamentum

Het wapenboek van Maximiliaan Louis van Hangest d’Yvoy (1753-1831) geeft een schat aan informatie over glazen, graven en wapen- en rouwborden. Veel van deze informatie is door de achterliggende oorlogen verloren gegaan, maar dankzij het wapenboek Van Hangest d’Yvoy kan er een reconstructie worden gemaakt. In deze serie wil het wapenboek doorkruisen op telgen uit het geslacht Van Meerten. Ervan uitgaande dat de copyright verstreken is, heb ik specifieke uitsneden gemaakt.¹ Het boek is te bezichtigen via het ledendeel van Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde (KNGGW).² De tiende bijdrage in deze serie gaat over het rouwbord van Ernst van Abcoude van Meerten.

Het rouwbord van Ernst van Abcoude van Meerten was, samen met die van zijn eerste en tweede vrouw³, te vinden in kerk van Vianen. De tekst op het rouwbord luidt “Hier leijt begrave den Hoog Edele Gebooren Ernst van Abcoude van Meerten, oud 63 Jaaren 6 Maenden, in den jaeren 1625 geworden Drossaerd Surintendent van Zijn Excel: van Brederode, der Vrije Steede en Landen van Vianen, Meijde, Noordeloos Lc. Sergeant Major en Captein te voet, van het Eerste Hollandsche Regiment van de Graef van Brederode, na dat hij het land ruim 44 jaeren, gedient hadde. Godzalig in den Heeren ontslapen, binnen Vianen op den 14 Sept. 1657”. In het midden zien we in een schild het familiewapen Van Abcoude van Meerten. Ernst was eerst getrouwd met Lucia van Reede en daarna met Gerardina van Waenroij. Aan de linkerkant van dit rouwbord zien we de wapens van: Van Abcoude van Meerten en Van Waenroij. Aan de rechterkant zien we alleen het wapen van: Splijthoff. De andere schildvorm is leeg. Het rouwbord hing ‘in eenen Capel teegens over dien van Brederode’.

Uitleg: Ernst van Abcoude van Meerten was een zoon van Pieter van Abcoude van Meerten en Anna Splijthoff. Vader Pieter was een zoon van Johan van Abcoude van Meerten en Anna van Grol.⁴ Het bord van de moeder van Anna Splijthoff ontbreekt. Zij was een dochter van Helmich Splijthoff en Maria van Renesse van Wulven. Zij was de dochter van Adriaan van Renesse van Wulven en Anna van Abcoude van Meerten.

Voetnoten

Het wapenboek van Maximiliaan Louis van Hangest d’Yvoy (1753-1831) geeft een schat aan informatie over glazen, graven en wapen- en rouwborden. Veel van deze informatie is door de achterliggende oorlogen verloren gegaan, maar dankzij het wapenboek Van Hangest d’Yvoy kan er een reconstructie worden gemaakt. In deze serie wil het wapenboek doorkruisen op telgen uit het geslacht Van Meerten. Ervan uitgaande dat de copyright verstreken is, heb ik specifieke uitsneden gemaakt.¹ Het boek is te bezichtigen via het ledendeel van Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde (KNGGW).² De negende bijdrage in deze serie gaat over het rouwbord van Lucia van Reede.

Het rouwbord van Lucia van Reede was, samen met die van haar man³, te vinden in kerk van Vianen. De tekst op het rouwbord luidt “In ’t jaar ons heeren 1635 den 12 Oct. is in den Heeren gerust de Wel. Ed. vrouwe Lúcia van Reede in haar leven huisvrouw van den Wel. Ed: Gestr. Heer Ernst van Abcoude van Meerten Drossaart en Capt. tot Viaanen”. In het midden zien we in een gedeeld schild de familiewapens Van Abcoude van Meerten en Van Reede. Lucia was getrouwd met Ernst van Abcoude van Meerten. Aan de linkerkant van dit rouwbord zien we de wapens van: Van Reede, Van Nijenrode, Van Goor en Van Renesse. Aan de rechterkant zien we de wapens van: Peunis van Diest, Van Diest, ? en Ter Borch.⁴

Uitleg: Lucia van Reede was een dochter Godard van Reede en Mechtild van Diest. Vader Godard was de zoon van Godard van Reede en Geertruid van Nijenrode. Opa Godard was een zoon van Adriaan van Reede en Lucie van Goor. Oma Geertruid was een dochter van Ernst van Nijenrode en Margarethe Van Renesse. Moeder Mechtild was een dochter van Johan Peunis van Diest en Richarde van Diest. Opa Johan was een zoon van ? Peunis van Diest en ? ?. Oma Richarde was een dochter van Cornelis van Diest en Anna ter Borch.

Voetnoten

Mr. Everardus Bonifacius François Frederik baron Wittert van Hoogland (1875-1959) stelde in 1913 het eerste deel van het boek ‘De Nederlandsche Adel’ samen. Dit boek is digitaal te raadplegen via de website Delpher. In dit boek wordt het echtpaar Johan van Brakell (?-1580) en Johanna van Meerten (?-1600) en (een deel van) hun gezin genoemd.¹

Van bladzijde 341-344 wordt de familie Van Brakell beschreven. Het wapen wordt door Wittert van Hoogland weergegeven en als het volgt omschreven: “In rood twee rechtop geplaatste en van elkander afgewende zilveren zalmen, vergezeld van negen herkruiste gouden kruisjes met spitsen voet, 3, 3 en 3 (van het tweede drietal staat 1 kruisje tusschen de zalmen en de 2 aan de schildzijden). Gouden helm met rood gouden wrong en goud roode dekkleden. Helmteeken: een uitkomende rood-getongde gouden adelaar. Schildhouders: twee roodgetongde gouden leeuwen.” Het geslacht is protestants en wordt gekend als een adellijk geslacht van de Bommelerwaard. We gaan in dit artikel niet het hele geslacht af, maar blijven steken bij Cornelis van Brakell en zijn zoon Johan van Brakell. Cornelis van Brakell behoorde tot het Ridderschap van Nijmegen. Hij was gehuwd met Margriet toe Boecop. Hun zoon was Johan van Brakell tot Karmenstein. Deze Johan was een van de verbonden Edelen en getrouwd met Johanna van Meerten.² Wittert van Hoogland noemt drie zonen van het echtpaar: Cornelis, Dirk en Lodewijk. (1) Cornelis was Drost van Leede. (2) Dirk was lid van de Ridderschap van Nijmegen en trouwde op 8 maart 1587 met Petronella Vijgh, samen kregen zij in ieder geval één zoon: Derk. (3) Lodewijk van Brakell tot Karmenstein was gehuwd met Catharina Tempier. Wittert van Hoogland gaat vervolgens verder met dit gezin. Dat laat ik hier rusten.³

Voetnoten

Arnoldus Buchellius (Aernout van Buchell) was een ware wapenkunstenaar. Hij tekende diverse rouwborden en talloze wapens van adellijke geslachten. Een van zijn werken kreeg de titel ‘Album Amicorum’ en bevat een aantal wapens van adellijke families. Ook het familiewapen van ‘Van Meerten’ en ‘Van Eck van Panthaleon’ kregen een plaatsje in dit boek. Met dank aan de Universiteitsbibliotheek van de Universiteit Leiden is dit boek digitaal in te zien. De wapens Van Meerten en Van Eck van Panthaleon worden hieronder uitgelicht. Onder de wapens een korte uitleg, met behulp van de uitleg van Kees Smit.¹

Smit heeft het boek bestudeerd, getranscribeerd en uitgelegd voor de online exhibition ‘Het album amicorum van Aernout van Buchell’.² Aan het begin van het document legt Smit uit wat een ‘album amicorum’ is en vertelt hij meer over de ontstaans- en ontwikkelingsgeschiedenis van het album. Hieronder richten we ons echter op de uitleg van Smit aangaande twee familiewapens.

Het valt Smit op dat de tekening van het Familiewapen Van Meerten (zie hierboven) ongedateerd is. De uitvoering is volgens de scribent hetzelfde als de wapens van Janus Ruysius. “Er lijkt bij deze wapens eenzelfde sjabloon gebruikt te zijn voor schildvorm, helm en dekkkleden.” Hij meent, op grond van de bijdrage van Ruysius (die gedateerd wordt op 26 april 1590, dat het ongedateerde wapen van Van Meerten daarom op circa 1590 gedateerd te kunnen worden. Het wapen van Van Meerten is te vinden op folio 30. Op bladzijde 30 van het document van Smit wordt dit familiewapen besproken. “In zwart een springende zilveren windhond, goud getongd en genageld en met een gouden halsband; dekkleed zilver, gevoerd van zwart; helmteken: tussen een gesloten vlucht van zwart en zilver de hond uit het schild, zittend. De gebruikte ijzergallusinkt uit het schild is grotendeels verkleurd naar bruin. Voor het dekkleed is een andere inkt gebruikt die ook bruin aandoet; hier lijkt echter geen sprake van verkleuring te zijn. Toch moet wel zwart bedoeld zijn, aangezien het schild zelf ook zwart is.” Smit geeft aan dat dit een bijdrage is van een onbekende. De scribent speculeert dat het hier gaat om een lid van de Utrechtse familie Van Meerten. “Zo liet Arnout van Meerten dit wapen aanbrengen in het album amicorum van Reinout van Brederode (1567-163).” Smit voert als bron hiervoor aan: ‘UB Leiden, hs. PAP 22, fol 16’. Omdat dit wapen direct volgt op het wapen Van Eck van Panthaleon denk ik zelf dat het gaat om een afstammeling van Dirck van Meerten en Bertha van Eck van Panthaleon. Dit is geen Utrechtse Van Meerten, maar een Betuwse (Ingen/Huissen).³ Dezelfde combinatie Van Meerten en Van Eck van Panthaleon is ook te vinden bij het echtpaar Dirck van Meerten en Christina van Eck van Panthaleon⁴ en Bartholomeus van Eck van Panthaleon en Katrijn van Meerten.⁵ Als literatuur wordt ‘Rolland 1912, pl. 178 (wapen Van Meerten)’ genoemd. In de literatuurverwijzing (p. 94) lezen we: “Rolland 1912 = V. Rolland, Planches de l’Armorial Général de J.-B. Rietstap 4. Parijs 1912.” ⁶

Het valt Smit op dat die Van Eck van Panthaleon ook ongedateerd is. Maar de scribent ziet gelijkenis met het wapen van Philibert van Tuyll van Serooskerke. “Wellicht kan dit wapen daarom op circa 1638 gedateerd worden.” Op bladzijde 76 wordt het wapen kort door Smit beschreven. “Gedeeld van groen en rood en een zilveren verheven schuinbalk over alles heen; dekkleed zilver, gevoerd van rood; helmteken: drie struisveren, groen, zilver en rood, komende uit een gouden adelaarsbeen.” Het betreft volgens Smit een bijdrage van een onbekend lid van het geslacht Van Eck van Panthaleon. Voor mijn persoonlijke duiding zie hierboven. Er wordt verwezen naar: ‘Wijnaendts van Resandt 1914; NA 82 (1992)’. In literatuurlijst (p. 95) is de volledige referentie te vinden: “Wijnaendts van Resandt 1914 = W. Wijnaendts van Resandt, ‘De herkomst van de tak van het geslacht van Eck, thans geheeten van Panthaleon van Eck’, in: De Nederlandsche Leeuw 32 (1914), kk. 273-279.” NA is het Nederlands Adelsboek de 82e editie (1992).

Voetnoten

Onlangs kreeg ik de vraag hoeveel soorten familiewapens ‘Van Meerten’ kent. Dat zijn er ten minste vier: Betuwse Van Meerten (hazewindhond), Betuwse/Utrechtse Van Meerten (hoefijzers), Utrechtse Van Abcoude van Meerten (zuilen en witte/grijze leeuw) en Gorinchemse Van Meerten (rode leeuw). Op een wapenkaart ben ik nog een vijfde tegengekomen, maar daarover bestaat nog veel onduidelijkheid.

J.B. Rietstap heeft duizenden wapens verzameld en gepubliceerd in zijn ‘Planches de l’Armorial Général’.¹ In deel vier komen de verschillende wapens voor. Dit deel is te vinden via Delpher. Hieronder een uitsnede van de vier verschillende wapens volgens Rietstap.

De Van Meertens met het hoefijzer komen voor in Breda, Holland, Utrecht en (eigen ervaring) Betuwe. De Van Meertens met de hazewindhond komen voor in Holland, Utrecht en (eigen ervaring) Betuwe. De Van Meertens met de rode leeuw komen voor in Gorinchem (voorouders van deze tak komen oorspronkelijk uit Utrecht). De Van Meertens met de zuilen en de witte/grijze leeuw komen voor in Utrecht en Holland.

Voetnoten

Het wapenboek van Maximiliaan Louis van Hangest d’Yvoy (1753-1831) geeft een schat aan informatie over glazen, graven en wapen- en rouwborden. Veel van deze informatie is door de achterliggende oorlogen verloren gegaan, maar dankzij het wapenboek Van Hangest d’Yvoy kan er een reconstructie worden gemaakt. In deze serie wil het wapenboek doorkruisen op telgen uit het geslacht Van Meerten. Ervan uitgaande dat de copyright verstreken is, heb ik specifieke uitsneden gemaakt.¹ Het boek is te bezichtigen via het ledendeel van Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde (KNGGW).² De achtste bijdrage in deze serie gaat over het rouwbord van Geertruida Dorothea van Goltsteijn.

Het rouwbord van Geertruida Dorothea van Goltsteijn was te vinden in kerk van Jutphaas. De tekst op het rouwbord luidt “O 6 februari 1723”. In het midden zien we in een gedeeld schild de familiewapens Bartolotti en Van Goltsteijn. Geertruida Dorothea was getrouwd met Johan Baptista Bartolotti van den Heuvel (1644-1703). Aan de linkerkant van dit rouwbord zien we de wapens van: Van Goltsteijn, De Cock van Delwijnen, Van Meeckeren, Tempier, Van Egmont, Van Meerten, Schull, en Van den Bosch. Aan de rechterkant zien we de wapens van: Van Brakell, Millinck, Van Meerten, Vaeck, Van Bremt, Van Eck en Van Wees. Naast dit rouwbord heeft Van Hangest D’Yvoy een rouwbord getekend van de echtgenoot van Geertruida Dorothea van Goltsteijn. De wapens Tempier en Van den Bosch horen bij de Van Brakell-kant (rechts). De wapens van De Ruijter en Van Eck horen juist aan de linkerkant. Hij overleed op 5 januari 1703, maar zijn bord laten we hier rusten.

Uitleg: Geertruida Dorothea van Goltsteijn was een dochter van Adriaan Johan van Goltsteijn en Catharina van Brakell. Vader Adriaan Johan was de zoon van Johan van Goltsteijn en Geertruid de Cock van Delwijnen. Opa Johan was een zoon van Willem van Goltsteijn en Catharina van Meeckeren. Oma Geertruid was een dochter van Gijsbert de Cock van Delwijnen en Maria van Meerten.³ Overgrootvader Willem was een zoon van Johan van Goltsteijn en Hendrieke bastaarddochter Van Egmont. Overgrootmoeder Catharina was een dochter van Rense van Meeckeren en Elisabeth Schull. Overgrootvader Gijsbert was een zoon van Johan de Cock van Delwijnen en Anna de Ruijter. Overgrootmoeder Maria was een dochter van Dirck van Meerten en Bertha van Eck van Panthaleon.⁴ De vrouwelijke lijn was via moeder Catharina van Brakell, zij was een dochter van Johan van Brakell en Hendrike van Millinck. Opa Johan was een zoon van Lodewijk van Brakell en Catrina Tempier. Oma Hendrike was een dochter van Johan van Millinck en Margarita Vaeck. Overgrootvader Lodewijk was een zoon van Johan van Brakell en Johanna van Meerten.⁵ Overgrootmoeder Catrina was een dochter van Gerard Tempier en Helena van den Bosch. Overgrootvader Johan was een zoon van Lambrecht van Millinck en Anna van Bremt. Overgrootmoeder Margarita was een dochter van Hendrick Vaeck en Anna van Wees.⁶

Voetnoten

Hierboven wordt de overlijdensakte van Adriana Catharina van Meerten (1843-1868) weergegeven.¹ Op 19 december 1868 om half elf in de ochtend verscheen de heer Hermanus Hartogh Heijs (1839-1889) voor de Ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de Gemeente Delft om aangifte te doen van het overlijden van zijn vrouw. De ambtenaar in functie was wethouder Aart van der Leeuw (1818-1892). Hermanus was negen en twintig jaar oud en scheepsbouwmeester van beroep. Hij deed de aangifte samen met zijn vader de heer Hermanus Hartogh Heijs (1811-1892), zeven en vijftig jaar oud en fabrikant van beroep. De eerste aangever was dus de echtgenoot en de tweede aangever de schoonvader van de overledene. Zij verklaarden dat Adriana Catharina op 18 december 1868 om acht uur in de ochtend is overleden in de leeftijd van vijf en twintig jaar. Adriana Catharina was particuliere, geboren te Delft en woonachtig aan de Markt (wijk vier nummer 367) te Delft.² Zij was de echtgenote van de heer Hermanus Hartogh Heijs en een dochter van de heer Huibert Eliza van Meerten (1803-1890) en Dina van der Willigen (1814-1891).³ Huibert Eliza was distillateur van beroep en het echtpaar woonde te Delft.

Voetnoten

Hierboven wordt de geboorteakte van Adriana Catharina van Meerten (1843-1868) weergegeven.¹ Op 14 november 1843 om tien uur in de middag verscheen Huibert Eliza van Meerten (1803-1890) voor de Ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de Gemeente Delft om aangifte te doen van de geboorte van zijn dochter. De ambtenaar in functie was wethouder Daniel van Koetsveld (1786-1871). Huibert Eliza was negen en dertig jaar oud en fabrikant van beroep. Hij verklaarde dat Adriana Catharina op 10 november 1843 om half tien in de ochtend geboren is. Haar moeder was Dina van der Willigen (1814-1891), acht en twintig jaar oud.² Het echtpaar woonde te Delft in wijk zes nummer 71. Huibert Eliza had twee getuigen meegebracht: (1) Lambertus Anthonij van Meerten (1769-1855)³, vijf en zeventig jaar oud, fabrikant van beroep en Lid van de Raad van Delft, en (2) Nicolaas Gerrit van Meerten (1800-1863)⁴, drie en veertig jaar oud en fabrikant van beroep.

Voetnoten

Het wapenboek van Maximiliaan Louis van Hangest d’Yvoy (1753-1831) geeft een schat aan informatie over glazen, graven en wapen- en rouwborden. Veel van deze informatie is door de achterliggende oorlogen verloren gegaan, maar dankzij het wapenboek Van Hangest d’Yvoy kan er een reconstructie worden gemaakt. In deze serie wil het wapenboek doorkruisen op telgen uit het geslacht Van Meerten. Ervan uitgaande dat de copyright verstreken is, heb ik specifieke uitsneden gemaakt.¹ Het boek is te bezichtigen via het ledendeel van Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde (KNGGW).² De zevende bijdrage in deze serie gaat over het rouwbord van Alijt van Eck.

Het rouwbord van Alijt van Eck was te vinden in de Sint Joriskerk te Amersfoort. De tekst op het rouwbord luidt “O 22 april 1649”. In het midden zien we in een gedeeld schild de familiewapens Van Schadijck (of: Van Schaijck) en Van Eck. Alijt was getrouwd met mr. Peter van Schadijck. Aan de linkerkant van dit rouwbord zien we de wapens van: Van Eck, De Beer, Van Meeckeren en Van Meerten. Aan de rechterkant zien we de wapens van: Van Meeckeren, Van Meeckeren, Van Wijhe en Van Bemmel. In het vorige deel hebben we drie rouwborden weergegeven met dezelfde kwartieren.³ Naast dit rouwbord heeft Van Hangest D’Yvoy een rouwbord getekend van de zoon van het genoemde echtpaar: Everhard Schadijck (?-1666). Hij overleed op 1 oktober 1664, maar zijn bord laten we hier rusten.

Uitleg: Alijt was een dochter van Johan van Eck van Panthaleon en Elisabeth van Meeckeren. Vader Johan was de zoon van Henrick van Eck van Panthaleon en Aleijda de Beer. Opa Henrick was een zoon van Johan van Eck van Panthaleon en Aleid van Meeckeren. Dit waren eveneens de ouders van Bertha van Eck van Panthaleon, getrouwd met Dirck van Meerten.⁴ Dat maakt Dirck en Bertha tot oudoom en oudtante van Alijt. Overgrootvader Johan was een zoon van Bartholomeus van Eck en Otte van Meerten. De vader van Otte (Johan) voerde een ander wapen dan het bekende familiewapen Van Meerten (de klimmende hazewindhond). De vrouwelijke lijn was een stuk ingewikkelder en ik geef deze lijn (zoals gezegd in de vorige bijdrage) voor een betere. Moeder Elisabeth was een dochter van Dirck van Meeckeren en N.N. van Meeckeren. Opa Dirck was een zoon van Dirck van Meeckeren en Elisabeth van Wijhe. Oma N.N. was een dochter van Johan van Meeckeren en Hadewich van Bemmel. In de vorige bijdrage hebben we ook een kwartierstaat gedeeld, om duidelijkheid te scheppen. Zoals gezegd is het linkerdeel juist bevonden, maar kan het rechterdeel (dus het voorgeslacht van Elisabeth van Meeckeren) mogelijk onjuistheden bevatten. Mocht u een betere kwartierstaat kunnen geven, kan dat via ons contactformulier!

Voetnoten

Het wapenboek van Maximiliaan Louis van Hangest d’Yvoy (1753-1831) geeft een schat aan informatie over glazen, graven en wapen- en rouwborden. Veel van deze informatie is door de achterliggende oorlogen verloren gegaan, maar dankzij het wapenboek Van Hangest d’Yvoy kan er een reconstructie worden gemaakt. In deze serie wil het wapenboek doorkruisen op telgen uit het geslacht Van Meerten. Ervan uitgaande dat de copyright verstreken is, heb ik specifieke uitsneden gemaakt.¹ Het boek is te bezichtigen via het ledendeel van Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde (KNGGW).² De zesde bijdrage in deze serie gaat over drie rouwborden van telgen uit het geslacht Van Eck, overleden in 1658, 1662 en 1669.

Het rouwbord van deze drie telgen was te vinden in de kerk van Ingen. De teksten op de rouwborden luidt respectievelijk: “O 3 Junij 1658”, “O 18 Oct: 1662” en “O 4 April 1669”. De laatstgenoemde rouwborden waren volgens Van Hangest D’Yvoy niet in kleur, maar zwart uitgevoerd. In het midden zien we het familiewapen Van Eck. Het gaat om drie kinderen van Johan van Eck van Panthaleon en Elisabeth van Meeckeren. Dit echtpaar kreeg ten minste vijf kinderen: Johan, Margriet, Alijt, Henrick en Maria. Het rouwbord van Alijt hangt in Amersfoort. Een ander rouwbord van een vrouwelijke telg hangt eveneens in Ingen, maar ook daar wordt geen naam genoemd. Het gekleurde rouwbord is vermoedelijk van Johan van Eck en één zal ook van Henrick van Eck zijn. Aan de linkerkant van deze rouwborden zien we de wapens van: Van Eck, De Beer, Van Meeckeren en Van Meerten. Aan de rechterkant zien we de wapens van: Van Meeckeren, Van Meeckeren, Van Wijhe en Van Bemmel.

Uitleg: Deze drie individuen waren, zoals gezegd, kinderen van Johan van Eck van Panthaleon en Elisabeth van Meeckeren. Vader Johan was de zoon van Henrick van Eck van Panthaleon en Aleijda de Beer. Opa Henrick was een zoon van Johan van Eck van Panthaleon en Aleid van Meeckeren. Dit waren overigens eveneens de ouders van Bertha van Eck van Panthaleon, getrouwd met Dirck van Meerten.³ Overgrootvader Johan was een zoon van Bartholomeus van Eck en Otte van Meerten. De vader van Otte (Johan) voerde zo te zien een ander wapen dan het bekende familiewapen Van Meerten (de klimmende hazewindhond). De vrouwelijke lijn blijkt een stuk ingewikkelder (minder goed gedocumenteerd) te zijn en daarom geef ik dit deel van de kwartierstaat voor een betere. Moeder Elisabeth was een dochter van Dirck van Meeckeren en N.N. van Meeckeren. Opa Dirck was een zoon van Dirck van Meeckeren en Elisabeth van Wijhe. Oma N.N. was een dochter van Johan van Meeckeren en Hadewich van Bemmel. Hieronder heb ik de kwartierstaat uitgeschreven. Zoals gezegd is het linkerdeel juist bevonden, maar kan het rechterdeel (dus het voorgeslacht van Elisabeth van Meeckeren) mogelijk onjuistheden bevatten. Mocht u onjuistheden zien in dit deel van de kwartierstaat dan kunt u dat doorgeven via ons contactformulier!

Voetnoten