“Dan tuimelt opnieuw een stortvloed over hem heen. Als hij weer kan ademhalen, hebben de golven hem weer verder meegesleurd. Hij kijkt in de richting van het wrak. ‘Noa!’ schreeuwt hij zo hard als hij kan. Het geraas van de golven is het antwoord. Ondanks al zijn pogingen drijft elke vloedgolf hem steeds verder bij het wrak vandaan. Weer hoort hij een kreet van Noa. ‘Noa!’ schreeuwt hij wanhopig. Maar zijn stem versmoort in de golven…”
Wim Mekelenkamp schreef in 2015 voor De Banier een heel spannend boek voor tieners. De titel luidt: ‘Het geheim van De Vuurvis’. De mooie illustraties zijn van Adri Burghout. In het boek ontrafelen vier jongeren die op vakantie zijn aan zee het geheim van De Vuurvis. Dit schip is een eeuw geleden gestrand en alleen bij springtij nog te zien is. De jongeren besluiten om het schip midden in de nacht te gaan bezoeken. Omdat de springvloed snel opkomt, sneller dan de jongeren hadden verwacht, loopt dit maar nippertje goed af. Rond die De Vuurvis blijkt zich een hele familiestrijd af te spelen over een jutterserfenis. Gelukkig lossen de vier vrienden dit op en loopt het hele verhaal goed af. Een spannend leesboek voor onze tieners.
Geschapen zee
Wim Mekelenkamp heeft ook oog voor de vroege schepping en dan vooral voor de geschapen zee. Hij schrijft op bladzijde 41:
“Jongen, vertrouw in je leven op God, de grote Schipper. Ooit zal je inzien dat de Schepper van de zee de Schipper van je leven is.” Ik heb er nooit zo in geloofd, maar achteraf zou je haast denken dat Hij me al die jaren heeft gespaard.’ ‘Daar bent u dan toch zelf het bewijs’, merkt Noa op. De ruwe zeeman kijkt haar verbaasd aan. Dan staart hij in gedachten naar buiten. ‘Tja…Zó heb ik het nooit bekeken’.”
Later wordt hier op teruggekeken wanneer de zeeman berouw heeft van zijn leven. Op bladzijde 138 wordt geschreven:
“‘Ooit zou ik het inzien, zei mijn eigen vader vroeger, dat de Schepper van de zee, de Schipper in mijn leven is! Ik heb veel grote gevaren meegemaakt op alle wereldzeeën. Maar om dát in te zien, moest ik bijna verdrinken in onze eigen haven.’”
Goed om te zien dat de auteur aandacht heeft voor Gods schepping en Zijn voorzienigheid. Er niet té dik bovenop, maar alledaags aanwezig.
Dit artikel werd geschreven in 2020.
Deze bespreking is onderdeel van het project ‘Onderwijzen en opvoeden voor de toekomst – Leren over onze vroegste geschiedenis in 2022’. Dit opvoedings- en onderwijsproject is onderdeel van het jaarplan ‘Fundamentum 2022’. Het boek is hier opgenomen in de lijst van gelezen kinder- en jeugdboeken.
