Vlak voor de pont naar Amerongen is vanaf de Rijndijk in de Ecksche waarden bij Eck en Wiel een langgerekt waterstroompje te zien. Een fraai landschapselement, rijk aan moerasvogels. Op 16 november was het zonnig weer: op naar deze plek. Want bij zon in het zuiden, kun je vogels aan de noordkant van de dijk goed bekijken. Het watertje bleek rijk te zijn aan velden van losgewoelde wortelstokken van waarschijnlijk Gele Plomp, én rijk aan watervogels. Ik de dijk af, sluipend het weiland in. Het had pas flink geregend, want het grasland was sompig en drassig. Droogvoets, ik had natuurlijk wel oude schoenen aan, kon ik niet naderen. Gebruikmakend van enkele Meidoorns wist ik Smienten en Wintertalingen te fotograferen. Maar ook Watersnippen, snippen met zeer lange snavels! Bij mijn komst hielden veel vogels het voor gezien. Wegvliegende Watersnippen trokken hun kenmerkende, zigzaggende vlucht. Een collega sprak daarom ooit van een militaristische vogelsoort. Niet alle vogels gingen er vandoor. Zelfs toen ik zonder dekking aan de rand van het water stond, bleef de Watersnip van de foto gedrukt staan. Vertrouwend op zijn schutskleur! Hoe weet die vogel dat hij die heeft? Door zo nu en dan in een waterspiegel te kijken? Ook bij wat lopen aan de rand van het water, op nog geen tien meter, is de vogel niet gevlogen. U ziet nu zijn opvallende strepen op kop en rug, én zijn snavel die hij bij het zoeken naar voedsel graag ergens insteekt. Een immer boeiend schepsel.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2022, Niet gevlogen!, Het GemeenteNieuws 21 (48): 7.
