Wat leuk: of ik mee wilde met een natuurwandeling van leerlingen bij het Baggergat! Vrijdag 12 januari stond ik bij het beginpunt. Even later zag ik een groep leerlingen van De Hervormde School onder aanvoering van juf M. Egglij aankomen. Al gauw ontmoetten we elkaar.

Een rustige groep, geen krijskippen. “Wie ziet er iets bijzonders ?” Ze ontdekten de langwerpige nestkast in een boom. “Een uilenkast. Welke soort?” Het was grappig dat menig leerlingen het geluid van de Bosuil wel, maar het geluid van de meer voorkomende Steenuil niet kende.

Even later liepen we langs het Baggergat. Wilde Eenden, Kuifeenden, Fuut in winterkleed, veel Meerkoeten. Het looppad was bezaaid met groene Meerkoetkeutels. Groen: Meerkoeten eten nu vooral gras. Ik vertelde dat ik al fietsend wel eens helemaal leeg was, het dan betreurde dat ik geen gras kon eten.

Wij verteren dat niet . Wij liepen verder, sommigen met een stuk hout, anderen gooiden wat op het ijs. Herkent u uw jeugd? Een leerling vond een bevertak. Helemaal kaal gevroten. Bevers eten bast als voedsel. Even later klommen er leerlingen op een dikke boomstam die deels op land, en deels boven water lag. Juf Egglij: mooi voor een groepsfoto! U ziet het resultaat.

Verderop zagen we groene ganzenkeutels. De uitwerpselen hadden veelal een wit kapje. Ik had dit nog nooit zo gezien. Vogels hebben geen aparte afvoerkanalen voor urine en uitwerpselen. Ganzenuitwerpselen hebben daardoor vaak een wit urinekapje! Bijzonder verrijkend zo’n tocht met leerlingen vlak bij school!

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2024, Wonderlijk dat samen (op)trekken, Het GemeenteNieuws 23 (4): 1.