Ik kan niet zeggen dat ik echt een geduldig mens ben. Ik sta dan ook in het veld meermalen verbaasd over mezelf. Geduld gaat niet over wachten, maar over de vaardigheid om een positieve houding te behouden tijdens het wachten, zeker ook tijdens het vogelen! Een toelichting mijnerzijds. Kolganzen broeden vooral op de toendra’s in Noordwest-Rusland en Siberië en overwinteren van begin oktober tot in maart massaal in ons land.
Op 13 oktober nam ik de eerste exemplaren waar in ons Rivierengebied. Weet u wat veel geduld vraagt? Met de verrekijker systematisch speuren naar hals-geringde vogels. In de periode 13 oktober – 7 november heb ik in totaal ongeveer 6000 (!) Kolganzen proberen te bekijken. Een spreuk zegt: Geduld is een schone zaak maar je moet er wel de tijd voor hebben.
Het resultaat: ÉÉN RING! Je vraagt je dan regelmatig af, waar ben ik nou toch mee bezig? Maar die ene ring is wel genieten. De foto toont Kolgans Q74. Op 24 febr. 2016 geringd in Duitsland. Ik geef enkele waarnemingen. Op 11 nov. 2016 gespot te Maurik, 11 nov. 2017 in Saksen-Anhalt en 16 nov. 2018 in Groningen.
Door mij gezien op 9 nov. 2019 bij Lienden, 23 okt. 2020 bij Ingen, op 25 nov. 2022 hier weer, en op 31 okt. 2023 weer bij Lienden. Verder in maart 1x in Polen, en in april/mei twee keer in Estonia (Estland). Ongetwijfeld op weg naar Noord-Siberië. Meer vogelaars voeren ringgegevens in via www.geese.org. Dankzij geduld neemt onze kennis toe!
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2023, Betuwse Eiber, Het GemeenteNieuws 22 (46): 5.
