Creationisten zijn geboeid geraakt door fossiele zoogdieren uit het leefgebied van de dinosauriërs.¹ Zouden deze zoogdieren de sleutel kunnen zijn voor waar we de vloed/post-vloedgrens kunnen plaatsen? Stevige discussies worden daarover gevoerd.² Ondertussen zitten ook de naturalisten niet stil. Het ene na het andere fossiel komt boven tafel, vaak geven de fossielen verrassende inzichten. Een van die inzichten is dat de zoogdieren die in het leefgebied van de dinosauriërs leefden meer gevarieerd waren dan eerst werd gedacht.

De vondst

In Schotland werd vorige week een dergelijke ontdekking bekend gemaakt.³ Er zijn melktanden ontdekt in een fossiele onderkaak van een jonge Wareolestes rex. Volgens de naturalist leefde dit beestje in het Midden-Jura, zo’n 165 miljoen jaar geleden. Een creationist zou zeggen dat dit beestje leefde in een gebied waar ook dinosauriërs voorkwamen. De kaak van twee centimeter lang werd in 2015 op het eiland Skye gevonden (Kilmaluag Formation) en is een van de meest complete vondsten van ‘vroege’ zoogdieren die buiten China is gevonden. De kaak werd aan de kust gevonden, waardoor één kant van de kaak is afgesleten door de golven en er enkele tanden en kiezen zijn verdwenen. Met behulp van micro-CT-scantechnologie ontdekte men dat de tanden in de kaak melktanden moeten zijn. Onder de tanden zitten in de kaak namelijk tanden voor het blijvende (volwassen) gebit. Deze volwassen tanden waren nog niet doorgebroken. De vondst laat zien dat het diertje net als mensen eerst een melkgebit had wat in een later stadium werd vervangen door een blijvend gebit. Dat is een duidelijk kenmerk van zoogdieren. De tanden van de jongen hoeven nog niet volwassen te zijn voordat ze worden gespeend.

Zooggedrag en tepels

Volgens wetenschappers werden jonkies van het beestje gevoed met melk vanuit een huidflap. Deze aanname doen zij omdat ze geloven dat de tepels en het zooggedrag nog moesten evolueren toen deze Wareolestes rondliep. Onder naturalisten is er veel discussie over hoe het zooggedrag is ontstaan. Op basis van deze vondst is het echter niet uit te sluiten dat de Wareolestes wel tepels had en zooggedrag kende, veel belangrijke eigenschappen die nodig zijn voor het voeden van de jongen blijven namelijk niet behouden bij fossilisatie. De naturalistische filosofie van universele gemeenschappelijke afstamming wordt hier als leidraad genomen. Bij het hanteren van een creationistisch referentiekader is een dergelijke aanname, van geen tepels en geen zooggedrag, niet nodig. Promovendus Elsa Panciroli laat tegenover BBC weten dat dit “wisselen van de tanden ons meer vertelt over hoe dit vroege zoogdier gevoed werd met melk, aangemaakt door de ouders, totdat het uitgroeide tot een volwassen dier.”⁷ Volgens haar is het gedrag van de Wareolestes en de zorg van dit beestje voor haar jongen overeenkomstig dat van moderne zoogdieren. Creationisten zullen deze conclusie onderschrijven. Voor het jonge zoogdier is het spijtig dat het de volwassen staat niet bereikte. Sinds de zondeval is deze schepping onderworpen aan de vloek van de zonde en is één ding zeker in het leven van mens en dier: ze zullen sterven. Maar dankzij deze ontdekking zijn we wel meer te weten gekomen over de rijke variatie bij de zoogdieren die voorkwamen in het leefgebied van de dinosauriërs.

SKYE

Skye is het grootste en noordelijkste eiland van de Binnen-Hebriden, een Schotse eilandengroep. Het eiland, en dan vooral de baai van Bearreraig, staat bekend om de fossielen die er gevonden worden. Zo zijn er in deze omgeving Jurassische dinosauriërs en loopsporen teruggevonden. De laatste tijd worden er ook zoogdieren gevonden waardoor een groeiende lijst ontstaan is. Volgens naturalistische wetenschappers was Skye in het midden-Jura bedekt met lagunes met daarin schildpadden, krokodillen, pterosauriërs en dinosauriërs. Was dit volgens creationisten een ecosysteem van vóór of ná de zondvloed? Dat is afhankelijk van waar je de zondvloedgrens plaatst.

Dit artikel is in 2017 geschreven.

Voetnoten

1. Zie bijvoorbeeld: https://oorsprong.info/onhoudbare-stelling-zoogdieren-in-het-dinoleefgebied-waren-niet-groter-dan-de-huidige-muizen/ en https://oorsprong.info/column-zoogdiergebrom-in-dinoland/.
2. Zie bijvoorbeeld: Ross, M.R., 2012, Evaluating potential post-Flood boundaries with biostratigraphy – the Pliocene/Pleistocene boundary, Journal of Creation 26 (2): 82-87 en Wise, K.P.,2009, Mammal Kinds: How Many Were on the Ark? In: Wood, T.C., Garner, P.A. (Eds.), Genesis Kinds: Creationism and the Origin of Species (Eugene: Wipf & Stock Publishers), p. 129-145. Voor het bediscussiëren van de stelling van dr. Ross zie: Oard, M.J., 2013, Geology indicates the terrestrial Flood/post-Flood boundary is mostly in the Late Cenozoic, Journal of Creation 27 (1): 119-127..
3. Panciroli, E., Benson, R.B.J., Walsh, S., 2017, The dentary of Wareolestes rex (Megazostrodontidae): A new specimen from Scotland and implications for Morganucodontan tooth replacement, Papers in Palaeontology 2017: 1-14. Ik maakte daarnaast gebruik van drie artikelen die online verschenen: http://giantsciencelady.blogspot.nl/2017/05/wareolestes-bears-its-teeth.html, http://www.bbc.com/news/uk-scotland-highlands-islands-39791226 en https://www.theguardian.com/science/2017/may/04/new-fossil-mammal-was-the-first-king-of-scotland-wareolestes-rex.
4. Freeman, E.F., 1979, A Middle Jurassic Mammal Bed From Oxfordshire, Palaeontology 22 (1): 135-166.
5. We zien daarin de woorden ‘Ware’, ‘lestes’ en ‘rex’. ‘Ware’ komt van de erkenning voor de bijdrage die dr. Martin Ware leverde aan Freedmans succesvolle werk, ‘lestes’ is rover in het Grieks en ‘rex’ is koning in het Latijn.
6. Zie hier voor een kort overzicht: Butler, P.M., Sigogneau-Russell, D., 2016, Diversity of triconodonts in the Middle Jurassic of Great Britain, Palaeontologia Polonica 67: 35-65. Zie ook Panciroli et al., 2017.
7. http://www.bbc.com/news/uk-scotland-highlands-islands-39791226.