Roofvogels herkennen vind ik een hobby apart. Zeker als ze vliegen. En dan maakt het nog een verschil of ze rondjes draaien of in fors tempo voorbij jagen. Een Sperwer, een Havik of een …? Vaak weet ik het niet zeker. Je ziet ze, je ziet ze vliegen, en foetsie weg, uit beeld. Maar de laatste maanden trof ik toch verschillende soorten.
Op 8 oktober de Ransuil in Kesteren. Was trouwens op 5 en 6 november, na dagen weg te zijn geweest, weer aanwezig. Op 8 oktober ook de Steenuil bij Autobedrijf Verwoert. Rijnbandijkers: de Steenuil laat zich regelmatig in de nok van de schuur zien. Een Havik zie ik niet vaak. Maar op 10 oktober stond er één op de oeverrand van het plasje niet ver van het Veerhuis Opheusden.
Die dag even later twee cirkelende Buizerds bij de Waai ten oosten van Opheusden. Majestueus schroevend hoog tegen een blauwe lucht. Een verheven gezicht. U kent vast wel het geluid: hoog, miauwend. Ik stond daar bijna als aan de grond genageld. Dat geluid is zo namelijk zo sfeervol. Het geheel was zo ontspannend.
Op 11 oktober nam ik in de Gouverneurspolder een prooi plukkende Buizerd waar. Via Meidoorns dichterbij proberen te komen. Maar roofvogels zien veel. Op de foto ziet u de wegvliegende vogel. Behoorlijk donker van boven met wat lichte vlekken. Brede, niet ver uitstekende kop en brede vleugels (spanwijdte 110-130 cm). Buizerds zijn erg gevarieerd qua kleur en tekening. Van donkerbruin tot bijna wit. Ze blijven boeien.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2024, Sfeervolle ontmoeting, Het GemeenteNieuws 23 (46): 5.
