In Nederland komen van nature geen schildpadden voor. Toch zijn ze regelmatig te zien: eind vorige eeuw zijn ze in ons land uitgezet of ontsnapt. De foto toont een Roodwangschildpad. Ik heb u er eerder over geschreven. Waarom dan nu weer? Omdat ik de soort al op 14 maart zag, eerder dan gewoon, bij Aalst!
De Roodwang houdt een winterslaap, in modder op de bodem van plassen en andere wateren, om de koude en voedselarme winter door te komen. Waarneming. nl vermeldt voor januari 0, voor februari 3 waarnemingen (eerste op 15 febr.), voor eerste helft maart ongeveer om de dag 1 waarneming (alleen voor 14 maart 2). Steeds meer Roodwangen ontwaken: op 18 maart 3, op 19 maart 7 en op 20 maart 5 exemplaren. Begrijpelijk met de relatief hoge temperaturen van de afgelopen weken.
In ons land wordt de soort aangetroffen in sloten, rivieren, kanalen, meren, vijvers en vennen. Heel belangrijk is de aanwezigheid van voldoende plaatsen om te zonnen. Bij zonnig weer verblijven Roodwangen langdurig op open stukken oever, boomstammen en andere uit het water stekende voorwerpen. In Aalst door mij altijd gezien op een in het water liggende boomstam. Voor het eerst hier op 13 april 2016. We zijn al weer acht jaar verder in de tijd. Roodwangen kunnen 30 tot 50 jaar oud worden. Oudere schildpadden eten voornamelijk planten. In de kleine waai bij Aalst is voldoende voedsel. Met een goede zonplek is er geen enkele reden om te verkassen.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2024, Maart: ontwakende Roodwangen, Het GemeenteNieuws 23 (13): 5.
