Bert Luijendijk van de politieke partij ‘Stem van Krimpen’ wil de stedenband tussen Krimpen aan den IJssel en Kiskörös verbreken. In een aantal (korte) opiniestukken in diverse kranten laat hij weten dat de huidige ‘afkeurenswaardige ontwikkelingen in Hongarije (…) vraagtekens’ moet ‘opleveren voor gemeenten die een innige stedenband hebben met een gemeente in Hongarije’. Uit de krantenartikelen wordt niet duidelijk over welke ‘afkeurenswaardige ontwikkelingen’ Luijendijk het heeft.¹

Het is goed om een stedenband te heroverwegen, zeker als de relatie tussen gemeenten erg oppervlakkig blijft en slechts gaat over koetjes en kalfjes. Op 13 november 1993 heeft Krimpen aan den IJssel een officiële stedenband gesloten met Kiskörös. Kiskörös is een stadje met meer dan 13.000 inwoners in het zuiden van Hongarije.² De band tussen Kisköros en Krimpen aan de IJssel heeft al vaker onder druk gestaan. In 2012³ en 2019⁴ waren er al geluiden te horen over het nut en de noodzaak van de stedenband. We willen in dit artikel niet stilstaan wat deze stedenband allemaal gekost en opgebracht heeft. Dat is voer voor een discussie in de Krimpense politiek. Voor Luijendijk zijn naast nut en noodzaak nog ook de ‘afkeurenswaardige ontwikkelingen in Hongarije’ een motief om de stedenband te breken.

‘Afkeurenswaardige ontwikkelingen’

Bert Luijendijk heeft zijn opinie om de stedenband tussen Krimpen aan den IJssel en Kiskörös op te heffen gepubliceerd in diverse kranten. We zien zijn opinie bij Binnenlands Bestuur⁵, De Volkskrant⁶, Nederlands Dagblad⁷ en Reformatorisch Dagblad⁸ Het is niet de eerste keer dat Bert Luijendijk oproept om de stedenband te breken, in 2012 liet hij ook al dergelijke geluiden horen, zij het met een ander motief.⁹ Waarom zou de stedenband verbroken moeten worden? Luijendijk schrijft dat ‘de berichtgeving over de afkeurenswaardige ontwikkelingen in Hongarije (…) vraagtekens’ moet ‘opleveren met gemeenten die een innige stedenband hebben (…)’. Verderop schrijft hij dat ‘de huidige verwerpelijke ontwikkelingen in Hongarije, die haaks staan op onze democratische waarden’ tijdens werkbezoek ‘onbesproken blijven en genegeerd worden’. Dat ‘geeft’ hem ‘te denken’. Volgens Luijendijk ‘glijdt’ Hongarije ‘af naar een situatie die zeker te vergelijken is met de periode van voor het aangaan van de stedenband’. Het ingezonden stuk wordt niet concreter dan dit. Er zijn kennelijk ‘afkeurenswaardige’ en ‘verwerpelijke’ ontwikkelingen in gang gezet binnen Hongarije die ervoor zorgen dat de stedenband gebroken moet worden. Welke ‘verwerpelijke’ en ‘afkeurenswaardige’ ontwikkelingen? De lezer wordt in het ongewisse gelaten.

Schriftelijke vragen

Op 29 maart 2021 stelt Bert Luijendijk namens Stem van Krimpen schriftelijke vragen aan het College van Burgemeester & Wethouders over de stedenband met het Hongaarse Kiskörös.¹⁰Hieruit wordt duidelijk wat Luijendijk bedoelt met ‘afkeurenswaardige’ en ‘verwerpelijke’ ontwikkelingen.
De eerste vraag van Luijendijk luidt:

Vraag 1: Kunt u onze fractie aangeven op welke wijze er invulling is en wordt gegeven aan deze werkgroepen en welke onderwerpen er en door wie vanaf 1993 zoal besproken zijn?

Als toelichting bij deze vraag schrijft Luijendijk:

Wij nemen aan dat het College op de hoogte is van het feit dat sinds 2020 in Hongarije de rechtsstaat sterk is aangetast, mogelijkheden van vreedzaam protest zijn ingeperkt en mensenrechten worden geschonden.

De tweede vraag van het raadslid luidt:

Vraag 2: Wat is hierop de mening van het College van B&W, dat een hechte stedenrelatie onderhoudt met het Hongaarse Kiskörös?

Als toelichting bij deze vraag schrijft Luijendijk:

In Hongarije is eind vorig jaar door het parlement een wet aangenomen waardoor ongetrouwde koppels het recht om kinderen te adopteren is ontnomen. Ook werden twee constitutionele amendementen aangenomen die de rechten van lhbti’ers verder inperken.

De vragen drie tot en met vijf bevatten geen toelichten. Ze luiden:

Vraag 3: Is het College met ons van mening dat dit haaks staat op onze verworven rechten en ons eigen beleid en op welke wijze heeft het College hierover contact gehad met onze Hongaarse zusterstad?
Vraag 4: Wat is naar uw mening momenteel de waarde van het onderhouden van deze stedenrelatie met een stad in een land dat zich steeds meer verwijdert van onze westerse democratische waarden en wij onze bedenkingen niet uiten en geen gesprek gevoerd wordt over deze ongewenste ontwikkelingen?
Vraag 5: Hoe beoordeelt het College de huidige stedenband met deze Hongaarse stad en is het bereid deze in het licht van de geschetste ontwikkelingen te heroverwegen en hierover de raad te informeren?

LHBTIQ+-agenda

We zien hierboven dat de motivatie om de stedenband met Kiskörös te verbreken het Hongaarse regeringsbeleid is. Daar valt van alles voor en tegen te zeggen. Het is goed om kritiek op het regeringsbeleid te kunnen blijven uitspreken. De Hongaarse regering is zeker niet zonder zonden (wie wel?) en met een aantal zaken ben ik het ook niet (helemaal) eens. Toch laten de schriftelijke vragen, en de toelichting bij de eerste en tweede vraag door Luijendijk, een bittere nasmaak achter. Het lijkt erop dat de stedenbanden met Hongaarse steden onder andere verbroken moeten worden vanwege het feit dat Hongarije niet meegaat in het ‘met de voeten treden’ van bepaalde christelijke waarden en normen. Hongarije geeft, naar Bijbelse principes, hoog op van het traditionele gezin. Hongaren willen het traditionele gezin beschermen en dit in de wet verankeren.¹¹ Uiteraard heeft dat consequenties voor mensen die zich niet aan deze gezinsprincipes willen houden. Homoseksuele praxis en andere seksuele praxis buiten het traditionele huwelijk wordt in de Schrift gezien als zonde. Dit mag overigens nooit leiden tot haat en geweld tegen LHBTIQ+-ers. Johannes 8 is daar erg duidelijk over. Wanneer je zonder zonde bent mag je de eerste steen gooien. Maar de Heere Jezus roept ook op om heen te gaan en niet meer te zondigen. We worden opgeroepen om tegen de zonde te strijden en niet om zonden (van wat voor een aard ook) toe te laten in ons leven of er openlijk mee te koop te lopen.

Tegenwoordig is het, met name in westerse landen, de gewoonte om de zonde van seksuele praxis buiten het traditionele huwelijk goed te keuren of zelfs openlijk te promoten. LHBTIQ+ lijkt zelfs een samenlevingsobsessie aan het worden. Iedereen die zijn mond hierover niet houdt, wordt (verbaal) neergesabeld of zelfs voor de rechter gedaagd. Daarmee worden Gods richtlijnen, die goed zijn voor alle mensen, met de voeten getreden. ‘Afkeurenswaardig’ en ‘verwerpelijk’ dat Hongarije voor het traditionele gezin opkomt? Dat Hongarije zich wil scharen naar Bijbelse principes is niet ‘afkeurenswaardig’ en ‘verwerpelijk’ maar juist ‘lovenswaardig’ en verdient onze steun. Laat Krimpen aan de IJssel de stedenband met Kiskörös niet verbreken maar juist versterken. Wellicht komt er dan een geestelijke opwekking in ons vaderland. Want Gods geboden, ook op het gebied van seksuele praxis en het gezin, zijn goed voor alle mensen.

Eerder schreef ik al over het wetsvoorstel om het ‘traditionele gezin’ te verankeren in de Hongaarse grondwet. Dit artikel is hier te lezen.

Voetnoten

Gisteren werd mijn aandacht getrokken door een artikel uit het Algemeen Dagblad.¹ Deze krant gaf aan dat Hongarije de grondwet wil aanpassen door te laten opnemen dat bij ouders ‘de moeder een vrouw is en de vader een man’. Daarnaast dat het geslacht bij de geboorte vastligt en niet meer gewijzigd kan worden. Op mijn Facebookpagina noemde ik dat ‘goed nieuws’, omdat het aansluit bij Gods scheppingsorde. Dit leverde een stevige discussie op tussen voor- en tegenstanders van dit wijzigingsvoorstel. In dit artikel slechts een observatie gebaseerd artikelen in de media en een korte verdediging waarom ik dit ‘goed nieuws’ noemde.

De Hongaarse minister van Justitie, Judit Varga, stuurde afgelopen dinsdag een ontwerpamendement voor wijziging van de grondwet naar het parlement. Volgens haar moet het traditionele ouderschap in de grondwet worden vastgelegd, omdat ‘kinderen’ moeten ‘opgroeien met de waarden van de christelijke cultuur van Hongarije’. De politicus geeft aan dat zij het gezin als basis voor het huwelijk ziet waarbij de moeder een vrouw is en de vader een man.

Ontwerpamendement

Volgens het ontwerpamendement verdedigt Hongarije ‘het recht van kinderen op zelfidentiteit op basis van hun geslacht’. Daarnaast hebben kinderen recht op onderwijs dat ‘in overeenstemming is met de waarden die gebaseerd zijn op de constitutionele identiteit van Hongarije en de christelijke cultuur’. Hongarije beschermt zo het recht van kinderen op het behouden van de genderidentiteit waarmee ze zijn geboren. Volgens het wetsvoorstel is dit nodig om de Hongaarse kinderen te beschermen ‘tegen de nieuwe, moderne ideologische ontwikkelingen in de westerse wereld (…) die een bedreiging vormen voor het recht van kinderen op een gezonde ontwikkeling’.

De grondwet

Eigenlijk gaat er niet zo heel veel veranderen in de Hongaarse grondwet. Daar wordt het huwelijk tussen man en vrouw al gedefinieerd als ‘de basis van het gezin en van nationale overleving’. Dit wijzigingsvoorstel heeft wel consequenties voor LHBTIQ+-stellen. Voor hen wordt het nu vrijwel onmogelijk om kinderen te adopteren, volgens de regering kan dit alleen nog maar met speciale toestemming van de Hongaarse minister van familiezaken.

Niet de eerste keer

Het is niet de eerste keer dat het in het Hongaarse parlement gaat over de genderideologie. Afgelopen mei werd een wetsvoorstel aangenomen waarin Hongaren voor de wet niet meer hun geslacht kunnen veranderen. In oktober sprak de regering zich uit tegen een kinderboek waarin een homoseksuele mannelijke Assepoester voorkomt.

Goed nieuws

Het bovenstaande noemde ik goed nieuws, omdat de verankering van het traditionele gezin als hoeksteen van de samenleving aansluit bij Gods scheppingsorde, zoals deze weergegeven is in Genesis (maar ook elders in de Bijbel zichtbaar wordt). In Genesis 2:4 staat: “Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot één vlees zijn” (SV). Uiteraard is de huidige wereld ontwricht door de zonde en zucht deze wereld onder de gevolgen van de zondeval, maar dat geeft nog geen pas om deze scheppingsorde te doorbreken. De bedoeling van gelovigen die hierbij willen aansluiten is niet om de LHBTIQ+-mensen te vernederen of moedwillig hen het leven zuur te maken. Óók niet om de Farizeeër uit te hangen en het gevoel te geven alsof gelovigen nooit zondigen.² Want de hele mensheid is, zonder uitzondering, in zichzelf ‘onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad’.³ De zondigheid van heel de mensheid geeft nog geen pas om dan maar alle ontwrichtingen en zonden goed te keuren. Het kan niet gebruikt worden als excuus. Gods scheppingsorde is de norm, de gevolgen daarvan voor de praktijk van het leven moeten in liefde uitgedragen worden. Net zoals de Heere Jezus deed toen er een overspelige vrouw bij Hem kwam. Hij zei: ‘Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar’, maar ook: ‘ga heen en zondig niet meer’ (Johannes 8 vers 7 en 11). Willen wij ons onderwerpen aan het gezag van de Heilige Schrift en laten wij ons leiden door Gods scheppingsorde óf streven we naar menselijke autonomie en verwerpen we God en Zijn Woord?

Slot

Goed nieuws vanuit Hongarije, omdat het wil aansluiten bij Gods scheppingsorde. Dit mag overigens nooit leiden tot onderdrukking en vernedering van LHBTIQ+-mensen. Laten we hen met liefde en pastorale zorg begeleiden. Hen wijzen op Gods scheppingsorde, maar ook op de genade die er is in Christus Jezus. Dit laatste hebben wij allemaal nodig, wil het wel zijn voor tijd en eeuwigheid.⁴

Dit artikel verscheen eerder op de website van Hongarijegeologie. Het originele artikel is hier te vinden.