Vorig jaar informeerde ik u over de Grauwe Klauwier op Plantage Willem III (Hét Gemeente Nieuws 28 aug. 2024). Dit jaar vaker hier wezen vogelen. Op 10 mei nam ik een mannetje waar, de eerste waarneming in 2025 bij Elst op waarneming.nl! In juni zeker twee broedparen aanwezig.
Op 12 juli opnieuw het gebied bezocht: Een vroege vogelaar ontmoet. Hij had prachtig de oudervogels van paar 1 gezien met al vliegvlugge jongen! Ik kreeg ze op de heenweg niet te zien, dus doorgelopen. In het territorium van paar 2 heb ik geen oudervogels gespot, wel één jong.
Een uitgevlogen jong in een braamstruik. Wachtend op voedsel. Hiervoor helemaal afhankelijk van de oudervogels. Hoewel, klopt dit wel? Het Boek der boeken kent Psalmen.
Psalm 104 is het Scheppingslied. Vers 27 verwoordt: ‘Zij allen wachten op U, dat U hun voedsel geeft op zijn tijd.’ Bij ‘allen’ mogen we naast de zeedieren bijvoorbeeld ook denken aan de vogels. Dus ook aan de jonge Klauwier op de foto!
De vogel wachtte naar de mens gesproken in alle rust. Hoe nu te verstaan dat de Schepper ze voedsel geeft op de juiste tijd? De jongen krijgen toch voedsel van de oudervogels? Die zijn het middel. Ik zou zeggen die oudervogels weten van ouderschap.
Zij hebben een natuurlijke zorgplicht meegekregen van de Schepper. En wat zijn ze daar trouw in! Deze vliegende schepsels doen datgene waarvoor ze door de Schepper gemaakt zijn. Hebben wij al geleerd te doen waar we voor bedoeld zijn?
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2025, Zorg van Hogerhand, Het GemeenteNieuws 24 (30): 5.