De maan Titan is de grootste maan van Saturnus en de op één na grootste maan van ons zonnestelsel. De ‘hydrosfeer’ lijkt wel een beetje op die van de aarde, alleen gaat het dan niet om water maar om methaan. Op aarde kennen wij deze stof ook maar dan vooral in gasvormige fase. Op de maan Titan is het echter zo koud dat deze stoffen in vloeibare fase voorkomen en grote meren vormen. Deze meren blijken dieper te zijn dan verwacht. Dat er überhaupt nog vloeibaar methaan op Titan te vinden is mag een wonder heten binnen modellen die uitgaan van een miljarden jaren oud zonnestelsel. Om onder andere dit grote raadsel op te lossen liggen er plannen bij NASA, de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie, om binnen twintig jaar een duikboot naar Titan te brengen.

Kraken Mare

De grootste zee op Titan, Kraken Mare, is net zo groot als ‘onze’ Kaspische Zee. In 2017 deed de ruimtesonde Cassini zijn laatste radarmetingen rond de maan Titan. Deze metingen zijn nu geanalyseerd door onderzoekers van Cornell University. De resultaten van dit onderzoek werden in november 2020 gepubliceerd in het Journal of Geophysical Research. In deze paper presenteren de wetenschappers een gedetailleerde beschrijving en een duiding van de gegevens.¹

Wetenschap in Beeld: “De onderzoekers berekenden de diepte op basis van het tijdsverschil tussen de radarsignalen die Cassini uitzond en de signalen die terugkwamen van het oppervlak en de zeebodem. Midden op zee waren er geen signalen vanaf de zeebodem, dus hier is de diepte zeker meer dan 100 meter en mogelijk zelfs 300 meter.”

De onderzoekers hebben gemeten dat Moray Sinus, een estuarium (baai of rivierdelta) aan de noordkant van Kraken Mare, tot 85 meter diep is. Maar dat Kraken Mare zelf meer dan honderd meter diep is en mogelijk zelfs meer dan 300 meter. Er kwamen geen signalen terug vanaf de zeebodem. Volgens onderzoekers wijst dit erop dat de vloeistof te diep of te absorberend is voor de radiogolven van Cassini.

Kraken Mare bestaat gemiddeld genomen uit 70% vloeibaar methaan met 14% ethaan en 16% stikstof. Deze verhouding blijft ook op grotere diepte bestaan. Dr. Valerio Poggiali (een van de onderzoekers): “Afgaand op onze radarmetingen is het echt een mix, maar sommige laboratoriumstudies tonen aan dat het mogelijk is dat er lagen ontstaan als bijvoorbeeld de temperaturen lokaal heel sterk dalen.” Dit wijst er volgens de onderzoekers op dat er op Titan, net als op de aarde, een cyclus van verdamping en neerslag plaatsvindt. Het meer bevat wel veel minder ethaan dan op basis van voorspellingen n.a.v. omvang en ligging van het meer werd verwacht. Poggiali: “Dat was echt verrassend en het heeft significante implicaties voor hoe de hydrologische cyclus werkt; we weten dat het ethaan ergens moet blijven, dus als het niet in de meren zit, moeten we blijven zoeken.” Volgens Poggiali verzamelt het zich zeer waarschijnlijk in de ijskorst in de vorm van clathraat.²

Onderzeeboot

Bij NASA leeft al zeven jaar het idee om een duikboot naar Kraken Mare te sturen om metingen te doen op de bodem van dit reusachtige methaanmeer. Metingen die met de Cassinisonde zijn gedaan zijn dan handig, omdat men voor het sonarsysteem van de duikboot de dichtheid van de vloeistoffen moeten weten. Volgens Poggiali is deze missie niet overbodig. Hij zegt tegen Scientias: “Zonlicht zet methaan in de atmosfeer continu om in ethaan en dit proces zou Titans methaanvoorraad binnen tien miljoen jaar moeten uitputten.” Poggiali speculeert: “Misschien zijn er cryovulkanen die methaan voortbrengen of zijn er diep onder de grond methaanreservoirs te vinden.” Om dat helder te krijgen moet er een nieuwe missie naar Titan voorbereid worden. Dit zal overigens niet de enige missie in voorbereiding zijn.³ NASA wil namelijk ook een drone (Dragonfly) naar Titan sturen. Dragonfly moet op zoek gaan naar bouwstenen voor leven.⁴

Hieronder een video over de mogelijke duikbootmissie van NASA:

Creationisten

Uiteraard komt in alle naturalistische berichtgeving ook het ontstaan van leven voor. Onderzoekers willen bijvoorbeeld weten of er op Titan ook via natuurlijke weg leven ontstaan is. Dit keer dan niet, zoals men meent dat op aarde het geval is, vanuit water maar vanuit methaan. Het via natuurlijke weg ontstaan van leven op aarde is al een onmogelijkheid, laat staan dat dit op Titan op deze wijze mogelijk is.⁵ Creationisten wijzen niet alleen dit natuurlijke ontstaan van leven af maar zien de verschijnselen op de maan Titan ook nog eens als aanwijzingen voor een jong zonnestelsel. Zo liet astrofysicus dr. Peter Korevaar op een congres in Opheusden (2015) zien dat we bij Titan te maken hebben met buitengewone omstandigheden. Korevaar gaf toen een aantal argumenten voor een jong oppervlak van de maan.⁶ In 2017 verscheen er in Studium Integrale Journal een artikel van hem over deze verschijnselen.⁷ Dat de toen gegeven argumenten van dr. Peter Korevaar nog steeds geldig zijn blijkt wel uit de recente uitspraken van Poggiali zoals weergegeven hierboven. Ook de geleerde, David F. Coppedge, die van 1997 tot 2011 gewerkt heeft als ‘system administrator’ van de Cassini Missie naar Saturnus is de mening toegedaan dat de verschijnselen op Titan beter passen bij een jong zonnestelsel. Volgens Coppedge vormen de op Titan missende meren van ‘pure’ ethaan (niet methaan) een serieuze falsificatie van voorspellingen die gedaan worden vanuit modellen die uitgaan van een oud zonnestelsel. In een artikel in Creation Magazine laat Coppedge weten dat ‘recente wetenschappelijke artikelen bevestigen dat de ringen van Saturnus en haar manen Titan en Enceladus niet ouder kunnen zijn dan 100 miljoen jaar, en mogelijk zelfs niet ouder dan 10 miljoen jaar kunnen zijn (dat wil zeggen, in hun seculiere inschatting, dat ze een stuk jonger zijn)’.⁸ Er zijn meer creationisten te noemen die denken dat de verschijnselen op Titan beter passen binnen een jong zonnestelsel, bijv. de astronoom dr. Danny Faulkner⁹ of de technisch chemicus ir. Gert-Jan van Heugten¹⁰. De maan Titan past goed in een relatief jong zonnestelsel. Creationistische academici zouden deze maan, alleen daarom al, goed in de gaten moeten houden. Het liefst zouden we zien dat creationistische academici, net als Coppedge, actief meedoen met deze missies van NASA.

N.a.v.: Matthiesen, J.E., 2021, Saturnusmaan heeft 300 meter diepe zee, Wetenschap in Beeld 2021 (8): 9. Naast deze bron is er gebruik gemaakt van andere bronnen. Deze bronnen worden genoemd in de voetnoten.

Voetnoten

1. Poggiali, V., Hayes, A.G., Mastrogiuseppe, M., Le Gall, A., Lalich, D., Gómez-Leal, I., Lunine, J.I., 2020, The Bathymetry of Moray Sinus at Titan’s Kraken Mare, Journal of Geophysical Research 125 (12): e06558.
2. Gebruikte bronnen voor dit stukje zijn naast het artikel uit Wetenschap in Beeld: https://www.scientias.nl/kraken-mare-op-titan-is-diep-genoeg-voor-een-onderzeeer/, https://www.scientias.nl/meren-op-saturnus-maan-titan-zijn-verrassend-diep/, https://news.cornell.edu/stories/2021/01/astronomers-estimate-titans-largest-sea-1000-feet-deep, https://scitechdaily.com/kraken-mare-a-sea-of-liquid-methane-on-saturns-largest-moon-titan-estimated-to-be-1000-feet-deep/ en https://www.firstpost.com/sports/titans-kraken-mare-lake-is-10-times-deeper-than-earlier-thought-cassini-study-9239541.html. Er is veel meer berichtgeving te noemen, maar voor nu volstaat dit.
3. Gebruikte bronnen voor dit stukje zijn naast het artikel uit Wetenschap in Beeld: https://www.scientias.nl/kraken-mare-op-titan-is-diep-genoeg-voor-een-onderzeeer/, https://www.scientias.nl/meren-op-saturnus-maan-titan-zijn-verrassend-diep/, https://news.cornell.edu/stories/2021/01/astronomers-estimate-titans-largest-sea-1000-feet-deep, https://scitechdaily.com/kraken-mare-a-sea-of-liquid-methane-on-saturns-largest-moon-titan-estimated-to-be-1000-feet-deep/ en https://www.firstpost.com/sports/titans-kraken-mare-lake-is-10-times-deeper-than-earlier-thought-cassini-study-9239541.html. Er is veel meer berichtgeving te noemen, maar voor nu volstaat dit.
4. Zie hier voor een bericht over de Dragonfly: https://www.scientias.nl/het-is-officieel-nasa-stuurt-drone-naar-saturnus-maan-titan/ of de video van NASA: https://www.youtube.com/watch?v=GlwzLPytW9A.
5. Zie deze lezing van prof. dr. James Tour: https://www.youtube.com/watch?v=zU7Lww-sBPg. Of zijn dertiendelige serie: https://www.youtube.com/watch?v=NqoVxwdWWpg.
6. Zie: https://oorsprong.info/programmas-voorgaande-congressen/. Het Reformatorisch Dagblad deed uitgebreid verslag van deze lezing: https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:RD.nl,20150330:newsml_7c181cd6d7245f883522b076e497277b.
7. Het artikel is hier op de website van Wort und Wissen te lezen: http://www.si-journal.de/jg21/heft1/sij211-4.html. In 2017 is dit artikel ook vertaald en op de website van Logos Instituut verschenen: https://logos.nl/te-veel-toevalligheden-in-het-zonnestelsel/.
8. Zie hier voor het artikel van dit citaat: https://creation.com/saturns-system-still-young. Coppedge schreef in 2012 ook een artikel over Titan in Creation Magazine: https://creation.com/saturns-titan.
9. Zie bijvoorbeeld: https://answersingenesis.org/astronomy/solar-system/saturn-jewel-creators-showcase/.
10. Bijvoorbeeld in Weet Magazine: https://logos.nl/saturnusmaan-is-titan-dan-recent-geschapen/ of op een congres in Opheusden in 2017: https://oorsprong.info/programmas-voorgaande-congressen/.