De jaarlijkse Tuinvlindertelling leverde in Nederland gemiddeld meer vlinders op dan vorig jaar (Hét Gemeente Nieuws 13. Aug.). De uitslag stemde me hoopvol.
Echter de weken daarna op diverse fietstochtjes door Kesteren langs bloemrijke Buddleja’s werden zeldzaam weinig dagvlinders gespot! Alleen Koolwitjes fladderden in tuinen en in bermen vrijwel overal rond; een zeer teleurstellende diversiteit. Zo zag ik in 2024 veel meer Dagpauwogen. Spotte toen in augustus-september in eigen tuin maximaal 15 exemplaren op bloeiende Herfstasters!. Dit jaar tot op heden maar 2!
De Atalanta is nu in mijn ogen in onze regio nog zeldzamer: zo nu en dan zie ik 1 exemplaar. Verder Distelvlinder 1x, en enkele keren een Citroenvlinder. Kortom: het vergaat een aantal dagvlinders momenteel slecht!
De foto toont een Landkaartje. Dit jaar door mij 2x waargenomen. De foto is gemaakt in een klein natuurgebiedje bij Lienden. De soort komt veel voor in bossen. De foto is gemaakt van een wandelpad langs een boomrand. Deze soort komt in twee vormen voor. Heel boeiend is het gegeven dat kleur en tekening van de twee vormen aanzienlijk verschillen. De voorjaarsvorm is oranje met een zwarte tekening, de zomervorm zwart met een witte tekening. Dit wordt veroorzaakt door de daglengte. Als een rups bij een lange daglengte verpopt, krijgt de vlinder de tekening van een zomervorm, is de daglengte kort, dan ontstaat de voorjaarsvorm (Vlinderstichting)!
De foto toont de onderkant van een vlinder in zomervorm. De onderkant van de vleugels is een netwerk van lijnen: vandaar de bijzondere naam!