Vogels leggen niet alleen in mei een ei. Neem nu de Kluut. Dit jaar zag ik ze voor het eerst in de Buitenpolder op 15 juni, 12 in totaal! Door de droogte was er een kleiige wadrand ontstaan. Ideaal voor Kluten om met hun banaanvormige snavel voedsel uit het ondiepe water of het slik te zeven.

Ik vond één nest. Op 20 juni bleek dat er meer tot broeden waren gekomen. Op 22 juni maakte ik me zorgen over de broedende Kluten. Er werd veel regen verwacht. Zouden er nesten onder water komen te staan? Ik vond zeven nesten. Eén nest lag 3.60m van de waterkant af. Gelukkig leverde de regen geen problemen op. Het gevaar kwam, achteraf, van de landkant. Op 29 juni zag ik 13 puberale koeien lopend en grazend in het broedgebied. Op de foto ziet u hoe een oudervogel mij probeert weg te lokken van het nest. Maar die taal verstaat een koebeest toch niet? In een strook van vier nesten waren er twee vertrapt en één half vertrapt en verlaten. Van één nest was het aantal eieren gehalveerd. Gelukkig is de vogel blijven broeden! Ach was ik maar vroeg bij de pinken geweest en had ik het geheel wat afgerasterd. Nu was het Klutenleed geschied. Gelukkig ook Klutenvreugd: op 6 juli nam ik drie klutenbolletjes waar aan de waterkant. Een Boomvalk vloog over. Een oudervogel gelijk er achteraan aan: blijf van mijn ukkies af! Ouderzorg blijft weken nodig. Lief en leed, hoe herkenbaar.

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2023, Klutenleed en Klutenvreugd, Het GemeenteNieuws 22 (28): 12.