Rotterdam, een prachtige stad aan de Nieuwe Maas. Vanwege de indrukwekkende hoogbouw ook wel Manhattan aan de Maas genoemd. Mijn vrouw en ik doen de stad tegenwoordig regelmatig aan, vanwege de voorbereidingen voor een harttransplantatie. In stil gebed of de Heere deze middelen wil zegenen. Naast medische indrukken doen we helaas ook andere indrukken op.

De energie is vanwege de reistijd laag en daarom overnachten we noodgedwongen meestal in een hotel. Je leert Rotterdam dan óók op een andere manier kennen. Een van de eerste ervaringen met een dergelijke overnachting staat nog in het geheugen gegrift. De dag voor het ziekenhuisbezoek waren we naar Rotterdam afgereisd. In de stad waren veel straten afgezet en hoorden we dronken gejoel en geschreeuw. Wat bleek: voetbalclub Feyenoord was landskampioen geworden en dat moest kennelijk gevierd worden met een huldiging. En hoe! Het hotel konden we na een uur dwalen pas bereiken én het afval dat was achtergelaten circuleerde door de straten: plastic, papier enzovoort. Over milieuvervuiling gesproken. Hoewel de huldiging vrij vroeg op de dag plaatsvond, waren de schoonmakers tot de volgende ochtend bezig om de stad weer in het gareel te krijgen.

Een andere ervaring. Ik kon de slaap niet goed te pakken krijgen. In het holst van de nacht hoorde ik beneden op straat hard geschreeuw. Aan de intonatie was te horen dat het een dronken man was die schreeuwde. De man bleef heen en weer lopen in de straat, al schreeuwende. Hij beukte af en toe tegen de luiken die de etalages van de winkels beschermen. Terwijl ik overdacht of ik uit bed zou stappen om, in liefde, deze man te helpen, hoorde ik de sirenes van een politiewagen. De wagen stopte voor het hotel en de man werd meegenomen. Verdrietig!

Ter afsluiting een laatste ervaring. Thuis op bed kwam een krantenartikel onder ogen met de informatie dat Rotterdam Terror Corps (RTC) de Laurenskerk heeft afgehuurd om hun dertigjarig bestaan te vieren. De kerk was omgebouwd tot feestzaal met lichtshows en het orgel werd ingezet om de hardcore te ondersteunen. Hardcore in een kerk! De muziek werd vergezeld door spottende en blasfemische teksten. ‘Tijdens het hardcore-festival in de kerk danste de duivel op tafel’, luidde een bijschrift.

Het is nog een wonder dat de kerk niet ter plekke instortte. De Heere is nóg lankmoedig over ons wegzinkend Nederland. Wie ontfermt zich over het arme Rotterdam? ‘Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.’ Of om met aartsvader Abraham te bidden: ‘Dat toch de Heere niet ontsteke, dat ik alleenlijk ditmaal spreke: misschien zullen er tien gevonden worden’. Rotterdam kent een rijk geestelijk verleden! ‘Zou God Zijn genâ vergeten?’ Nee toch?!

Dit artikel verscheen eerder in het gezinsblad ‘Om Sions Wil’ en is met toestemming van de redactie hier overgenomen. De volledige bronvermelding luidt: Meerten, J.W. van, 2023, Rotterdam Terror Corps, Om Sions Wil 2023 (25): 21. Hier is wat meer te lezen over ‘Om Sions Wil’.