De laatste tijd roeren de monden (of beter gezegd: de toetsenborden) van atheïsten en theïstisch evolutionisten zich steeds vaker richting creationisten. Vaak zijn dat overigens geen woorden van waardering, maar is het veeleer het verspreiden van een onaangename geur. Steeds vaker komt uit het toetsenbord van deze zelfverklaarde tegenstanders de volgende zin: ‘Geef mij één overtuigend wetenschappelijk argument en ik word creationist.’ Na deze zin volgt soms: ‘Dus geen antwoord uit de Bijbel.’ Een zeer prikkelende en soms pijnlijke column over tekens.

Deze stelling, die tevens een indirecte vraag is, ruikt naar en lijkt op Haagse bluf – een Nederlands nagerecht dat bestaat uit stijf opgeklopt eiwit met bessensap en veel suiker. Je eigen basisovertuiging vanwege één argument opzijzetten, is heel onverstandig. Je moet namelijk niet over een nacht ijs gaan. Afgezien daarvan doet het aan onze Schepper en Koning denken. Hij kreeg wel vaker te horen: geef mij één overtuigend teken en ik zal geloven. Zijn antwoord was niet altijd even mals.¹

Kom af van het kruis!

De Borg en Middelaar, onze Heere Jezus Christus, heeft het zwaar. Langs Zijn kruis loopt een spottende en lachende menigte. Zij roepen: ‘Gij, Die den tempel afbreekt, en in drie dagen opbouwt, verlos Uzelven’. Even daarna: ‘Indien Gij de Zone Gods zijt, zo kom af van het kruis’. Ook de overpriesters en Schriftgeleerden doen mee: ‘Anderen heeft Hij verlost, Hij kan Zichzelven niet verlossen. Indien Hij de Koning Israëls is, dat Hij nu afkome van het kruis, en wij zullen Hem geloven.’ Wat zou er gebeurd zijn als Christus werkelijk van het kruis afgekomen was? Ik vermoed dat de overpriesters en Schriftgeleerden ter plekke een excuus bedacht zouden hebben.

Jona, de profeet

Toen de Heere Jezus op aarde rondwandelde, kwamen op een dag de farizeeën en sadduceeën tot Hem. Zij verzochten Hem en wilden een teken uit de hemel ontvangen. Christus antwoordde hen: ‘Als het avond geworden is, zegt gij: Schoon weder; want de hemel is rood; en des morgens: Heden onweder; want de hemel is droevig rood. Gij geveinsden! Het aanschijn des hemels weet gij wel te onderscheiden, en kunt gij de tekenen der tijden niet onderscheiden?’ Christus luisterde niet naar het verzoek, maar Hij zei: ‘Het boos en overspelig geslacht verzoekt een teken; en hun zal geen teken gegeven worden, dan het teken van Jona, den profeet.’

Zo iemand uit de doden opstond…

Het laatste voorbeeld komt uit een gelijkenis die de Heere Jezus vertelde toen Hij op aarde was. Er was een rijke man en een arme Lazarus. Toen Lazarus stierf, werd hij gedragen in Abrahams schoot. Toen de rijke man stierf, deed hij zijn ogen open in een plaats waar hij pijn leed. Toen de rijke man erachter kwam dat niets hem meer kon verkoelen, smeekte hij Abraham of deze iemand naar zijn familie op aarde zou willen sturen. Vader Abraham zei toen: ‘Zij hebben Mozes en de profeten, dat zij die horen. (…) Indien zij Mozes en de profeten niet horen, zo zullen zij ook, al waren het, dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.’ Heldere taal! Geloof de tekenen die in de Heilige Schrift gegeven worden.

Eén wetenschappelijk argument (een teken) zal er niet voor zorgen dat de eigen basisovertuiging ingeruild wordt voor een andere basisovertuiging. Blaise Pascal zou zeggen: ‘Er is voldoende licht voor hen die slechts verlangen te zien, en voldoende duisternis voor hen die het tegenovergestelde willen.’ Er is voldoende licht voor hen die Intelligent Ontwerp in de natuur verlangen te zien; er is voldoende duisternis voor hen die het tegenovergestelde (bruut toeval of onvermijdelijkheid) willen zien. Een enkel teken zal daar niet aan bijdragen. Het geloof is ten diepste niet gebaseerd op tekenen, al kunnen deze wel versterkend en bemoedigend werken, maar op Zijn levende Woord. Geef mij een teken…? Lees de Heilige Schrift maar, en begin dan bij Mozes en de profeten. Als je dat niet gelooft, dan zul je het andere ook niet geloven, zelfs als er iemand uit de dood zou opstaan.

Dit artikel werd in 2018 geschreven.

Voetnoten

Rotterdam, een prachtige stad aan de Nieuwe Maas. Vanwege de indrukwekkende hoogbouw ook wel Manhattan aan de Maas genoemd. Mijn vrouw en ik doen de stad tegenwoordig regelmatig aan, vanwege de voorbereidingen voor een harttransplantatie. In stil gebed of de Heere deze middelen wil zegenen. Naast medische indrukken doen we helaas ook andere indrukken op.

De energie is vanwege de reistijd laag en daarom overnachten we noodgedwongen meestal in een hotel. Je leert Rotterdam dan óók op een andere manier kennen. Een van de eerste ervaringen met een dergelijke overnachting staat nog in het geheugen gegrift. De dag voor het ziekenhuisbezoek waren we naar Rotterdam afgereisd. In de stad waren veel straten afgezet en hoorden we dronken gejoel en geschreeuw. Wat bleek: voetbalclub Feyenoord was landskampioen geworden en dat moest kennelijk gevierd worden met een huldiging. En hoe! Het hotel konden we na een uur dwalen pas bereiken én het afval dat was achtergelaten circuleerde door de straten: plastic, papier enzovoort. Over milieuvervuiling gesproken. Hoewel de huldiging vrij vroeg op de dag plaatsvond, waren de schoonmakers tot de volgende ochtend bezig om de stad weer in het gareel te krijgen.

Een andere ervaring. Ik kon de slaap niet goed te pakken krijgen. In het holst van de nacht hoorde ik beneden op straat hard geschreeuw. Aan de intonatie was te horen dat het een dronken man was die schreeuwde. De man bleef heen en weer lopen in de straat, al schreeuwende. Hij beukte af en toe tegen de luiken die de etalages van de winkels beschermen. Terwijl ik overdacht of ik uit bed zou stappen om, in liefde, deze man te helpen, hoorde ik de sirenes van een politiewagen. De wagen stopte voor het hotel en de man werd meegenomen. Verdrietig!

Ter afsluiting een laatste ervaring. Thuis op bed kwam een krantenartikel onder ogen met de informatie dat Rotterdam Terror Corps (RTC) de Laurenskerk heeft afgehuurd om hun dertigjarig bestaan te vieren. De kerk was omgebouwd tot feestzaal met lichtshows en het orgel werd ingezet om de hardcore te ondersteunen. Hardcore in een kerk! De muziek werd vergezeld door spottende en blasfemische teksten. ‘Tijdens het hardcore-festival in de kerk danste de duivel op tafel’, luidde een bijschrift.

Het is nog een wonder dat de kerk niet ter plekke instortte. De Heere is nóg lankmoedig over ons wegzinkend Nederland. Wie ontfermt zich over het arme Rotterdam? ‘Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.’ Of om met aartsvader Abraham te bidden: ‘Dat toch de Heere niet ontsteke, dat ik alleenlijk ditmaal spreke: misschien zullen er tien gevonden worden’. Rotterdam kent een rijk geestelijk verleden! ‘Zou God Zijn genâ vergeten?’ Nee toch?!

Dit artikel verscheen eerder in het gezinsblad ‘Om Sions Wil’ en is met toestemming van de redactie hier overgenomen. De volledige bronvermelding luidt: Meerten, J.W. van, 2023, Rotterdam Terror Corps, Om Sions Wil 2023 (25): 21. Hier is wat meer te lezen over ‘Om Sions Wil’.