Home » Medische ethiek (Pagina 2)

Categorie archieven: Medische ethiek

Livestream ‘Mars voor het Leven 2024’

Zaterdag 16 november 2024 vindt de Mars voor het Leven plaats in Den Haag. De nieuwsbrief van de organisatie, Stichting Schreeuw om Leven, geeft in de nieuwsbrief aan dat deze mars meer dan nodig is. Het abortusaantal was nog nooit zo hoog in Nederland. Tot ons grote verdriet werden er in 2023 maar liefst 39.332 ongeboren levens geaborteerd. Het legt, zoals in de nieuwsbrief verwoord wordt, een diepe schuld op ons land. Het is nodig om het ongeboren leven een stem te geven. Loopt u ook mee met de Mars voor het Leven? Mocht u slecht te been zijn of om een andere reden niet mee kunnen lopen, is hieronder de livestream te bekijken. Deze livestream wordt via meerdere kanalen uitgezonden. Een gezegende mars toegewenst!

  • Datum: 16 november 2024
  • Locatie: Malieveld, Den Haag.
  • Inloop: 10.30 uur.
  • Start programma: 11.00 uur.
  • Start mars: 12.15 uur.
  • Tolk gebarentaal: Aanwezig.
  • Publiekscatering: Aanwezig.

Met tolk gebarentaal

Meer informatie over de ‘Mars voor het Leven’ is hier te vinden.

PERSBERICHT: ‘Jij mag er zijn’-campagne geweerd van scholen en universiteiten – Organisatie Week van het Leven beraadt zich op vervolgstappen

Sinds afgelopen zaterdag hingen er op 23 hogescholen en universiteiten abri’s van de Week van het Leven. De boodschap is: elk ongeboren kind mag er zijn. Inmiddels is de campagne echter stopgezet door de exploitant. Reden: vrijwel alle scholen en universiteiten kregen ‘te veel negatief commentaar’.

Dr. Bert-Jan Heusinkveld, voorzitter van het Platform Zorg voor Leven, betreurt ten zeerste wat er is gebeurd: ‘Dat hogescholen en universiteiten deze liefdevolle campagne monddood maken, is ongekend! Temeer omdat in meerdere hogescholen en universiteiten wél ruimte wordt gegeven aan allerlei controversiële maatschappelijke boodschappen. Dat zegt iets over waar Nederland staat als het gaat om vrijheid van meningsuiting. Het is een vorm van ongerechtvaardigd onderscheid. Waarom wordt er met twee maten gemeten? Hebben we nog de vrijheid om een positieve, inclusieve boodschap vóór het ongeboren leven uit te zenden?’

Het besluit om de campagne stop te zetten, steekt temeer omdat de campagneboodschap vooraf was voorgelegd aan de exploitant. De boodschap is getoetst aan de regels van de Nederlandse Reclame Code en werd op basis daarvan akkoord bevonden. Daarom kan de projectleiding van de Week van het Leven geen begrip opbrengen voor het stopzetten van de digitale campagne. Het Platform Zorg voor Leven, organisator van de Week van het Leven, beraadt zich op te nemen vervolgstappen. De eerste stap daarvan heeft het Platform inmiddels gezet, door er bij de exploitant op aan te dringen om de gemaakte afspraken voor het tonen van de campagneboodschap in hogescholen en universiteiten alsnog na te komen.

Online

Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:

Reformatorisch Dagblad: https://www.rd.nl/artikel/1084713-campagne-platform-zorg-voor-leven-geweerd-om-te-veel-negatief-commentaar.
Nederlands Dagblad: https://www.nd.nl/nieuws/nederland/1246748/jij-mag-er-zijn-campagne-mag-niet-meer-op-scholen-en-universi.
Week van het Leven: https://www.weekvanhetleven.nl/nieuws/jij-mag-er-zijn-campagne-geweerd-van-scholen-en-universiteiten/.
Fundamentum: https://oorsprong.info/persbericht-jij-mag-er-zijn-campagne-geweerd-van-scholen-en-universiteiten-organisatie-week-van-het-leven-beraadt-zich-op-vervolgstappen/.
CVandaag: https://cvandaag.nl/103585-reclameposters-week-van-het-leven-verbannen-van-scholen-en-universiteiten-na-negatieve-reacties.
Stirezo: https://stirezo.nl/artikelen/week-van-het-leven-ondervindt-censuur-jij-mag-er-zijn-mag-niet-op-abris.

Dingena de Ruiter & Carel de Lange komen op voor het ongeboren leven – Uitgelicht! 13 november 2024

Op 13 november 2024 waren Dingena de Ruiter en Carel de Lange te gast in het programma Uitgelicht! van Family7. Zij waren daar vanwege de Week van het Leven, waarin opgekomen wordt voor het ongeboren leven. Met dank aan Family7 staat deze video online en kunnen we deze via onze website delen.

Onder de video staat de volgende informatie:
Vorig jaar is het aantal abortussen in Nederland met bijna 4.000 gestegen vergeleken met 2022. Zo vonden er in 2023 bijna 40.000 abortussen plaats in ons land. Apologeet Carel de Lange schrok van dit aantal, maar was niet verbaasd. Hij voelde vooral meer noodzaak om ertegen te strijden. En Dingena de Ruiter, waker bij Kies Leven, werd vorige week opgepakt toen ze bij een abortuskliniek stond. Het is al de tweede keer dat ze is opgepakt. En door de SGP-jongeren werd vanmiddag bij de Tweede Kamer actie gevoerd om aandacht te vragen voor het hoge aantal abortussen. We hebben contact met Wimke de Jong, beleidscoördinator van SGP-Jongeren.

COLUMN: Een ‘klompje cellen’, in de moederschoot vindt een wonder plaats

Het is van 9 tot 16 november de Week van het Leven, en dat is vooral de week tot bescherming van het ongeboren menselijke leven. Daar kun je als christen van harte achter staan en dat vooral vanwege ons Bijbelse mensbeeld. Voor ons is een embryo niet een ‘klompje cellen’, maar een mens-in-wording. Je kunt het aan dat ‘klompje’ nog niet zien, maar dat ‘klompje’ is op weg om een mens van vlees en bloed te worden, en dat niet alleen: een mens te worden die naar het beeld en de gelijkenis van God geschapen is.

Zelfs in de pas bevruchte menselijke eicel – inderdaad: nog maar een celletje! – liggen reeds alle menselijke erffactoren opgeslagen die bepalen wat voor een soort mens hieruit zal komen. Wat zijn uiterlijk en zijn karakter zullen zijn, ligt al grotendeels vast (al hebben milieu en opvoeding ook een zekere invloed op het eindresultaat). En dat snijd je allemaal bij de wortel af – niet alleen als je een pasgeboren baby vermoordt, maar ook als je een embryo van pakweg 22 weken aborteert.

Prachtig schrijft David over dat ongeboren leven (Psalm 139:13-16 HSV): ‘Want Ú hebt mijn nieren [eigenlijk álle inwendige organen] geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben (…). Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene [namelijk in de schoot van mijn moeder] gemaakt ben (…). Uw ogen hebben mijn ongevormd begin [het embryo] gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, [namelijk] de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond’; dat is, vanaf het begin stonden al mijn tijden genoteerd in uw registers (vergelijk Psalm 31:16). Mijn hele levensloop lag in grote lijnen al vast (wat mijn eigen verantwoordelijkheid niet uitsluit).

Dit is misschien wel de belangrijkste passage in de Bijbel over het ongeboren leven. David betoogt dat God alles van David weet en dat komt doordat Hijzelf hem gemaakt heeft. David beschrijft hoe magnifiek zelfs het beginnende embryo is en zegt als het ware: Als ik zo groots gemaakt ben, hoe groots moet U als Schepper dan zijn!

Job zegt van het ongeboren kind: ‘Uw handen hebben mij gevormd en gemaakt (…). Hebt U mij niet als melk uitgegoten, en hebt U mij niet als kaas laten stremmen? Met huid en vlees hebt U mij bekleed; met beenderen en pezen hebt U mij samengeweven. U hebt mij leven en goedertierenheid geschonken, en Uw zorg heeft mijn geest bewaard’ (Job 10:8-12).

Salomo zegt van dat wonder dat zich voltrekt in de moederschoot: ‘Evenmin als u weet wat de richting van de wind is, [of] hoe het [gaat] met de beenderen in de buik van een zwangere [vrouw], evenmin kent u het werk van God, Die alles maakt’ (Pred. 11:5). Vandaag weten we duizend keer meer over wat bij de ontwikkeling van embryo en foetus precies gebeurt (mijn biologisch vakgebied van destijds – voordat ik theoloog werd – lag op het terrein van de embryologie en de erfelijkheidsleer). Maar het is voor mij nog steeds een even groot wonder dat uit één enkele bevruchte eicel eigenlijk al binnen een goed half jaar een levensvatbaar mensenkind ontstaat, dat van volwassen mensen slechts verschilt in zijn staat van ontwikkeling.

Wat voor dokters zijn het die, elke werkdag opnieuw, zoveel van die aankomende mensen beroepsmatig aborteren? Die elke dag uit elkaar gesneden kleine mensjes in de afvalbak gooien? Misschien zijn dat dokters die mensen zien als niet meer waard dan geboren of ongeboren mensapen. Maar welke christen, die gelooft dat elk mens (hoe boosaardig óf hoe zwakzinnig ook) nog iets van het beeld van God in zich draagt, zal ooit embryo’s willen afslachten?

Ik weet dat je soms moet kiezen uit twee kwaden. Je kunt nóg zoveel bezwaren hebben tegen de Nederlandse abortuswetgeving, in ieder geval gaat de wet uit van een ‘noodsituatie’ bij de zwangere vrouw. Ik weet best dat je dat heel breed kunt opvatten, en dat er ook vaak de hand mee wordt gelicht, maar dit uitgangspunt staat gelukkig nog steeds. Als je in ernstige medische situaties bijvoorbeeld moet kiezen tussen het leven van de moeder of van de foetus, dan vind ik het acceptabel dat voor dat van de moeder gekozen wordt. En ook in bepaalde psychologische situaties, bijvoorbeeld als een meisje of vrouw zwanger is geraakt door verkrachting, kan ik mij voorstellen dat de psychische toestand van het slachtoffer soms de voorrang moet krijgen boven het leven van de foetus.

Maar helaas weten we ook dat vrouwen soms puur door hun eigen schuld – door onveilige seks – zwanger zijn geworden en dan achteraf spijt hebben. In zulke gevallen zou abortus streng verboden moeten worden, en in de praktijk weigert men abortus dan helaas maar al te weinig. Het is niet zozeer de wet die dan aangepast moet worden, maar de praktische toepassing van de wet.

Heel goed is het dat niet de wet c.q. de rechter uitmaakt of abortus op zijn plaats is of niet. In Nederland beslist de zwangere vrouw dat zélf, in samenspraak met haar huisarts (of eventueel de abortusarts, maar dan ligt de abortus al op de loer). Ik zou eraan toevoegen: die samenspraak voert de vrouw ook met haar partner en met haar geestelijk verzorger. Mooi is ook dat de vrouw sinds 2023 tot wel tien dagen bedenktijd kan krijgen om in deze zaak een weloverwogen beslissing te nemen.

Zeg niet te vlug dat Nederland vanwege de abortuswet pro-abortus is. Geen enkel verstandig mens is voor het doden van foetussen als zodanig, lijkt me. Maar Nederland mag wel pro-samenspraak zijn: de uiteindelijke keuze ligt bij de zwangere vrouw. En nu maar hopen dat zij vooral raadgevers om zich heen heeft die van een Bijbels mensbeeld uitgaan…

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website CVandaag. Het originele artikel is hier te vinden.

Billboard ‘Week van het Leven 2024’

Vandaag start de ‘Week van het Leven 2024’. Een week waarin speciaal gedacht wordt aan het ongeboren leven en de ouders daarvan. Het platform Week van het Leven heeft een billboard gemaakt om aandacht te vragen voor dat leven. Hieronder is deze billboard te bekijken.

Videoboodschap ‘Week van het Leven 2024’

Vandaag start de ‘Week van het Leven 2024’. Een week waarin speciaal gedacht wordt aan het ongeboren leven en de ouders daarvan. Het platform Week van het Leven heeft een video gemaakt om aandacht te vragen voor dat leven. Hieronder is deze video te bekijken.

Een overzicht van de activiteiten tijdens deze week van het leven is hier te vinden.

PERSBERICHT: Week van het Leven campagne van start! STER-Reclame via o.a. NPO Start en NPO Radio

Tijdens de Week van het Leven, van 9 tot en met 16 november 2024, wordt opnieuw aandacht gevraagd voor de waarde van het ongeboren leven.

Thema en doelgroep: Jongeren

Dit jaar willen we jongeren meenemen in de verwondering over het ongeboren leven. ‘Om jongeren te inspireren, haken we aan bij hun belevingswereld. Voor hen is het belangrijk dat zij er mogen zijn. Dat jongeren van alles kunnen ondernemen, heeft zijn begin in het feit dat ze geboren mochten worden; daardoor leven ze nu onder ons. En wij gunnen dat aan nog veel meer ongeboren kinderen’, zegt Bert-Jan Heusinkveld, voorzitter Platform Zorg voor Leven.

Waar is de reclame-uiting te zien

Het platform laat deze videoboodschap via de landelijke STER reclames uitzenden, zowel op NPO Radio als op NPO Start. De kijker is getuige van een aantal heugelijke momenten uit het leven van een jongere, zoals de eerste stapjes en de eerste backpackreis van een twintiger. Maar vergeet ook niet dat eerste moment waarop een kind al bij de moeder op de radar verschijnt: de zwangerschapstest.

Een variant van deze boodschap zal op de radio te luisteren zijn, tijdens de reclameblokken op NPO Radio 1 t/m 5 en FunX. Ook is er een billboard, zoals de bovenste afbeelding, die zal worden vertoond op 23 verschillende scholen en universiteiten.

Kijk ook op www.weekvanhetleven.nl.

Jij mag er zijn

Bert-Jan Heusinkveld, tevens woordvoerder, is blij met de nieuwe video: ‘Het concept draait om het idee dat iedereen er mag zijn. Jij, de jongere mag er zijn. Hoe mooi is dat! Tegelijkertijd geldt dit voor ieder ongeboren kind’.

PERSBERICHT: Mars voor het leven 2024: hoop voor moeder, kind én vader!

De Mars voor het Leven vindt plaats op D.V. 16 november in Den Haag. Duizenden deelnemers dragen dan uit dat ze staan voor een hoopvolle toekomst voor moeder en kind waarin abortus onnodig en ondenkbaar is.

Voor de 32e keer organiseert Schreeuw om Leven de Mars voor het Leven. Dit jaar zal deze wederom worden gelopen in Den Haag. Zo geven we een signaal af aan politiek en samenleving dat we vóór het leven zijn. Om 11.00 uur start op het Malieveld het podiumprogramma. Verschillende sprekers informeren en bemoedigen de deelnemers: Chris Stoffer (voorzitter Tweede Kamerfractie van de SGP), Don Ceder (Tweede Kamerlid van de ChristenUnie) en Arthur Alderliesten (directeur Schreeuw om leven). Ook deelt Nirvana haar indrukwekkende levensverhaal over haar onbedoelde zwangerschap. Ze deelt hoe haar situatie was toen ze erachter kwam dat ze zwanger was en hoe ze door de hulpverlening van Er is hulp perspectief kreeg op het leven. Daarnaast is er ruimte voor gebed, muziek en samenzang.

Arthur Alderliesten, directeur van Schreeuw om Leven, roept op om massaal aanwezig te zijn. “Ongeboren kinderen zijn een wonder: kostbaar en kwetsbaar tegelijk. Abortus beëindigt nieuw leven op brute wijze. Daarom is het belangrijk dat wij opstaan voor de waardigheid en het recht op leven, ook voor het leven dat nog niet geboren is. Het is aan ons om deze stem te laten horen, om te laten zien dat er in Nederland velen zijn die zich niet stilzwijgend neerleggen bij abortus als vanzelfsprekendheid. We moeten ons verenigen en laten zien dat het beschermen van het meest kwetsbare leven, hoe klein het ook is, van onschatbare waarde is. Samen kunnen we een krachtige boodschap sturen: abortus is niet normaal. Het is tijd dat Nederland dat hoort, begrijpt en daarnaar handelt.

Tijdens de Mars voor het Leven wordt het boek ‘Mannen, onbedoelde zwangerschap en abortus’ gepresenteerd. De eerste exemplaren worden overhandigd aan politici waarmee we de politiek aandacht vragen te geven aan de rol van de man het belang van het bieden van goede ondersteuning aan mannen. Schreeuw om Leven vroeg heel 2024 aandacht voor de rol van de man bij onbedoelde zwangerschap en abortus.

Na het podiumprogramma, begint de Mars door het centrum van Den Haag, waarbij de deelnemers in stilte een route lopen, die onder andere langs het Tweede Kamergebouw en de Hofvijver leidt. Om 14.30 uur wordt de Mars voor het leven gezamenlijk afgesloten op het Malieveld.

Dit jaar wordt er een uitgebreide livestream uitgezonden. Hierin zullen het podiumprogramma, de stille Mars en interviews met inhoudsdeskundigen, politici en diverse aanwezigen te zien zijn. De livestream wordt uitgezonden via sociale mediakanalen van Schreeuw om Leven, Family7, het Reformatorisch Dagblad en de Reformatorische Omroep.

Zie voor meer informatie over de mars: www.schreeuwomleven.nl/mars.

Online

Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:

Schreeuw om Leven: https://www.schreeuwomleven.nl/nieuws/mars-voor-het-leven-2024-hoop-voor-moeder-kind-en-vader/.
Fundamentum: https://oorsprong.info/persbericht-mars-voor-het-leven-2024-hoop-voor-moeder-kind-en-vader/.
CVandaag: https://cvandaag.nl/103286-marsvoorhetleven2024-hoop-voormoeder-kind-n-vader.

Grens voor behandeling bij vroeggeboorte kan omlaag

In de memorie van toelichting bij de abortuswet uit 1984 staat dat „bij de huidige stand van de medische wetenschap vruchten van minder dan 24 weken als niet levensvatbaar beschouwd worden”. Waarom wordt die termijn niet aangepast aan de medische mogelijkheden van 2024?

De in Nederland geldende abortustermijn (grens bij 24 weken) is al jaren een punt van discussie. Het huidige Tweede Kamerlid Don Ceder (ChristenUnie) schreef hierover al in 2014 een uitgebreid artikel op de website van juristenvereniging Provita. Zijn conclusie over de abortusgrens: „Die bestaat helemaal niet in ons land!”

In de media, bij vele organisaties en zelfs door politici wordt bijna altijd gesproken van een wettelijke grens van 24 weken bij abortus. De realiteit is echter dat de wet niet spreekt over een 24 wekengrens, maar over een levensvatbaarheidsgrens (het moment waarop kinderen buiten de baarmoeder kunnen overleven). We zijn nu tien jaar verder en deze grens is weer onderwerp van gesprek geweest. Met een teleurstellende toepassing! Hoe zit het dan? En wat is er aan de hand?

Voetnoten

Op 1 november 1984 is de Nederlandse abortuswet in werking getreden. In de afgelopen veertig jaar zijn er in Nederland ongeveer 1,3 miljoen abortussen uitgevoerd. Tel je de gedoogde abortussen uit de jaren daarvoor erbij, dan zitten we al op anderhalf miljoen kinderen die gedood werden in de moederschoot. In de memorie van toelichting bij de Wet afbreking zwangerschap uit 1984 staat deze passage: „Wat betreft de nadere precisering van de zwangerschapsduur waarbij aangenomen moet worden dat de vrucht levensvatbaar is, dient overwogen te worden dat bij de huidige stand van de medische wetenschap vruchten van minder dan 24 weken als niet levensvatbaar beschouwd worden.”

Juist over deze levensvatbaarheidsgrens is het nodige te doen geweest. Dit heeft ermee te maken dat door de jaren heen de medische kennis voor behandeling van te vroeg geboren kinderen is toegenomen en de middelen zijn verbeterd. Daardoor hebben te vroeg geboren kinderen ook voor die 24 weken een kans van overleven.

Echter, in Nederland is er een algemeen geldend behandelprotocol wanneer een ziekenhuis actieve zorg gaat verlenen bij een dreigende vroeggeboorte. Daarin is de grens vastgesteld op 24 weken en nul dagen. In een aantal omliggende landen, zoals Duitsland en Zweden, ligt die grens wat lager, bij 23 en 22 weken. Waar in Nederland ongeveer de helft van de kinderen die na 24 weken werden geboren in leven blijft, is dat in bepaalde centra in Zweden het geval bij kinderen geboren na 22 weken.

Individuele factoren

De vraag is opgeworpen of met de nieuwe mogelijkheden het huidige Nederlandse protocol nog wel actueel is. Een werkgroep heeft zich uitgebreid hierover gebogen. Zo is er gekeken naar de overlevingskansen per zwangerschapsduur en ook of er blijvende schade of een handicap optreedt bij het te vroeg geboren kindje. Zoals was te verwachten, luidde de slotsom: hoe verder de zwangerschap is gevorderd, hoe groter de overlevingskansen worden en hoe lager de kans op blijvende schade. Daarnaast wijst het onderzoek op individuele factoren, zoals geboortegewicht, geslacht en eenling/meerlingzwangerschap, die de overlevingskans bij extreme vroeggeboorte kunnen beïnvloeden.

Ook de zekerheid over de zwangerschapsduur kan een rol spelen. Immers, niet iedere vrouw weet exact de datum van de eerste dag van haar laatste menstruatie. Je kunt er dus zomaar drie tot vier dagen naast zitten. En als de vrouw pas verder in de tijd ontdekt dat ze zwanger is, dan kan de telling er wel een of twee weken naast zitten. Dan wordt het lastig om te bepalen of er voor een te vroeg geboren kindje wel of geen behandeling wordt ingezet.

Tegenstrijdig

De werkgroep die onderzocht of de behandelgrens van te vroeg geboren kinderen bijvoorbeeld een week omlaag zou kunnen, wil die grens echter handhaven op 24 weken en nul dagen. Een van de overwegingen ter onderbouwing daarvan is: „Op dit moment is er tekort aan ICN-verpleegkundigen. Bij een eventuele verschuiving van de ondergrens voor het aanbieden van actieve opvang van 24 naar 23 weken zal dit probleem potentieel groter worden omdat deze kinderen in het algemeen lang op de NICU opgenomen liggen.”

Een begrijpelijke zorg van de werkgroep en inderdaad een overweging die terecht meegenomen moet worden. In de slotconclusie staat echter een andere en zeer opmerkelijke overweging om deze ondergrens niet te verschuiven: „mogelijke juridische knelpunten in relatie tot de Wet afbreking zwangerschap”. Het is juist deze overweging die veel vragen oproept.

Zoals aangegeven is de abortusgrens in de Wet afbreking zwangerschap gebaseerd op de levensvatbaarheid. Bij verschuiving van deze grens zal die voor abortus moeten worden aangepast op basis van de memorie van toelichting. Maar de werkgroep voor behandeling van te vroeg geboren kinderen houdt vreemd genoeg vast aan het bestaande criterium: niet behandelen onder de abortusgrens van 24 weken en nul dagen. Dan is niet de levensvatbaarheidsgrens leidend voor de abortusgrens, maar de in 1984 ingestelde abortusgrens van 24 weken. Die grens werd echter afhankelijk gemaakt van de voortgang van de medische wetenschap. Als dan anno 2024 toch wordt vastgehouden aan die grens van 24 weken en 0 dagen bij het behandelen van te vroeg geboren kinderen, dan wringt dat enorm.

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K van, 2024, Grens voor behandeling bij vroeggeboorte kan omlaag, Reformatorisch Dagblad 54 (159): 24-25 (artikel).

COLUMN: Straf voor gesprek

Als in 2020 Covid toeslaat, staat Julies leven op zijn kop. Ze voelt zich eenzaam, alleen en geïsoleerd. Begin 2021 installeert ze TikTok op haar telefoon en begint ze uren online door te brengen. Algoritmen bepalen wat ze tegenkomt. Uiteindelijk ‘ontdekt ze de LGBTQ+-gemeenschap‘ en begint ze haar identiteit in twijfel te trekken. ‘In het begin was het alleen mijn seksualiteit: panseksueel, lesbisch, misschien bi?‘, schrijft ze later in haar dagboek. Uiteindelijk zorgen filmpjes waarin kijkers wordt gevraagd of ze zich ‘angstig en ongemakkelijk voelen’ in hun eigen lichaam, ervoor dat Julie haar genderidentiteit in twijfel trekt.

Transgender activisten plaatsten actief video’s over hoe ik op een ‘veilige’ manier mijn borsten kon binden. Ze legden me uit hoe euforisch ik me zou voelen als ik testosteron (geslachtshormoon) zou gaan gebruiken. Hoe meer ik werd gehersenspoeld door deze video’s, hoe meer ik ermee begon te resoneren‘, schrijft ze. Julie begint zich dan te identificeren als non-binair en vertelt dit aan klasgenootjes. Haar ouders weten niet dat Julie zich laat aanspreken als ‘die/hun’ en een nieuwe naam heeft gekozen. Pas maanden later horen haar ouders wat er stilletjes gaande is op school. Als ze bezwaar maken en docenten vragen om hen te betrekken over hu dochter, belt de school de kinderbescherming, die een onderzoek naar de ouders instelt.

In december 2023 realiseert Julie zich dat ze is meegesleurd in een hup en besluit ze weer als meisje door het leven te gaan. Julie woont in de VS. Amerikaanse toestanden, toch?

In oktober bespreekt de Tweede Kamer een wetsvoorstel dat het strafbaar moet maken als omstanders ‘onderdrukkende’ invloed uitoefenen op iemands seksuele gerichtheid of genderidentiteit. Opvallend is dat het wetsvoorstel gaat over basale zaken als gesprekken, praattherapieën en gebed. Dit alles samengevat onder de noemer ‘conversiebehandeling’. Verdachten riskeren maximaal een jaar cel of een boete van 22.500 euro. Bij herhaling kan dit oplopen en kan betrokkene uit zijn beroep worden gezet.

Wordt deze wet werkelijkheid, dan zijn meisjes als Julie vogelvrij. Gesprekken mogen wel gevoerd worden, maar alleen ‘als die bijdragen aan acceptatie’. De ouder, docent, psycholoog of dominee die vragen stelt bij een zelfgekozen identiteit, loopt risico’s. Staat hem of haar straks straf te wachten?

Dit artikel is met toestemming overgenomen uit De Waarheidsvriend. De volledige bronvermelding luidt: Hoek-Burgerhart, E. van., 2024, Straf voor gesprek, De Waarheidsvriend 112 (38): 7 (artikel).