Home » Medische ethiek
Categorie archieven: Medische ethiek
PERSBERICHT: Voelt een ongeboren mens pijn? Beluister de tweede aflevering van ‘De Podcast van je Leven!’
VEENENDAAL, 27 juni 2024 – De tweede aflevering van De Podcast van je Leven! staat nu online. In de maandelijkse podcast van NPV – Zorg voor het Leven bespreken we allerlei onderwerpen rondom abortus. Dit keer een gesprek met anesthesioloog in ruste Paul Lieverse. Aan hem vroegen we of ongeboren mensen pijn kunnen ervaren en zo ja, vanaf welk moment.
Tot diep in de jaren tachtig van de vorige eeuw opereerden artsen op pasgeboren baby’s zonder ze te verdoven. Dat klinkt gruwelijk en dat is het ook, maar toen dacht men nog dat dit het beste was voor het kind. Het idee was dat een kind vlak na de geboorte (en zeker als het te vroeg geboren is) nog geen of weinig pijn kan ervaren. Ook waren er zorgen over negatieve bijwerkingen van het verdovingsmiddel.
Uit voorzorg verdoofd
Inmiddels weten artsen beter en worden pasgeboren baby’s wel verdoofd. Tegenwoordig zijn artsen ook in staat ongeboren kinderen al in de baarmoeder te opereren. En opnieuw zie je dezelfde discussie: wat voelen ze en vanaf wanneer? Daarom krijgt het ongeboren kind al vanaf zestien weken (uit voorzorg) een aparte verdoving. Maar waarom gebeurt dat niet bij abortus vanaf dezelfde zwangerschapsweek? Over dat vraagstuk praat Chris Develing van de NPV met Paul Lieverse.
Tegenstrijdig
Vanuit zijn expertise als pijnexpert vertelt Lieverse ook over zijn vak in het algemeen: wat is pijn nu eigenlijk? En hoe werkt dat in de hersenen? Ook spreekt hij zich uit over de schijnbare tegenstijdigheid tussen de zorg voor ongeboren kinderen tijdens foetale operaties en tijdens abortus.
‘Het tegenstrijdige lijkt dat in het eerste geval bij een abortus het alleen om de veiligheid en het comfort van de moeder gaat. En bij een operatie op een ongeboren kind gaat het ook om het comfort en de veiligheid van de moeder die zwanger is én ook om het kind om dat er zo goed mogelijk doorheen te helpen.’
Klik hier voor de tweede aflevering van De Podcast van je leven!
Online
Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:
Nederlandse Patiëntenvereniging: https://www.npvzorg.nl/nieuws/voelt-een-ongeboren-mens-pijn/.
Fundamentum: https://oorsprong.info/persbericht-voelt-een-ongeboren-mens-pijn-beluister-de-tweede-aflevering-van-de-podcast-van-je-leven/.
CVandaag: https://cvandaag.nl/101897-de-podcast-van-je-leven-voelt-een-ongeboren-mens-pijn.
Apple: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/de-podcast-van-je-leven-aflevering-2-voelt-de/id1747614184?i=1000660295662.
PERSBERICHT: Schreeuw om leven voert publieksactie uit als reactie op nieuwe kabinet
Hilversum, 3 juli – Schreeuw om leven voerde woensdag 3 juli om 13:00 uur een publieksactie uit bij de Tweede Kamer. Alle leden van de Eerste Kamer en Tweede Kamer, de nieuwe minister-president, ministers en staatssecretarissen kregen een potje honing toegestuurd. Bij het potje honing zat een boodschap die de Kamerleden aanmoedigt om in dit nieuwe politieke seizoen met lef en trots het ongeboren leven te koesteren en zich in te zetten voor goede hulp aan vrouwen.
De actie is bedoeld om het nieuwe Kabinet aan te moedigen om op te komen voor het ongeboren leven en om het belang goede zorg voor vrouwen te onderstrepen bij het nieuwe kabinet. Het potje honing, dat de Kamerleden ontvingen, symboliseert de zorg en de waarde die van leven verdient, net zoals bijen hun kolonie voeden en beschermen om zo honing te maken. Bij het potje zat een kaartje waarop de volgende boodschap staat:
“Elk kind dat nog geboren moet worden, draagt de belofte van een nieuwe toekomst. Het vereist lef deze belofte te koesteren en te beschermen. Bijen beschermen en voeden onvermoeibaar hun kolonie. Wij roepen u op zich ook zo in te zetten voor elk ontkiemend mensenleven. Laat Nederland trots zijn op politiek en samenleving die de waarde van het leven erkennen vanaf het allereerste begin tot de laatste hartslag. Samen kunnen we werken aan een wereld waarin elk leven de kans krijgt om tot bloei te komen.”
Doel en oproep tot actie
Schreeuw om leven gelooft in de intrinsieke waarde van elk mensenleven vanaf het moment van conceptie. Onze missie is om levens te redden door abortus te voorkomen en om steun te bieden aan vrouwen in moeilijke situaties, zodat zij hun zwangerschap met vertrouwen kunnen dragen. “We hebben gekozen voor een potje honing omdat het symbool staat voor iets kostbaars en natuurlijks, net zoals elk leven kostbaar is,” aldus Arthur Alderliesten, directeur van Schreeuw om leven. “Met dit gebaar willen we de politiek aanmoedigen om op te komen voor het ongeboren leven en dit te koesteren.”
Positieve reacties van Kamerleden
In de statenpassage namen Don Ceder, namens de Christen Unie, en Diederik van Dijk, namens de SGP, het presentje in ontvangst. Ze reageerden positief en gaven aan zich te blijven inzetten voor het ongeboren leven. Zij spraken hun waardering uit voor de creatieve en symbolische manier waarop Schreeuw om leven de politiek aanmoedigt om op te komen voor het ongeboren leven en goede hulp aan vrouwen. “Positief dat jullie op deze manier aandacht vragen voor het ongeboren leven. Wij blijven ons inzetten voor het ongeboren leven” aldus Diederik van Dijk.
Blik op de toekomst
Schreeuw om leven blijft zich inzetten voor het verhogen van de bewustwording rondom de bescherming van het ongeboren leven door middel van verschillende acties en campagnes. De organisatie hoopt dat dergelijke initiatieven bijdragen aan een grotere maatschappelijke bewustwording en politieke steun voor het ongeboren leven.
Online
Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:
Schreeuw om Leven: https://www.schreeuwomleven.nl/nieuws/schreeuw-om-leven-voert-publieksactie-uit-als-reactie-op-nieuw-kabinet/.
Fundamentum: https://www.oorsprong.info/persbericht-schreeuw-om-leven-voert-publieksactie-uit-als-reactie-op-nieuwe-kabinet/.
CVandaag: https://cvandaag.nl/101910-actie-schreeuw-om-leven-bij-tweede-kamer-vanwege-nieuw-kabinet.
Abortus is en blijft het doden van ongeboren leven
Abortus verheffen tot een EU-grondrecht? Europese liberalen proberen dit op te dringen aan landen die deze gruwelijke praktijk terecht feitelijk verbieden. De SGP in het Europees Parlement verzet zich: abortus is en blijft het doden van ongeboren leven in de moederschoot. De handeling blijkt bovendien te vermijden, als er meer zorg en steun zou zijn voor de moeder. In een beschaafd Europa past geen abortus.
De Franse president Macron beschouwde het dit voorjaar als een grote overwinning: op zijn aandringen nam Frankrijk het recht op abortus op in de grondwet. Zo maakte hij het moeilijker om de gruwelijke praktijk ooit nog verregaand te beperken of te verbieden. Na Frankrijk wil hij dit recht uitrollen over de hele Europese Unie.
In het Europese Parlement zagen we ze onlangs dus aankomen: liberale Europarlementsleden, geleid door een partijgenote van Macron. Zij pleitten voor abortus als een Europees grondrecht. Als de EU ermee akkoord zou gaan, zou dat nogal gevolgen hebben. Landen als Polen en Malta zijn dan gedwongen hun feitelijke verbod op abortus op te geven. Liberalen zijn in theorie voor vrijheid, maar in praktijk dus niet voor de vrijheid van andersdenkenden.
De SGP in het Europees Parlement verzet zich sterk tegen de oproep om abortus te bestempelen als een Europees grondrecht. Voor ons staat overeind: abortus is en blijft het doden van leven dat nog niet eens ter wereld is gekomen. Elk leven is een geschenk van God en verdient bescherming. Aan de liberale collega-Europarlementsleden die Macron steunen en prat gaan op zogenaamde westerse beschaving vroeg ik: wat is één van de belangrijkste kenmerken van een beschaving? Is dat niet het beschermen van het kwetsbare en het weerloze? En wat is er nu weerlozer en kwetsbaarder dan een ongeboren kindje in de moederschoot?
Zorg
In de beschaafde wereld past geen abortus, maar juist zorg voor moeder en kind. Veel abortussen lijken ook te vermijden. De ongewenst zwangere vrouwen noemen namelijk redenen als “te weinig geld” of “geen geschikte huisvesting” of “te jong”, zo blijkt uit onderzoek.
Als deze zwangere vrouwen meer hulp zouden krijgen (geld, woning of begeleiding), zouden ze vast positiever denken over hun zwangerschap. Maar helaas krijgen de vrouwen nu amper of geen steun aangeboden. Wel kunnen ze zonder bedenktijd hun zwangerschap laten afbreken. Wie deze vrouwen een folder wil aanbieden met alternatieven, wordt in Nederland zelfs door politie gearresteerd. In wat voor wereld leven we!
Vrouwenrecht?
Het Vlaamse liberale Europarlementslid Hilde Vautmans maakte het helemaal bont. In het parlement riep ze dit voorjaar alle vrouwen op tot steun voor abortus als een Europees recht: “Er is een speciaal plekje in de hel voor vrouwen die niet vechten voor vrouwenrechten”, zo sneerde ze naar vrouwen die wel pro-life zijn. “President Marcron heeft tenminste de ballen gehad om vrouwenrechten in de grondwet in te schrijven. Het is geen verkiezingsstunt, maar het is noodzakelijk voor alle vrouwen.“
Haar opvatting dat alleen de vrouw gaat over het ongeboren leven dat ze mag dragen, klopt gewoon niet. Alsof alleen de moeder betrokken is bij een zwangerschap! Dat is uiteraard niet zo. Want er is ook het belang van het kind. Die heeft recht op leven. Ook een nog-niet-geboren kind heeft rechten volgens het VN-verdrag voor de rechten van het kind.
Bovendien: wie abortus ziet als vrouwenrecht, moet toch beseffen dat de helft van de omgebrachte kinderen van het vrouwelijk geslacht zijn. Wie wil opkomen voor deze vrouwen, moet zich dus tegen abortus keren!
Toename
De gevolgen van abortus als een “verworven vrouwenrecht” (of zelfs als “moderne gezondheidszorg”!) zien we helaas in de cijfers van de abortusklinieken. In Nederland (net als in andere West-Europese landen) wordt een groeiend aantal zwangerschappen afgebroken. In 2022 ging het om bijna 15 procent meer gevallen dan het jaar ervoor. Een reden voor de toename is niet bekendgemaakt. Daar zou ik zeker wel nader onderzoek naar willen zien.
Beschaafd
In een beschaafd Europa past geen abortus. Maar een meerderheid van het Europees Parlement heeft daar eerder dit jaar toch toe opgeroepen. Ik mag hopen dat de EU het niet zover laat komen.
Bij de Europese verkiezingen op 6 juni heeft de kiezer de keuze. Peilingen duiden erop dat de links-liberale partijen hun meerderheid verliezen. Dat zou hun abortusplannen voor minstens 5 jaar in de ijskast zetten. Bovendien hebben EU-landen nog een vetorecht op dit gebied: hopelijk spreken enkele landen (misschien wel de nieuwe Nederlandse coalitie!) een veto hiertegen. Dat zou terecht zijn. De Europese Unie heeft niets te zeggen over abortus, dit is aan de lidstaten. Het recht op leven is inherent aan de menselijke waardigheid. Abortus kan daarom nooit een grondrecht zijn. Het is stuitend dat de rechten van kinderen zouden worden weggewuifd.
De SGP bepleit juist dat ongewenst zwangere vrouwen en hun kinderen meer hulp krijgen op financieel, sociaal en psychisch vlak. Als meer partijen dat zouden beschouwen als een vrouwenrecht en een teken van Europese beschaving: wat een zegen zou dat zijn!
Zie hier ook de inbreng van ir. Bert-Jan Ruissen tijdens een debat over dit onderwerp.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website CVandaag. Het originele artikel is hier te vinden.
PERSBERICHT: Dr. Bert-Jan Heusinkveld nieuwe directeur van de NPV
VEENENDAAL – Het bestuur van de NPV – Zorg voor het leven heeft dr. Bert-Jan Heusinkveld als nieuwe directeur benoemd. D.V. 1 september 2024 treedt hij in dienst. Heusinkveld volgt daarmee Diederik van Dijk op, die in 2023 overstapte naar de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Tot de aantreding van Heusinkveld blijft Martijn Schot interim-directeur.
Op dit moment is Heusinkveld predikant in de Protestantse Kerk in Nederland. Hij studeerde theologie aan de Theologische Universiteit Apeldoorn en de Theologische Universiteit Kampen, met medische ethiek als hoofdvak. In 2021 promoveerde hij op het terrein van de medische ethiek aan de Lindeboom Leerstoel van de Theologische Universiteit Utrecht. Daar is hij ook gastdocent medische ethiek.
De combinatie van predikant en wetenschapper maakt Heusinkveld tot een uitstekend boegbeeld voor de NPV. Bestuursvoorzitter Teunis Stoop: “We zijn verheugd over de benoeming van Bert-Jan Heusinkveld. In hem zien we een bevlogen christen die met passie leiding gaat geven aan de missie van de NPV. Samen met alle medewerkers en vrijwilligers wil hij staan voor de beschermwaardigheid van het leven, van het prille begin tot het levenseinde. Bert-Jan is belezen, toegankelijk en heeft een brede blik. Zijn kennis van en affiniteit met medische ethiek kan hij nu dienstbaar gaan maken aan de mooie missie van de NPV.”
Heusinkveld ziet ernaar uit om bij de NPV te beginnen. “Het is geweldig om vanuit de Bijbelse opdracht en in navolging van Jezus Christus bij te mogen dragen aan de zorg voor het leven. De NPV doet dat op een mooie manier met toerusting, het beïnvloeden van beleid en met vrijwillige thuishulp. Ik vind het mooi en uitdagend om leiding te mogen geven aan zo’n sterke beweging voor het leven!”
Dr. Bert-Jan Heusinkveld sprak ook op het congres ‘Bijbel & Wetenschap 2023’. Zijn lezing is hier terug te kijken.
Online
Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:
(1) NPV Zorg 1: Dr. Bert-Jan Heusinkveld nieuwe directeur van de NPV.
(2) NPV Zorg 2: “Vanuit de Bijbel heeft de NPV een positief geluid vóór het leven”.
(3) Reformatorisch Dagblad: Bert-Jan Heusinkveld (55) nieuwe directeur NPV.
(4) Nederlands Dagblad: Theoloog Bert-Jan Heusinkveld directeur bij NPV Zorg voor het leven. ‘Wat is een goed leven?’
(5) Headliner: Bert-Jan Heusinkveld (55) nieuwe directeur NPV.
(6) Groundnews: Bert-Jan Heusinkveld (55) becomes new director of NPV.
(7) CVandaag: Dr. Bert-Jan Heusinkveld nieuwe directeur van de NPV.
(8) Fundamentum: PERSBERICHT: Dr. Bert-Jan Heusinkveld nieuwe directeur van de NPV.
Christelijk getuigenis broodnodig in Europarlement
Als we niet in actie komen, verdwijnen onze christelijke waarden via de EU. De sloopkogel van een progressief-liberale meerderheid richtte zich in Europa op onderwijs, abortus en familierecht. We kunnen het tij nog keren. Hoop gloort bij de Europese verkiezingen op 6 juni.
Het lijkt soms een frontlinie die steeds maar opschuift: progressief-liberale politici die oprukken met hun ”alles-moet-kunnen-mentaliteit” en ons als verdedigers van christelijke waarden in het nauw brengen. Via het Europees Parlement willen ze hun visie opdringen. Ze richten hun pijlen op degenen die vasthouden aan christelijke waarden, zoals het gezin of het leven. Hun individualistische en egoïstische visie, vermomd als ”modernisering”, maakt de samenleving echter niet gelukkiger of beter. Integendeel.
Als christenen moeten we de strijd daarom niet opgeven. We moeten juist opstaan en opkomen voor onze christelijke waarden. De Bijbel vraagt ons te getuigen en het geloof te verdedigen. En dat moet zeker in de Europese Unie, waar veel wetten ontstaan.
Waar hebben we als christenen voor te strijden? Ik noem enkele fronten: onze visie op het gezin en op abortus, de vrijheid om voor Bijbelse principes uit te komen en ons onderwijs, dat ook onder druk staat.
Huwelijk
De Bijbel leert ons wat een huwelijk is. Een huwelijk is een speciale verbintenis tussen één man en één vrouw. Zo’n verbintenis geeft het gezin een stabiele basis. De Europese Commissie heeft echter een voorstel ingediend voor een Europees ouderschapscertificaat. Dat wil zeggen: als één EU-land een andersoortige gezinsvorm erkent (een ”regenbooggezin” of een meeroudergezin; in theorie zelfs ook polygamie), dan is een ander EU-land verplicht om die gezinsvorm te erkennen als het gezin naar dat land verhuist. Zelfs als dat andere land die gezinsvorm in de eigen wetgeving helemaal niet erkent.
Het gevolg is dus dat het EU-land met de meest liberale wetgeving voor huwelijk en gezin leidend wordt voor de hele EU. En dat terwijl de EU helemaal geen bevoegdheden heeft met betrekking tot het gezinsbeleid. Een sluipend gevaar! Gelukkig zijn er (nog) lidstaten die dit ouderschapscertificaat blokkeren, zoals Hongarije. Maar de Europese Commissie voert de druk op.
Abortus
De Bijbel leert ons dat ieder mens beschermwaardig is, zeker ook het kwetsbare beginnende leven. Abortus is doodslag op een pril mensenleven in de moederschoot. De praktijk is helaas toegestaan in Nederland en veel andere EU-landen, onder voorwaarden. Enkele landen, zoals Malta en Polen, verbieden abortus.
Liberale politici eisen echter dat het recht op abortus een Europees mensenrecht wordt. Abortus zou dan niet meer verboden mogen worden in EU-landen. Ook in Nederland zou deze kwalijke praktijk dan uit het Wetboek van Strafrecht moeten worden geschrapt.
Een raar idee? Helaas niet. De Franse president Macron maakt zich hier hard voor. In eigen land heeft hij het al zo ver gekregen dat het recht op abortus verankerd is in de Franse grondwet. Ook in het Europees Parlement riep een meerderheid onlangs op om van abortus een mensenrecht te maken. Gelukkig was dit nog slechts een vrijblijvende oproep. Om dit daadwerkelijk te kunnen doen, zou een verdragswijziging nodig zijn. Elk land kan dat blokkeren, dus ook een conservatiever land als Malta of Italië.
Bijbel citeren
Wij zien het als een voorrecht om de Bijbel te mogen citeren. Uiteraard ook Bijbelverzen die bepaalde zonden veroordelen. Maar nu ligt er een voorstel van de Europese Commissie op tafel dat ”haatzaaien” op Europees niveau strafbaar stelt. Onze grootste zorg is dat de voorgestelde definitie erg vaag en breed is. Ook Bijbelverzen zouden eronder kunnen vallen, bijvoorbeeld verzen waarin staat dat het klassieke huwelijk een huwelijk tussen één man en één vrouw moet zijn. Wie dit uitspreekt, loopt het risico dan voor de rechter te moeten verschijnen wegens discriminatie. Vergezocht? Helemaal niet. Dit is al praktijk in Finland. Parlementslid Päivi Räsänen had een Bijbelvers op Twitter gezet. Ze moet zich nu, tot de Finse Hoge Raad toe, verdedigen wat betreft haar vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting.
Onderwijs
Ook het onderwijs begint steeds meer een front te worden waarop we als christenen in de verdrukking raken. De vrijheid om christelijk onderwijs te geven is in gevaar. Wat speelt er?
De Europese Unie is niet bevoegd tot onderwijsbeleid, maar de Europese Commissie probeert met beleidskaders aan de scholen vrijblijvende sturing te geven. Een voorbeeld is de Europese Onderwijsruimte. Dit is een (nog vrij vage) visie om in alle EU-landen dezelfde beleidsdoelen vast te stellen. Bijvoorbeeld dat 96 procent van de jonge kinderen naar de voorschoolse opvang moet gaan. En meer omstreden: dat scholen gendersensitiviteit moeten promoten.
Bovendien, als de eerdergenoemde Europese haatzaaiwet wordt aangenomen, zal dat ook consequenties hebben voor het onderwijs. De kinderen op school meegeven dat het Bijbelse huwelijk een verbintenis tussen één man en één vrouw is, zou dan zomaar strafbaar kunnen worden!
Rechtse meerderheid
Er staan dus, tegen wil en dank, belangrijke ethische onderwerpen op de Europese agenda. Ons christelijk getuigenis is nodig. Alleen daardoor kunnen we helpen voorkomen dat de EU onze waarden verder ondermijnt. Niets doen is geen optie. Als we aan de zijlijn op de EU staan te mopperen, verandert dat geen letter aan de kwalijke voorstellen.
Er gloort echter hoop. Volgens de opiniepeilingen in de 27 EU-landen tekent zich een rechtse meerderheid af in het Europees Parlement. Bij zo’n meerderheid vallen onze christelijke plannen in vruchtbare aarde. Maar dat gaat niet vanzelf. Wat helpt, is om bij de Europese verkiezingen op donderdag 6 juni te stemmen op een partij die christelijke waarden verdedigt.
De wetteksten vragen van de scholen ook dat ze een Europese identiteit smeden. Leerlingen moeten zich ”Europeaan” gaan voelen. Euroscepsis wordt aan een gebrek aan kennis en onderwijs geweten.
Wat de SGP betreft, blijft onderwijs een bevoegdheid van de EU-landen. Deze partij verzet zich tegen pogingen om meer macht naar Brussel te brengen. De vrijheid van onderwijs in Nederland is een groot goed. In vergelijking met andere Europese landen bevindt het christelijk onderwijs zich in ons land in een bijzondere positie, omdat het gefinancierd wordt door de overheid.
De schoolbestuurders zijn zich gelukkig bewust van het gevaar. De Vereniging Gereformeerd Schoolonderwijs (VGS) houdt jaarlijks internationaal overleg in Brussel. Bestuurslid Pieter Moens, die vorige week afscheid nam, sprak hier samen met christelijke onderwijsmensen uit heel Europa over thema’s als burgerschap en genderideologie. Dat is waardevol in onze strijd voor het behoud van deze waarden.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Ruissen, B.J. van, 2024, Christelijk getuigenis broodnodig in Europarlement, Reformatorisch Dagblad 54 (43): 26-27 (artikel).
COLUMN: Gekleurd
Dat niet iedereen hetzelfde denkt over abortus, weten we. Er zijn tegenstanders die dat laten blijken in woorden en daden en anderzijds zijn er activisten die liefst elke drempel weg willen nemen. Ben je waker bij een abortuskliniek, dan kun je op weinig sympathie rekenen of staat je zelfs een aanhouding te wachten. Wil je abortus uit het strafrecht halen, dan heb je de wind mee in veel media. Daarnaast is er een overgrote groep die het ook wel veilig vindt ‘er geen mening over te hoeven hebben’. Een redacteur van NRC lijkt zich niet te schamen om kleur te bekennen. Ze schreef een stukje voor de krant onder de kop ‘Italië wil EU-geld uittrekken voor anti-abortus-activisten’.
Een korte samenvatting:
“Rome wil ‘anti-abortusactivisten’ toegang geven tot centra voor gezinsplanning, waar vrouwen die een abortus willen vooraf op consult moeten komen. Na zo’n consult volgt een verplichte wachttijd, alvorens zij – uitsluitend in een ziekenhuis – terecht kunnen om hun zwangerschap te beëindigen. Maar er komt nu een ‘nieuwe hinderpaal’, door vaak streng religieuze pro-life-organisaties toe te laten in centra voor gezinsplanning. Een woordvoerder van zo’n centrum noemt dit een ‘perverse maatregel’ omdat vrouwen op een kwetsbaar moment geconfronteerd worden met ‘lui die hen proberen te overtuigen het kind toch te houden, of af te staan voor adoptie’. De ‘oerconservatieve familiewaarden’ van de Italiaanse partij Fratelli d’Itallia zouden vrouwen niet werkelijk dienen, maar de partij zou hulp bieden aan moeders die het moeilijk hebben gebruiken als ‘vals voorwendsel’ om overheidsgeld toe te schuiven naar een aantal ‘radicaal religieuze anti-abortusorganisaties’.”
Je knippert hier toch echt met je ogen. NRC wil kwaliteitsjournalistiek bieden voor een serieus publiek. Maar hier gaat een redacteur haar boekje ver te buiten. Dit is niet objectief en evenwichtig, maar verslaglegging vanuit een sterk politiek frame. Het zou al een stap in de goede richting zijn om daadwerkelijk ook een woordvoerder van zo’n ‘radicaal religieuze anti-abortusorganisatie’ aan het woord te laten. Of een vrouw die dankzij ‘perverse maatregelen’ en ‘hinderpalen’ toch voor haar kind gekozen heeft. Dan vervult journalistiek de rol die haar past. Het is voor deze krant hoog tijd voor diepgaande bezinning op de koers die zij vaart.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit De Waarheidsvriend. De volledige bronvermelding luidt: Hoek-Burgerhart, E. van., 2024, Gekleurd, De Waarheidsvriend 112 (19): 15 (artikel).
Gevoelige snaar – Een kort briefje in het Nederlands Dagblad
Mijn artikel over biologische verschillen tussen m/v (ND, 9 april) raakte een gevoelige snaar – of misschien wel een open zenuw. Het hele punt van mijn betoogje was dat wetenschapsjournalist Saini (ND 29 maart) een paar dingen zei over man/vrouw die biologisch niet klopten en daarom correctie behoefden.
Wat mij verbaasde was dat de schrijvers vervolgens vooral reageerden op wat ik allemaal niet gezegd had (en blijkbaar wel had moeten zeggen).
Ik signaleer in verschillende reacties een relativering van de betekenis van schepping en scheppingsorde als het gaat over positie en roeping van man en vrouw.
Dat blijkt bijvoorbeeld als Erwich/Leene (ND 11 april) poneren dat nergens in de Bijbel staat dat mannen en vrouwen een verschillende roeping hebben – geen vreemde bewering natuurlijk voor theologen die menen dat ‘Christus (…) het binaire denken voor eens en voorgoed [heeft] doorbroken’ (lees ik in hun boek Vuur dat nooit dooft).
Maar heeft het dan werkelijk niets te zeggen dat Adam eerst geschapen is, daarna Eva, dat zij uit Adam geschapen en hem tot hulp gegeven is (en niet andersom)? Heeft het dan geen betekenis dat Adam door God ter verantwoording geroepen wordt, terwijl het Eva was die at? Of wat te denken van het feit dat Eva ‘moeder’ heet – een roeping die mannen nu eenmaal lastig op zich kunnen nemen. De sterke relativering van dit soort gegevens is natuurlijk niet los te zien van de herinterpretaties van juist de eerste hoofdstukken van Genesis.
In mijn nieuwe boek Gods goede orde. Lichaam, gender, huwelijk, seksualiteit en gezin in het licht van de schepping (verschijnt in mei 2024)1 probeer ik inzichtelijk te maken dat de schepping inderdaad bevestigt wat de Schrift zegt over rol en roeping van man en vrouw – zonder overigens te beweren dat deze roeping linea recta uit de schepping is af te leiden. Daar is, zeker in een gevallen wereld, altijd het interpreterende Woord bij nodig. Anders kunnen ongelijkheid en misstanden in m/v-verhoudingen met een makkelijk excuus op het conto van de biologie geplaatst worden. Maar machtsmisbruik door mannen is geen gevolg van de schepping, maar van de zonde. Mijn enige punt in dit hele verhaal is dat de specifieke roeping van man en vrouw verankerd is in de schepping en daar ook door bevestigd wordt. Dat is een lijn die door heel de Schrift heen vastgehouden wordt en door Jezus en Paulus nadrukkelijk bevestigd is. Hoe zou het ook anders kunnen? God is een God van orde, ook van scheppingsorde.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Nederlands Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Klaassen, M., 2024, Gevoelige snaar, Nederlands Dagblad 80 (21.653): 28 (artikel).
Kamervragen van mr. Diederik van Dijk inzake opgepakte wakers door ministers De Jonge en Yeşilgöz beantwoord
Onlangs stelde mr. Diederik van Dijk (SGP) schriftelijke Kamervragen aan Hugo de Jonge, minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties én minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening.1 Gisteren werden deze Kamervragen beantwoord door de minister en mede ondertekend door drs. Dilan Yeşilgöz-Zegerius, minister van Justitie en Veiligheid.2
De ministers hebben kennisgenomen van het artikel in het Reformatorisch Dagblad.3 Op de vragen 2 tot en met vier kunnen de ministers geen antwoord geven. Als reden: “De politie treedt op onder verantwoordelijkheid van het lokaal gezag (burgemeester en de officier van justitie). Het is niet aan mij of aan de minister van Justitie en Veiligheid om te treden in individuele casuïstiek.” Van Dijk heeft de minister gevraagd of een ‘eenmensprotest’ valt onder de Wet openbare manifestaties (Wom). De Jonge geeft aan dat dit alleen geldt voor een demonstratie waarbij een collectieve mening wordt geuit. Er is sprake van een demonstratie als er twee of meer personen demonstreren. Een uiting kan beschermd worden op basis van artikel 7 van de Grondwet, vrijheid van meningsuiting. De minister geeft aan dat de gemeente wel, in de Algemene Plaatselijke Verordening, regels kan stellen voor eenmansprotesten. Maar deze regels mogen nooit gaan over de inhoud van de uiting. Dit zou in strijd zijn met artikel 7.
Ongegrond?
Zoals de minister heeft aangegeven mag, op grond van de inhoud van een uiting, geen verbod worden opgelegd. “Het censuurverbod, neergelegd in artikel 7 van de Grondwet, staat (…) een preventief verbod in de weg.” Zelfs grievende en kwetsende uitingen worden zo beschermd door de grondwet (mits ze vallen buiten het strafrecht, zoals groepsbelediging of bedreiging). Een gemeente kan echter wel vormvoorschriften vast stellen, bijvoorbeeld waar een protest plaats zou moeten vinden. “De (vrees voor) vijandige tegenreacties op het eenmensprotest kan een rol spelen bij de overweging van de gemeente om zulke voorschriften op te stellen en daarmee de vrije meningsuiting beperken.” Dit verbod mag nooit een algeheel verbod ten gevolge hebben, of de vrijheid van meningsuiting ‘anderszins uithollen’. Soms echter dienen ‘deze en andere beperkingen van de vrijheid van meningsuiting of het demonstratierecht noodzakelijk te zijn in een democratische samenleving’. De minister verwijst in een voetnoot naar de doelcriteria van artikel 10 lid 2 van het EVRM. De minister kan de rechtmatigheid van deze specifieke casus niet beoordelen, daartoe is alleen de rechter bevoegd.
Gemeentes informeren
Van Dijk vraagt zich tenslotte af wat de minister doet om de gemeentes te informeren en toe te rusten. De ministers zetten zich ervoor in dat het lokaal bestuur optimaal gebruik kan maken van het instrumentarium. Het faciliteren en begeleiden van ‘eenmensprotesten’ gebeurt door de burgemeester. Er zijn diverse handreikingen over de omgang met het demonstratierecht. De Jonge verwijst daarbij naar de handreiking van de Gemeente Amsterdam.4 Door de Rijksuniversiteit van Groningen (RUG) wordt momenteel een landelijke website ontwikkeld. Hierop kan ‘iedereen gratis en vrij toegankelijk informatie over het demonstratierecht (…) inwinnen’. Bovendien kan een online adviestool geraadpleegd worden.5 Tenslotte verwijst De Jonge nog naar de website van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters.6 “Deze is toegankelijk voor zowel adviseurs als bestuurders.”
Beslisnota
De beslisnota bevat grotendeels dezelfde inhoud als de vragen. Minister De Jonge heeft de vragen 1 en 5 tot en met 10 beantwoord. Minister Yeşilgöz-Zegerius de vragen 2 tot en met 4. Er wordt in de beslisnota nog verwezen naar het commissiedebat voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) waar, naar aanleiding van een initiatiefnota van het lid Slagt-Tichelman, het onder gegaan is over protestacties bij abortusklinieken. “Tijdens het debat heeft de minister voor Medische Zorg toegezegd te willen verkennen of en hoe onderzoek naar (de effecten van) demonstraties bij abortusklinieken kan worden uitgevoerd. Zij zal daarover met klinieken in gesprek gaan en wil daarover voor het zomerreces terugkoppelen.”
Voetnoten
‘Geen abortuspillen aan Polen opdringen’ – Mr. Diederik van Dijk stelt vragen over inmenging van Nederland met betrekking tot de abortuspraktijk van andere Europese landen
Tijdens het debat van maandag 8 april 2024 stelde mr. Diederik van Dijk vragen over de inmenging van Nederland met betrekking tot de abortuswetgeving in andere Europese landen. Met dank aan de SGP is een video van het SGP-deel van het debat beschikbaar gesteld op hun YouTube-kanaal.
Op het kanaal staat onder de video de volgende tekst:
”Via internet kunnen Nederlandse abortusklinieken pillen aan mensen in het buitenland leveren. De SGP maakt zich zorgen over deze Nederlandse ‘zendingsdrang’ op het gebied van abortus. “We maken ons hiermee schuldig aan inmenging in andere landen,” stelt Kamerlid Diederik van Dijk. VVD en D66 zijn allesbehalve blij met dit terechte argument van de SGP. Dit debat vond plaats op maandag 8 april 2024.”
Nadenken over ‘Geslacht en/of Gender’ met huisarts dr. Luc VandeCasteele – Vlaamse Comité Bezorgde Ouders beleggen op 29 april 2024 D.V. een webinar
Op 29 april 2024 D.V. belegt het Vlaamse Comité Bezorgde Ouders een webinar over geslacht en/of gender. In de lezing wordt ingegaan op de actuele situatie in ‘Genderland’. Daarnaast staan de vragen centraal waar de toegenomen gendertwijfels onder de jeugd vandaan komen en wat dit zegt over ons beeld van de mens. De vragen zijn terecht. Als disclaimer bij deze lezing meen ik te moeten melden dat we zeer voorzichtig, zelfs afwijzend, moeten zijn in de richting van antroposofie. In dat opzicht is het heel erg jammer dat Comité Bezorgde Ouders geen christelijke huisarts heeft gevonden die hierover kan spreken.
Samenvattend
De nieuwsbrief van Comité Bezorgde Ouders, helaas op zondag verzonden, geeft een samenvatting van deze lezing.
”In 20 à 30 jaar tijd is het thema “gender” pijlsnel in het centrum van de actualiteit terechtgekomen. LBGTQIA+ – mensen die voor hun rechten opkomen, maar ook: kinderen met genderdysforie, jongeren die zich niet met het geboortegeslacht willen identificeren: wat is hier aan de hand? Transpersonen zijn er altijd geweest, maar ze waren heel zeldzaam. Wat kan er achter de huidige exponentiële toename zitten? Wat vraagt dit fenomeen van ouders, leerkrachten en opvoeders, van zorgverleners, van overheden, en van de kinderen en jongeren zelf? Hoe kunnen we de geslachtelijkheid van de mens begrijpen vanuit een ruim kader waarin de geestelijke kern van de mens niet over het hoofd gezien wordt?”
Dr. Luc VandeCasteele (1954) rondde zijn universitaire opleiding tot arts af in 1978. Van 1979 tot 1980 volgde hij in Nederland de opleiding antroposofische geneeskunde. Hij werkte van mei 1980 tot eind 2019 als antroposofische georiënteerde huisarts te Gent en omstreken. Daarnaast was hij adviserend schoolarts van twee antroposofische Steinerscholen. Bovendien was hij van 1987 tot 2010 bestuurslid van de Belgische Antroposofische Vereniging. VandeCasteele is momenteel nog steeds actief voor de Vrije Hogeschool voor Geesteswetenschappen (Dornach, Zwitserland). Hij publiceerde drie boeken ‘Het dierbare België’, ‘Islam en Christendom’ en ‘Geen mens zonder god’. Het laatste boek was een reactie op een boek van de atheïstische professor dr. Etienne Vermeersch.1 Volgens het middelste boek zijn de Islam en het Christendom in wezen diep verbonden, uiteraard wijzen wij deze gedachte af. Het eerste boek is mij onbekend, maar lijkt een antroposofische duiding van de Belgische politiek.2
De kosten voor deelname aan de webinar bedragen vijf euro. Deze start om 19.30 uur en duurt tot en met 22.00 uur. Deze webinar hoopt via Zoom plaats te vinden. Aanmelden voor de webinar kan via de in de voetnoot vermelde link.3 De opbrengst van de avond gaat ‘naar het schrijven en drukken van alternatieve programma’s relationele en seksuele vorming’.4
Afsluitend
Door de Nederlandse Vereniging van Antroposofische Artsen (NVAA) wordt antroposofische geneeskunde niet gezien als een vervanging voor de reguliere geneeskunde, maar een aanvulling daarop.5 Anderen zien deze vorm van geneeskunde als ‘pseudowetenschap’.6 Ook vanuit de theologie moeten we zeer gereserveerd tegenover antroposofie staan.7 Hoewel de bezwaren tegenover antroposofie legitiem zijn meen ik dat het transgenderisme en genderdysforie8 vanuit verschillende invalshoeken benaderd dient te worden. Het zou kunnen dat de lezing van dr. Luc VandeCasteele ons nieuwe inzichten geeft. Anderzijds moeten we uitkijken dat we met een mogelijke aansluiting aangaande het genderdenken, antroposofie niet als het Paard van Troje binnenhalen.9
Voetnoten
Meest recente berichten
-
Grafsteen van Jerphaas Karel (Jarco) van Meerten (2015-2022)
-
Spees-valken
-
Reformatorische scholen voor voortgezet onderwijs houden vast aan het klassieke scheppingsgeloof – Over vlinderpracht en andere zaken – Nieuwsbrief d.d. 26-7-2024
-
Verschuivend Godsbeeld
-
‘Wie een toegankelijke inleiding in de filosofie zoekt kan nu stoppen met zoeken’ – Bespreking van ‘Oriëntatie in de filosofie’