Home » Genetica (Pagina 3)
Categorie archieven: Genetica
Wetenschapper lost (creationistisch) biosystematisch raadsel van de rode panda (Ailurus fulgens) op
De rode panda (Ailurus fulgens) in Ouwehands Dierenpark is mijn favoriet.1 Niet alleen vanwege zijn uiterlijk, maar ook omdat zijn biosystematische indeling een groot raadsel is. De rode panda past bij de gedachte van Gods schepping als mozaïek. Elke keer wanneer we de rode panda in een dierentuin tegenkomen, verbazen en verwonderen we ons over de complexiteit en schoonheid van Gods schepping. De baraminologische ‘grenzen’ zijn, zeker na de zondeval, voor het menselijk verstand diffuus en in veel gevallen onnavolgbaar. Tot welk baramin behoort de rode panda? We weten het niet. Nu lijkt creationistische wetenschapper bioinformaticus dr. Matyas Cserhati2 tot een oplossing van dit raadsel te zijn gekomen.
Moeite met indelen
Overigens hebben niet alleen creationisten moeite met de indeling van de rode panda. Ook naturalisten weten niet goed waar het beest ingedeeld moet worden. Behoort het beest tot de beren (Ursidae), de kleine beren (Procyonidae) of de stinkdieren (Mephitidae)? Dankzij een onderzoeksfonds van de Creation Research Society kon, de van oorsprong Hongaarse, dr. Cserhati onderzoek doen naar het genoom van de rode panda. Hij publiceerde de resultaten van zijn onderzoek zowel in BMC Genomics als in Creation Research Society Quarterly.3 Hieronder vatten we de conclusies uit het onderzoek kort samen. Voor details verwijs ik u graag naar de originele wetenschappelijke publicaties.
De rode panda (Ailurus fulgens) leeft oorspronkelijk in India, Nepal en China. Volgens sommige wetenschappers is het beest vanwege diverse uiterlijke kenmerken verwant aan de reuzenpanda (Ailuropoda melanoleuca). Bijvoorbeeld zijn bijna exclusieve dieet van bamboe en een vergroot sesambeen4 dat ze gebruiken om de bamboe te kunnen nuttigen. Nieuw genetisch onderzoek laat zien dat er twee soorten rode panda’s zijn: de Himalayaanse rode panda (Ailurus fulgens) en de Chineese rode panda (Ailurus styani). Verschillende wetenschappers komen juist tot een andere indeling. De indeling bij de kleine beren (Procyonidae) bijvoorbeeld, is gebaseerd op immunologische data en data verkregen uit DNA-DNA-hybridisatie. Maar er zijn weer andere studies die de rode panda weer bij een andere groep plaatsen. Dr. Cserhati bestudeerde al deze resultaten en deed daarna eigen onderzoek naar de indeling van de rode panda. Hij komt op basis van uitgebreid genetisch onderzoek tot een andere conclusie.
Indeling
Recent is er een algoritme ontwikkeld dat op het hele genoom is gebaseerd. Deze zogenoemde ‘Whole Genome K-mer Signature’ werd door Cserhati gebruikt om de genomen van 28 soorten uit de orde Carnivora te analyseren, waaronder het genoom van de rode panda. De resultaten van deze studie laten zien dat de rode panda behoort tot de marterachtige (Mustelidae). De rode panda clustert niet met de westelijk gevlekte skunk (Spilogale gracilis), maar ook niet met de reuzenpanda. De reuzenpanda clustert wel met de beren (Ursidae). Dit laatste komt voor creationisten niet als een verrassing, omdat creationisten als sinds mensenheugenis de reuzenpanda indelen bij de beren. Cserhati blijft voorzichtig: “De belangrijkste conclusie die we uit dit onderzoek kunnen trekken is, dat op het niveau van het volledige genoom, A. fulgens behoort tot de clade van de marterachtigen, en niet tot die van de beren of stinkdieren. Dit ondanks het feit dat eerder sommige onderzoekers A. fulgens en A. melanoleuca classificeerden als verwanten. Aangezien het genotype bepalend is voor het fenotype heeft deze moleculaire classificatie voorrang op morfologische classificaties.”
Voorzichtigheid geboden
Die voorzichtigheid is nodig omdat niet al het onderzoek wijst naar de richting van deze conclusie. Cserhati deed namelijk ook baraminologisch onderzoek naar de rode panda op basis van mitochondriaal DNA en op basis van het cytochroom-b-eiwit. Op basis van een analyse van het mitochondriaal DNA blijkt echter dat de rode panda discontinu clustert met de marterachtigen, maar ook met de alle andere groepen. Maar als de sequentie-identiteit van het cytochroom-b-eiwit wordt bestudeerd dan blijkt dat de rode panda opnieuw continuïteit met de marterachtigen laat zien en discontinuïteit met de beren. De stinkdieren vertonen dan overigens ook discontinuïteit met de marterachtigen. Het verschil, tussen de analyse op basis van het hele genoom én die op basis van mitochondriaal DNA, kan volgens Cserhati te wijten zijn aan nucleo-mitochondriale discordantie. Volgens de geleerde is dat een veel voorkomend fenomeen. Cserhati is ook in CRSQ voorzichtig: “Op basis van deze resultaten is het waarschijnlijk dat de rode panda tot het holobaramin van de marterachtigen behoort.” Hij roept op tot, zowel morfologisch als moleculair, baraminologisch vervolgonderzoek.
Ten slotte
Wat mij betreft is dit dé manier van creationistisch onderzoek doen. Allereerst een fonds verkrijgen om een detailstudie binnen het scheppingsparadigma te doen. Daarna de resultaten publiceren in een standaard naturalistisch-wetenschappelijk tijdschrift. Vervolgens de resultaten verder uitwerken in een creationistisch-wetenschappelijk tijdschrift. Ten slotte dit werk (laten) populariseren voor de leken. Dergelijk onderzoek binnen het scheppingsparadigma is veel beter dan het ‘evolutiegebash’ van sommige creationisten. Waarom is dat beter? Allereerst krijgt onze Schepper dan de eer van Zijn scheppingswerk. Zijn Woord (de Bijbel) en de werken Zijner handen (de werkelijkheid) kunnen niet met elkaar in tegenspraak zijn. Ten tweede zouden we onze (naturalistische) naaste ervoor kunnen winnen om óók in verwondering aan de voeten van onze Schepper neer te vallen. Is het leveren van kritiek op Universele Gemeenschappelijke Afstamming niet nodig? Dat is het zeker, maar het kan en mag nooit de hoofdmoot van creationisten zijn. We leven hier op aarde namelijk niet om de naturalist de oren te wassen, maar tot Gods eer en verheerlijking van Zijn naam. Vaak zorgt ‘een met gestrekt been erin’ voor verdere verwijdering van de (naturalistische) naaste. Dr. Matyas Cserhati heeft ons laten zien hoe het anders kan!
Voetnoten
Hebben chimpansee en mens een gemeenschappelijke voorouder? – Dr. Peter Borger sprak op Nederlands congres d.d. 26 februari 2021
Op 26 februari 2021 organiseerde ik, Jan van Meerten, namens Logos Instituut, een congres over ‘Geloof en Wetenschap’. Moleculair bioloog dr. Peter Borger sprak over de vraag of chimpansee en mens een gemeenschappelijke voorouder hebben. Deze video is, met dank aan Geloofstoerusting, gepubliceerd en hieronder te bekijken.
Neanderthaleronderzoek prijzenswaardig of een weerspiegeling van de evolutionaire tijdgeest?
De Zweedse arts en evolutiebioloog Svante Pääbo is dit jaar de hoogste eer der wetenschappen ten deel gevallen: de Nobelprijs voor Geneeskunde.1 Hij krijgt deze prijs toegekend voor zijn ontdekkingen op het gebied van de genetische samenstelling van uitgestorven mensachtigen en de menselijke evolutie (“for his discoveries concerning the genomes of extinct hominins and human evolution”). Over welke ontdekkingen gaat het eigenlijk? En wat betekenen ze voor de evolutie van de mens?
De naam Svante Pääbo komt regelmatig in de media voorbij. Dat komt omdat hij variatie (mutaties) in het DNA onderzoekt van uitgestorven dieren en mensen. Omdat hij er een evolutionistische draai aan geeft, is er in de media veel belangstelling voor zijn werk. Pääbo werd bekend met zijn onderzoek naar het DNA van de Neanderthaler. Hij toonde aan dat we tot 4% van de mutaties die we in Neanderthaler-genen aantreffen, ook in populaties van huidige mensen aantreffen.2
Wellicht de interessantste implicatie van Pääbo’s onderzoek is dat hij kon aantonen dat Neanderthalers en moderne mensen samen kinderen hebben gekregen. Volgens de gangbare definitie voor soorten behoren Neanderthalers en moderne mensen alleen al om die reden tot hetzelfde soort (Homo sapiens). Dit was een grote verrassing voor de evolutiebiologen, inclusief Svante Pääbo zelf.3 Immers Pääbo’s eigen onderzoek uit 1997 suggereerde dat de Neanderthaler was uitgestorven zonder mtDNA te hebben bijgedragen aan de moderne mens.4 Door velen werd dit geïnterpreteerd als dat we te maken hebben met twee verschillende „mensensoorten“ die niet met elkaar hadden gekruist.
Pääbo’s latere studies met het chromosomale DNA (dat moeilijker te isoleren is) toonden aan dat de moderne mens en de Neanderthaler wel degelijk samen kinderen hadden voortgebracht. Bijbelgetrouwe wetenschappers gingen er steeds vanuit dat alle levende én uitgestorven mensen van Adam en Eva afstammen. In mijn boek ‘Terug naar de Oorsprong’ (2009) schreef ik dat Neanderthalers volledig mens zijn, omdat een aantal unieke genetische kenmerken daarvoor pleitten.5 Paleontologen hadden al aangetoond dat Neanderthalers gevoel voor schoonheid hadden, hun doden begroeven en voor de zwakken in de samenleving zorgden. Pääbo’s latere DNA-data waren dus een bevestiging van de historiciteit van Genesis.
Er bestaan geen Neanderthalergenen
Pääbo krijgt de Nobelprijs natuurlijk niet omdat hij Genesis bevestigde. De prijs ontvangt hij onder andere vanwege zijn methodieken om DNA uit uitgestorven organismen te isoleren en te sequencen. Zoals hierboven vermeld, vond hij daarbij uit dat Europeanen tot 4% van het DNA zou delen met de uitgestorven Neanderthalers. In 2014 populariseerde Pääbo deze bevindingen in een boek met als titel: „Die Neandertaler und wir: meine Suche nach den Urzeit-Genen“. Met dit boek creëerde hij een mythe die tegenwoordig hardnekkig circuleert, namelijk dat er binnen verschillende populatie van mensen Neanderthaler-DNA en Neanderthalergenen zouden voorkomen. In werkelijkheid gaat het niet om genen, maar om allelen van genen. Hiermee wordt bedoeld dat een gen (of een DNA-sequentie) in verschillende populaties in verschillende verschijningsvormen kan voorkomen.
De „Neanderthaler-genen“ van Pääbo zijn beslist niet uniek, maar deze komen ook in moderne mensen voor. Wat Pääbo heeft aangetoond is dat we dezelfde allelen bij zowel de modern mensen alsook bij de Neanderthalers aantreffen. Sommigen van die allelen bleken meer of minder met ziekte en gezondheid gecorreleerd te kunnen worden.6 Last van depressie? Neanderthalergenen! Zelfs een ernstiger verloop van Covid-19 kon Pääbo met „Neanderthalergenen“ (beter is menselijke genvarianten) verklaren.7 Geen wonder dat hij de Nobelprijs voor Geneeskunde krijgt dit jaar.
DNA van moderne mens en Neanderthaler vrijwel identiek
In 2021 werd duidelijk dat de moderne mens vrijwel geen uniek DNA bezit als we duizenden sequenties vergelijken met die van Neanderthalers.8 Slechts 1,5% van de allelen van moderne mensen bleken uniek te zijn. Betekent dit dat de moderne mens voor 98,5% uit Neanderthaler bestaat? Nee, het betekent dat 98,5% van de variatie die in het genoom van de Neanderthaler voorkomt, ook elders in de populatie van moderne mensen voorkomt. En vermoedelijk loopt dit percentage nog op als men nog meer DNA-sequenties gaat includeren. Er is nauwelijks uniek DNA in moderne mensen te vinden. Als we nog meer onderzoek doen vinden we vermoedelijk alle „Neanderthalergenen“ terug.
Als er geen „Neanderthalergenen“ bestaan, wat is dan wel het verschil? Dat is een legitieme vraag! Bij het vergelijken van het totale DNA van moderne menselijke populaties ontdekte men dat er een genetisch verschil tot 12% kon worden vastgesteld. Zelfs binnen één populatie kunnen twee mensen die met elkaar kinderen krijgen meerdere procenten verschillen. Dit enorme verschil, dat kan oplopen tot vele miljoenen DNA letters, is eerder het gevolg van indelmutaties, d.w.z. mutaties waarbij grote delen van het DNA verdubbelen dan wel verdwijnen. Deze indelmutaties, die worden aangedreven door genetische mechanismen, liggen aan de basis van supersnelle aanpassingsprocessen.9
Nobelprijs
De Nobelprijs voor Geneeskunde gaat dit jaar dus eigenlijk niet naar de „evolutie van de mens“, maar naar genetische variatie die aanwezig is in (al dan niet uitgestorven) menselijke populaties. En hoe die variatie gekoppeld kan zijn aan ziektebeelden. Met „Neanderthalergenen“ heeft het niets te maken. Zover we weten bezitten Neanderthalers namelijk geen genen die we niet ook in de moderne mensen aantreffen. De genen die ons typisch menselijk maken, zoals bijvoorbeeld het FOX2P-gen dat essentieel is voor de spraak, vinden we ook bij Neanderthalers.10 Daarnaast zijn er duidelijke aanwijzingen dat Neanderthalers, net als moderne mensen, 46 chromosomen hadden.11 Hetzelfde aantal chromosomen, mens-typerende genen en dezelfde ziekmakende allellen? Niets menselijks was de Neanderthaler vreemd, blijkbaar. Waarom dan toch de Nobelprijs? Ik vermoed dat het de evolutionaire tijdgeest weerspiegelt.
Dr. Peter Borger spreekt 22 oktober 2022 op het congres ‘Bijbel & Wetenschap’. Komt u ook luisteren? Hier is meer informatie te vinden en hier kunt u uzelf aanmelden.
Voetnoten
Dr. Svante Pääbo ontrafelde Neanderthalergenoom en ontvangt Nobelprijs geneeskunde
Wat volgens naturalisten onmogelijk leek, deed de Zweedse wetenschapper prof. dr. Svante Pääbo: hij ontrafelde het genoom van de Neanderthaler (Homo neanderthalensis) en later ook van diverse uitgestorven diersoorten. Voor creationisten kwam deze ontdekking niet als een hele grote verrassing, al is het een knappe prestatie om oeroud DNA te sequensen. Volgens de meeste creationisten leefde de Neanderthaler ná de torenbouw van Babel én is dit ‘ondersoort’ daarmee een afstammeling van Noach.1 Nadere bestudering van het genoom bevestigde de creationistische hypothese dat de Neanderthaler ‘gewoon’ mens was en zelfs nakomelingen kregen met de zogenoemde Homo sapiens. Vanwege het ontrafelen van het genoom van de Neanderthaler gaat de Nobelprijs voor geneeskunde dit jaar, terecht, naar dr. Pääbo.
Svante Pääbo
Prof. dr. Svante Pääbo werd in 1955 geboren in de Zweedse hoofdstad Stockholm. Hij was een zoon van biochemicus en Nobelprijswinnaar Sune Bergström. Bergström had een buitenechtelijke relatie met de Estse scheikundige Karin Pääbo. Svante studeerde geschiedenis, egyptologie en Russisch aan de Universiteit van Uppsala. Hij stapte later over naar geneeskunde (medicijnen) en promoveerde in dit vakgebied. De geleerde promoveerde in 1986 aan de Universiteit van Uppsala op een proefschrift met als titel ‘How the E19 protein of adenoviruses modulates the immune system‘2. Baanbrekend onderzoek van hem naar oeroud DNA behaalde in 1985 de cover van het wetenschappelijke tijdschrift Nature.3 De geleerde is sinds 1997 verbonden als directeur aan het Max Planck Institute for evolutionary anthropology. Hij wordt gezien als één van de grondleggers van de zogenoemde paleonomica of paleogenomica, een mix van paleo(antropo)logie en genetica. In 2010 publiceerde hij ‘a draft sequence of the Neanderthal genome’ in het wetenschappelijke tijdschrift Science.4 In 2012 volgde in een publicatie een ‘high-coverage genome sequence from an archaic Denisovan’ in hetzelfde wetenschappelijke tijdschrift.5 De laatste twee ontdekkingen zijn aanleiding geweest voor de Nobelprijs.6
Ontrafeling
Dankzij de ontrafeling van het genoom wordt de Neanderthaler ook door sommige naturalisten gezien als een ondersoort van de H. sapiens: Homo sapiens neanderthalensis.7 De Nobelprijswinnaar ontrafelde niet alleen het genoom van de Neanderthaler, maar kwam er op basis van DNA-onderzoek ook achter dat de Denisovamens (Homo denisova) tot een aparte groep binnen de mensachtigen gerekend moet worden. Pääbo stelde daarnaast vast dat moderne Europeanen nog altijd 1 tot 4 procent Neanderthaler-DNA met zich meedragen. Er werd ook vastgesteld dat moderne Aziaten nog altijd 6 procent Denisova-DNA in hun cellen hebben. Volgens journalist Maarten Keulemans in De Volkskrant heeft dit voordelen. Keulemans: “Dergelijk overgeërfd DNA maakt het immuunsysteem van Europeanen beter bestand tegen bepaalde ziektekiemen die in onze streken voorkomen. In Azië maakt het overgeërfde oer-DNA onder meer dat de bergbewoners beter bestand tegen teven op grote hoogte.”8 Ook werpt het onderzoek licht op de genetische verschillen tussen de moderne mensen en onze voorouders, zoals de Neanderthalers en de Denisovans.
Het is erg ingewikkeld om DNA te isoleren uit oeroude botten. In 1985 slaagde Pääbo erin om DNA te isoleren uit een 2400 jaar oude Egyptische kindermummie. Deze prestatie was zo spectaculair dat het de voorkant van het wetenschappelijke tijdschrift Nature haalde. Tegen welke problemen loop je aan als je oeroud DNA wilt isoleren uit oude overblijfselen? De journalisten Niki Korteweg en Hendrik Spiering beschrijven dat in het NRC. Korteweg en Spiering: “DNA isoleren uit stokoude overblijfselen van mensen of dieren is een enorme uitdaging, die lange tijd voor onmogelijk werd gehouden. De lange moleculen van het DNA, dat sowieso maar in kleine hoeveelheden in de botten zit, vallen in de loop van de tijd uit elkaar in ontelbaar veel fragmentjes. Een ander probleem is de verontreiniging. Want als DNA uit botten geïsoleerd kan worden, is 99,9 procent afkomstig van bacteriën of van mensen die die botten ooit hebben aangeraakt. Een radicale truc van Pääbo en zijn team was de botten eerst met bleekmiddel te behandelen, waarmee veel van de verontreinigingen verdwenen. Het DNA van de Neanderthaler of een andere mensachtige werd vervolgens gewonnen uit cellen dieper in het bot, idealiter uit tanden of uit het dikste bot uit de schedel (vlak achter het oor) waar de agressieve bleekbehandeling niet doordrong. Alles draait om schoon houden: in Pääbo’s DNA-‘clean room’ brandt elke avond UV-licht om DNA-resten te vernietigen.”9
Nobelprijs
Het Karolinska-instituut, dat deze Nobelprijs uitreikt, maakte gisteren de eerste Nobelprijswinnaar Geneeskunde van 2022 bekend.10 De 67-jarige Zweedse prof. dr. Svante Pääbo verkrijgt allereerst de bekende gouden Nobelmedaille. Daarnaast ontvangt hij een diploma en een geldbedrag van 10 miljoen Zweedse kronen (omgerekend ongeveer € 920.000). De Nobelprijs wordt gezien als de hoogste prijs die een wetenschapper met zijn werk kan behalen. Vandaag wordt de Nobelprijs natuurkunde uitgereikt, morgen scheikunde, donderdag literatuur, vrijdag vrede en volgende week maandag economie. Op 10 december 2022, de sterfdag van Alfred Nobel, worden de prijzen officieel overhandigd.11
Voetnoten
Menselijke evolutie en miljoenen jaren in het hart van de Biblebelt (1): Inleiding van een vijfluik over menselijke evolutie in Ouwehands Dierenpark
In het hart van de Biblebelt, ook wel bijbelgordel of refoband genoemd, ligt een prachtige dierentuin: Ouwehands Dierenpark. Deze dierentuin heeft de meeste dieren wel die in standaard kinderboeken voor peuters en kleuters voorkomen. Zoals bijvoorbeeld de leeuw, de olifant, de giraf, de tijger en de gorilla. Een bezoek is beslist de moeite waard. Helaas wordt er, op de educatieve borden bij de nieuwe verblijven van de mensapen1, veel gesproken over menselijke evolutie over miljoenen jaren. Het alternatief, namelijk dat wij géén gemeenschappelijke voorouder hebben met de mensapen, ontbreekt. Dat is opmerkelijk voor een dierentuin in het hart van de Biblebelt. Daarom een vijfluik over menselijke evolutie en miljoenen jaren in Ouwehands Dierenpark.2
Biblebelt
Ouwehands Dierenpark ligt in de gemeente Rhenen. Een protestantse gemeente in het hart van de Biblebelt, een bevindelijk gereformeerde ‘gordel’ dwars door Nederland.3 Het christelijke gehalte van de Gemeente Rhenen komt onder andere tot uitdrukking in het aantal stemmers op SGP, CU, CDA. Maar liefst 36,9% van de stemmen is in deze gemeente naar deze drie christelijke partijen gegaan. Om de gemeente Rhenen heen liggen de protestante gemeenten Ede (39,7%), Neder-Betuwe (58,5%) en Veenendaal (43,7%). De andere gemeenten, Buren (21,3%), Utrechtse Heuvelrug (24%) en Wageningen (9,9%), kennen ook een grote groep protestanten.4 Met recht kan gezegd worden dat Rhenen in het hart van de Biblebelt ligt. Veel bevindelijk gereformeerde protestanten staan een klassiek scheppingsgeloof voor.5 Daarom is het opmerkelijk dat in Ouwenhands Dierenpark menselijke evolutie over miljoenen jaren wordt geleerd (voor de seculieren en naturalisten), terwijl een creationistisch alternatief ontbreekt. Tijdens de voorbereidingen voor een creationistische dierentuingids6 van Ouwehands Dierenpark viel op dat, vooral bij die verblijven die in het afgelopen decennium zijn gebouwd, op de educatieve borden menselijke evolutie over miljoenen jaren wordt gepropageerd.
Ouwehands Dierenpark
De mensapen zijn in Ouwehands Dierenpark goed vertegenwoordigd. De eerste mensaapen die we tegenkomen zijn de withandgibbons (Hylobates lar), in de buurt van het junglerestaurant. Na een flink eind door de dierentuin gelopen te hebben gelopen, komen we in de buurt van RavotApia de bonobo’s (Pan paniscus) tegen. Verderop is er ook een verblijf voor de westelijke laaglandgorilla’s (Gorilla gorilla gorilla). Terug naar de uitgang lopend komen we nog Borneose orang-oetan’s (Pongo pygmaeus) tegen, die soms letterlijk boven je hoofd slingeren. Het valt op dat alle hoofdgroepen van de mensapen vertegenwoordigd zijn. Uiteraard kan een dierentuin niet alle 17 soorten gibbons opnemen en één chimpanseeachtige is ook genoeg. Het laatste decennium zijn er twee soorten mensapen toegevoegd aan het dierenbestand van Ouwehands Dierenpark: (1) Gorilla Adventure werd op 28 maart 2013 geopend7, en (2) Salonga, ‘Rijk van de bonobo’s’ werd op 1 juni 2021 geopend8. Het valt op dat bij de oudere verblijven er niet gesproken wordt van menselijke evolutie over miljoenen jaren, maar dat dit juist wel het geval is bij de twee nieuwste verblijven. Van een verwijzing naar de schepping in zes dagen, zoals onder andere beschreven wordt in Genesis 1, ontbreekt ieder spoor. Terwijl je van een dierentuin in het hart van de Biblebelt minstens een tweemodellenvergelijking zou verwachten.9
Vijfluik
Om de bevindelijk gereformeerden en andere protestanten die een klassiek scheppingsgeloof voorstaan te helpen willen we graag in een vierluik het educatieve aanbod van Ouwehands Dierenpark aangaande menselijke evolutie over miljoenen jaren bespreken en indien nodig bekritiseren. Vanuit een klassiek scheppingsgeloof hoeven we immers niet alle data rond de vermeende menselijke evolutie over miljoenen jaren te verwerpen, maar kunnen we sommige data anders interpreteren dan naturalisten dat doen. Er wordt op de educatieve borden ook onjuiste data gepresenteerd, dit zullen we weerspreken. Bij ieder verblijf zal ook gewezen worden op alternatieven vanuit het klassieke scheppingsgeloof. Als we een educatief alternatief hebben kunnen we met een gerust hart onze kinderen mee naar deze dierentuin nemen. Dat zouden we zelfs van harte aanmoedigen. In Ouwehands Dierenpark zie je de rijke variatie en de ongelofelijke creativiteit die de Heere in Zijn schepping heeft gelegd. We hoeven ons niet te laten afschrikken door enkele educatieve borden waar anders gepropageerd wordt.
Dit artikel is het eerste deel van een vijfluik en geldt als algemene inleiding. Het tweede deel beschrijft de ‘Expeditie Aap Game’, een audiotour over de mensapen die in Ouwehands Dierenpark te vinden zijn.10 Via QR-codes op de borden kan meegedaan worden met deze audiotour. Het derde deel beschrijft en bekritiseerd ‘Salonga, Rijk van de bonobo’s’. Het vierde deel van beschrijft en bekritiseerd ‘Gorilla Adventure’. Het vijfde en laatste deel beschrijft de overige verblijven van mensapen en fungeert als uitleiding.
Tenslotte
We publiceren dit vijfluik op onze website niet om bezoekers te ontmoedigen naar Ouwehands Dierenpark te gaan. Integendeel! Maar we kunnen ons wel voorstellen dat sommige ouders moeite hebben om met hun kinderen langs de verblijven van de gorilla’s en bonobo’s te lopen. Het kind kan vragen stellen over de informatie op de borden en de ouder kan dan wellicht deze vragen niet goed beantwoorden. Wanneer ouders educatieve informatie aangereikt krijgen om hun kinderen toe te rusten met het scheppingsparadigma dan kunnen ze deze verblijven juist blijven opzoeken. Ook de gorilla of bonobo is een schepsel van God. Kinderen en jongeren kunnen bemoedigd worden om het scheppingsgeloof te belijden. Vanuit de Schrift geloven en belijden we dat de mens afzonderlijk door God is geschapen op de zesde dag. Dit klassieke scheppingsgeloof hoeft niet in strijd te zijn met gegevens uit paleoantropologie en genetica.
Voetnoten
Evolutionary Theory, Fossil Record and Molecular Biology – Prof. dr. Arthur Chadwick sprak op 28 augustus 2017 in Apeldoorn
In 2017 was professor dr. Arthur Chadwick te gast in Nederland om te spreken op de meerdaagse conferentie ‘Geloof en Wetenschap’. Deze conferentie werd georganiseerd door Nederlandstalige zevendedagsadventisten (ZDA). Op maandag 28 augustus 2017 was ik bij twee lezingen van dr. Chadwick in Apeldoorn. De eerste lezing ging over ‘Evolutionary Theory, Fossil Record and Molecular Biology‘. Deze lezing is dankzij AdventVison en AdventMedia opgenomen. Helaas zijn de lezingen niet ondertiteld.
Als inleiding op de lezing van dr. Chadwick wordt onder de video beschreven: “Evolutietheorie, fossiele verslag en moleculaire biologie. Evolutietheorie is flexibel genoeg om bijna elke observatie een plek te geven. Maar kan het de twee grote uitdagingen aan van het fossiele verslag en de vooruitgang in de moleculaire biologie?” De tweede lezing in Apeldoorn van dr. Chadwick wordt volgende week geplaatst.
De werkpaarden van de cel: Kinesinen – Intelligent Design in de biologische cel
In onze cellen gebeuren wonderlijke dingen. We zien Meesterwerken van micro-engineering. Neem bijvoorbeeld kinesinen. Dit zijn de werkpaarden van de cel. Kinesinen verplaatsen ladingen door de cel die vele malen groter zijn dan hun eigen grootte Dit vindt plaats via ‘lange’ transportbanden (microtubili). Kinesinen hebben twee ‘voeten’ die een vorm hebben van een nano-ei. Deze ‘bolvormige voeten’ kunnen ze verplaatsen en door de ene ‘voet’ voor de andere ‘voet’ te zetten ‘lopen’ ze over de microtubilus. Discovery Institute heeft hier een animatie van gemaakt. Wanneer u de Engelse taal niet machtig bent dan kunt u de Nederlandse ondertiteling aanzetten. Verwonder u over het intelligente ontwerp van onze Schepper!
‘Terug naar de Oorsprong’ – Moleculair bioloog dr. Peter Borger te gast bij de ‘Waarschijnlijk Waargebeurdshow’ – Boekbespreking en interview
Op 20 mei 2022 sprak moleculair bioloog dr. Peter Borger voor de ‘Waarschijnlijk Waargebeurdshow‘ over zijn boek ‘Terug naar de Oorsprong‘. De lezing werd opgenomen en is via de onderstaande gedeelde link te bekijken. Noot van de redactie: Niet alles in de show heeft onze voorkeur (zoals af en toe de muziek- en/of woordkeuze), maar de hoofdlijn van de lezing kunnen we volgen.
Een vijftal andere artikelen en interviews van of over dr. Peter Borger:
– Waarom het trekgedrag van de pijlstormvogel voor mij een argument is voor het bestaan van God.
– Dr. Peter Borger: “Alle biologische informatie was al vanaf het begin in de oerorganismen aanwezig” – De moleculair bioloog werd geïnterviewd voor het Reformatorisch Dagblad.
– Hoe nieuwe biologie het tijdperk van Darwin beëindigt – Dr. Peter Borger sprak op congres ‘Geloof jij het!’.
– Moleculair bioloog dr. Peter Borger vanwege zijn nieuwe boek te gast bij ‘Blue Tiger Studio’.
– Boek van moleculair bioloog dr. Peter Borger wordt opnieuw uitgegeven bij De Blauwe Tijger.
Skandinavisk Teologisk Högskola organiseert ‘Seminar on Creationism’ met indrukwekkend programma – Elf creationistische academici over diverse onderwerpen
Skandinavisk Teologisk Högskola1, oftewel de theologische hogeschool van Scandinavië, organiseert op 25 februari 2022 een ‘Seminar on Creationism’ met een indrukwekkende lijst van academische sprekers. De onderwerpen vallen binnen de vakgebieden theologie, wetenschapsfilosofie, kosmologie, geologie, paleontologie en biologie. Ook mensen die niet aan de school verbonden zijn kunnen zich aanmelden voor deze seminar.
De sprekers zullen de laatste wetenschappelijke resultaten tonen en met wetenschappelijke argumenten verdedigen waarom het scheppingsparadigma niet alleen de moeite waard is, maar ook dat deze positie binnen het ‘schepping of evolutie’- debat de laatste jaren steviger in de schoenen staat. De lezingen worden ingesproken in het Engels en Zweeds ondertiteld. Het programma start op vrijdag 25 februari 2022 om 8.15 uur met een welkomswoord en introductie. Registreren voor deze seminar kan via deze link: https://www.teol.se/en/creationism/. Het laatste onderdeel van deze seminar is een forumdiscussie met de sprekers die start om 18.30 uur en duurt tot 19.30 uur.2
Uitgangspunt
De organisatie van deze ‘Seminar on Creationism’ gaat uit van het klassieke scheppingsgeloof. Met dit seminar willen ze laten zien dat de literair-historische interpretatie van de eerste elf hoofdstukken van Genesis belangrijk is voor onze kijk op de werkelijkheid. Wetenschapsfilosofisch wil de organisatie met dit seminar laten zien dat wetenschappers binnen het scheppingsparadigma aan goede wetenschap doen. Wetenschapsbeoefening binnen het scheppingsparadigma voldoet aan de basisvereisten voor empirische wetenschapsbeoefening. De verschillende sprekers laten op hun eigen vakgebied zien hoe dat er in de praktijk eruit ziet. Al deze bevindingen zouden een creationistische revolutie bewerkstelligen en kunnen leiden tot een paradigmaverschuiving in de wetenschap.3
Programma
De eerste lezing wordt verzorgd door dr. Anders Gerdmar, de oprichter en leider van de Skandinavisk Theologisk Högskola. De titel van zijn lezing luidt: ‘Why is a Creationist Bible Interpretation Important?’ In zijn lezing zal de spreker betogen dat het klassieke scheppingsgeloof pakweg de eerste 1700 jaar vanzelfsprekend was. Naast een verdediging van het klassieke scheppingsgeloof zal dr. Gerdmar ook kritiek leveren op het theïstische evolutionisme.4
De tweede lezing wordt verzorgd door dr. Ola Hössjer. De lezing draagt de titel: ‘Why is Creationism Science, and What Characterizes Good Science?’ Deze lezing heeft een meer wetenschapsfilosofische en -theoretische inslag. Dr. Hössjer zal de hypothetisch-deductieve methode verdedigen en aangeven waarom het scheppingsparadigma een geldige wetenschappelijke benadering omvat. Specifieker zal dr. Hössjer aangeven dat het klassieke scheppingsgeloof een goed uitgangspunt is om wetenschappelijke theorieën te genereren die voldoen aan de standaard vereisten (falsifieerbaarheid, eenvoud en voorspellend vermogen).[ note]Meer informatie over de lezing en een korte biografie is hier te vinden: https://www.teol.se/ola-hossjer-eng/.[/note] Hössjer is als ‘professor of Mathematical Statistics’ verbonden aan de universiteit van Stockholm.
De derde lezing wordt verzorgd door dr. Russell Humphreys. De lezing draagt de titel: ‘Cosmology: A Creationist Perspective on the Origin of the Universe’. In deze lezing zal een bijbelgetrouwe kosmologie verdedigd worden. Dr. Humphreys gaat in de lezing in op diverse tegenwerpingen, zoals de lichtsnelheid en de vermeende miljarden jaren ouderdom van het heelal.5 Humphreys is onafhankelijk onderzoeker en werkte in het verleden samen met Institute for Creation Research en Creation Research Society.
De vierde lezing wordt verzorgd door dr. Tasman Walker. De lezing draagt de titel: ‘Geology: A creationist perspective on the origin of the rocks’. Deze geologische lezing zal de standaard naturalistische geologie bekritiseren en verdedigen waarom we de wereldwijde zondvloed, zoals beschreven in de Bijbel, als alternatief kunnen gebruiken. Het zou gaan om een ‘krachtig geologisch model om de gesteenten in het veld te interpreteren’.6 Walker is in verbonden aan de creationistische organisatie Creation Ministries International.
De vijfde lezing wordt verzorgd door dr. Andy McIntosh. De lezing draagt de titel: ‘The Fingerprints of Intelligence. Thermodynamics and Information’. Dr. McIntosh zal verdedigen dat informatie een niet-materiële entiteit is en dat dit niet gereduceerd kan worden tot de biofysica van moleculen. Informatie is volgens de spreker een ‘fingerprint of intelligence’.7 McIntosh is als emeritusprofessor verbonden aan de universiteit van Leeds.
De zesde lezing wordt verzorgd door dr. Stuart Burgess. De lezing draagt de titel: ‘Evidence of Intelligent Design in Animal Joints’. De lezing gaat over gewrichten in dieren en Burgess zal stilstaan bij viskaken, het menselijke kniegewricht, de opbouw van insecten- en vogelvleugels en het slagmechanisme van de bidsprinkhaangarnaal.8 Burgess is als ‘professor of Engineering Design’ verbonden aan Bristol University.
De zevende lezing wordt verzorgd door dr. Jeffrey Tomkins. De lezing draagt als titel ‘Genetics: A Creationist Perspective on the Diversity of Life, Biblical Kinds, and Adaptation’. De spreker gaat in zijn lezing in op het concept van de geschapen soorten en de aangeboren vermogens van deze soorten om zich aan te passen aan de omgeving en zo de aarde te vullen. Diverse, door de Schepper ingebouwde, mechanismen worden beschreven.9 Tomkins is verbonden aan de creationistische organisatie Institute for Creation Research.
De achtste lezing wordt verzorgd door dr. Brian Thomas. De lezing draagt de titel: ‘Paleoanthropology: A Creationist Perspective on Human Origins’. In deze lezing wordt de evolutionaire gedachte dat wij een gemeenschappelijke voorouder delen met de mensapen bekritiseerd. Daarnaast wil dr. Thomas laten zien dat de kandidaten voor deze transitie van aapachtigen naar mensen ingedeeld kunnen worden in drie ‘Genesis-sympathetische’ categorieën. 10 Thomas is verbonden aan de creationistische organisatie Institute for Creation Research.
De negende lezing wordt verzorgd door dr. Robert Carter. De lezing draagt de titel: ‘Genetics: A Creationist Perspective on the Origin of Humanity’. De spreker zal in deze lezing een historische Adam verdedigen. Adam was de voorouder van de gehele mensheid. Volgens dr. Carter wordt deze gedachte ook ondersteund door de moderne genetische gegevens. Carter zal bijvoorbeeld stilstaan bij de diversiteit binnen het menselijke Y-chromosoom.11 Carter is verbonden aan de creationistische organisatie Creation Ministries International.
De tiende lezing wordt verzorgd door dr. Nathaniel Jeanson. De lezing draagt de titel: ‘Genetics, Linguistics and History: A Creationist Perspective on the History of Humanity’. De spreker reconstrueert in zijn lezing de geschiedenis van de mensheid op basis van genetische data en linguïstiek.12 Volgens hem wijst de uitkomst van deze data in de richting van een komende wetenschappelijke revolutie. 13 Jeanson is verbonden aan de creationistische organisatie Answers in Genesis.
De elfde lezing wordt verzorgd door dr. Ingrid Faro. De titel van de lezing luidt: ‘Theological Summary and Reflections’. De lezing zal vooral een reflectie zijn van de tien voorgaande lezingen en een theologische duiding geven van de gegevens. Dr. Faro zal ook stilstaan bij de vraag waarom de creationistische interpretatie van de Bijbel theologisch en ethisch van belang is. Faro is als ‘dean of theology’ verbonden aan de Skandinavisk teologisk högskola. Daarnaast is ze als ‘visiting professor of Old Testament’ verbonden aan Northern Seminary. 14
Voetnoten
Cel- en ontwikkelingsbioloog dr. Nathaniel Jeanson komt met een nieuw boek over de genetische geschiedenis van de mensheid
De internationale creationistische organisatie Answers in Genesis liet deze week weten dat cel- en ontwikkelingsbioloog dr. Nathaniel T. Jeanson volgend jaar met een nieuw boek komt.1 Het boek krijgt de titel ‘Traced – Human DNA’s Big Surprise’ en gaat over de genetische geschiedenis van de mensheid. Het boek zal in 2022 verschijnen maar is nu al als ‘preorder’ te bestellen via de webshop van Answers in Genesis.2
‘Replacing Darwin’
Dr. Jeanson schreef in 2017 het boek ‘Replacing Darwin’ waarin de geleerde betoogde dat Darwins ‘Origin of Species’ nu ondertussen wel verouderd is en vervangen dient te worden door een creationistisch alternatief. In 2019 verscheen een vereenvoudigde versie hiervan onder de titel ‘Replacing Darwin – Made Simple’. In Europa is Jeanson bekend vanwege de Poolse vertaling van ‘Replacing Darwin – Made Simple’: ‘Zamiast Darwina’.3 In 2022 dus een nieuw boek van deze geleerde: ‘Traced’.
Inhoud ‘Traced’
In het verleden heeft dr. Nathaniel Jeanson over de genetische geschiedenis van de mensheid een vijfentwintigdelige videoserie gemaakt. Deze informatie, aangevuld met nieuw onderzoek, vormt het nieuwe boek ‘Traced’.4 Wat er precies allemaal in het boek staat blijft voor ons nog verborgen, maar de achterkant licht wel een tipje van de sluier op. Het gaat over de nieuwste genetische ontdekkingen aangaande de verschillende bevolkingsgroepen en hun herkomst. De oorspronkelijke bewoners van Amerika, bijvoorbeeld, zijn terug te voeren tot mensen die aan het begin van onze jaartelling vanuit centraal-Azië naar Amerika vertrokken zijn. Volgens Jeanson zijn óók de nakomelingen van Abraham, Izak en Jacob duidelijk aanwijsbaar. De auteur claimt zelfs dat iedere bevolkingsgroep uiteindelijk genetisch tot Noach, zijn drie zonen en hun vrouwen terug te voeren is. Volgens Ken Ham, de directeur van Answers in Genesis, heeft dr. Jeanson ‘de Rosettasteen van de geschiedenis van de mensheid’ ontdekt. Dat komt, zo geeft Ham aan, doordat dr. Jeanson de Bijbel als uitgangspunt voor de ware geschiedenis heeft genomen. Het boek bevat naast deze aanbeveling van Ken Ham ook aanbevelingen van historicus dr. Steven E. Woodworth, Joe Owen (van AiG Latin America), Simon Turpin (van AiG UK/Europe) en linguïst dr. Les Bruce. Het boek telt meer dan 400 pagina’s en is zoals gezegd hier voor een schappelijke prijs als ‘preorder’ te koop in de webshop van Answers in Genesis.5 Het is aan te raden dat Nederlandstalige biologen en andere geïnteresseerden het boek ook lezen en de inzichten van dr. Jeanson verwerken, bekritiseren en bediscussiëren. We zien er naar uit het boek te lezen!
Voetnoten
Meest recente berichten
-
Een bijbelse visie op hermeneutiek en Schriftgezag – Bespreking van ‘Biblical Hermeneutics’
-
Wie maakt er zo’n lawaai in de Bush? – De Schreeuwpiha (Lipaugus vociferans), een van de meest luidruchtige vogels van het dierenrijk
-
Ingezonden brief – STOP: Vergeet de Joden niet!
-
Kluwen donsballetjes met ogen
-
De bioloog die niet gelooft in evolutie – Science4Truth interviewt dr. Erik van Engelen