In de Bijbel lezen we dat God vraagt gedenkstenen op te richten om zo de grote daden van de Heere niet te vergeten en Hem alleen de eer te geven. In Gedenkstenen brengt Kees van Helden dit in praktijk.

Samen met zijn vrouw Anne-Mieke was Van Helden zestien jaar lang betrokken bij het werk voor stichting Schreeuw om Leven. Eerst als vrijwilliger, later als directeur. In Gedenkstenen blikt hij terug op deze bijzondere periode in zijn leven, waarin hij heeft ervaren dat God grote dingen deed. Regelmatig mocht hij zien hoe helend het Evangelie van Jezus Christus is en hoe God ingrijpt in mensenlevens.

Wanneer er sprake was van felle tegenstand, werden soms wegen gebaand; als er een rekening moest worden betaald terwijl er geen geld was, kwam er soms zomaar uitkomst. Ontroerend zijn de getuigenissen van ongewenst zwangere vrouwen die, ondanks de weerstand, ervoor kozen om hun kindje te houden en daarbij de hulp kregen die nodig was. In dit boek krijgen ruim veertig persoonlijke herinneringen een plaats. Ze schetsen wonderlijke ontmoetingen en dito uitreddingen. Het gaat onder andere over: het verspreiden van een huis-aan-huis-folder, een sponsorplan, een spreekbeurt, wakers en een hulpverlenersbus, de jaarlijkse ‘Mars voor het Leven’, bidden om een auto en een huilende smiley.

De auteur neemt de lezer gemakkelijk mee in de wereld van het ongeboren leven, van moeders in nood en van jongeren die vastlopen op moreel gebied. Doordat het persoonlijke herinneringen zijn, is de tekst meestal geschreven in de ik- en wij-vorm. De hoofdstukken zijn kort en los van elkaar te lezen.

Dit artikel is met toestemming overgenomen uit de GezinsGids. De volledige bronvermelding luidt: Bruin-Palland, D. de, 2022, Persoonlijke herinneringen. Gedenkstenen, GezinsGids 75 (8): 73.