Home » Pro-Life
Categorie archieven: Pro-Life
Er zijn goede redenen om de abortusgrens nog eens te beoordelen
Een ongeboren kind kan onder toezicht worden gesteld van de Kinderbescherming. Dat gebeurt als de moeder bijvoorbeeld veel alcohol of drugs gebruikt. Maar waarom geldt dit toezicht niet als de moeder het kind wil laten aborteren, vraagt Kees van Helden zich af.
Een vrouw uit Rijsbergen wordt verdacht van doodslag en mishandeling omdat ze tijdens haar zwangerschap drugs en alcohol zou hebben gebruikt. Een opmerkelijke vervolging voor mogelijke schade bij het ongeboren kind. Het nieuws kwam eind augustus naar buiten. Ongeveer driehonderd keer per jaar wordt een verzoek bij de rechtbank ingediend om een ongeboren kind onder toezicht te stellen. De redenen kunnen bijvoorbeeld zijn dat de moeder kampt met psychische problemen of, zoals in deze situatie, als zij door haar gedrag het leven van het ongeboren kind in gevaar brengt. Op verschillende sites is te lezen dat zo’n verzoek pas mogelijk is na de levensvatbaarheidsgrens van 24 weken, zoals die ook bij abortus wordt gehanteerd. Hier wordt dus op een of andere manier een relatie gelegd met abortus, ondanks dat in de abortuswet die 24-wekengrens niet wordt genoemd. Volgens de Memorie van toelichting bij de Wet Afbreking Zwangerschap is abortus toegestaan totdat het kindje volgens de huidige medische kennis en ontwikkeling, buiten de baarmoeder in leven kan blijven.
Opmerkelijke passage
Maar op de website van de Kinderbescherming van het ministerie van Justitie en Veiligheid staat een opmerkelijke passage: ‘Is een maatregel nodig? Dan dient de Raad voor de Kinderbescherming hiervoor een verzoek in bij de rechter. De Raad voor de Kinderbescherming kan de rechter vragen om een ongeboren kind onder toezicht te stellen. Dit kan op ieder moment in de zwangerschap.’ Die laatste zin duidt op iets heel anders dan de zogenaamde vierentwintig wekengrens. Het is begrijpelijk dat een kind onder toezicht gesteld wordt wanneer het door het gedrag van de moeder ernstig risico loopt op schade. Immers alcohol en drugsgebruik vóór de 24-wekengrens is niet minder gevaarlijk voor het kind dan na die periode.
Ver voor de 24-wekengrens
In november 2020 werd bij de rechtbank in Den Haag een verzoek ingediend om een kind onder toezicht te stellen bij een zwangerschapsduur van ver vóór de 24-wekengrens. De zwangerschapsduur werd geschat op zestien tot negentien weken. De beoordeling van de rechter was ‘dat het dringend en onverwijld noodzakelijk is dat het ongeboren kind van de moeder, hangend een nader in te stellen onderzoek naar de vraag of de ondertoezichtstelling geboden is, voorlopig onder toezicht wordt gesteld.’
Tevens stelde de rechter: ‘De kinderrechter acht het gedwongen kader van een voorlopige ondertoezichtstelling daarom noodzakelijk om zicht te kunnen houden op het ongeboren kind en de veiligheid en de bescherming van het ongeboren kind te waarborgen.’ Opvallend was dat de kinderrechter hier sprak over een ‘ongeboren kind’ en niet over een klompje cellen of een foetus bij zestien tot negentien weken zwangerschap.
Zowel de informatie op de website van Kinderbescherming als de uitspraak van de rechter laten zien dat een ongeboren kind, ruim voor de levensvatbaarheidsgrens onder toezicht gesteld kan worden. Op de website van de Kinderbescherming is ook dit te lezen: ‘Ongeboren en geboren kinderen hebben dezelfde rechten voor de wet als het gaat om Kinderbescherming. Dat betekent dat er ook hulp beschikbaar is voor ongeboren kinderen en hun moeders.’
Deze feiten maken dat de abortusgrens die gehanteerd wordt eens zorgvuldig moet worden bekeken. Het handelen van een moeder met de dood van haar kind tot gevolg lijkt mij nog ernstiger dan dat het gezondheidsschade oploopt door drank of drugsgebruik. Zou niet elk kind dat een abortus boven het hoofd hangt, door de kinderbescherming onder toezicht gesteld moeten worden?
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Nederlands Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2024, Er zijn goede redenen om de abortusgrens nog eens te beoordelen, Nederlands Dagblad 80 (21.773): 14 (artikel).
Nieuwe pil is abortus in een notendop
Geen vervelende bijwerkingen en slechts een keer per week innemen. De voordelen van een nieuwe anticonceptiepil lijken groot. Niets is minder waar. Het nieuwe middel doodt in de moederschoot.
In 2022 wordt in een artikel in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde een bij velen onbekende term gebruikt: ”nabehoeden”.1 De auteurs, Gunilla Kleiverda, Trudy Dehue en Rebecca Gomperts, stellen: „In het algemeen wordt onder voorbehoeden het voorkomen van de eisprong verstaan, maar een spiraaltje verhindert de implantatie van de bevruchte eicel; het is dus in wezen een nabehoedmiddel. Dat geldt ook voor de PRM-morning- afterpillen, die vermoedelijk een contragestief (innesteling voorkomend en verstorend, KvH) effect hebben en de implantatie belemmeren.”
PRM staat voor progesteronreceptormodulator, een stof die werking van progesteron tegengaat. Dit hormoon is nodig voor het in stand houden van een zwangerschap, beginnende bij de innesteling van de bevruchte eicel. Alle middelen die innesteling tegengaan, zijn dan ”nabehoedend”, doden het embryo en zijn daarmee abortief.
Natuurlijke anticonceptie
In de abortuspil zit de stof mifepriston, dat de werking van progesteron blokkeert.2 Zo wordt het baarmoederslijmvlies ongeschikt voor innesteling. Een bevruchte eicel, en dus een kindje in het allervroegste stadium, zal zo afsterven. En juist deze stof wil Rebecca Gomperts van Women on Waves gebruiken als vervanger van de pil. Ze doet nu onderzoek met een nieuwe pil, die geen hormonen als oestrogeen en progestageen bevat. Deze hormonen kunnen bij de reguliere pil voor vervelende bijwerkingen zorgen. Denk aan psychische klachten en minder zin hebben in gemeenschap. Ze verhogen de kans op trombose en borstkanker. Dit zijn immers de argumenten waardoor veel vrouwen overgaan op natuurlijke anticonceptie . Speciaal door het volgen van natuurlijke anticonceptiemethoden die worden gepromoot op TikTok zouden vrouwen een groter risico lopen om ongewenst zwanger te worden, waardoor het aantal abortussen zou zijn gestegen.3 Jongeren keren zich vanwege die bijwerkingen steeds meer af van de gangbare anticonceptiepil. De nieuwe pil, die slechts één keer per week moet worden ingenomen, zou voor hen een oplossing zijn. En omdat je na een week weer een pil inneemt, komt er geen normale menstruatie meer. Hooguit een bloeding van een dag.
Abortus
Deze nieuwe pil past geheel in de visie van Rebecca Gomperts. In een interview met Vice vertelde ze dat ze van mening is dat, wanneer je overtijd bent, je nog niet zwanger hoeft te zijn: „Als je overtijd bent, bestaat de mogelijkheid dat dat een zwangerschap wordt, maar het wordt allemaal behandeld als een ”abortus”. Wat mij betreft is dat geen afspiegeling van deze tijd.” In haar optiek is het kindje dan nog zo klein dat het eigenlijk de term zwangerschap niet waard is en je dus ook niet van een abortus kunt spreken.4
Maar dit is bewezen onzin. Nieuw leven begint bij de bevruchting. Onderzoek laat zien dat een overweldigende meerderheid van biologen wereldwijd dit standpunt is toegedaan.5 Met andere woorden: na de bevruchting is er dus gelijk sprake van een nieuw mensenleven. In de visie van Gomperts is dat totaal onbelangrijk. In haar visie kan de nieuwe anticonceptiepil een zwangerschap –ze bedoelt eigenlijk geboorte– voorkomen en daarom noemt ze het een nabehoedmiddel. Dat het zelfs om een kind met een hartslag kan gaan (te meten vanaf een week overtijd), interesseert haar werkelijk niet.
Misleiding
Het mag duidelijk zijn dat deze nieuwe pil geen zwangerschappen gaat voorkomen, maar veel meer prille zwangerschappen gaat afbreken. Want een zwangerschap, en dus nieuw leven, begint niet bij de innesteling of pas na dertien weken, maar bij de bevruchting. De nieuwe pil klinkt misschien als een aantrekkelijk alternatief voor hormonale anticonceptie, maar vertegenwoordigt een volslagen zelfzuchtige visie op het leven. Dit is ideologie tegenover wetenschap en hiermee zet Gomperts vele vrouwen op het verkeerde been. Laat je niet misleiden.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K van, 2024, Nieuwe pil is abortus in een notendop, Reformatorisch Dagblad 54 (85): 28 (artikel).
Voetnoten
PERSBERICHT: Symposium over mannen, onbedoelde zwangerschap en abortus
De vrouw beslist bij een onbedoelde zwangerschap over haar eigen lichaam en het leven van het ongeboren kind dat erin groeit. Maar hoe zit het dan met de mannen die betrokken zijn bij onbedoelde zwangerschap en abortus? Welke rol hebben zij en hoe gaan we hier als kerk, hulpverleners en maatschappij mee om? Tijdens het symposium, dat op woensdagavond 18 september in de Schakel te Nijkerk plaatsvindt, zal op deze vragen worden ingegaan.
Is abortus een vrouwenonderwerp?
Abortus wordt vaak beschouwd als een onderwerp dat uitsluitend vrouwen aangaat, omdat zij de uiteindelijke beslissing nemen bij een onbedoelde zwangerschap. Maar bij elke onbedoelde zwangerschap is ook een man betrokken, die daarmee automatisch een vader wordt. Volgens de huidige wetgeving heeft de man geen rol in het besluitvormingsproces rond abortus, maar dat betekent niet dat hij geen impact voelt.
Arthur Alderliesten, directeur Schreeuw om leven: ‘mannen kunnen geconfronteerd worden met een scala aan emoties zoals angst, schuld, hulpeloosheid en machteloosheid. Deze gevoelens ontstaan vaak in situaties van onbedoelde zwangerschap en abortus. Het symposium zal bespreken hoe belangrijk het is dat mannen goede hulpverlening krijgen in deze situaties, en hoe de rol van de man bij onbedoelde zwangerschap en abortus momenteel onderbelicht blijft.’ Daarnaast geeft Schreeuw om leven in november een boek uit, waarin verschillende schrijvers vanuit hun professie een bijdrage hebben geschreven over dit thema. Het boek zal worden gepresenteerd tijdens de Mars voor het leven op 16 november.
Workshops
Het symposium wordt geopend met een korte introductie op het thema door Arthur Alderliesten. Deze wordt gevolgd door twee rondes waarin verschillende workshops worden aangeboden. Deze workshops worden gegeven door professionals en die vanuit hun expertise praktisch inzicht voor de praktijk bieden.
- Nico van der Voet: Kerken – Hoe ga je als kerk en om met mannen die te maken hebben met onbedoelde zwangerschap en abortus?
- Sijke Kok: Rouwverwerking – Hoe gaan mannen om met rouwverwerking na een abortus?
- Adrianne Vroegindeweij: Hulpverlening- Wat hebben mannen nodig bij een onbedoelde zwangerschap en na een abortus?
- Workshop 4: Arthur Alderliesten & Mathilde Brandemann: Maatschappelijk debat– Hoe komt het dat abortus een vrouwenonderwerp is – oorzaak & gevolg?
Schreeuw om leven nodigt kerkelijk werkers/ambtsdragers, hulpverleners en iedereen die geïnteresseerd is in dit onderwerp uit om deel te nemen aan het symposium. Samen willen we een open dialoog voeren en kennis delen om zo betere ondersteuning te kunnen bieden aan mannen die met deze situaties te maken krijgen.
Het symposium vindt plaats in De Schakel te Nijkerk op 18 september. De inloop is vanaf 19:00 uur en om 19:30 wordt het symposium geopend.
Aanmelden voor het symposium kan via: www.schreeuwomleven.nl/symposium.
Online
Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:
Schreeuw om Leven: https://www.schreeuwomleven.nl/nieuws/symposium-over-mannen-onbedoelde-zwangerschap-en-abortus/.
Fundamentum: https://www.oorsprong.info/persbericht-symposium-over-mannen-onbedoelde-zwangerschap-en-abortus/.
Kees van Helden over SGP stelt vragen over arrestaties pro-life wakers – Uitgelicht! 24 april 2024
Op 24 april 2024 was Kees van Helden van de Kies Leven te gast in het programma Uitgelicht! van Family7. Hij sprak in dit programma over het antwoord van de minister aan Kamervragen van de SGP over de arrestaties van wakers bij de abortusklinieken.1 Met dank aan Family7 staat deze video online en kunnen we deze via onze website delen.
Onder de video staat de volgende informatie:
“Gemeenten kunnen een demonstrant die in zijn eentje actievoert een andere plek toewijzen. Dat zegt minister de Jonge in antwoord op vragen van de SGP over de arrestatie van wakers bij een abortuskliniek in Den Bosch en Utrecht. In de studio Kees van Helden van prolife organisatie Kies Leven.”
Voetnoten
Ontwikkelingen rondom abortus doen alle alarmbellen afgaan
Ondanks het abortusverbod in veertien staten van Amerika is het aantal abortussen in 2023 alsnog fors gestegen. Het Guttmacher Institute meldt dat er in dat jaar meer dan één miljoen abortussen zijn uitgevoerd in de Verenigde Staten 1.026.690 om precies te zijn.1
De grote vraag is of dit aantal wel juist is. Het is zeer waarschijnlijk een onderschatting omdat alleen de geregistreerde abortussen zijn geteld. Alle abortussen die buiten de abortuscentra plaatsvonden worden niet meegeteld. Zo blijven de 4.000 wekelijkse bestellingen van abortuspillen via postorder van Aid Access (van Rebecca Gomperts)2 en andere abortuspillen die gekocht zijn via apotheken in Mexico buiten de cijfers. Tegelijkertijd is het geregistreerde gebruik van de abortuspil in Amerika na de goedkeuring door FDA in 2000 gestegen tot 63 procent van alle abortussen. Dit zijn onvoorstelbare getallen. Sinds 2012 is het niet meer voorgekomen dat in Amerika het aantal abortussen in één jaar boven de één miljoen uitkwam.
Niet alleen in Amerika is in 2023 het aantal abortussen zeer fors gestegen. Ook in het Verenigd Koninkrijk was er een toename in de eerste zes maanden van 2023. MSI Reproductive Choices, een organisatie die zich met abortus bezighoudt, heeft al gemeld dat er in die periode een stijging was van 32 procent (!) vergeleken met dezelfde periode in 2022.3 Voor Nederland zijn de cijfers over 2023 nog niet bekend.
Als de stijging van het aantal abortussen in 2023 voor Nederland dezelfde orde van grootte heeft als in het Verenigd Koninkrijk en Amerika, dan moeten we ons echt zorgen gaan maken en wordt onderzoek naar de motieven voor een abortus alleen maar belangrijker. Want zonder inzicht in de motieven te hebben, is het onmogelijk om als overheid maatregelen te treffen en hulp te bieden. Je weet namelijk niet waar en welke hulp er nodig is om het aantal abortussen omlaag te brengen.
Een tweede ontwikkeling
Zowel in Amerika als in het Verenigd Koninkrijk zien we dat de abortuspil een steeds grotere rol speelt als abortusmethode. Die ontwikkeling zien we ook in Nederland. Deze manier om een abortus uit te voeren wordt gebracht als een ‘veilige’ methode. Echter voor geen enkel ongeboren kindje is deze methode veilig te noemen. Immers het doel van de abortuspil is om het kindje te doden. Maar er kleven nogal wat andere risico’s aan de abortuspil.
Complicaties
Het Britse college van verloskundigen en gynaecologen waarschuwt dat tot 1 procent van alle abortuspilprocedures geheel mislukt en dat tot wel 6 procent van die procedures leidt tot een onvolledige abortus. Er kunnen dan delen van het kindje of van de placenta achterblijven in de baarmoeder. Abortuspillenfabrikant Linepharma erkent op haar website: ‘Het niet te verwaarlozen risico op mislukken dat in maximaal 7,6 procent van de gevallen voorkomt, maakt het controlebezoek verplicht om te controleren of de abortus is voltooid.’4 Gebeurt dat ook bij alle vrouwen die de abortuspil per post toegestuurd krijgen? Ik vermoed van niet.
Uit ander onderzoek van de Britse gezondheidsautoriteiten blijkt dat 2,8 procent van de vrouwen die de abortuspil gebruikte, daarna naar het ziekenhuis moest voor een nabehandeling (curettage).5 En 3,2 procent kreeg poliklinisch extra medicijnen toegediend om alsnog een volledige abortus te bewerken. Abortuspillen zijn niet zonder risico!
Nederland
Uit de jaarlijkse rapportage Wet Afbreking Zwangerschap in Nederland zien we dezelfde stijgingen over 2022 als in het Verenigd Koninkrijk in dat jaar. Ook zien we in dezelfde jaarrapportages vergelijkbare ontwikkelingen rondom het procentueel gebruik van de abortuspil ten opzichte van de andere behandelingen. Dit zal alleen nog maar toenemen als vanaf 2025 het nemen van de abortuspil nog toegankelijker wordt wanneer huisartsen die mogen verstrekken. De verwachting is dat daarmee ook de mogelijke gevolgen zullen toenemen. Wij houden ons hart vast voor de nieuwe jaarrapportage van de Wet Afbreking Zwangerschap over 2023 die in de tweede helft van dit jaar zal verschijnen.
Verhouding geboorte en abortus
Nog een zorgelijke ontwikkeling is dat in 2023 in Nederland 163.818 kinderen levend werden geboren. Dit is het laagste aantal in dertien jaar tijd.6 Abortuscijfers die stijgen en tegelijkertijd geboortecijfers die dalen. In 2016 was de verhouding nog één op de zeven zwangerschappen die eindigde in een abortus. Die verhouding is momenteel al één op de vijf. Deze ontwikkelingen moeten bij ons toch alle alarmbellen doen afgaan.
Voetnoten
PERSBERICHT: Voelt een ongeboren mens pijn? Beluister de tweede aflevering van ‘De Podcast van je Leven!’
VEENENDAAL, 27 juni 2024 – De tweede aflevering van De Podcast van je Leven! staat nu online. In de maandelijkse podcast van NPV – Zorg voor het Leven bespreken we allerlei onderwerpen rondom abortus. Dit keer een gesprek met anesthesioloog in ruste Paul Lieverse. Aan hem vroegen we of ongeboren mensen pijn kunnen ervaren en zo ja, vanaf welk moment.
Tot diep in de jaren tachtig van de vorige eeuw opereerden artsen op pasgeboren baby’s zonder ze te verdoven. Dat klinkt gruwelijk en dat is het ook, maar toen dacht men nog dat dit het beste was voor het kind. Het idee was dat een kind vlak na de geboorte (en zeker als het te vroeg geboren is) nog geen of weinig pijn kan ervaren. Ook waren er zorgen over negatieve bijwerkingen van het verdovingsmiddel.
Uit voorzorg verdoofd
Inmiddels weten artsen beter en worden pasgeboren baby’s wel verdoofd. Tegenwoordig zijn artsen ook in staat ongeboren kinderen al in de baarmoeder te opereren. En opnieuw zie je dezelfde discussie: wat voelen ze en vanaf wanneer? Daarom krijgt het ongeboren kind al vanaf zestien weken (uit voorzorg) een aparte verdoving. Maar waarom gebeurt dat niet bij abortus vanaf dezelfde zwangerschapsweek? Over dat vraagstuk praat Chris Develing van de NPV met Paul Lieverse.
Tegenstrijdig
Vanuit zijn expertise als pijnexpert vertelt Lieverse ook over zijn vak in het algemeen: wat is pijn nu eigenlijk? En hoe werkt dat in de hersenen? Ook spreekt hij zich uit over de schijnbare tegenstijdigheid tussen de zorg voor ongeboren kinderen tijdens foetale operaties en tijdens abortus.
‘Het tegenstrijdige lijkt dat in het eerste geval bij een abortus het alleen om de veiligheid en het comfort van de moeder gaat. En bij een operatie op een ongeboren kind gaat het ook om het comfort en de veiligheid van de moeder die zwanger is én ook om het kind om dat er zo goed mogelijk doorheen te helpen.’
Klik hier voor de tweede aflevering van De Podcast van je leven!
Online
Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:
Nederlandse Patiëntenvereniging: https://www.npvzorg.nl/nieuws/voelt-een-ongeboren-mens-pijn/.
Fundamentum: https://oorsprong.info/persbericht-voelt-een-ongeboren-mens-pijn-beluister-de-tweede-aflevering-van-de-podcast-van-je-leven/.
CVandaag: https://cvandaag.nl/101897-de-podcast-van-je-leven-voelt-een-ongeboren-mens-pijn.
Apple: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/de-podcast-van-je-leven-aflevering-2-voelt-de/id1747614184?i=1000660295662.
PERSBERICHT: Schreeuw om leven voert publieksactie uit als reactie op nieuwe kabinet
Hilversum, 3 juli – Schreeuw om leven voerde woensdag 3 juli om 13:00 uur een publieksactie uit bij de Tweede Kamer. Alle leden van de Eerste Kamer en Tweede Kamer, de nieuwe minister-president, ministers en staatssecretarissen kregen een potje honing toegestuurd. Bij het potje honing zat een boodschap die de Kamerleden aanmoedigt om in dit nieuwe politieke seizoen met lef en trots het ongeboren leven te koesteren en zich in te zetten voor goede hulp aan vrouwen.
De actie is bedoeld om het nieuwe Kabinet aan te moedigen om op te komen voor het ongeboren leven en om het belang goede zorg voor vrouwen te onderstrepen bij het nieuwe kabinet. Het potje honing, dat de Kamerleden ontvingen, symboliseert de zorg en de waarde die van leven verdient, net zoals bijen hun kolonie voeden en beschermen om zo honing te maken. Bij het potje zat een kaartje waarop de volgende boodschap staat:
“Elk kind dat nog geboren moet worden, draagt de belofte van een nieuwe toekomst. Het vereist lef deze belofte te koesteren en te beschermen. Bijen beschermen en voeden onvermoeibaar hun kolonie. Wij roepen u op zich ook zo in te zetten voor elk ontkiemend mensenleven. Laat Nederland trots zijn op politiek en samenleving die de waarde van het leven erkennen vanaf het allereerste begin tot de laatste hartslag. Samen kunnen we werken aan een wereld waarin elk leven de kans krijgt om tot bloei te komen.”
Doel en oproep tot actie
Schreeuw om leven gelooft in de intrinsieke waarde van elk mensenleven vanaf het moment van conceptie. Onze missie is om levens te redden door abortus te voorkomen en om steun te bieden aan vrouwen in moeilijke situaties, zodat zij hun zwangerschap met vertrouwen kunnen dragen. “We hebben gekozen voor een potje honing omdat het symbool staat voor iets kostbaars en natuurlijks, net zoals elk leven kostbaar is,” aldus Arthur Alderliesten, directeur van Schreeuw om leven. “Met dit gebaar willen we de politiek aanmoedigen om op te komen voor het ongeboren leven en dit te koesteren.”
Positieve reacties van Kamerleden
In de statenpassage namen Don Ceder, namens de Christen Unie, en Diederik van Dijk, namens de SGP, het presentje in ontvangst. Ze reageerden positief en gaven aan zich te blijven inzetten voor het ongeboren leven. Zij spraken hun waardering uit voor de creatieve en symbolische manier waarop Schreeuw om leven de politiek aanmoedigt om op te komen voor het ongeboren leven en goede hulp aan vrouwen. “Positief dat jullie op deze manier aandacht vragen voor het ongeboren leven. Wij blijven ons inzetten voor het ongeboren leven” aldus Diederik van Dijk.
Blik op de toekomst
Schreeuw om leven blijft zich inzetten voor het verhogen van de bewustwording rondom de bescherming van het ongeboren leven door middel van verschillende acties en campagnes. De organisatie hoopt dat dergelijke initiatieven bijdragen aan een grotere maatschappelijke bewustwording en politieke steun voor het ongeboren leven.
Online
Hieronder ziet u welke (online) media en of andere kanalen aandacht hebben besteed aan dit bericht:
Schreeuw om Leven: https://www.schreeuwomleven.nl/nieuws/schreeuw-om-leven-voert-publieksactie-uit-als-reactie-op-nieuw-kabinet/.
Fundamentum: https://www.oorsprong.info/persbericht-schreeuw-om-leven-voert-publieksactie-uit-als-reactie-op-nieuwe-kabinet/.
CVandaag: https://cvandaag.nl/101910-actie-schreeuw-om-leven-bij-tweede-kamer-vanwege-nieuw-kabinet.
Abortus is en blijft het doden van ongeboren leven
Abortus verheffen tot een EU-grondrecht? Europese liberalen proberen dit op te dringen aan landen die deze gruwelijke praktijk terecht feitelijk verbieden. De SGP in het Europees Parlement verzet zich: abortus is en blijft het doden van ongeboren leven in de moederschoot. De handeling blijkt bovendien te vermijden, als er meer zorg en steun zou zijn voor de moeder. In een beschaafd Europa past geen abortus.
De Franse president Macron beschouwde het dit voorjaar als een grote overwinning: op zijn aandringen nam Frankrijk het recht op abortus op in de grondwet. Zo maakte hij het moeilijker om de gruwelijke praktijk ooit nog verregaand te beperken of te verbieden. Na Frankrijk wil hij dit recht uitrollen over de hele Europese Unie.
In het Europese Parlement zagen we ze onlangs dus aankomen: liberale Europarlementsleden, geleid door een partijgenote van Macron. Zij pleitten voor abortus als een Europees grondrecht. Als de EU ermee akkoord zou gaan, zou dat nogal gevolgen hebben. Landen als Polen en Malta zijn dan gedwongen hun feitelijke verbod op abortus op te geven. Liberalen zijn in theorie voor vrijheid, maar in praktijk dus niet voor de vrijheid van andersdenkenden.
De SGP in het Europees Parlement verzet zich sterk tegen de oproep om abortus te bestempelen als een Europees grondrecht. Voor ons staat overeind: abortus is en blijft het doden van leven dat nog niet eens ter wereld is gekomen. Elk leven is een geschenk van God en verdient bescherming. Aan de liberale collega-Europarlementsleden die Macron steunen en prat gaan op zogenaamde westerse beschaving vroeg ik: wat is één van de belangrijkste kenmerken van een beschaving? Is dat niet het beschermen van het kwetsbare en het weerloze? En wat is er nu weerlozer en kwetsbaarder dan een ongeboren kindje in de moederschoot?
Zorg
In de beschaafde wereld past geen abortus, maar juist zorg voor moeder en kind. Veel abortussen lijken ook te vermijden. De ongewenst zwangere vrouwen noemen namelijk redenen als “te weinig geld” of “geen geschikte huisvesting” of “te jong”, zo blijkt uit onderzoek.
Als deze zwangere vrouwen meer hulp zouden krijgen (geld, woning of begeleiding), zouden ze vast positiever denken over hun zwangerschap. Maar helaas krijgen de vrouwen nu amper of geen steun aangeboden. Wel kunnen ze zonder bedenktijd hun zwangerschap laten afbreken. Wie deze vrouwen een folder wil aanbieden met alternatieven, wordt in Nederland zelfs door politie gearresteerd. In wat voor wereld leven we!
Vrouwenrecht?
Het Vlaamse liberale Europarlementslid Hilde Vautmans maakte het helemaal bont. In het parlement riep ze dit voorjaar alle vrouwen op tot steun voor abortus als een Europees recht: “Er is een speciaal plekje in de hel voor vrouwen die niet vechten voor vrouwenrechten”, zo sneerde ze naar vrouwen die wel pro-life zijn. “President Marcron heeft tenminste de ballen gehad om vrouwenrechten in de grondwet in te schrijven. Het is geen verkiezingsstunt, maar het is noodzakelijk voor alle vrouwen.“
Haar opvatting dat alleen de vrouw gaat over het ongeboren leven dat ze mag dragen, klopt gewoon niet. Alsof alleen de moeder betrokken is bij een zwangerschap! Dat is uiteraard niet zo. Want er is ook het belang van het kind. Die heeft recht op leven. Ook een nog-niet-geboren kind heeft rechten volgens het VN-verdrag voor de rechten van het kind.
Bovendien: wie abortus ziet als vrouwenrecht, moet toch beseffen dat de helft van de omgebrachte kinderen van het vrouwelijk geslacht zijn. Wie wil opkomen voor deze vrouwen, moet zich dus tegen abortus keren!
Toename
De gevolgen van abortus als een “verworven vrouwenrecht” (of zelfs als “moderne gezondheidszorg”!) zien we helaas in de cijfers van de abortusklinieken. In Nederland (net als in andere West-Europese landen) wordt een groeiend aantal zwangerschappen afgebroken. In 2022 ging het om bijna 15 procent meer gevallen dan het jaar ervoor. Een reden voor de toename is niet bekendgemaakt. Daar zou ik zeker wel nader onderzoek naar willen zien.
Beschaafd
In een beschaafd Europa past geen abortus. Maar een meerderheid van het Europees Parlement heeft daar eerder dit jaar toch toe opgeroepen. Ik mag hopen dat de EU het niet zover laat komen.
Bij de Europese verkiezingen op 6 juni heeft de kiezer de keuze. Peilingen duiden erop dat de links-liberale partijen hun meerderheid verliezen. Dat zou hun abortusplannen voor minstens 5 jaar in de ijskast zetten. Bovendien hebben EU-landen nog een vetorecht op dit gebied: hopelijk spreken enkele landen (misschien wel de nieuwe Nederlandse coalitie!) een veto hiertegen. Dat zou terecht zijn. De Europese Unie heeft niets te zeggen over abortus, dit is aan de lidstaten. Het recht op leven is inherent aan de menselijke waardigheid. Abortus kan daarom nooit een grondrecht zijn. Het is stuitend dat de rechten van kinderen zouden worden weggewuifd.
De SGP bepleit juist dat ongewenst zwangere vrouwen en hun kinderen meer hulp krijgen op financieel, sociaal en psychisch vlak. Als meer partijen dat zouden beschouwen als een vrouwenrecht en een teken van Europese beschaving: wat een zegen zou dat zijn!
Zie hier ook de inbreng van ir. Bert-Jan Ruissen tijdens een debat over dit onderwerp.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website CVandaag. Het originele artikel is hier te vinden.
COLUMN: Gekleurd
Dat niet iedereen hetzelfde denkt over abortus, weten we. Er zijn tegenstanders die dat laten blijken in woorden en daden en anderzijds zijn er activisten die liefst elke drempel weg willen nemen. Ben je waker bij een abortuskliniek, dan kun je op weinig sympathie rekenen of staat je zelfs een aanhouding te wachten. Wil je abortus uit het strafrecht halen, dan heb je de wind mee in veel media. Daarnaast is er een overgrote groep die het ook wel veilig vindt ‘er geen mening over te hoeven hebben’. Een redacteur van NRC lijkt zich niet te schamen om kleur te bekennen. Ze schreef een stukje voor de krant onder de kop ‘Italië wil EU-geld uittrekken voor anti-abortus-activisten’.
Een korte samenvatting:
“Rome wil ‘anti-abortusactivisten’ toegang geven tot centra voor gezinsplanning, waar vrouwen die een abortus willen vooraf op consult moeten komen. Na zo’n consult volgt een verplichte wachttijd, alvorens zij – uitsluitend in een ziekenhuis – terecht kunnen om hun zwangerschap te beëindigen. Maar er komt nu een ‘nieuwe hinderpaal’, door vaak streng religieuze pro-life-organisaties toe te laten in centra voor gezinsplanning. Een woordvoerder van zo’n centrum noemt dit een ‘perverse maatregel’ omdat vrouwen op een kwetsbaar moment geconfronteerd worden met ‘lui die hen proberen te overtuigen het kind toch te houden, of af te staan voor adoptie’. De ‘oerconservatieve familiewaarden’ van de Italiaanse partij Fratelli d’Itallia zouden vrouwen niet werkelijk dienen, maar de partij zou hulp bieden aan moeders die het moeilijk hebben gebruiken als ‘vals voorwendsel’ om overheidsgeld toe te schuiven naar een aantal ‘radicaal religieuze anti-abortusorganisaties’.”
Je knippert hier toch echt met je ogen. NRC wil kwaliteitsjournalistiek bieden voor een serieus publiek. Maar hier gaat een redacteur haar boekje ver te buiten. Dit is niet objectief en evenwichtig, maar verslaglegging vanuit een sterk politiek frame. Het zou al een stap in de goede richting zijn om daadwerkelijk ook een woordvoerder van zo’n ‘radicaal religieuze anti-abortusorganisatie’ aan het woord te laten. Of een vrouw die dankzij ‘perverse maatregelen’ en ‘hinderpalen’ toch voor haar kind gekozen heeft. Dan vervult journalistiek de rol die haar past. Het is voor deze krant hoog tijd voor diepgaande bezinning op de koers die zij vaart.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit De Waarheidsvriend. De volledige bronvermelding luidt: Hoek-Burgerhart, E. van., 2024, Gekleurd, De Waarheidsvriend 112 (19): 15 (artikel).
Kamervragen van mr. Diederik van Dijk inzake opgepakte wakers door ministers De Jonge en Yeşilgöz beantwoord
Onlangs stelde mr. Diederik van Dijk (SGP) schriftelijke Kamervragen aan Hugo de Jonge, minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties én minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening.1 Gisteren werden deze Kamervragen beantwoord door de minister en mede ondertekend door drs. Dilan Yeşilgöz-Zegerius, minister van Justitie en Veiligheid.2
De ministers hebben kennisgenomen van het artikel in het Reformatorisch Dagblad.3 Op de vragen 2 tot en met vier kunnen de ministers geen antwoord geven. Als reden: “De politie treedt op onder verantwoordelijkheid van het lokaal gezag (burgemeester en de officier van justitie). Het is niet aan mij of aan de minister van Justitie en Veiligheid om te treden in individuele casuïstiek.” Van Dijk heeft de minister gevraagd of een ‘eenmensprotest’ valt onder de Wet openbare manifestaties (Wom). De Jonge geeft aan dat dit alleen geldt voor een demonstratie waarbij een collectieve mening wordt geuit. Er is sprake van een demonstratie als er twee of meer personen demonstreren. Een uiting kan beschermd worden op basis van artikel 7 van de Grondwet, vrijheid van meningsuiting. De minister geeft aan dat de gemeente wel, in de Algemene Plaatselijke Verordening, regels kan stellen voor eenmansprotesten. Maar deze regels mogen nooit gaan over de inhoud van de uiting. Dit zou in strijd zijn met artikel 7.
Ongegrond?
Zoals de minister heeft aangegeven mag, op grond van de inhoud van een uiting, geen verbod worden opgelegd. “Het censuurverbod, neergelegd in artikel 7 van de Grondwet, staat (…) een preventief verbod in de weg.” Zelfs grievende en kwetsende uitingen worden zo beschermd door de grondwet (mits ze vallen buiten het strafrecht, zoals groepsbelediging of bedreiging). Een gemeente kan echter wel vormvoorschriften vast stellen, bijvoorbeeld waar een protest plaats zou moeten vinden. “De (vrees voor) vijandige tegenreacties op het eenmensprotest kan een rol spelen bij de overweging van de gemeente om zulke voorschriften op te stellen en daarmee de vrije meningsuiting beperken.” Dit verbod mag nooit een algeheel verbod ten gevolge hebben, of de vrijheid van meningsuiting ‘anderszins uithollen’. Soms echter dienen ‘deze en andere beperkingen van de vrijheid van meningsuiting of het demonstratierecht noodzakelijk te zijn in een democratische samenleving’. De minister verwijst in een voetnoot naar de doelcriteria van artikel 10 lid 2 van het EVRM. De minister kan de rechtmatigheid van deze specifieke casus niet beoordelen, daartoe is alleen de rechter bevoegd.
Gemeentes informeren
Van Dijk vraagt zich tenslotte af wat de minister doet om de gemeentes te informeren en toe te rusten. De ministers zetten zich ervoor in dat het lokaal bestuur optimaal gebruik kan maken van het instrumentarium. Het faciliteren en begeleiden van ‘eenmensprotesten’ gebeurt door de burgemeester. Er zijn diverse handreikingen over de omgang met het demonstratierecht. De Jonge verwijst daarbij naar de handreiking van de Gemeente Amsterdam.4 Door de Rijksuniversiteit van Groningen (RUG) wordt momenteel een landelijke website ontwikkeld. Hierop kan ‘iedereen gratis en vrij toegankelijk informatie over het demonstratierecht (…) inwinnen’. Bovendien kan een online adviestool geraadpleegd worden.5 Tenslotte verwijst De Jonge nog naar de website van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters.6 “Deze is toegankelijk voor zowel adviseurs als bestuurders.”
Beslisnota
De beslisnota bevat grotendeels dezelfde inhoud als de vragen. Minister De Jonge heeft de vragen 1 en 5 tot en met 10 beantwoord. Minister Yeşilgöz-Zegerius de vragen 2 tot en met 4. Er wordt in de beslisnota nog verwezen naar het commissiedebat voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) waar, naar aanleiding van een initiatiefnota van het lid Slagt-Tichelman, het onder gegaan is over protestacties bij abortusklinieken. “Tijdens het debat heeft de minister voor Medische Zorg toegezegd te willen verkennen of en hoe onderzoek naar (de effecten van) demonstraties bij abortusklinieken kan worden uitgevoerd. Zij zal daarover met klinieken in gesprek gaan en wil daarover voor het zomerreces terugkoppelen.”