Het zal je maar gebeuren… Je bent docent op een universiteit en je wilt studenten kennis laten nemen van pro-life standpunten. Je besluit de studenten een zelfgeschreven artikel te geven, zodat ze ook op de hoogte zijn van die kant van het verhaal. Maar… kort daarna moet je voor de directie en het bestuur verschijnen en word je, vanwege deze actie, door hen op non-actief gezet. Hoeveel vrijheid heeft een universitair docent om zijn standpunt uit te dragen?
Het overkwam Stéphane Mercier, filosoof aan de Université Catholique de Louvain, nadat hij een vijftien pagina’s tellend essay uitdeelde tijdens een cursus filosofie voor eerstejaars studenten. In het stuk schrijft hij onder andere: “De waarheid is dat abortus moord op een onschuldige persoon is. Het is zelfs een bijzonder verwerpelijke moord, omdat de persoon in kwestie weerloos is.” Volgens Mercier is abortus een intrinsiek kwaad dat te allen tijde onaanvaardbaar is, ongeacht de omstandigheden. Een stichting die zich inzet voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen, Synergie Wallonie, liet het essay naar buiten komen en wenste een reactie van het bestuur van de katholieke universiteit. Het bestuur liet er geen gras over groeien en stelde de docent op non-actief. In het uiterste geval loopt dit uit op ontslag van de docent.
Mercier sprak ook tijdens de Belgische Mars voor het Leven van 26 maart 2017 in Brussel. Volgens een krant sprak hij daar over zijn status: “Het is mijn taak als filosoof vrijelijk na te denken over de zin en de waardigheid van het leven. Een katholieke universiteit zou volgens mij de waardigheid van het leven moeten verdedigen. Ik geloof dat universitaire studenten perfect in staat zijn kritisch te denken en de waarde van vrijheid van meningsuiting te begrijpen.” Hieruit blijkt dat hij het pro-life standpunt, ondanks dat hij op non-actief staat, blijft uitdragen.
Na bekend worden van deze schorsing werd door de organisatie CitizenGo een petitie gestart om op te komen voor Mercier. Ze noemen de daad van de Katholieke Universiteit “in flagrante tegenspraak met de academische vrijheid, de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van geweten.” Zeker op een katholieke universiteit zou een morele stellingname tegen abortus gewoon mogelijk moeten zijn. In de petitie schrijft men aan de rector van de universiteit: “Uw universiteit draagt de naam ‘katholiek’, maar een katholieke docent mag er geen standpunten uitdragen inzake abortus?” De petitie gaat verder: “In plaats van met argumenten te komen, dreigt de UCL nu echter om deze docent, die zijn geweten liet spreken in zijn werk, de mond te snoeren.” De petitie heeft al meer dan 15.000 handtekeningen verzameld. Deze worden, als het goed is, aan de rector overgedragen.
Wie denkt dat zulke ontwikkelingen alleen tot België beperkt blijven, vergist zich. Recent kwam er ook een Nederlandse universitair docent onder vuur te liggen toen hij zich in een column kritisch uitliet over abortus en het moord noemde. Voor zover ik weet is dat met een sisser afgelopen. De zaak Mercier loopt nog, inmiddels is hem verzocht ontslag te nemen. Laten we aan hem denken in onze gebeden.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit Leef Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Meerten, J.W. van, 2017, Vrijheid van meningsuiting houdt op bij een pro-life standpunt, Leef 33 (3): 3 (Artikel).
