Home » Genealogie » Ds. Leonard van Meerten (1731-1802) schrijft een grafschrift naar aanleiding van het overlijden van zijn oudoom ds. Gerardus van Aalst (1678-1759)

Ds. Leonard van Meerten (1731-1802) schrijft een grafschrift naar aanleiding van het overlijden van zijn oudoom ds. Gerardus van Aalst (1678-1759)

In juli 1759 verscheen het negenentachtigste deel van het tijdschrift ‘Maandelijke Uittreksels of Boekenzaal der geleerde Waerelt’.1 Hierin publiceerde ds. Leonard van Meerten (1731-1802), toen predikant te Arkel, een grafschrift naar aanleiding van het overlijden van zijn oudoom ds. Gerardus van Aalst. Van Aalst is de oom van vader Huibert van Meerten (1704-1757), de zwager van opa Lambertus van Meerten (1675-1750) en is getrouwd geweest met oudtante Aletta van Meerten (1666-1744).2

Leonard van Meerten schreef dus in juli 1759 een grafschrift, een soort gedicht, ter ere van het overlijden van zijn oudoom. De predikant schrijft: ‘Op mijnen waardigen, nu Zaligen Oud-Oom Den Wel Eerwaarden en Dooroeffenden Vader in Christus’. Gerardus van Aalst is volgens deze bladzijde oud leraar van de gemeente van West-Zaandam en zalig in de Heere ontslapen op de 29ste van de zomer-maand (juni) 1759 in de ouderdom van 80 jaar en 9 maanden. Het gedicht gaat als volgt:

“Een trouwe Boetgezant, van werken afgesloofd,
Een helder Kerke Licht, allengskens uitgedoofd,
Een ster, die in veel kracht drie Kerken heeft beschenen,
Is uit ons lievend oog O West-Zaandam verdwenen.
Een waardig Bijbeltolk, een rusteloze Ziel,
Die in haar ruste zelfs, noch nimmer rust geviel,
Die zuiv’re Waarheids baak, en Raadsman van de Vroomen,
Is als de Korenhoop in Ouderdom gekomen,
In ’t graf, daar hij nu rust van zijn vol-v-urig werk,
Die voor de Waarheid zich begaf in ’t worstelperk:
Maar nu de kroon, die aan het eind was opgehangen,
En het genade loon mag ongestoord erlangen.”

Gerardus van Aalst wordt twee bladzijden ervoor in het ‘kerknieuws’ vermeld. Bij het kopje West-Zaandam op bladzijde 126-127 wordt geschreven over ds. Van Aalst. Hij is op 29 juni in West-Zaandam na een ziekte van enige dagen zachtjes in de HEERE ontslapen. Hij was al vier jaar rustend (emeritus) predikant en werd 80 jaar en 9 maanden oud. Hij heeft vijftig jaar mogen dienen in het ambt van predikant. Van Aalst begon zijn werk in de gemeente van Vuren en Dalem. Daar is hij ongeveer 2 jaar gebleven toen hij het beroep aannam naar Sommelsdijk. Daar heeft hij 9 jaar gestaan toen het beroep uit West-Zaandam kwam. In West-Zaandam heeft hij veertig jaar mogen dienen. In 1754 werd Van Aalst ‘door eene geraaktheid belet en buijten staat wierde’. Hij vroeg kennelijk emeritaat aan en op 20 november 1755 werd de lege kansel in West-Zaandam weer bezet door de heer Everardus Oostum. De begrafenis van Van Aalst vond plaats op 3 juli 1759. Op 8 juli 1759 is er een dienst gehouden ter nagedachtenis van de overledenen. Hier ging de weleerwaarde en zeer geleerde heer Johannes Hansen voor. Hij was oudste predikant en ambtsgenoot van de overledene geweest. Hansen preekte over Psalm 37, met als kerntekst Psalm 37:37, waar staat: “Let op den vromen, en ziet na den oprechten; want het einde van [dien] man zal vrede zijn.

Er wordt voor plaatsing van het gedicht nog door de redactie het volgende geschreven: “Verwagt niets naders, alzoo de Overleedene uitdrukkelijk begeert heeft geen meerder alhier te plaatzen. Ondertusschen is ons ter hand gekoomen het volgende Veers.” Waarna het bovenvermelde gedicht op bladzijde 128 wordt gepubliceerd.

Voetnoten

  1. https://books.google.nl/books?id=sHZQAAAAYAAJ&pg=PA128&dq=Leonard+van+Meerten&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwiCyrOr1av9AhUqiv0HHV8WAEYQ6AF6BAgCEAI#v=onepage&q&f=false.
  2. Het parenteel van Gerardus van Aalst is hier te vinden: https://oorsprong.info/parenteel-van-aletta-van-meerten-1666-1744-en-gerardus-van-aalst-1678-1759/.