‘Vaste rots van mijn behoud’. Dit lied betreft een vrije vertaling, door dichteres Jacqueline van der Waals (1868-1922), van ‘Rocks of ages, cleft for me’ van de Calvinist en liedschrijver Augustus Montague Toplady (1740-1778). Het lied wijst heen naar het volbrachte werk van Christus voor doodschuldige zondaren. Niet eigen kracht maakt zalig, maar alléén het toegepaste werk van de Heere Jezus Christus aan zondaarsharten. Voor wie dat hartenkennis is: een grote troost! Hieronder het lied gedeeld in twee versies en daaronder de lyrics.

Vers 1,2 en 4 gezongen door Urker zangers

Alle verzen gezongen

Lyrics

1 Vaste rots van mijn behoud,
als de zonde mij benauwt,
laat mij steunen op uw trouw,
laat mij rusten in uw schauw,
waar het bloed door U gestort,
mij de bron des levens wordt.

2 Jezus, niet mijn eigen kracht,
niet het werk door mij volbracht,
niet het offer, dat ik breng,
niet de tranen, die ik pleng,
schoon ik ganse nachten ween,
kunnen redden, Gij alleen.

3 Zie, ik breng voor mijn behoud
U geen wierook, mirre of goud;
moede kom ik, arm en naakt,
tot de God, die zalig maakt,
die de arme kleedt en voedt,
die de zondaar leven doet.

4 Eenmaal als de stonde slaat,
dat dit lichaam sterven gaat,
als mijn ziel uit de aardse woon
opklimt tot des rechters troon, —
Rots der eeuwen, in uw schoot
berg mijn ziele voor de dood.

Er zijn christelijke (lees: creationistische) organisaties die met plaatjes aangeven, of in ieder geval de suggestie opwerpen, dat Genesis hét fundament is (van het christelijk geloof). De plaatjes zijn op dit punt fout, want niet Genesis is het fundament, maar Christus (het Woord) is het enige Fundament (naar 1 Korinthe 3). Genesis is dus ook geen nevenfundament naast Christus, maar Christus is het enige Fundament. Uiteraard is de juiste interpretatie van Genesis wel belangrijk voor de vierdeling van de geschiedenis: schepping, zondeval, verlossing en voleinding. En kun je in heilige verontwaardiging reageren op personen die deze vierdeling verwerpen of bagatelliseren. De zondeval is er immers de oorzaak van dat wij aan ‘allerhande ellendigheid, ja, aan de verdoemenis zelf onderworpen‘ zijn (klassieke doopformulier). Wáárom Christus het enige Fundament is, lezen we in de Bijbel én ook in het onderstaande lied. Dit lied is oorspronkelijk geschreven door de Schotse predikant Robert Murray McCheyne (1813-1843) en later vertaald door de predikant en dichter Jan Jakob Lodewijk ten Kate (1819-1889). Een aantal eeuwen oud, maar nog steeds actueel.

Eens was ik een vreemd’ling voor God en mijn hart.
Ik kende geen schuld en ‘k gevoelde geen smart.
Ik vroeg niet: “Mijn ziele, doorziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?”

Al sprak daar een stem uit de heilige blaân
van ‘t Lam, met de zonden der wereld belaân,
ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk,
‘k stond blind en van verre, in mij zelven zo rijk.

Ik deed als Jeruzalems dochters weleer,
ik weend’ om de pijn van mijn lijdende Heer,
maar dacht er niet aan, dat ik zelf door mijn schuld
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.

Maar toen mij God Geest aan mij zelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voeld’ ik wat eisen Gods heiligheid deed.
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.

Toen vlucht’ ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd’ en mijn leven werd Hij.
Ik boog m’, en geloofd’, en mijn God sprak mij vrij!

Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.

Nu reis ik getroost onder ‘t heiligend kruis
naar ‘t erfgoed hierboven, naar ‘t Vaderlijk huis.
Mijn Jezus geleidt mij door d’ aardse woestijn.
“Gestorven voor mij!” zal mijn zwanenzang zijn.

Zingen kan hier, via gezangboek.nl. Helaas speelt Gezangboek slechts drie coupletten achter elkaar af.

John Newton (1725-1807) was een bruut van een slavenhandelaar die door de Heere bekeerd werd tot het christelijk geloof. Hij werd na zijn bekering actief als abolitionist (anti-slavernij) en priester in de Anglicaanse kerk. Hij schreef meerdere christelijke liederen, waaronder Amazing Grace.¹ Dit lied willen we vandaag met jullie delen. Met dank aan het YouTube-kanaal Oude Paden voor het delen van het lied. Hieronder worden ook de lyrics weergegeven.

Amazing grace, how sweet the sound
That saved a wretch like me
I once was lost, but now I am found
Was blind, but now I see

‘Twas grace that taught my heart to fear
And grace my fears relieved
How precious did that grace appear
The hour I first believed

Through many dangers, toils and snares
We have already come
‘Twas grace has brought us safe thus far
And grace will lead us home

When we’ve been there ten thousand years
Bright, shining as the sun
We’ve no less days to sing God’s praise
Than when we’ve first begun²

Amazing grace, how sweet the sound
That saved a wretch like me
I once was lost, but now I am found
Was blind, but now I see

Voetnoten