Home » Medische ethiek (Pagina 4)

Categorie archieven: Medische ethiek

Maaike Rosendal over te weinig kennis van abortus onder Nederlanders – Uitgelicht! 8 november 2023

Op 8 november 2023 was Maaike Rosendal van de CCBR te gast in het programma Uitgelicht! van Family7. Zij sprak in dit programma over het kweken van embryo’s voor onderzoek. Met dank aan Family7 staat deze video online en kunnen we deze via onze website delen.

Onder de video staat de volgende informatie:
“De Gezondheidsraad adviseert dat het onderzoek naar menselijke embryo’s wordt uitgebreid. Nu mogen embryo’s 14 dagen op kweek gezet worden, maar de Gezondheidsraad wil dat verdubbelen. Maaike Rosendal van het Canadian Centre for Bio-Ethical Reform.”

In deze uitzending wordt ook verwezen naar het debat tussen Maaike Rosendal en Rob Jetten in dezelfde week. Dit debat is hier terug te kijken.

Livestream ‘Mars voor het Leven 2023’ thuis op de bank te volgen en terug te kijken

Vandaag vond de ‘Mars voor het Leven 2023‘ plaats. Voor degenen die niet konden meelopen, was de ‘Mars voor het Leven 2023‘ via de livestream mee te kijken. Met dank aan Stichting Schreeuw om Leven, de organisator van deze stille tocht, is de livestream hieronder nog terug te kijken.1

Voetnoten

Leven is zowel een geschenk als een recht

Iedereen heeft recht op leven, is de kernboodschap in de Week van het Leven, als reactie op de absurde wens abortus als recht te verklaren. Maar als leven een geschenk van God is, kunnen we dan zeggen dat we er recht op hebben? En een kritische vraag, misschien wat dichter bij huis: kunnen we ook spreken over recht op kinderen?

Ja, we hebben recht op leven. Dat is een mensenrecht dat God ons met het mens-zijn schonk. En we kunnen niet anders vaststellen dan dat dit recht geldt vanaf het moment van de samensmelting waarbij een nieuw mensje wordt gevormd. Een mens met het recht om geboren te worden.

Binnen de mensenrechten staat het begrip menselijke waardigheid centraal. Dit begrip is cruciaal als universeel moreel kader. Dat staat in onder meer het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Artikel 1 beschrijft de menselijke waardigheid als onschendbaar. Artikel 2 wijst erop dat iedereen recht op leven heeft.

De ontwikkeling van de mensenrechten laat iets merkwaardigs zien. Menselijke waardigheid was eerst een universele waarde die voortvloeide uit de scheppingstheologie. Later wilde men wel vasthouden aan het morele kader van de menselijke waardigheid, maar vanwege de toenemende secularisatie níet langer meer aan de christelijke onderbouwing ervan.

Geestelijk én lichamelijk

Niettemin is het begrip menselijke waardigheid nog steeds een waarde die Europa samenbindt. Het blijft daarbij waardevol om oog te houden voor de christelijke onderbouwing. Die vult namelijk precies het tekort aan in het spreken in termen van recht. De christelijke onderbouwing van de menselijke waardigheid komt voort uit het geschapen zijn naar Gods beeld. Dit betekent onder meer dat de mens een geheel vormt, een eenheid die geestelijk én lichamelijk is. Ook het lichamelijk bestaan is gewild. Dat is overigens niet alleen een scheppingsgegeven; dat Christus ook lichamelijk is opgestaan, bevestigt de schepping. Als we zeggen dat God wil dat jij als persoon bestaat, zeggen we ook dat God wil dat jouw lichaam er is. We zijn bezielde lichamen ofwel belichaamde zielen. Dat verstevigt de christelijke onderbouwing van de bewering dat elk mens recht heeft op lichamelijk bestaan, ook het ongeboren leven.

Rechten bieden een beperkt perspectief. We hebben immers ook plichten. De priester en de Leviet die de gewonde man voorbijliepen, schonden waarschijnlijk niet zijn rechten. De Samaritaan erkende echter zijn morele plicht om barmhartig te handelen. Dit onthult de beperking van de taal van ”rechten”.

De beperkte werking van het recht én de rijkdom van de christelijke visie op een menswaardig omgaan met elkaar komen indringend naar voren in Micha 6:8: „Hij heeft u, mens, bekendgemaakt wat goed is. En wat vraagt de Heere van u anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God.”

Recht op een kind

Het recht op het krijgen van een kind is niet wettelijk vastgelegd. Toch meldt Amnesty International op haar website: „Iedereen heeft het recht om te kiezen al dan niet te trouwen, een gezin te stichten en te plannen, en te beslissen of en wanneer men kinderen wil.” Hebben we werkelijk recht op een kind? Die vraag komt op verschillende manieren op ons af. Bijvoorbeeld rond draagmoederschap. Het is een politieke vraag, omdat na de verkiezingen een nieuw samengestelde Tweede Kamer zich mag buigen over een vernieuwde wet. Maatschappelijk wordt de vraag versterkt door homoparen die een (deels) genetisch eigen kind willen. Daarnaast: hebben we bij alle vruchtbaarheidstechnieken niet –onbewust– de overtuiging dat we recht hebben op een kind? Is dit ook bij een techniek als ivf niet een vooronderstelde gedachte? Ik wil beslist niet voorbijgaan aan het diepe verdriet van kinderloosheid. Maar gaat de breed levende vooronderstelling dat we recht op een kind hebben de gereformeerde gezindte voorbij?

Door de ontwikkelingen van vruchtbaarheidstechnieken en draagmoederschap moeten we ons opnieuw oriënteren op het scheppingsmodel van man en vrouw. Het ”tot één vlees zijn” is verbonden aan een huwelijksrelatie. Vruchtbaarheidstechnieken moeten ten dienste staan van deze huwelijksinstelling. Daarbij noemt de Bijbel het ontvangen van kinderen dikwijls een zegen, al wordt dit door ouders om allerlei redenen niet altijd zo ervaren. Zo ging het in het eerste gezin van de Bijbel tussen de eerste broers, Kaïn en Abel, al gruwelijk mis. Bovendien is het God die mensen de kinderzegen ook kan onthouden. God openbaart Zich als Degene Die de baarmoeder opent en sluit!

Niet op te eisen

Denken in termen van recht hebben schuurt met de overtuiging van het geschenkkarakter van het leven. In de vraagstukken rond een (gezond) kind geldt een andere benaderingswijze dan in de taal van de rechten. Het leven is niet op te eisen. Ook gezondheid is niet op te eisen. Wie zou je daar trouwens op moeten aanspreken?

Richting het leven en een gezond leven legt het christelijk perspectief een andere houding voor dan die bij opeisbaar recht hoort. Een houding van ontvankelijk zijn, ook voor het ongevraagde. Het leven is niet op te eisen, maar een geschenk van onze goede God. En juist daarom is leven –als het er eenmaal is– toch een recht!

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Alderliesten, A., 2023, Leven is zowel een geschenk als een recht, Reformatorisch Dagblad 53 (188): 32-33 (artikel).

Debat ‘Abortus: een mensenrecht?’ met Rob Jetten (D66) en Maaike Rosendal (CCBR)

Op 6 november 2023 gingen Rob Jetten (D66) en Maaike Rosendal (CCBR) met elkaar in gesprek over abortus tijdens een NPV-avond in het kader van de Week van het Leven. Beide sprekers zochten naar gemeenschappelijke grond, maar vertelden elkaar ook wat hun uitgangspunten zijn. Het werd een respectvolle avond waarin de morele discussie over abortus een zeldzame focus werd. Zo werd het duidelijk dat er ook grote verschillen zijn. Rosendal hield vast aan de aanname dat ieder menselijk leven begint bij de bevruchting, terwijl Jetten verduidelijkte dat de vrouw gedurende de hele zwangerschap baas is over haar eigen buik. Diederik van Dijk, directeur NPV – Zorg voor het Leven opende de avond en Frans de Koeijer trad op als presentator en gespreksleider.

Met dank aan de Nederlandse Patiëntenvereniging (NPV) delen we dit debat hieronder:

Videoboodschap ‘Week van het Leven 2023’ – Vandaag start de ‘Week van het Leven 2023’

Vandaag start de ‘Week van het Leven 2023’. Op de website, die opgezet is ter ondersteuning van de ‘Week van het Leven’, vinden we een videoboodschap. Het thema is ‘Abortus een mensenrecht? Iedereen heeft recht op leven!’ In deze ‘Week van het Leven’ wordt aandacht gevraagd voor het ongeboren leven. Hoewel tegen deze boodschap veel opkomt, kunnen we daarover niet zwijgen. Bekijk hieronder de videoboodschap van de ‘Week van het Leven’.

Lees meer over de ‘Week van het Leven’: https://www.weekvanhetleven.nl/.

Embryo-achtige structuren – Nabootsen zorgt voor gemengde gevoelens

In het Nederlands Dagblad (24-6 en 27-6) en in de Volkskrant (8-7) werd melding gemaakt van onderzoek waarbij in laboratoria embryoachtige structuren zijn ontstaan die de ontwikkeling van vroege menselijke embryo’s zouden nabootsen.

Men wil meer te weten komen over de allerprilste fase van het menselijk leven. Door ivf (in vitro fertilisatie – reageerbuisbevruchting) is al veel bekend over de eerste celdelingen na een bevruchting. Maar over de periode vanaf de veertiende dag na de bevruchting zijn minder gegevens bekend. Embryo’s die na ivf overblijven en beschikbaar zijn voor de wetenschap, mogen wettelijk niet verder tot ontwikkeling worden gebracht dan deze veertien dagen. En het kweken van embryo’s voor wetenschappelijke doeleinden is (nog) niet toegestaan. De fase na de veertiende dag is echter belangrijk
voor het ontstaan van verschillende weefsels in ons lichaam.

Bij een geslaagde innesteling van een bevruchte eicel in de baarmoeder vindt na veertien dagen de zogenoemde “gastrulatie” plaats. Daarbij ontstaan drie “kiemlagen”: ectoderm (buitenste), mesoderm (midden) en endoderm (binnenste). Vanaf dat moment zijn de cellen niet meer “totipotent”: kunnen niet meer alles (toti) worden. Maar ze zijn nog wel “pluripotent”: ze kunnen tot veel verschillende (pluri) soorten cellen uitgroeien. Cellen in het ectoderm vormen huid, zenuwen of delen van bepaalde klieren. Endodermcellen vormen delen van de lever, alvleesklier en de bekleding van organen. Mesodermcellen vormen al het andere: spieren, bindweefsels, voortplantingsorganen, nieren enzovoorts. Maar door welke signalen wordt dit allemaal geregeld? En hoe kan het dat dertig tot zestig procent van de bevruchte eicellen niet eens dit stadium bereikt, omdat ze zich niet innestelen in de baarmoeder?

Onderzoek met embryoachtige structuren kan hier wellicht meer helderheid over geven. Tevens hoopt men hiermee de ivf-procedure te verbeteren én meer inzicht te krijgen in het ontstaan van ziektes. Bij spierziektes kunnen nu wel de spieren worden onderzocht, maar niet de voorlopercellen van spieren. Wel het hart, maar niet de ontwikkeling van een hart. En juist in die eerste ontwikkeling kan er van alles misgaan wat gevolgen heeft voor de gezondheid. In een embryoachtige structuur kan tijdens die ontwikkeling worden gekeken hoe genen functioneren, of ze “aan” of “uit” staan. Ook kan zo onderzoek worden gedaan naar de werking van medicijnen, zonder dat menselijke embryo’s of dierenembryo’s worden gebruikt.

Wat?

Een embryoachtige structuur is een ontwikkeling van menselijke lichaamscellen, maar geen compleet embryo. Hersenen, ruggenmerg en placenta ontbreken, waardoor het niet kan uitgroeien tot een mens en de levensduur beperkt is. Een belangrijk gegeven is dat deze “embryoïde” niet ontstaat uit het samengaan van een mannelijke en vrouwelijke geslachtscel, maar via een proces waarbij menselijke lichaamscellen (o.a. huidcellen) worden “teruggeprogrammeerd” naar pluripotente (stam)cellen die men vervolgens gericht kan laten ontwikkelen tot bijvoorbeeld spier-, hart- of bloedcellen. Er wordt dan geen gebruik gemaakt van embryonale stamcellen van een (rest)embryo, maar van “volwassen” lichaamscellen die worden teruggebracht tot de pluripotente staat. Ze gaan zich dus gedragen alsof ze zijn teruggekeerd in de tijd.

Er zijn inmiddels allerlei specifieke embryoachtige structuren gevormd die allemaal een klein stukje van de ontwikkeling van een embryo laten zien. Zo kan onderzocht worden hoe bijvoorbeeld spier-, hart-, of bloedcellen ontstaan. Doordat pluripotente stamcellen door de onderzoekers worden aangezet om (alleen) een specifieke soort van lichaamscellen te maken, kunnen deze embryoachtige structuren niet uitgroeien tot een volledig en levensvatbaar embryo.

Doen?

Als het gaat om een geheel van lichaamscellen dat niet kan uitgroeien tot een levende mens, hoeft er geen bezwaar te bestaan tegen het gebruik van embryoachtige structuren. Het kan een goed model zijn om te onderzoeken hoe bepaalde lichaamscellen zich gedragen in een bepaalde fase van ontwikkeling. Als zo kennis verkregen wordt over het ontstaan van ziekten, die vervolgens dan behandelbaar zouden worden, is dat winst. Als het zou gaan om onbehandelbare (genetische)
aandoeningen en de resultaten van onderzoek met embryoachtige modellen kunnen worden toegepast om een beginnende zwangerschap nog eerder af te breken (abortus), is er niets positiefs gewonnen. Het onderzoeksdoel moet dan ook primair gericht zijn op therapie (genezing) en niet op selectie (perfectioneren).

Tegelijkertijd is oplettendheid vereist dat het maken van een embryoachtige structuur niet gaat uitlopen op het “creëren” van beginnend mensenleven, zonder bevruchting via gameten (eicel en zaadcel, zoals bij ivf), maar door bovengeschetste methode van het “terugprogrammeren” van lichaamscellen naar gameten. Een wetenschapper is per definitie
nieuwsgierig, maar we hoeven niet de richting uit te gaan dat we zelf het ontstaan van nieuw menselijk leven technisch volledig in de vingers willen krijgen. “Als God zijn” lijkt vaak een zegen, maar is een vloek. Het ontstaan van leven onderzoeken is prachtig. Dat we technisch zo veel kunnen is ook geweldig. De grens ligt daar waar het van embryo-achtig naar echte embryo’s gaat, die vervolgens na onderzoek vernietigd worden. De grens ligt ook daar waar het van het ontvangen van een nieuw mensenkind gaat, naar het volledig zelf willen maken (produceren) en selecteren van beginnend menselijk leven.

Dit artikel is met toestemming overgenomen uit het Leef Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Heusinkveld, B.J., 2023, Embryo-achtige structuren. Nabootsen zorgt voor gemengde gevoelens, Leef 39 (3): 16-17 (artikel).

Urker huisarts en voormalig Urker predikant belijden het klassieke scheppingsgeloof en verwonderen zich over Gods schepping

Vorige week donderdag viel de nieuwe Om Sions Wil op de mat. Dit tijdschrift is een gezinsblad voor de Gereformeerde Gezindte. In het blad staat een interview met drs. Wilco Bloed, waarin hij zich onder andere verwondert over de Gods schepping. We lezen ook een bijdrage van ds. A.A. Egas over de Heidelbergse Catechismus Zondag 9. In deze zondagsafdeling gaat het over God de Vader en onze schepping. De schepping wordt door dominee Egas ook beleden tegenover Universele Gemeenschappelijke Afstamming.

Huisarts

Het interview met Urker huisarts drs. Wilco Bloed is in het geheel lezenswaardig. Het gaat over de worsteling met medisch-ethische kwesties zoals euthanasie en abortus. Maar ook over praktische zaken zoals de schaduwkanten van het beroep als huisarts, de werkdruk en de tijd voor het gezin. Wilco Bloed volgde de middelbare school aan het Van Lodenstein College te Amersfoort. In 1993 startte hij aan de Universiteit Utrecht met de studie geneeskunde. Na zes jaar studie is hij basisarts. In 2002 is Bloed met de huisartsenopleiding begonnen aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. In 2006 werd zijn praktijk op Urk geopend door wijlen prof. dr. B. Smalhout. Naast huisartsenzorg doet Bloed ook verloskunde erbij. ‘Ik ben nu nog de enige huisarts op Urk die verloskunde doet’. Aan het einde van het interview geeft Bloed aan dat hoewel er veel bekend is in de medische wetenschap, er ook nog heel veel niet bekend is. We moeten het daarom niet (alleen) van de medische wetenschap verwachten. “Er gebeuren nog steeds wonderen, zonder dat je het medisch kan verklaren. Ik ervaar diep afhankelijk te zijn van God, in mijn werk en handelen. In mijn eigen kracht kan ik niks.” De schepping zit volgens Bloed wonderlijk in elkaar. “Als je bijvoorbeeld het begin van het leven ziet op een vroege echo. Het is mooi om jong leven te zien groeien, om lichaamsprocessen te zien ontwikkelen.” Ook geeft Bloed aan dat hij diep onder de indruk is van wondgenezing. “Het wonder wordt elke dag alleen maar groter. Als de Heere je verstand maar een beetje benevelt, kun je helemaal niks. Dan maak je de ene na de andere fout.” Daarom heeft Bloed de wijsheid niet van zichzelf maar legt elke dag alles ‘in vertrouwen bij de Heere neer’.1

Predikant

De eerste gemeente van ds. A.A. Egas was de Christelijke Gereformeerde Kerk (CGK) op Urk. Momenteel is hij predikant in de CGK van Damwoude (Friesland). Hij is vaste scribent van Om Sions Wil en momenteel behandelt hij de Heidelbergse Catechismus voor dit gezinsblad. In hetzelfde nummer als het interview met drs. Bloed komt ook de ‘scheppingszondag’ (Zondag 9) aan de orde. Egas beschrijft eerst de belijdenis dat God de Vader is. In het sluitstuk van deze overdenking spreekt de predikant over God ‘de Almachtige Schepper’. Hier wordt beleden dat God de Vader de Schepper is van hemel en aarde en dat hij alles voortbracht uit niets. Er was geen licht. Toen riep God: ‘Er zij licht’. Er was in het begin geen dier, maar God schiep de dieren. Egas memoreert dat er vele theorieën over het ontstaan van de wereld zijn geweest. “Een geweldige aanval op het christelijke scheppingsgeloof is gedaan door Darwin, de grondlegger van de evolutietheorie. Geen schepping, maar alles heeft zich geleidelijk aan ontwikkeld. En zo zou uiteindelijk de mens uit de aap zijn voortgekomen.” De predikant verwijst naar de vondst van een schedel die onlangs gedaan werd, waarvan men meent dat deze zeven miljoen jaar oud is, en die de gehele menselijke evolutie op zijn kop zet. “Zo blijft de wetenschap bezig om de oorsprong aller dingen vast te stellen, maar de kerk mag zich bij dit alles heel eenvoudig vasthouden aan Genesis 1: ‘In den beginne schiep God de hemel en de aarde.’ Gelooft u dat ook?2

Tenslotte

De verwondering van huisarts drs. Wilco Bloed als het gaat over de schepping delen we helemaal. Voorop belijden we met dominee A.A. Egas dat de theorie van Universele Gemeenschappelijke Afstamming en het klassieke scheppingsgeloof onmogelijk (op zijn minst sterk verwrongen) met elkaar te verenigen zijn. 3 We zijn dankbaar dat Om Sions Wil voor deze gedachten en dit geloof oog heeft en de ruimte hiervoor biedt.

Voetnoten

Maak de ‘Week van het Leven’ mogelijk – Poster campagne ‘Week van het Leven’

Van 4 tot en met 11 november 2023 D.V. vindt de zogenoemde ‘Week van het Leven’ plaats. Steunt u deze pro-life campagne al? Op de poster hieronder de mogelijkheden en meer informatie.

Gevaar ‘spijtpil’ wordt minder geloofwaardig

De vermeende gevaren van het innemen van een ‘spijtpil’ na een abortuspil worden steeds minder aannemelijk, volgens Kees van Helden van de vereniging Kies Leven.

In 2021 publiceerde De Groene Amsterdammer een kritisch artikel over de ‘spijtpil’ en alle risico’s die daaraan verbonden zouden zijn. De ‘spijtpil’ wordt ook wel ‘abortuspil stopper’ genoemd. Het is niet één pil, maar eigenlijk een kuur van progesteron voor vrouwen die spijt hebben van het innemen van de eerste abortuspil, die het kindje langzaam doodt, en dat graag ongedaan willen maken.

Onlangs verscheen op de site Medscape.com een artikel over een echtpaar dat na vijf miskramen een ivf-behandeling kreeg. Gemeld wordt dat, ter voorbereiding van de plaatsing van een bevruchte eicel, de vrouw verschillende behandelingen onderging. Zo kreeg ze tien weken lang dagelijks progesteron toegediend om er voor te zorgen dat de baarmoeder goed voorbereid zou zijn voor het ontvangen van het te plaatsen embryo en op het ondersteunen van de zwangerschap.

Alleen al in Nederland worden jaarlijks ruim 5500 kinderen geboren met behulp van ivf; ook met behulp van progesteron, zonder schadelijke bijwerkingen. Dit gebeurt al tientallen jaren. Wereldwijd zijn er dus inmiddels talloze vrouwen die positieve ervaringen hebben met het middel progesteron – wat een natuurlijk hormoon is dat het vrouwenlichaam zelf ook aanmaakt.

Eerder al werd een studie naar de ‘spijtpil’ (Universiteit van Californië, 2019) die voortijdig was afgebroken vanwege de medische risico’s voor de deelnemende vrouwen, uitvoerig weerlegd in een artikel dat 2 juli 2022 verscheen.

1 op 30

Op de site De Gynaecoloog is te lezen dat in 2019 één op de dertig baby’s in Nederland een ivf-kind was. Geen enkele informatie wordt gegeven over mogelijk ernstige, schadelijke gevolgen voor de vrouw en het kind bij het toedienen van progesteron.

Op de website Apotheek.nl staat over de werking van dit medicijn: ‘Deze medicatie wordt onder andere gebruikt om het baarmoederslijmvlies te ondersteunen zodat het embryo zich kan innestelen en houdt de menstruatie tegen’. Laat dit nu precies de kracht zijn die nodig is om de werking van de eerste abortuspil tegen te gaan.

Op 6 juli 2023 is in Scientific Reports een nieuwe studie gepubliceerd, waarbij progesteron is toegediend aan zwangere ratten die eerder mifepriston hadden gekregen. Dat is de chemische onnatuurlijk stof in de eerste abortuspil. Het resultaat van dit verkennende onderzoek toonde aan dat 81 procent van hen, ondanks de mifepriston, toch zwanger bleef. Deze studie is veelzeggend en bevestigend voor het gebruik van progesteron als ‘spijtpil’.

Tegengewerkt

Een van de onderzoekers, Stephen Sammut, een neurowetenschapper die werkt als professor in de psychologie aan de Franciscan University of Steubenville in Ohio, vertelt op de website LifeSiteNews dat hun wetenschappelijke studie uiteindelijk werd geaccepteerd door het academische tijdschrift Scientific Reports nadat het elders tijdens het peer-reviewproces was afgewezen. Nadat het onderzoek was geaccepteerd kregen de auteurs nog meerdere ongefundeerde kritieken over zich heen om publicatie alsnog tegen te houden.

Het is bizar dat onderzoeksresultaten die tegen het abortusverhaal ingaan zo worden tegengewerkt. Het vrouw-eigen-hormoon wordt voor het krijgen van kinderen via ivf behandeling positief gewaardeerd en wereldwijd massaal ingezet, terwijl het voor het behouden van een kind na spijt over de eerste abortuspil als levensgevaarlijk afgeschilderd wordt voor moeder en kind.

Dit artikel is met toestemming van de auteurs overgenomen uit het Nederlands Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2023, Gevaar ‘spijtpil’ wordt minder geloofwaardig, Nederlands Dagblad 79 (21.445): 16 (artikel).

PERSBERICHT: Congres over ‘Bijbel & Wetenschap’ in Hardinxveld-Giessendam

  • Op 21 oktober 2023 D.V. organiseert Fundamentum een congres ‘Bijbel & Wetenschap’ in ‘De Bron’ te Hardinxveld-Giessendam.
  • Verwondering over Gods schepping is het thema.
  • Tien gepromoveerde wetenschappers spreken over theologie, medische ethiek en natuurwetenschap.
  • Ter bestrijding van de onkosten wordt een entree 10 euro (7,50 voor studenten) gevraagd.
  • Het congres is ook kosteloos thuis te volgen via de livestream.
  • Meer informatie is te vinden via www.oorsprong.info/congres.

HARDINXVELD-GIESSENDAM – Gods schepping en menselijke verwondering zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. De schoonheid en complexiteit van het Boek der Natuur doet ons duizelen. Het bestuderen hiervan laat ons met een oude dichter uitroepen: ‘Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?’ Deze scheppingsverwondering is het ultieme doel van het congres ‘Bijbel en Wetenschap 2023’. Dit congres, met een tiental gepromoveerde wetenschappers, wordt georganiseerd door Fundamentum. Tot eer van onze Schepper en tot heil van de naaste, dat is de wens van de organisatie.

Het congres wordt op 21 oktober 2023 D.V. georganiseerd in De Bron aan de Maasstraat 1 te Hardinxveld-Giessendam. Het congres wordt, als zijn gezondheidstoestand het toelaat, geopend door Jan van Meerten. De thema’s op het congres omvatten drie onderdelen: een theologisch gedeelte, een medisch-ethisch gedeelte en een natuurwetenschappelijk gedeelte. We starten het theologische gedeelte met een lezing van dr. Henk van den Belt over het Sola Scriptura van de Reformatie en waarom dit nog steeds relevant is voor deze tijd. De tweede theologische lezing wordt verzorgd door dr. Pieter Lalleman. Hij zal ons inleiden in de historische betrouwbaarheid van de Evangeliën. We verwonderen ons in dit theologische gedeelte over (de overlevering van) Gods Woord. Na deze twee theologische lezingen volgt er een medisch-ethische lezing van dr. Bert-Jan Heusinkveld. Naar aanleiding van zijn proefschrift ‘De betere mens’ zal deze ethicus zich verwonderen over het menselijke medisch-wetenschappelijke vernuft om te komen tot mensverbetering, maar ook verkennen wat de medisch-ethische grenzen hiervan zijn. Mag alles wat kan?

Het grootste deel van de congrestijd gaat uit naar natuurwetenschappelijke verwondering. Na de etenspauze, waarbij een eenvoudige lunch verzorgd zal worden door de organisatie, trapt astrofysicus dr. Herbert Koekkoek dit gedeelte af met fotografische verwondering over het heelal. Na deze macro-wereld dalen we af naar slechts één, maar onmisbaar, element: water. Dat water een alledaags wonder is, dat is te zien in ontwikkelingslanden waar (soms) uren gelopen moet worden voor schoon drinkwater. Dr. Gerdien van Genderen-de Kloe geeft een lezing over de wereld van water. Dr. Nico Overeem brengt ons met zijn lezing in de wereld van de pathogenen. Zijn deze ziekteverwekkers speciaal gemaakt om zich aan te passen? Dat lijkt een tegenstrijdigheid. Dr. Jan-Hermen Dannenberg is uitgenodigd om te spreken over de wonderlijke eigenschappen van DNA. Tenslotte sluit dr. Roel Jongeneel het dagprogramma af door met ons te kijken naar economie en rentmeesterschap. We kunnen ons verwonderen over de schepping, maar de mens kan met zijn handelen ook de schepping verwoesten. In hoeverre kunnen we dankbaar en verantwoord omgaan met het goed dat aan ons is toevertrouwd?

Het avondprogramma zal alleen via de livestream worden uitgezonden. In de avond zijn twee Angelsaksische sprekers uitgenodigd. Dr. Danny Faulkner denkt met ons na over creationistische astronomie en dr. Kenneth Coulson heeft als aardwetenschapper stromatolieten bestudeerd en wil zijn kennis met ons delen. Zijn interpretatie van deze paleontologische verschijnselen heeft gevolgen voor de kijk op de start van de zondvloed. Fundamentum is een creationistische organisatie. We geloven en belijden een zesdaagse schepping door God, een historische zondeval en de Heere Jezus Christus als ‘enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen’. De bekende theologische vierdeling van schepping, zondeval, verlossing en voleinding. Sprekers en schrijvers die worden uitgenodigd kunnen verschillend denken over de invulling en de natuurwetenschappelijke gevolgen van deze belijdenis, maar zijn er in ieder geval van overtuigd dat God de Schepper is van hemel en aarde.

Deelname aan dit congres is mogelijk door aanmelding via de webpagina www.oorsprong.info/congres. De entree voor het congres bedraagt 10 euro als regulier tarief en 7,50 euro voor studenten. Dit geringe bedrag wordt gebruikt ter bestrijding van de onkosten. Voor mensen die slecht te been zijn, te ver weg wonen of om andere reden verhinderd zijn wordt het congres ook via de livestream uitgezonden. Hiervoor is een afzonderlijke webpagina aangemaakt: www.oorsprong.info/livestream-congres-2023. Deze livestream is kosteloos en vrij toegankelijk. Het programma is geschikt voor geïnteresseerde leken, studenten en academici. Ook opvoeders, onderwijsgevenden en onderwijsondersteunend personeel, predikanten en overige kerkelijke werkers kunnen tijdens dit congres nieuwe inzichten opdoen, die ze daarna kunnen gebruiken in de klas of in de kerk. Mensen die kritisch staan tegenover de schepping door God of daaraan twijfelen, zoals atheïsten en agnosten, worden door de organisatie ook uitgenodigd. Het is de wens van de organisatie dat dit congres mag leiden tot Gods eer en tot heil van de naaste.

Dit persbericht zal, samen met de flyer, begin oktober D.V. gedeeld worden met alle Nederlandstalige media en vanaf vandaag met vrienden, kennissen, kerkgenootschappen, politici etc. Het congres is geschikt voor alle Nederlandstaligen die woonachtig zijn in de gebieden Aruba, Curaçao, Indonesië, Nederland, Nederlandse Antillen, Suriname, Vlaanderen en Zuid-Afrika. Het avondprogramma is internationaal geschikt voor deelnemers die de Engelse taal beheersen. Een pdf-versie van dit persbericht kan aangevraagd worden via het contactformulier.