Op woensdagmiddag 24 mei vond in de Tweede Kamer het debat plaats over het burgerinitiatief ‘abortus is geen misdaad’. Doel van dit burgerinitiatief is om abortus uit het strafrecht te halen. Het burgerinitiatief haalde meer dan 90.000 handtekeningen op.

Zorgvuldige abortuswet?

Corinne Ellemeet van GroenLinks pleitte tijdens het debat in haar betoog om een voorbeeld te nemen aan de ‘zorgvuldige’ abortuswet in Canada. Daar is abortus toegestaan tot aan de geboorte. Echter de abortuswet is in Canada in 1988 buiten werking gesteld door het Hooggerechtshof, met de instructie aan het parlement om een nieuwe wet te formuleren. Die nieuwe wet is er tot op heden echter nooit gekomen. Er is dus geen abortuswet in Canada en Corinne Ellemeet verdraaide hier de situatie…

Het Canadese wetboek van strafrecht negeert wetenschappelijke feiten en zegt: “je bent pas mens als je compleet geboren bent”; als je zelf ademt, een losstaande eigen bloedsomloop hebt en de navelstreng doorgesneden is. Dit zorgt ervoor dat in Canada abortus dus juist helemaal niet zorgvuldig geregeld is, en abortus dus is toegestaan gedurende de gehele zwangerschap.

Het is opvallend dat bij Dit is de Dag op NPO1 met Tijs van de Brink (op 23 mei 2023), advocaat Wendy van Egmond ook pleitte voor mogelijkheid tot abortus gedurende de gehele (9 maanden) zwangerschap. Een enge ontwikkeling.

Prolife-geluid

Naast een duidelijk prolife geluid van de SGP in het debat, was de bijdrage van Pepijn van Houwelingen van FvD zeer verrassend. Hij stelde: “abortus moeten we zoveel mogelijk voorkomen, we steunen het burgerinitiatief niet. Het is geen normale medische handeling en niet gericht op bescherming, maar op eindigen van leven. Abortus wordt genormaliseerd. Hoe waardevol vinden we het ongeboren leven?” Hij haalde de nieuwe embryowet aan, evenals zijn visie dat het menselijk leven van zijn waarde wordt beroofd door het transhumanisme. “Het is de toren van Babel in een nieuw jasje! Het is hoogmoed! Van God los en dit zeg ik als een seculiere partij!”

Ook de VVD en het CDA waren geen voorstander van het schrappen van abortus uit het strafrecht. Heel bemoedigend. De spreker namens de PVV stelde de vraag: “weet u wel wat abortus is?” Opvallend en triest dat hij door het pro-abortus-publiek op de tribune werd uitgelachen. De mening van de bevolking zou echter radicaal omdraaien als men echt zou zien wat er bij een abortus gebeurt.

Poolse activiste

Opmerkelijk was ook de aanwezigheid van een Poolse activiste in de Tweede Kamer, die speciaal gekomen was om de initiatiefnota van Corinne Ellemeet te steunen. Hiermee zou tele-medicatie mogelijk gemaakt moeten worden, opdat vanuit Nederland abortuspillen kunnen worden verstuurd naar Polen, waar abortus verboden is. Dit zou broodnodig zijn. Is dat zo? Sinds de oorlog in Oekraïne hebben Oekraïense vluchtelingen vrije toegang tot gratis medische zorg in Polen. Als tegenprestatie biedt Oekraïne ook gratis medische zorg aan voor Poolse vrouwen die daarvoor de grens met Oekraïne overgaan. Poolse vrouwen kunnen in buurland Oekraïne zo een abortuscentrum inlopen en een gratis abortus ondergaan.

Tijdens het debat werden de demonstraties rond abortuscentra flink onder vuur genomen. Dit werd duidelijk gebruikt om het onderwerp te framen. Er heerst angst dat in Europa de abortusmogelijkheden ook worden ingeperkt, net als in de Verenigde Staten.

Niet zomaar een initiatief

Het mag duidelijk zijn dat dit burgerinitiatief niet zomaar een initiatief is, maar dat er een diepere doelstelling aan ten grondslag ligt. Binnen Europa gaan stemmen op om abortus tot een mensenrecht te bestempelen. En dan het liefst tot aan de geboorte. Stel je voor, een mensenrecht om een ander mens met de wet in de hand te doden. Elke abortus ontneemt een ander mens zijn of haar toekomst. Vooralsnog was er geen meerderheid in de Tweede Kamer voor dit burgerinitiatief. De vraag is voor hoelang?

In november is er D.V. weer een Week van het Leven, en de Mars voor het Leven. Een week per jaar is helaas niet genoeg om op te komen voor het leven. De pro-abortus-beweging is 52 weken per jaar actief, dat vraagt van ons als mensen die vóór het leven zijn om meer inzet, meer presentatieavonden, gastlessen op scholen, gesprekken met onze naaste en voorbede in de kerken. Doet u mee?

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website CVandaag. Het originele artikel is hier te vinden.

© Gereformeerd Venster. Dit artikel is met toestemming overgenomen uit de digitale nieuwsbrief Gereformeerd Venster. Abonneren kan via info@gereformeerdvenster.nl of www.gereformeerdvenster.nl. Een abonnement op deze nieuwsbrief is gratis!

Afgelopen woensdag werd er in de Tweede Kamer gedebatteerd over het burgerinitiatief ‘Abortus is geen misdaad‘.¹ Namens de Forum voor Democratie sprak dr. Pepijn van Houwelingen. Met dank aan het YouTube-kanaal van de Forum voor Democratie kunnen wij deze video hieronder delen.²

Onder de video staat de volgende tekst:
“Er is steeds minder oog voor de waarde van het menselijk leven. Dat zien we terug op het gebied van abortus, maar ook van euthanasie en het kweken van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek. Pepijn van Houwelingen vraagt aandacht voor de keerzijde van de moderne tijd.”

Voetnoten

Afgelopen woensdag werd er in de Tweede Kamer gedebatteerd over het burgerinitiatief ‘Abortus is geen misdaad‘.¹ Namens de SGP sprak ir. Chris Stoffer. Met dank aan het YouTube-kanaal van de SGP kunnen wij deze video hieronder delen.

Onder de video staat de volgende tekst:
“Een burgerinitiatief probeert de laatste restjes wettelijke bescherming dat het ongeboren leven nog heeft, te schrappen. Chris Stoffer benadrukt dat het gaat om menselijk leven dat nu al nauwelijks bescherming krijgt. Hij roept de Kamer op om niet mee te gaan met het voorstel om abortus uit het Wetboek van Strafrecht te schrappen. PvdA, D66 en Gündoğan zijn het duidelijk niet eens met de SGP. Dit debat vond plaats op woensdag 24 mei 2023.”

Voetnoten

De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens biedt geen enkele ruimte om van abortus een mensenrecht te maken en abortus uit het Wetboek van Strafrecht te halen.

De leden van de Verenigde Naties hebben in 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) zonder tegenstemmen aangenomen. Volgens deze verklaring maakt elk mens aanspraak op alle rechten en vrijheden die deze verklaring opsomt, zonder enig onderscheid van welke aard ook, zoals op grond van ras, kleur, geslacht, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, eigendom, geboorte of andere status. In artikel 3 staat: „Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.”

Toen het Amerikaanse Hooggerechtshof vorig jaar de uitspraak uit 1973 in de zaak Roe tegen Wade, die het recht op abortus in de VS vastlegde, terugdraaide, werden de voorstanders van abortus behoorlijk zenuwachtig. Daarom zijn in Nederland in rap tempo diverse wetten rond abortus aangenomen. Zo is de ”vijf dagen bedenktijd” voorafgaand aan een abortus afgeschaft en wordt de ”abortuspil via de huisarts” mogelijk.

In het Wetboek van Strafrecht (WvS) staat nu dat een abortus strafbaar is, tenzij deze wordt verricht door een arts in een ziekenhuis of kliniek met vergunning en de behandeling plaatsvindt conform de regels van de Wet afbreking zwangerschap (Wafz ofwel ”abortuswet”). Abortus is toegestaan tot de levensvatbaarheidsgrens is bereikt. Daarna wordt het gelijkgesteld aan het doden van een kind.

Burgerinitiatief

Dat onderscheid tussen ”doden voor” en ”doden na” het bereiken van de levensvatbaarheid buiten de baarmoeder is duidelijk in strijd met artikel 3 van de UVRM. Het recht op leven is immers niet afhankelijk van welke status dan ook. Toch heeft de Nederlandse wetgever gemeend dit onderscheid te kunnen maken en zo rekening te houden met moeder en kind.

Nu is de proabortuslobby in Nederland een burgerinitiatief gestart om abortus uit het WvS te krijgen. Er zijn ruim voldoende stemmen opgehaald, zodat het voorstel in het parlement besproken moet worden. Dit voorstel gaat dus nog verder in tegen UVRM-artikel 3. Men wil niet meer het recht op leven, maar uiteindelijk het recht op doden als mensenrecht.

Het maken van dit onderscheid is bovendien vreemd omdat het moment van levensvatbaarheid niet bepaald wordt door de staat van ontwikkeling van het kind, maar door de ontwikkeling van de medische technologie. In de memorie van toelichting bij de abortuswet staat namelijk dat een kind levensvatbaar is als het „naar redelijke verwachting in staat is om buiten het moederlichaam in leven te blijven, met of zonder medische interventies”.

Als we de wet juist interpreteren en de levensvatbaarheidsgrens leidend is voor de abortusgrens, zou deze nu eigenlijk van 24 naar 21 weken moeten worden bijgesteld. De proabortuslobby stuurt er echter wereldwijd op aan dat die abortusgrens uiteindelijk wordt opgeheven en het abortusrecht moet gelden voor alle negen maanden van de zwangerschap, zoals nu bijvoorbeeld in Canada. De vrouw bepaalt, en dat wordt eenvoudiger als abortus uit het WvS is verdwenen.

Nog meer bezwaren

Er zijn nog meer redenen waarom abortus nooit een mensenrecht kan worden. Het ontneemt een mens zijn of haar toekomst. Abortus is onderdeel van een cultuur waarin de ene mens bepaalt of de andere mens waarde van leven heeft of niet. De abortuswetgeving is een compromis tussen het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw en de beschermwaardigheid van het ongeboren kind. Een compromis kan echter nooit een mensenrecht worden, omdat het innerlijk tegenstrijdig blijft.

Begin menselijk leven

Volgens de UVRM is het recht op leven niet van een status afhankelijk. Toch werd dit de kernvraag in het abortusdebat: wanneer begint het menselijk leven en vanaf welk moment is dat beschermwaardig? Want als je abortus mogelijk wilt maken, moet je van de groeiende baby een minderwaardig mens maken, zodat je je minder schuldig voelt na een abortus.

Over wanneer het menselijk leven begint, is de wetenschap eenduidig: bij de bevruchting. Over de beschermwaardigheid van dat levensbegin wordt niettemin, ondanks de UVRM, totaal verschillend gedacht. Het ene land verbiedt abortus geheel, het andere land staat abortus toe tot aan de geboorte. In de ene staat is abortus toegestaan totdat er een hartslag is (bij drie weken na de bevruchting), in de andere staat mag abortus alleen plaatsvinden bij medische noodzaak. Binnen de EU gaat Nederland het verst: tot 24 weken zwangerschap is abortus toegestaan.

Al heel lang bezitten, volgens het Burgerlijk Wetboek, ongeboren kinderen het recht om te erven, terwijl het recht om te leven onder druk staat. Hoe tegenstrijdig! En in Nederland is bij wet bepaald dat levenloos ter wereld gekomen kinderen, ongeacht de zwangerschapsduur, opgenomen kunnen worden in de Burger Registratie Personen. Je kunt zelfs een kind dat na acht weken zwangerschap is geaborteerd, laten registreren als een persoon. Als abortus een mensenrecht wordt, lopen we in Nederland muurvast met andere wetten. En als abortus uit het WvS wordt gehaald, doet dat afbreuk aan de beschermwaardigheid van het leven van álle mensen.

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2023, Abortus als mensenrecht botst met VN-verklaring, Reformatorisch Dagblad 52 (282): 26-27 (artikel). Dit opiniestuk is ook geplaatst op de website Kies Leven (artikel).