Op 29 april was ik in de Gouverneurspolder en zag zeven paar Kluten, 3 nesten met eieren en enkele lege nesten. Hoopvol keerde ik huiswaarts. Van 3 op 4 mei regende het langdurig. Zouden er nesten verloren zijn gegaan? Op 4 mei even wezen kijken. De op de grond broedende vogels bleken niet door water maar door een natuurlijke vijand te zijn verstoord! Zes Kluten werden gezien, 1 nest met 4 eieren en een doodgebeten (gepredeerde) oudervogel. De aanblik van de dode vogel raakte me: de broedzorg kostte de oudervogel het leven.

Begin mei las ik dat Nederlandse vrouwen in 2023 gemiddeld 1,43 kinderen hadden (de Neder-Betuwe kent een relatief hoog gemiddeld kindertal: 2,30). Mij raakte dat vooral bij jonge vrouwen zonder startkwalificatie (= het minimale onderwijsniveau dat nodig is om serieus kans te maken op duurzaam geschoold werk) de kinderloosheid het hoogst is! Hoe triest dat deze groep vrouwen het krijgen van een kind moet uitstellen om praktische redenen en levensomstandigheden.

Op 4 mei hoorde ik een gesprek op de radio. Een Joodse man vertelde dat hij als kind van 1 jaar in de oorlog door zijn moeder was afgestaan aan pleegouders om hem te redden. Hij was dankbaar, en dat raakte mij, dat hij een gezin had mogen stichten en kinderen had gekregen.

In de vogelwereld draait nu veel om eieren leggen en jongen grootbrengen. Sinds de Tweede Wereldoorlog kreeg de Nederlandse vrouw gemiddeld niet zo weinig kinderen. Wat is er mis in onze mensenwereld?

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit Het GemeenteNieuws. De volledige bronvermelding luidt: Kooij, H. van der, 2024, Vogelwereld en mensenwereld, Het GemeenteNieuws 23 (20): 3.