Home » Artikelen geplaatst door Kees van Helden
Auteursarchief: Kees van Helden
Gevaar ‘spijtpil’ wordt minder geloofwaardig
De vermeende gevaren van het innemen van een ‘spijtpil’ na een abortuspil worden steeds minder aannemelijk, volgens Kees van Helden van de vereniging Kies Leven.
In 2021 publiceerde De Groene Amsterdammer een kritisch artikel over de ‘spijtpil’ en alle risico’s die daaraan verbonden zouden zijn. De ‘spijtpil’ wordt ook wel ‘abortuspil stopper’ genoemd. Het is niet één pil, maar eigenlijk een kuur van progesteron voor vrouwen die spijt hebben van het innemen van de eerste abortuspil, die het kindje langzaam doodt, en dat graag ongedaan willen maken.
Onlangs verscheen op de site Medscape.com een artikel over een echtpaar dat na vijf miskramen een ivf-behandeling kreeg. Gemeld wordt dat, ter voorbereiding van de plaatsing van een bevruchte eicel, de vrouw verschillende behandelingen onderging. Zo kreeg ze tien weken lang dagelijks progesteron toegediend om er voor te zorgen dat de baarmoeder goed voorbereid zou zijn voor het ontvangen van het te plaatsen embryo en op het ondersteunen van de zwangerschap.
Alleen al in Nederland worden jaarlijks ruim 5500 kinderen geboren met behulp van ivf; ook met behulp van progesteron, zonder schadelijke bijwerkingen. Dit gebeurt al tientallen jaren. Wereldwijd zijn er dus inmiddels talloze vrouwen die positieve ervaringen hebben met het middel progesteron – wat een natuurlijk hormoon is dat het vrouwenlichaam zelf ook aanmaakt.
Eerder al werd een studie naar de ‘spijtpil’ (Universiteit van Californië, 2019) die voortijdig was afgebroken vanwege de medische risico’s voor de deelnemende vrouwen, uitvoerig weerlegd in een artikel dat 2 juli 2022 verscheen.
1 op 30
Op de site De Gynaecoloog is te lezen dat in 2019 één op de dertig baby’s in Nederland een ivf-kind was. Geen enkele informatie wordt gegeven over mogelijk ernstige, schadelijke gevolgen voor de vrouw en het kind bij het toedienen van progesteron.
Op de website Apotheek.nl staat over de werking van dit medicijn: ‘Deze medicatie wordt onder andere gebruikt om het baarmoederslijmvlies te ondersteunen zodat het embryo zich kan innestelen en houdt de menstruatie tegen’. Laat dit nu precies de kracht zijn die nodig is om de werking van de eerste abortuspil tegen te gaan.
Op 6 juli 2023 is in Scientific Reports een nieuwe studie gepubliceerd, waarbij progesteron is toegediend aan zwangere ratten die eerder mifepriston hadden gekregen. Dat is de chemische onnatuurlijk stof in de eerste abortuspil. Het resultaat van dit verkennende onderzoek toonde aan dat 81 procent van hen, ondanks de mifepriston, toch zwanger bleef. Deze studie is veelzeggend en bevestigend voor het gebruik van progesteron als ‘spijtpil’.
Tegengewerkt
Een van de onderzoekers, Stephen Sammut, een neurowetenschapper die werkt als professor in de psychologie aan de Franciscan University of Steubenville in Ohio, vertelt op de website LifeSiteNews dat hun wetenschappelijke studie uiteindelijk werd geaccepteerd door het academische tijdschrift Scientific Reports nadat het elders tijdens het peer-reviewproces was afgewezen. Nadat het onderzoek was geaccepteerd kregen de auteurs nog meerdere ongefundeerde kritieken over zich heen om publicatie alsnog tegen te houden.
Het is bizar dat onderzoeksresultaten die tegen het abortusverhaal ingaan zo worden tegengewerkt. Het vrouw-eigen-hormoon wordt voor het krijgen van kinderen via ivf behandeling positief gewaardeerd en wereldwijd massaal ingezet, terwijl het voor het behouden van een kind na spijt over de eerste abortuspil als levensgevaarlijk afgeschilderd wordt voor moeder en kind.
Dit artikel is met toestemming van de auteurs overgenomen uit het Nederlands Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2023, Gevaar ‘spijtpil’ wordt minder geloofwaardig, Nederlands Dagblad 79 (21.445): 16 (artikel).
Voorstanders van abortus radicaliseren

De lobby van de pro-abortusbeweging neemt extreme vormen aan. De pro-life boodschap kan steeds vaker rekenen op buitensporige reacties.
In september 2022 schreef het Reformatorisch Dagblad over de afschuwelijke videoclip van de band Vulva met onder andere het nummer ”Kill the Baby”.1 De CU en SGP stelden Kamervragen over de videoclip, maar minister Kuipers schaarde deze productie onder de vrijheid van artistieke expressie.
Op maandag 14 november 2022 heeft de rechter uitspraak gedaan in 2 verschillende zaken die aangespannen waren door pro-life organisaties Pro Life Heemstede en Verein Donum Domini. De rechter concludeerde dat betogers van Verein Donum Domini toch dichterbij de kliniek in een demonstratievak mogen staan. Ook oordeelde hij dat de betogers van Pro-Life Heemstede zich niet aan een demonstratievak hoeven te houden. De uitspraak schoot de plaatselijke partijen D66, GL en AP in het verkeerde keelgat; ze stelden daar vragen over in de gemeenteraad.
Niet alleen deze partijen maakten zich zorgen over de uitspraak, ook Sterre Marree (Collectief Vrije Keuze) was bezorgd. Op radio Haarlem105 kreeg ze ruim de tijd om haar ongenoegen te uiten.2 Ze legde uit dat ze het niet eens was met de uitspraak van de rechter, maar dat de rechter wel een opmerkelijk punt noemde. Demonstraties kunnen verboden worden als er wanordelijkheden plaats vinden. In het interview legt ze vervolgens uit dat ze in overleg met én met medewerking van het abortuscentrum tegendemonstraties gaat organiseren. Met als doel wanordelijkheden uit te lokken, zodat de rechter alsnog de aanwezigheid van wakers kan verbieden. Strafrechtelijk gezien is dit opruiing. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat een gesubsidieerde instelling als de Bloemenhovekliniek hieraan meewerkt. Pro-life Heemstede heeft bij de politie aangifte gedaan van opruiing. Ze hebben echter nooit een reactie gekregen.
Antifa
Bij een gehouden wake begin dit jaar bij de Bloemenhovekliniek in Heemstede stond er één priester in het demonstratievak in stil gebed. Er werd gelijk een grote tegendemonstratie georganiseerd. Tegenover één biddende priester stonden al snel ongeveer 25 Antifa leden.
Volgens de AIVD is dit een organisatie die een bedreiging vormt voor de democratische rechtsorde omdat antidemocratische doelen worden nagestreefd en/of ondemocratische middelen worden ingezet.3 De pro-abortusactivisten weten zich blijkbaar gesteund door deze Antifa beweging.
Reacties op pro-life boodschappen via sociale media overschrijden werkelijk alle grenzen. Na een korte video voor hulpverlening die Kies Leven op TikTok plaatste kwam respons. Niet zomaar enkele, maar honderden kijkers reageerden. Reacties waarbij je je realiseert dat onze maatschappij steeds verder van God los raakt: „baby in de blender bro, letsgoooo”, „knippen maar, doei!”, „mijn reactie is verwijderd, maar ik doe abortus voor sport! Ik eet ze ook op daarna”, „past makkelijk op de bbq”.
Zomaar een paar van de schokkende uitlatingen die je nauwelijks met droge ogen kunt lezen. Maar gelukkig was er ook een reactie van iemand die onbedoeld zwanger was en door het zien van de video hulp zocht en ondertussen aangegeven heeft haar kindje te houden. Een parel tussen de bagger.
Wrang
Tijdens recent gehouden wakes blijkt dat onbedoeld zwangere vrouwen echt kunnen worstelen met de abortusbeslissing. In gesprekken bij de kliniek proeven onze wakers iets van die tweestrijd.
Hier een tweetal citaten uit een bijgehouden verslag:
„Jonge vrouw, twijfelt enorm, Moeilijke situatie, Ze heeft nog 3 minuten voor ze naar binnen moet. Alsjeblieft, bid voor haar, ze is zo intens verdrietig, ze overziet het niet. Ze wil geen abortus, maar denkt dat er geen andere keuze is. Ik heb gesprek met haar gehad en heb alles kunnen bespreken, de keuze is aan haar. Maar ze gaan nu naar binnen… Ze is met begeleider. O ze gaat hè… ze huilt.”
„Meisje verdrietig, jongen ook begaan met haar. Ze bleek 17 jaar en 8 weken zwanger. Voelde liefde voor haar kindje, maar haar ouders wilden dat er abortus gedaan werd. Ze studeerde, vriend had baan. Allebei wilden ze het kindje wel maar de situatie was zo moeilijk. We hebben lang met ze gesproken. Ook over hulp vertelt, folder gegeven, Bijbel en knuffeltje. Uiteindelijk liepen ze naar de ingang van de kliniek. Gebed… Hij kwam 5 minuten later terug, hij telefoneerde… zij kwam uit de kliniek bij hem… wat een strijd… allebei bellen… weer naar kliniek… allebei terug… zittend op de grond… ze gingen weer naar binnen… met knuffeltje in de hand… helaas niet meer gezien. Wat zal het moeilijk zijn en worden voor dit meisje.”
Dit waren vrouwen die openstonden voor een gesprek en iets van hun strijd deelden met de wakers. Wat is het uiterst wrang dat deze wakers meteen daarna de politie en handhaving op hun dak kregen. Het abortuscentrum bleek de politie te hebben gebeld omdat deze vrouwen werden „lastig gevallen”. Heeft dit abortuscentrum dan echt het belang van de vrouwen op het oog? Zijn deze vrouwen nu echt ‘geholpen’ met een abortus?
Vrijheid
Diverse Tweede Kamerleden knokken fanatiek voor de vrijheid van abortus. Geen vijf dagen bedenktijd meer. De abortuspil bij de huisarts. Abortus uit het strafrecht. Het loslaten van de koppeling van de abortusgrens met de levensvatbaarheidsgrens. En als het aan Corinne Ellemeet ligt neemt Nederland een voorbeeld aan de abortuswet in Canada; daar is abortus toegestaan tot veertig weken. Tevens voert zij campagne om abortuspillen via telemedicine vanuit Nederland te kunnen versturen naar landen waar abortus verboden is. Ook die vrouwen moeten toegang hebben tot abortus, meent Ellemeet. Een volstrekt fout initiatief. Zou de Tweede Kamer niet op haar achterste benen staan als de Amerikaanse overheid via televerkoop zou regelen dat er (tegen de Nederlandse wet op wapenbezit in) wapens geleverd kunnen worden aan Nederlandse burgers? Omdat zij het belangrijk acht dat die zich kunnen verdedigen tegen alle steekpartijen die plaatsvinden in Nederland? Mág een land nog haar eigen wetten hanteren?
Als een maatschappij geen moeite heeft met het doden van ongeboren leven zou ze dan wel moeite hebben met het doden van geboren leven? Als een ongeboren mens geen waarde meer heeft, zou een geboren mens dan nog wél waarde hebben?
Zorgelijke ontwikkelingen die laten zien dat er een geestelijke strijd gaande is.
Laten we niet alleen actief worden met de jaarlijkse Week van het Leven, maar laat het elke week een week van het Leven zijn! Het pro-Life werk en de pro-Life werkers hebben uw steun en gebed hard nodig!
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2023, Voorstanders van abortus radicaliseren, Reformatorisch Dagblad 53 (88): 26-27 (artikel).
Abortus is geen misdaad? – De diepere agenda achter een burgerinitiatief
Op woensdagmiddag 24 mei vond in de Tweede Kamer het debat plaats over het burgerinitiatief ‘abortus is geen misdaad’. Doel van dit burgerinitiatief is om abortus uit het strafrecht te halen. Het burgerinitiatief haalde meer dan 90.000 handtekeningen op.
Zorgvuldige abortuswet?
Corinne Ellemeet van GroenLinks pleitte tijdens het debat in haar betoog om een voorbeeld te nemen aan de ‘zorgvuldige’ abortuswet in Canada. Daar is abortus toegestaan tot aan de geboorte. Echter de abortuswet is in Canada in 1988 buiten werking gesteld door het Hooggerechtshof, met de instructie aan het parlement om een nieuwe wet te formuleren. Die nieuwe wet is er tot op heden echter nooit gekomen. Er is dus geen abortuswet in Canada en Corinne Ellemeet verdraaide hier de situatie…
Het Canadese wetboek van strafrecht negeert wetenschappelijke feiten en zegt: “je bent pas mens als je compleet geboren bent”; als je zelf ademt, een losstaande eigen bloedsomloop hebt en de navelstreng doorgesneden is. Dit zorgt ervoor dat in Canada abortus dus juist helemaal niet zorgvuldig geregeld is, en abortus dus is toegestaan gedurende de gehele zwangerschap.
Het is opvallend dat bij Dit is de Dag op NPO1 met Tijs van de Brink (op 23 mei 2023), advocaat Wendy van Egmond ook pleitte voor mogelijkheid tot abortus gedurende de gehele (9 maanden) zwangerschap. Een enge ontwikkeling.
Prolife-geluid
Naast een duidelijk prolife geluid van de SGP in het debat, was de bijdrage van Pepijn van Houwelingen van FvD zeer verrassend. Hij stelde: “abortus moeten we zoveel mogelijk voorkomen, we steunen het burgerinitiatief niet. Het is geen normale medische handeling en niet gericht op bescherming, maar op eindigen van leven. Abortus wordt genormaliseerd. Hoe waardevol vinden we het ongeboren leven?” Hij haalde de nieuwe embryowet aan, evenals zijn visie dat het menselijk leven van zijn waarde wordt beroofd door het transhumanisme. “Het is de toren van Babel in een nieuw jasje! Het is hoogmoed! Van God los en dit zeg ik als een seculiere partij!”
Ook de VVD en het CDA waren geen voorstander van het schrappen van abortus uit het strafrecht. Heel bemoedigend. De spreker namens de PVV stelde de vraag: “weet u wel wat abortus is?” Opvallend en triest dat hij door het pro-abortus-publiek op de tribune werd uitgelachen. De mening van de bevolking zou echter radicaal omdraaien als men echt zou zien wat er bij een abortus gebeurt.
Poolse activiste
Opmerkelijk was ook de aanwezigheid van een Poolse activiste in de Tweede Kamer, die speciaal gekomen was om de initiatiefnota van Corinne Ellemeet te steunen. Hiermee zou tele-medicatie mogelijk gemaakt moeten worden, opdat vanuit Nederland abortuspillen kunnen worden verstuurd naar Polen, waar abortus verboden is. Dit zou broodnodig zijn. Is dat zo? Sinds de oorlog in Oekraïne hebben Oekraïense vluchtelingen vrije toegang tot gratis medische zorg in Polen. Als tegenprestatie biedt Oekraïne ook gratis medische zorg aan voor Poolse vrouwen die daarvoor de grens met Oekraïne overgaan. Poolse vrouwen kunnen in buurland Oekraïne zo een abortuscentrum inlopen en een gratis abortus ondergaan.
Tijdens het debat werden de demonstraties rond abortuscentra flink onder vuur genomen. Dit werd duidelijk gebruikt om het onderwerp te framen. Er heerst angst dat in Europa de abortusmogelijkheden ook worden ingeperkt, net als in de Verenigde Staten.
Niet zomaar een initiatief
Het mag duidelijk zijn dat dit burgerinitiatief niet zomaar een initiatief is, maar dat er een diepere doelstelling aan ten grondslag ligt. Binnen Europa gaan stemmen op om abortus tot een mensenrecht te bestempelen. En dan het liefst tot aan de geboorte. Stel je voor, een mensenrecht om een ander mens met de wet in de hand te doden. Elke abortus ontneemt een ander mens zijn of haar toekomst. Vooralsnog was er geen meerderheid in de Tweede Kamer voor dit burgerinitiatief. De vraag is voor hoelang?
In november is er D.V. weer een Week van het Leven, en de Mars voor het Leven. Een week per jaar is helaas niet genoeg om op te komen voor het leven. De pro-abortus-beweging is 52 weken per jaar actief, dat vraagt van ons als mensen die vóór het leven zijn om meer inzet, meer presentatieavonden, gastlessen op scholen, gesprekken met onze naaste en voorbede in de kerken. Doet u mee?
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website CVandaag. Het originele artikel is hier te vinden.
© Gereformeerd Venster. Dit artikel is met toestemming overgenomen uit de digitale nieuwsbrief Gereformeerd Venster. Abonneren kan via info@gereformeerdvenster.nl of www.gereformeerdvenster.nl. Een abonnement op deze nieuwsbrief is gratis!
ARTIKEL 2: Feedback & Vragen 2023: ‘Elke link met Forum voor Democratie vermijden, ook als je het inhoudelijk eens bent’.
ARTIKEL 3: ‘Wat is het ongeboren leven u waard?’ – Bijdrage ir. Chris Stoffer aan debat over burgerinitiatief abortus.
ARTIKEL 4: ‘Elke abortus is een tragedie’ – Bijdrage dr. Pepijn van Houwelingen aan debat over burgerinitiatief abortus.
Het aantal vrouwen met borstkanker omlaag, wat mag dat kosten?
Borstkanker brengt groot leed over de betrokken vrouwen zelf, hun gezinnen en de families. Maar legt ook een grote last op de maatschappij en gezondheidszorg. Dat samen maakt dat de overheid er alles aan moet doen om het aantal gevallen van borstkanker te verminderen, zo mogelijk te voorkomen. Echter zijn er tegenstrijdige belangen met grote consequenties.
Alarmerende berichten
In 1999 kwam het Integraal Kanker Centrum al met alarmerende berichten over de forse toename van het aantal gevallen van borstkanker sinds 19891: “Het aantal vrouwen met borstkanker is sinds 1989 bijna verdubbeld.” [accentueringen in citaten KvH]
Het CBS kwam in 20092 eveneens met alarmerende berichten over de toename van het aantal gevallen van borstkanker: “Bij vrouwen van 35 tot 50 jaar is borstkanker de meest voorkomende doodsoorzaak. Van één op de zes vrouwen in deze leeftijdscategorie die in 2008 zijn overleden, was borstkanker de doodsoorzaak.”
VZinfo van RIVM over Volksgezondheid en Zorg3 windt er ook geen doekjes om:
- Borstkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen.
- In 2021 zijn in Nederland 3.100 vrouwen overleden aan borstkanker.
- Het aantal nieuwe gevallen is relatief hoog in vergelijking met andere EU-landen.
Belangrijke oorzaken
Op gerenommeerde websites over borstkanker worden allerlei zaken genoemd waarmee de kans op borstkanker wordt verkleind of juist vergroot.
Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde publiceerde in 2007 een artikel4 over de gevolgen van het uitstellen van een zwangerschap. “Ook stijgt het risico op borstkanker als vrouwen hun eerste kind later krijgen of als zij afzien van het krijgen van kinderen.”
In Medisch Contact stond overeenkomstig5: “Vrouwen wachten te lang met kinderen krijgen. Een negatief effect van de emancipatie is dat vrouwen hun eerste zwangerschap steeds vaker uitstellen. Dit kan leiden tot gestoorde vruchtbaarheid, ongewenste kinderloosheid, risicovolle zwangerschappen en een verhoogd risico op borstkanker.”
NPO Radio 1 kwam in 2021 met een bericht6 over de verhoogde kans van het krijgen van borstkanker bij het krijgen van kinderen op latere leeftijd: “Er lijkt ook een verband te zijn tussen late zwangerschap en het krijgen van borstkanker. Dat heeft ermee te maken dat het borstklierweefsel een laatste ontwikkeling doormaakt tijdens de eerste zwangerschap en als je dan op latere leeftijd voor het eerst zwanger wordt, neemt daardoor ook de kans op borstkanker toe.”
De Belgische Stichting Tegen Kanker7 geeft aan: “Hoe langer een vrouw borstvoeding geeft, hoe beter ze tegen borstkanker is beschermd. Als bescherming tegen kanker raden experts aan om ten minste 1 jaar borstvoeding te geven na elke bevalling. Voor elke periode van 12 maanden dat u borstvoeding geeft, vermindert u uw risico met ongeveer 4 %.”
Pink-Ribbon België8: “Vrouwen die geen voldragen zwangerschap hebben gehad of vrouwen die na de leeftijd van 30 jaar bevallen, hebben een hoger risico op borstkanker in vergelijking met vrouwen die voor hun 30ste bevallen. Wanneer borstcellen ontwikkelen tijdens de adolescentie, zijn ze onvolwassen en zeer actief tot de eerste voldragen zwangerschap. De onrijpe borstcellen reageren op het hormoon oestrogeen en hormoonverstorende chemicaliën in producten. Je eerste voldragen zwangerschap maakt de borstcellen volgroeid en zo groeien ze op een meer regelmatige manier. Dat is de belangrijkste reden waarom zwangerschap vrouwen helpt beschermen tegen borstkanker. Zwanger zijn vermindert ook je totale aantal levenslange menstruatiecycli – wat misschien ook een reden is waarom een eerdere zwangerschap een beschermend effect lijkt te bieden.”
Constatering
Samenvattend kunnen we stellen dat het vroeg zwanger worden in combinatie met een voldragen zwangerschap en het geven van borstvoeding, de kans op het ontwikkelen van borstkanker kan verkleinen.
Nederland is nu helaas geen goed land om borstkanker te helpen voorkomen. Onze overheid stimuleert namelijk om zowel mannen als vrouwen te laten deelnemen aan het arbeidsproces9, denk bijvoorbeeld aan de scheve situatie bij belastingvoordeel voor tweeverdieners.10 Ook de hoge huizenprijzen maken het bijna niet meer mogelijk dat er een huis, als dat al beschikbaar is, gekocht wordt op basis van één salaris en op jonge leeftijd. Deze ontwikkelingen zorgen er mede voor dat vrouwen steeds langer wachten met het krijgen van kinderen11, terwijl de gezondheidsinstanties juist adviseren om zo vroeg mogelijk kinderen te krijgen.
Volgens VZinfo waren de kosten voor behandeling van borstkanker in 2019 maar liefst 813 miljoen euro.12 Met de juiste stimulansen vanuit de overheid zouden die kosten mogelijk verlaagd kunnen worden.
Abortus voorkomen
En als je toch vroeg zwanger raakt, en het komt niet uit, dan heb je de mogelijkheid om je zwangerschap af te breken. Maar zoals blijkt uit het voorgaande, als een zwangerschap niet wordt voldragen en een eerste zwangerschap hierdoor bewust wordt uitgesteld, dan wordt daarmee ook de kans vergroot om borstkanker te ontwikkelen.
Onze overheid zou alles op alles moeten zetten om abortus te voorkomen en tevens om zwangerschappen op jongere leeftijd juist te stimuleren, om uiteindelijk het aantal gevallen van borstkanker te doen dalen.
Dat is nog al een rigoureuze stelling. Het feministische gedachtengoed en de ‘baas in eigen buik’ beweging blijken grote gevolgen te hebben. Niet alleen voor de vrouwen zelf, maar ook voor hun familie en de samenleving. Wat mag deze pro-abortus houding de vrouwen en onze samenleving kosten? Een serieuze vraag die het overdenken waard is. Je kunt als overheid en verantwoordelijke instanties niet blijven steken in het beschrijven van oorzaken voor het ontwikkelen van borstkanker en tegelijkertijd die mogelijke oorzaken negeren en zelfs stimuleren. Het informeren van de vrouwen over de risico’s van het uitstellen of afbreken van een zwangerschap zou breed opgepakt moeten worden door de overheid. En die zou abortuscentra moeten verplichten om dit op hun websites te vermelden.
Opmerkelijk
Opmerkelijk is dat het Integraal Kanker Centrum in 1999 concludeerde dat in tien jaar tijd het aantal vrouwen met borstkanker bijna was verdubbeld. Er is dus iets gebeurd waardoor die aantallen zo enorm gestegen zijn. Zou de invoering Wet Afbreking Zwangerschap in 1985 daar iets mee te maken kunnen hebben?
En VZinfo schrijft: “Het aantal nieuwe gevallen is relatief hoog in vergelijking met andere EU-landen”, zou dit te maken kunnen hebben met het feit dat juist Nederland, als enige lidstaat van de EU, abortus toestaat tot 24 weken zwangerschap?
© Gereformeerd Venster. Dit artikel is met toestemming overgenomen uit de digitale nieuwsbrief Gereformeerd Venster. Abonneren kan via info@gereformeerdvenster.nl of www.gereformeerdvenster.nl. Een abonnement op deze nieuwsbrief is gratis!
Voetnoten
Abortus als mensenrecht botst met VN-verklaring
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens biedt geen enkele ruimte om van abortus een mensenrecht te maken en abortus uit het Wetboek van Strafrecht te halen.
De leden van de Verenigde Naties hebben in 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) zonder tegenstemmen aangenomen. Volgens deze verklaring maakt elk mens aanspraak op alle rechten en vrijheden die deze verklaring opsomt, zonder enig onderscheid van welke aard ook, zoals op grond van ras, kleur, geslacht, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, eigendom, geboorte of andere status. In artikel 3 staat: „Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.”
Toen het Amerikaanse Hooggerechtshof vorig jaar de uitspraak uit 1973 in de zaak Roe tegen Wade, die het recht op abortus in de VS vastlegde, terugdraaide, werden de voorstanders van abortus behoorlijk zenuwachtig. Daarom zijn in Nederland in rap tempo diverse wetten rond abortus aangenomen. Zo is de ”vijf dagen bedenktijd” voorafgaand aan een abortus afgeschaft en wordt de ”abortuspil via de huisarts” mogelijk.
In het Wetboek van Strafrecht (WvS) staat nu dat een abortus strafbaar is, tenzij deze wordt verricht door een arts in een ziekenhuis of kliniek met vergunning en de behandeling plaatsvindt conform de regels van de Wet afbreking zwangerschap (Wafz ofwel ”abortuswet”). Abortus is toegestaan tot de levensvatbaarheidsgrens is bereikt. Daarna wordt het gelijkgesteld aan het doden van een kind.
Burgerinitiatief
Dat onderscheid tussen ”doden voor” en ”doden na” het bereiken van de levensvatbaarheid buiten de baarmoeder is duidelijk in strijd met artikel 3 van de UVRM. Het recht op leven is immers niet afhankelijk van welke status dan ook. Toch heeft de Nederlandse wetgever gemeend dit onderscheid te kunnen maken en zo rekening te houden met moeder en kind.
Nu is de proabortuslobby in Nederland een burgerinitiatief gestart om abortus uit het WvS te krijgen. Er zijn ruim voldoende stemmen opgehaald, zodat het voorstel in het parlement besproken moet worden. Dit voorstel gaat dus nog verder in tegen UVRM-artikel 3. Men wil niet meer het recht op leven, maar uiteindelijk het recht op doden als mensenrecht.
Het maken van dit onderscheid is bovendien vreemd omdat het moment van levensvatbaarheid niet bepaald wordt door de staat van ontwikkeling van het kind, maar door de ontwikkeling van de medische technologie. In de memorie van toelichting bij de abortuswet staat namelijk dat een kind levensvatbaar is als het „naar redelijke verwachting in staat is om buiten het moederlichaam in leven te blijven, met of zonder medische interventies”.
Als we de wet juist interpreteren en de levensvatbaarheidsgrens leidend is voor de abortusgrens, zou deze nu eigenlijk van 24 naar 21 weken moeten worden bijgesteld. De proabortuslobby stuurt er echter wereldwijd op aan dat die abortusgrens uiteindelijk wordt opgeheven en het abortusrecht moet gelden voor alle negen maanden van de zwangerschap, zoals nu bijvoorbeeld in Canada. De vrouw bepaalt, en dat wordt eenvoudiger als abortus uit het WvS is verdwenen.
Nog meer bezwaren
Er zijn nog meer redenen waarom abortus nooit een mensenrecht kan worden. Het ontneemt een mens zijn of haar toekomst. Abortus is onderdeel van een cultuur waarin de ene mens bepaalt of de andere mens waarde van leven heeft of niet. De abortuswetgeving is een compromis tussen het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw en de beschermwaardigheid van het ongeboren kind. Een compromis kan echter nooit een mensenrecht worden, omdat het innerlijk tegenstrijdig blijft.
Begin menselijk leven
Volgens de UVRM is het recht op leven niet van een status afhankelijk. Toch werd dit de kernvraag in het abortusdebat: wanneer begint het menselijk leven en vanaf welk moment is dat beschermwaardig? Want als je abortus mogelijk wilt maken, moet je van de groeiende baby een minderwaardig mens maken, zodat je je minder schuldig voelt na een abortus.
Over wanneer het menselijk leven begint, is de wetenschap eenduidig: bij de bevruchting. Over de beschermwaardigheid van dat levensbegin wordt niettemin, ondanks de UVRM, totaal verschillend gedacht. Het ene land verbiedt abortus geheel, het andere land staat abortus toe tot aan de geboorte. In de ene staat is abortus toegestaan totdat er een hartslag is (bij drie weken na de bevruchting), in de andere staat mag abortus alleen plaatsvinden bij medische noodzaak. Binnen de EU gaat Nederland het verst: tot 24 weken zwangerschap is abortus toegestaan.
Al heel lang bezitten, volgens het Burgerlijk Wetboek, ongeboren kinderen het recht om te erven, terwijl het recht om te leven onder druk staat. Hoe tegenstrijdig! En in Nederland is bij wet bepaald dat levenloos ter wereld gekomen kinderen, ongeacht de zwangerschapsduur, opgenomen kunnen worden in de Burger Registratie Personen. Je kunt zelfs een kind dat na acht weken zwangerschap is geaborteerd, laten registreren als een persoon. Als abortus een mensenrecht wordt, lopen we in Nederland muurvast met andere wetten. En als abortus uit het WvS wordt gehaald, doet dat afbreuk aan de beschermwaardigheid van het leven van álle mensen.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2023, Abortus als mensenrecht botst met VN-verklaring, Reformatorisch Dagblad 52 (282): 26-27 (artikel). Dit opiniestuk is ook geplaatst op de website Kies Leven (artikel).
Psychische gevolgen abortuspil lang onderschat
Het wetsvoorstel om de abortuspil bij de huisarts beschikbaar te krijgen, ligt nu bij de Eerste Kamer. De meningen zijn verdeeld. Nieuw Amerikaans onderzoek legt de vinger op de zere plek.
De CDC (Centers for Disease Control) melden dat in Amerika jaarlijks meer dan 1 miljoen zwangerschappen eindigen met een miskraam of doodgeboren kindje. Daarom wordt al jaren in oktober extra aandacht gegeven aan de pijn, de moeite en het verdriet van deze vrouwen met de ”Pregnancy & Infant Loss Awareness Month”.

Zelfbeeld
Uitgerekend in oktober van dit jaar verscheen er een nieuwe studie van de Amerikaanse non-profitorganisatie Support After Abortion, die mannen en vrouwen die worstelen met de gevolgen van een abortus helpt. Het is de eerste studie die uitsluitend de nadelige effecten van medicamenteuze abortussen onderzoekt. De studie laat zien dat een derde van de vrouwen na gebruikmaking van een medicamenteuze abortus (abortuspil) een negatief zelfbeeld hebben gekregen als gevolg van die ”doe-het-zelf-thuisabortus”.
Dat gaat namelijk zo. De eerste abortuspil wordt in een abortuscentrum ingenomen onder toezicht van een verpleegkundige. De tweede set abortuspillen wordt thuis toegediend door de zwangere vrouw zelf, waarna ze het kindje verliest. Hier is geen arts bij aanwezig. Deze werkwijze is in Amerika en in Nederland gelijk. Vrouwen kunnen bij de abortuspil niet boos worden op een ander die de abortus uitvoerde, maar enkel en alleen op zichzelf.
Counseling
Volgens Janine Marrone, oprichter van Support After Abortion, laat de studie ook duidelijk zien dat veel Amerikaanse vrouwen worstelen met de gevolgen van hun keuze voor abortus. Uit de nationale enquête blijkt namelijk dat 63 procent van de vrouwen na abortus hulp zocht of eigenlijk met iemand had willen praten. Slechts 18 procent van de vrouwen was zich bewust dat er zoiets als counseling na abortus bestaat.
Deze studie staat in schril contrast met hoe voorstanders en tegenstanders van abortus gewoonlijk abortusgerelateerde problemen duiden. Voorstanders in Amerika citeren vaak ”The Turnaway Study” om te kunnen beweren dat bijna geen enkele vrouw negatieve gevolgen van een abortus ervaart. Die studie heeft echter te maken met gebreken in de selectiecriteria, terwijl de nieuwe studie is gerandomiseerd in overeenstemming met demografische gegevens van het Amerikaanse CBS.
In Nederland wordt vaak het onderzoek van Jenneke Ditzhuizen onder 325 vrouwen aangehaald, om te onderbouwen dat vrouwen die psychische problemen krijgen na een abortus al psychische problemen hadden vóórdat de abortus plaatsvond. Echter, een veel groter Duits onderzoek uit 2019 onder 35.162 (!) vrouwen toonde juist het tegenovergestelde aan. Die studie wordt in Nederland genegeerd.
Trauma
Tegenstanders van abortus erkennen al lang dat abortusgerelateerde trauma’s bestaan; hun succesvolle behandelingsaanpak bestaat vaak uit persoonlijke, op geloof gebaseerde counseling en ondersteuning.
Volgens Lisa Rowe, CEO van Support After Abortion, leidt trauma vaak tot trauma: „Dit kan verklaren waarom 50 procent van de abortussen wordt ondergaan door vrouwen die al een eerdere abortus hebben ondergaan.” De erkende klinisch-maatschappelijk werker met een decennialange ervaring in het helpen van mensen die getraumatiseerd zijn door misbruik, verslaving en seksueel geweld zegt dat de campagne deze maand net zo goed bedoeld is voor vrouwen met problemen na abortus als voor vrouwen die worstelen na een miskraam of ander verlies. De methodiek, vragen, conclusies en gerelateerde documenten van deze studie zijn openbaar op de website van Support After Abortion.
In Nederland wil men huisartsen de mogelijkheid bieden om de abortuspil te verstrekken. Veel huisartsen blijken hieraan helemaal niet te willen meewerken. Ze vrezen, net als abortuscentra, dat dit een verslechtering van de procedure is.
Juist de stappen die in Nederland gezet zijn om de abortuspil eenvoudiger verkrijgbaar te maken (bovendien hoef je niet meer vijf dagen daarover na te denken), samen met de petitie om abortus uit het wetboek van strafrecht te halen, zetten vrouwen op het verkeerde been. Alsof een abortus een onschuldige ingreep zou zijn, te vergelijken met het nemen van een paracetamolletje. Dit onderzoek toont duidelijk het tegendeel aan. Het is tijd voor een pas op de plaats in ons land.
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Helden, K. van, 2022, Psychische gevolgen abortuspil lang onderschat, Reformatorisch Dagblad 52 (166): 28-29 (artikel).
Congres over ‘Bijbel & Wetenschap’ 2022 – 8. Kees van Helden – Afsluiting congres ‘Bijbel & Wetenschap’
Op 22 oktober 2022 organiseerden Fundamentum, Geloofstoerusting en Logos Instituut een congres over ‘Bijbel & Wetenschap’.1 Kees van Helden sloot het congres ‘Bijbel & Wetenschap’ af. Veel zegen bij het kijken en luisteren! Vragen kunnen gesteld worden via het contactformulier: https://oorsprong.info/contact/.
Voetnoten
Congres over ‘Bijbel & Wetenschap’ 2022 – 1. Kees van Helden – Opening congres ‘Bijbel & Wetenschap’
Op 26 juni 2021 organiseerden Fundamentum, Geloofstoerusting en Logos Instituut een congres over ‘Bijbel & Wetenschap’.1 Kees van Helden deed het openingswoord. In de video hieronder is dit openingswoord terug te zien. Veel kijk- en luisterplezier. Vragen kunnen gesteld worden via het contactformulier: https://oorsprong.info/contact/.
Voetnoten
Pro-abortusbeweging hekelt ‘spijtpil’ op basis van desinformatie
De weerstand tegen het voorschrijven van een progesteronkuur, ook wel (abortuspilremmer) of ‘spijtpil’ genoemd, na de start van een abortuspilprocedure, is enorm opgevoerd door de pro-abortusbeweging. Met grote gevolgen voor moeder en kind.
Hulpvraag
Een jonge vrouw nam onder druk van haar partner de eerste abortuspil. Na inname van de pil realiseerde de vrouw wat ze in gang had gezet en kreeg spijt en wilde gebruikmaken van de spijtpil. Haar hulpvraag kwam onlangs binnen bij de vereniging Kies Leven.
Artsen zijn door de hetze van de pro-abortusbeweging tegen de spijtpil, terughoudend geworden. Aan een nieuw zorgvuldig protocol voor huisartsen en uitbreiding van een landelijk dekkend netwerk wordt nog gewerkt door enkele huisartsen in samenwerking met Kies Leven.1 Die terughoudendheid bij artsen zorgde ervoor dat we deze vrouw niet konden helpen toen ze hulp nodig had. Ook andere organisaties konden geen hulp bieden. Dit doet enorm veel pijn, bij mij, de artsen, de vrouw en bij haar kindje wat er nu niet meer is.
Spijtpil
Al tientallen jaren wordt in de Verenigde Staten (VS) het hormoon progesteron voorgeschreven aan vrouwen die alleen de eerste van de set van twee abortuspillen (de tweede “pil” bestaat eigenlijk uit 4 vaginaaltabletten) hebben genomen en daarna spijt kregen van hun beslissing; het middel wordt daarom ‘spijtpil’ genoemd. Progesteron is een lichaamseigen geslachtshormoon dat invloed heeft op de hechting van het kindje in de baarmoeder. Ditzelfde progesteron wordt in Nederland veelvuldig ingezet bij vrouwen die middels een in-vitrofertilisatie (ivf)-behandeling een kindje willen krijgen of in sommige gevallen bij vrouwen die eerder een miskraam hebben gehad en dat bij een nieuwe zwangerschap willen voorkomen. Dit laatste is in Nederland niet zo gebruikelijk. Het extra slikken van progesteron gedurende het eerste trimester (3 maanden) kan de zwangerschap ondersteunen. Als de zwangere moeder zelf te weinig progesteron aanmaakt, kan het op deze manier worden aangevuld.
In diverse media zijn de afgelopen jaren artikelen verschenen die de werking van progesteron uitleggen. Het Reformatorisch Dagblad2 schreef hier op 10 en 13 maart 2021 al over, en kwam tot de conclusie dat het middel veilig en effectief is. Ook Weet Magazine3 plaatste een uitgebreid artikel over de toepassingen en de werking van dit zwangerschap ondersteunende hormoon in relatie tot de abortuspil.
Opvallend is dat de pro-abortusbeweging blijft spreken over “medisch riskant” of over een toegediende “overdosis”. De Groene Amsterdammer4 meldde op 10 maart 2021: “Het gebruikte medicijn, met het vrouwelijke geslachtshormoon progesteron, is niet geregistreerd als abortuspilstopper, zegt het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen. De behandeling kan volgens het College ernstig effect hebben op zowel de vrouw als haar foetus.”
Onderzoek naar de spijtpil
In 2019 is in de Amerikaanse staat Californië een onderzoek5 gestart naar de werking van progesteron na inname van de eerste abortuspil, bestaande uit de chemische stof mifepriston. Aan het onderzoek deden slechts twaalf vrouwen mee. Zes van de twaalf vrouwen kregen progesteron en de andere zes een placebo (een niet werkend middel) toegediend. De tweede abortuspil werd niet gegeven.
Het onderzoek werd al snel stopgezet. Wat bleek: van de twaalf vrouwen die deelnamen aan het onderzoek, kregen er drie last van hevige bloedingen waardoor ze met een ambulance naar het ziekenhuis moesten worden gebracht. Twee van hen kregen die bloeding na inname van de abortuspil, dus nog voordat ze met progesteron waren begonnen, de derde vrouw na inname van een abortuspil in combinatie met de progesteronkuur. Na twee weken bleken vier van de zes vrouwen die progesteron-ondersteuning kregen nog zwanger te zijn, evenals twee vrouwen uit de placebogroep. Na afloop van het onderzoek hebben alle vrouwen alsnog een abortus door middel van curettage gekregen. In feite lijkt de studie erop te wijzen dat de abortuspil zélf gevaarlijk is en bloedingen veroorzaakt. Terwijl juist dit onderzoek vaak wordt aangehaald om te ‘bewijzen’ dat progesteron gevaarlijk zou zijn voor moeder en kind. Het tegendeel is juist waar, zoals het frequente succesvolle toedienen van progesteron bij ivf en na miskramen laat zien. Uit een onderzoek van de Food and Drug Administration6 (FDA; de ‘medicijnwaakhond’ uit de VS) blijkt juist dat het gebruik van progesteron tijdens de zwangerschap geen verhoogd risico geeft op schade aan het kindje.
De pro-choice-paradox
Wat we zeker weten is dat bij inname van de abortuspil het kindje van de zwangere vrouw vrijwel altijd sterft. Daar is de abortuspil immers voor bedoeld. De pro-abortusbeweging in Nederland wil deze abortuspil, met steun van de meerderheid van de Tweede Kamer, zelfs eenvoudig beschikbaar maken via de huisarts. En dat ook nog zonder de vijf dagen bedenktijd. De paradox die zo ontstaan is, is dat men zich zorgen maakt over moeder en kind bij het toedienen van progesteron, terwijl men zich geen zorgen maakt wanneer de abortuspil wordt genomen, waar altijd een kindje door sterft. Bovendien is men blijkbaar alleen pro-choice als de keuze in een abortus resulteert. Zodra de moeder voor iets anders kiest, namelijk om de abortuspil tegen te gaan, is de ‘pro’ uit ‘pro-choice’ (voor keuzevrijheid) plotseling weinig meer waard.
Overigens overlijdt het kindje strikt genomen niet door inwerking van de eerste abortuspil (bestaande uit de werkzame stof Mifepriston ) op het kindje zelf, maar omdat die pil de progesteronreceptoren in de baarmoeder blokkeert waardoor de werking van progesteron (het in stand houden van de zwangerschap) teniet wordt gedaan. Door toedienen van extra progesteron kan de werking van de eerste abortuspil worden tegengegaan, dat is ook de reden om de eerste dagen (na inname van het eerste tablet Mifepriston, tot max 72 uur later) een (overigens onschuldige) extra dosis progesteron toe te dienen.
Opvallend detail
De Groene Amsterdammer schreef zoals gezegd op 10 maart 2021: “Het gebruikte medicijn, met het vrouwelijke geslachtshormoon progesteron, is niet geregistreerd als abortuspilstopper, zegt het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen.” Zij wijst het gebruik van progesteron als abortuspilremmer dus af op basis van ‘oneigenlijk gebruik’. Dat is opmerkelijk, want misoprostol, de werkzame stof van de tweede abortuspil, is eigenlijk een maagbeschermer7. Voor vrouwen die het middel als zodanig willen gebruiken, geeft het Farmacotherapeutisch Kompas (een databank voor geneesmiddelen over werking van medicijnen en mogelijke bijwerkingen) zelfs een waarschuwing af: “Misoprostol kan uteruscontracties veroorzaken, wat kan leiden tot uterusbloedingen en abortus. Blootstelling tijdens het 1e trimester vermeerdert de kans op aangeboren afwijkingen, zoals het syndroom van Möbius, amnionstrengsyndroom, cerebrale en craniale afwijkingen en artrogrypose.”
Overigens is niet-geregistreerd gebruik (zogeheten off-labelgebruik) van geneesmiddelen niet ongebruikelijk en zeker niet verboden; wel is het wenselijk om dit op het doktersrecept te vermelden.
Voorzichtige artsen
De hetze tegen het gebruik van progesteron maakt artsen voorzichtig om dit middel voor te schrijven als een vrouw spijt krijgt na het innemen van de eerste abortuspil. Hiermee lijkt de pro-abortusbeweging te hebben bereikt dat het doden van het kindje (door de abortuspil) is veiliggesteld, maar worden moeder en kind tegelijkertijd keihard in de steek gelaten. Met regelmaat worden vrouwen onder druk gezet om een abortus te laten verrichten en laat dat nu net een veel gehoorde reden zijn dat vrouwen spijt kunnen krijgen na de inname van de eerste abortuspil.
Geen weg terug?
Vaak krijgen vrouwen te horen dat er na inname van de eerste abortuspil met mifepriston geen weg terug meer is, mede omdat die eerste pil ook schadelijk voor het kindje zou zijn wanneer de zwangerschap toch behouden zou blijven. Het Bijwerkingencentrum Lareb8 (de overheidsorganisatie die bijwerkingen op medicijnen registreert) schrijft hierover:
“Mifepriston wordt in combinatie met misoprostol gebruikt voor het afbreken van een zwangerschap. Er is nog maar beperkt onderzoek gedaan naar de mogelijke effecten van mifepriston op de ongeboren vrucht als de zwangerschap toch doorgaat. Een studie beschrijft 257 vrouwen met gebruik van mifepriston. Deze vrouwen kregen bovendien progesteron om de werking van mifepriston tegen te gaan. Er werd geen hoger risico gezien op afwijkingen.”
De conclusie is dat de pro-abortusbeweging niet eerlijk is in hun informatievoorziening omtrent het gebruik van progesteron. Hiermee zet zij de samenleving en diverse media op het verkeerde been. Dit is een zorgelijke en onwenselijke situatie, omdat het ervoor zorgt dat vrouwen met spijt in de steek worden gelaten en prille kinderlevens onnodig sterven.
Op dit moment wordt door de vereniging Kies Leven gewerkt aan een landelijk dekkend netwerk van artsen en gynaecologen die de vrouwen bij deze zwangerschapsondersteuning begeleiden. Kies Leven is nog op zoek naar artsen en gynaecologen die zich hierbij willen aansluiten. Wilt u hier ook aan meewerken? Neem dan contact op via info@kiesleven.nl. Als dit landelijk dekkende netwerk er is, kan de abortuspil-stopper weer worden voorgeschreven.
© Gereformeerd Venster. Dit artikel is met toestemming overgenomen uit de digitale nieuwsbrief Gereformeerd Venster. Abonneren kan via info@gereformeerdvenster.nl of www.gereformeerdvenster.nl. Een abonnee op deze nieuwsbrief is gratis!