Overlijdensakte van Koba van Meerten (1803-1857)
Hierboven wordt de overlijdensakte van Koba van Meerten (1803-1857) weergegeven.1 Op 7 februari 1857 deed Bernardus Koch (1795-1867) aangifte van het overlijden van Koba voor de Burgerlijke Stand van de Gemeente Maurik. Dirk de Rooij (±1793-1863), burgemeester, was tegelijkertijd ook de ambtenaar Burgerlijke Stand. Bernardus was twee en zestig jaar oud en schipper van beroep. Hij deed de aangifte samen met Nicolaas van Beek (±1786-?), een en zeventig jaar oud en zonder beroep. Beide getuigen woonden in de Gemeente Maurik en waren goede vrienden van de overledene. Zij verklaarden dat Koba op 6 februari 1857 om elf uur in de avond te Eck en Wiel is overleden in de ouderdom van drie en vijftig jaar. Ze oefende geen beroep uit en was geboren en woonachtig in Eck en Wiel. Koba was weduwe van Geurt van Kouterik (1793-1855) en een dochter van de wijlen echtelieden Klaas van Meerten (?-1804) en Maria van den Berg (1760-1832).
Voetnoten
Darwin onder vuur in Servië – Petitie voor gelijke behandeling
Darwin ligt onder vuur in Servië. Op 3 mei 2017 tekenden meer dan 160 Servische wetenschappers, onderwijzers en andere Servische bekenden een petitie die ervoor moet zorgen dat het scheppingsparadigma en de naturalistische grote geschiedenis gelijk behandeld worden in het onderwijs.1 De petitie werd gericht aan de Servische minister van onderwijs, het parlement, de staatsuniversiteiten en andere wetenschappelijke of educatieve instellingen. Dit leidde tot een stroom van protest.
Petitie
De opstellers van de petitie schrijven dat er geen enkel wetenschappelijk bewijs is voor evolutie. De theorie van evolutie geeft geen antwoord op vragen over de oorsprong van de mensheid en kan daarom niet als enige theorie worden gehandhaafd. De evolutietheorie (in de zin van universele gemeenschappelijke afstamming) is verheven tot dogma, terwijl de bevestiging ervan uitblijft. Ook schrijven de opstellers dat globalisten en atheïsten verantwoordelijk zijn voor acceptatie van evolutie binnen onze cultuur. De ondertekenaars pleiten ervoor om de schoolboeken te herzien. In de schoolboeken moet de dominante status van universele gemeenschappelijke afstamming worden uitgedaagd en moeten er alternatieven gepresenteerd worden. Het scheppingsparadigma moet aangeboden worden als waardig alternatief. De voorzitter van de commissie van onderwijs, wetenschap en technologische ontwikkeling, Muamer Zukorlić, is van mening dat in het onderwijs studenten verschillende theorieën over de oorsprong van de mens aangeboden moeten krijgen, of het nu Darwinistische, creationistische of andere theorieën zijn.
Tegenstand
Tegenstanders verwijten de opstellers van simplistisch creationistisch denken. De opstellers zouden maar weinig begrijpen van zelfs de meest eenvoudige onderdelen van de biologie. Zo noemt hoogleraar evolutionaire biologie Biljana Stojković de petitie onwetenschappelijk en de zoveelste aanval van creationisten. De Serbian Biological Society schreef op 9 mei 2017 samen met andere Servische wetenschappelijke organisaties een brief aan het ministerie. In de brief wordt evolutie de ruggengraat van de moderne biologie genoemd. Ze wijzen het ministerie erop dat een petitie als deze niet past binnen een seculiere republiek als Servië. De biologiedecaan van de Universiteit van Belgrado, Željko Tomanović, noemt de “oude creationistische ideeën een anachronisme en onwetenschappelijk.” Hij gaat verder: “Er is geen enkele wetenschappelijke vondst die pleit in het voordeel van de gestelde claim, maar ook niet in het voordeel van het negeren van evolutie. De bronnen van deze creationistische ideeën liggen in quasireligieuze organisaties uit de VS en andere westerse landen. Deze ideeën hebben zich overal verspreid. Hoewel de benaderde instituten deze petitie niet al te serieus zullen nemen, zullen ze er toch op moeten reageren naar de overheid.” De Servische Academie van Wetenschappen gaf aan niet op de petitie te willen reageren. Ze gaven alleen aan het niet eens te zijn met de petitie en dat, in tegenstelling tot eerdere berichtgeving, slechts twee leden van de Academie de petitie hebben ondertekend.
Ministerie van onderwijs en sport
Volgens de huidige minister van onderwijs, Mladen Šarčević is er geen enkele kans dat de veranderingen worden doorgevoerd die in de petitie worden bepleit. Later gaf hij aan dat zijn ministerie niets met de petitie zal doen. Hij zegt: “We presenteren geen wetenschappelijk standpunt, maar een educatief standpunt. Ook hebben we duidelijk gezegd dat een herziening van de theorie een zaak is van de wetenschappers. Een uitdaging van de gevestigde theorie vraagt wetenschappelijke bewijs en dient aanvaard te worden door de wetenschappelijke gemeenschap. Dit gaat niet alleen over onze gemeenschap, maar ook de wereldwijde gemeenschap, omdat de evolutietheorie wereldwijd aanvaard is.” Parlementslid Aleksandar Jerkov gaf aan dat deze petitie ons terugbrengt naar het begin van de negentiende eeuw. Ook psycholoog en parlementslid Žarko Korać is deze mening toegedaan. De discussie hoort volgens hem thuis bij een wetenschappelijke instelling en niet bij overheidsinstanties. Op 23 mei 2017 zal er in het culturele centrum voor studenten in Belgrado een panelgesprek plaatsvinden waarin toonaangevende evolutiebiologen het belang van de evolutietheorie zullen uitleggen. Of er ook ondertekenaars van de petitie in het panel zitten is mij niet bekend. Ziende op de organisator, Center for the Promotion of Science, zal het waarschijnlijk een eenzijdig naturalistisch verhaal worden.
Ondertekenaars
De petitie werd geschreven door dr. Radmilo Rončević, een gepensioneerde plastisch chirurg. Onder de ondertekenaars zijn 52 academici, universiteitshoogleraren, wetenschapsadviseurs en medisch specialisten, 25 juristen en economen, 24 ingenieurs, negentien docenten van middelbare scholen, veertien filosofen, filologen en sociologen, acht kunstenaars, vijf journalisten, vijf priesters, vijf magistraten en vijf apothekers. Van de 166 ondertekenaars hebben er 61 een Ph.D.
Čolić
Het is niet de eerste keer dat er in Servië ophef is over de status van de evolutietheorie in schoolboeken. In 2004 kwam de toenmalige minister van onderwijs Ljiljana Čolić stevig onder vuur te liggen omdat zij een voorstel deed om het neodarwinisme uit de schoolboeken en de schoolklas te weren. Dat werd haar niet in dank afgenomen; haar voorstel werd verworpen en het kostte haar uiteindelijk haar positie als minister.2 Ook nu onderschrijft Čolić, die momenteel hoogleraar is in de Ottomaanse taal en paleografie aan de Universiteit van Belgrado, de petitie: “Ik zeg u dat de [Darwinistische] evolutietheorie, die claimt dat mensen van de apen afstammen3, alle gelovigen beledigt, niet alleen de orthodoxen.” Čolić zegt blij te zijn met de petitie: “Ik ben het absoluut eens met alles wat erin staat”.4
Karikatuur
De petitie laat ook zien dat het onjuist is om te beweren dat het scheppingsparadigma slechts een Amerikaanse ideologische uitvinding is. Deze karikatuur komt voort uit een andere karikatuur, namelijk dat het – door de naturalist zo genoemde – creationisme een vroeg twintigste-eeuwse, moderne, Amerikaanse uitvinding is. Het zou bedacht zijn door de Zevende Dags Adventist George McCready Price. Dit is onjuist! We ontkennen niet dat McCready Price een belangrijke rol gespeeld heeft in de opleving van het scheppingsparadigma, maar wel dat hij daarbij aan de wieg stond. Door alle eeuwen heen zijn er creationistische gelovigen geweest die onderzoek deden naar Gods schepping.5 Het is bemoedigend om te zien dat er steeds meer academici opkomen tegen de gevestigde naturalistische natuurfilosofie van universele gemeenschappelijke afstamming. Laten we onze Servische geloofsgenoten dragen in het gebed tot onze Schepper. Daarnaast zouden we als Europese creationisten de mogelijkheid moeten onderzoeken hoe we met deze academici samen kunnen werken om zo samen Gods Schepping te onderzoeken en de wetenschappelijke kant van ons christelijke wereldbeeld verder in te vullen.
Dit bericht is geschreven in 2017.
Voetnoten
Dr. Bart Jan Spruyt: “Er is geen ruimte voor debat over de genderwet” – Uitgelicht! 5 september 2022
Dr. Bart Jan Spruyt was op 5 september 2022 te gast bij Uitgelicht! van Family7. Hij sprak over de nieuwe Transgenderwet waar op 26 september 2022 D.V. over wordt gedebatteerd in de Tweede Kamer. Spruyt is een van de initiatiefnemers van gendertwijfel.nl. Met dank aan Family7 voor de opname.
Géén productie van menselijk leven voor onderzoek
Deze gastbijdrage is geschreven samen met Eline Gorter-van Huizen (MSc.). Eline was onlangs ook te gast bij Family7 om over dit onderwerp te spreken (zie hier). Het samen geschreven artikel is een vervolg op een eerder artikel en een bijdrage aan de discussie met het Wetenschappelijke Instituut van het CDA (zie hier de bijdrage van het WI CDA in de discussie).
Het voorkomen van lijden is legitiem, maar niet als ander menselijk leven daarvoor wordt opgeofferd. Laat ook voor het CDA de beschermwaardigheid van embryo’s vooropstaan.
Dijkman en Poortman, beiden werkzaam voor het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA (WI), betogen dat het geoorloofd kan zijn om embryo’s te benutten voor onderzoek om erfelijke ziekten en lijden te voorkomen (Reformatorisch Dagblad 30-7). Na dit onderzoek worden de desbetreffende embryo’s vernietigd. De auteurs vinden dit onderzoek zo belangrijk dat dit zwaarder weegt dan de beschermwaardigheid van embryo’s. Vanuit het oogpunt van barmhartigheid mogen we in hun ogen leven (embryo’s) creëren en gebruiken om lijden te voorkomen. Hier kiest de NPV een andere weg. Het voorkomen van lijden is legitiem, maar niet als ander menselijk leven daarvoor wordt opgeofferd.
De beschermwaardigheid van embryo’s moet vooropstaan. De menselijke waardigheid dient het uitgangspunt te zijn van alle manieren van omgaan met menselijke wezens, ongeacht hun ontwikkelingsstadium en vermogens. Dat betekent dat ook een embryo om bescherming vraagt. Een embryo is een wezen dat waarde heeft in zichzelf. Het heeft een doelgerichtheid om tot ontwikkeling te komen. Uit één bevruchte eicel groeit onder de juiste omstandigheden een compleet uniek mens.
Testmateriaal
Hoewel de wens al jarenlang bestaat, is het tot nu toe verboden om embryo’s te kweken voor onderzoek. Wat ons betreft terecht. Dat het CDA aan dit verbod morrelt, impliceert het oversteken van een principiële grens: er ontstaat productie van menselijk leven voor louter wetenschappelijke doeleinden. We introduceren zo een nieuwe categorie van menselijk leven: menselijk leven dat vanaf het eerste moment is bestemd om zuiver instrumenteel, als testmateriaal, gebruikt te worden.
Wanneer een wetenschapper boven dit embryo gaat staan en het naar eigen oordeel en inzicht gaat gebruiken om kennis te produceren, instrumentaliseert hij of zij het embryo. Er is dan sprake van ”verdingelijking”. Onzes inziens is dat een fundamentele schending van de menselijke waardigheid. Een afweging over één embryo verschilt dan principieel niet van afwegingen over vele embryo’s; de gevolgen zijn echter wel veel groter bij grote aantallen embryo’s.
De NPV acht het overigens een illusie dat het mogelijk is om embryo-onderzoek kleinschalig te houden. Om over een nieuwe techniek als het veranderen van DNA in embryo’s genoeg kennis te verkrijgen, is veel onderzoek nodig. Daarmee zullen ook veel embryo’s worden vernietigd. En als je embryokweek toestaat voor één (nobel) doel, waarom dan niet voor andere doelen? Waar de één ziekten wil bestrijden, wil een ander vruchtbaarheidsbehandelingen verbeteren.
Schaduwzijden
De CDA-auteurs maken een vergelijking met huidige vruchtbaarheidstrajecten waarbij ivf wordt toegepast. Die vergelijking gaat niet zomaar op. Leidend is daar de totstandkoming van een zwangerschap, waarbij de man en vrouw die hun ei- of zaadcellen beschikbaar stellen een diepgewortelde wens hebben om vader of moeder te worden. Het is een feit dat de praktijk van ivf grote schaduwzijden kent, waaronder onderzoek met restembryo’s. De NPV is geen voorstander van ivf-trajecten als daarbij restembryo’s ontstaan. Het doel heiligt niet ieder middel. Het bewust creëren van nieuw leven dat vervolgens door eigen handelen weer tenietgaat, wijst de NPV zowel bij ivf als bij onderzoek af.
In hun bijdrage beklemtonen de auteurs van het CDA dat zij niet willen uitgaan van een zogeheten ”toenemende beschermwaardigheid” van leven. Zij verdedigen de idee van ”fundamentele beschermwaardigheid” van leven. Nu heeft het geen zin om aan een woordenspel te doen. Feit is dat het WI ruimte ziet om het vroegste begin van het menselijk leven moreel anders te waarderen dan het leven in een verder gevorderd stadium. Bewust wordt dit gemarkeerd met de term ”pre-embryo”. Mede in dit licht concluderen de auteurs dat het voorkómen van menselijk lijden in bepaalde gevallen zwaarder weegt dan de beschermwaardigheid van het embryo. Zo wordt de weg gebaand voor het creëren van embryo’s voor onderzoek om ziekten te voorkomen.
De auteurs bepleiten terecht een zeer zorgvuldig proces. Maar dat is geen garantie voor een moreel verantwoorde uitkomst, zoals blijkt uit het ”zorgvuldige proces” bij euthanasie, waarbij steeds meer groepen mensen voor actieve levensbeëindiging in aanmerking komen. Tot nu toe wilde het CDA het creëren van embryo’s voor onderzoek niet toestaan, tot ergernis van de liberale partijen. Verlaat de partij deze koers, dan is dit bepaald geen winst voor het prille leven. Laat ook voor het CDA de beschermwaardigheid van embryo’s vooropstaan!
Nashville-studiedag 12 september 2019 (3): Dr. P. de Vries – Bijbels-theologische lezing LHBTQ
Op 12 september 2019 werd de Nashville studiedag gehouden. De derde spreker van de dag, dr. Piet de Vries, gaf een Bijbels-theologische lezing. In de komende weken willen we, als de Heere leven spaart, de video’s van de studiedag ook via deze website delen. Dit met dank aan de Werkgroep Nashville Verklaring.
Homoseksualiteit raakt echt aan belijden kerk
Homoseksualiteit heeft niets te maken met het belijden van de kerk, betoogde ds. J. de Visser (ND 4-8). Het verloop van de Lambethconferentie, die van 26 juli tot 6 augustus werd gehouden in Canterbury, spreekt echter andere taal.
Kort gezegd stelt ds. De Visser: omdat er in de belijdenisgeschriften van de kerk niet over homoseksualiteit gesproken wordt, heeft de belijdenis niets van doen met homoseksualiteit. Dat is een nogal biblicistische benadering. Biblicistisch is het als je stelt dat, wanneer een bepaald begrip niet in de Bijbel voorkomt, dat begrip niet Bijbels is. Maar zo werkt het niet in de theologie. Er zijn legio begrippen die niet in de Bijbel voorkomen maar toch verrassend Bijbels zijn, zoals Drie-eenheid, erfzonde enzovoort.
Zonneklaar
Nee, inderdaad: het woord ”homoseksualiteit” komt in de kerkelijke belijdenis niet voor. En dat is logisch. Niemand dacht erover de Bijbelse visie daarop te moeten staven in een belijdenisgeschrift, omdat die evident was.
Van kerkvaders tot reformatoren en velen na hen: ze zijn zonneklaar in hun afwijzen van de homoseksuele praxis. Het kost weinig moeite om uit de exegese van de kerk der eeuwen tientallen voorbeelden te noemen om dat te onderbouwen. Tot ver in de 20e eeuw was dit de algemeen aanvaarde visie in de wereldkerk. Waar oosters-orthodoxen, rooms-katholieken en protestanten ook van mening over mochten verschillen, niet hierover. Bavinck, Barth, maar ook een hedendaagse eminente nieuwtestamenticus als N. T. Wright laten er geen misverstand over bestaan hoe de Schrift op dit punt uitgelegd moet worden. Zij zouden het er van harte mee eens zijn dat dit terdege het belijden van de kerk raakt.
Strijdig met belijden
Als ds. De Visser stelt dat tegenstanders van homoseksuele relaties „het belijden van de kerk (…) in ieder geval niet achter [zich] hebben staan”, dan is dat feitelijk onjuist. Want al spreekt de belijdenis niet expliciet over homoseksualiteit, zij doet dat wel impliciet. De ”onkuisheid” waarover de Heidelbergse Catechismus in zondag 41 spreekt, omvat alle vormen van wat de Schrift ”porneia” noemt: alle vormen van seksueel gedrag buiten de relatie man-vrouw in een huwelijksverbond, dus ook homoseksueel gedrag. De belijdenis heeft dus op dit punt het Schriftgetuigenis achter zich staan.
Als dan de Protestantse Kerk het zegenen van homoseksuele relaties toestaat, handelt ze daarmee in strijd met haar eigen belijden en –nog veel belangrijker– de Heilige Schrift. Als ds. De Visser stelt dat de synode met ord. 5.4 (het kerkordeartikel dat ruimte biedt voor het zegenen van andere relaties dan het huwelijk tussen man en vrouw) „een definitieve en onherroepelijke uitspraak heeft gedaan”, is dat een schokkende bewering. Het is een veeg teken als in de kerk iets onherroepelijk is. Dan staat de kerk boven het Woord in plaats van andersom.
Het lijkt er helaas op dat dit inderdaad het geval is in de Protestantse Kerk. Echter, wat synodes ook besluiten: zodra en zolang kerkelijke uitspraken met het Woord van God in tegenspraak zijn, hebben zij geen enkele zeggingskracht en geldingskracht.
De kerk is gelukkig groter dan de Protestantse Kerk. Als we de ”democratie van de geschiedenis” laten meespreken, is snel duidelijk hoe de verhoudingen liggen. Om maar niet te spreken over de grote meerderheid van de wereldkerk vandaag de dag.
Protest
Dat werd vorige week in Engeland goed merkbaar. Honderden Anglicaanse bisschoppen waren daar bijeen op de Lambethconferentie. Daar werd zichtbaar hoe homoseksualiteit de kerk wereldwijd raakt en hoe groot –gelukkig!– het verzet is tegen de stappen die progressieven nemen. Waar 140 (voornamelijk westerse) bisschoppen instemming betuigden met een verklaring die lhbti-liefde in toegewijde relaties ”heilig” noemde, steunden meer dan 500 bisschoppen deze verklaring niet. Dit nog afgezien van de tientallen bisschoppen die uit protest de conferentie niet eens wilden bezoeken. Een grote meerderheid van de Anglicaanse Kerk wil beslist vasthouden aan een verklaring uit 1998 waarin de homoseksuele praxis wordt afgewezen als zijnde strijdig met de Bijbel.
Westers fenomeen
Acceptatie van homoseksualiteit is een recent verschijnsel, ingegeven door een nieuwe hermeneutiek en sterk beïnvloed door de omringende cultuur. Het is met name een westers fenomeen dat zich grotendeels voordoet in een sterk krimpende, vergrijzende kerk. De uitspraak van een Afrikaanse bisschop tijdens de Lambeth-conferentie dat driekwart van de Anglicaanse Kerk een andere mening is toegedaan, zal niet ver naast de waarheid zitten. Dat is wel de kerk van de toekomst.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. Bronvermelding: Klaassen, M., 2022, Homoseksualiteit raakt echt aan belijden kerk, Reformatorisch Dagblad 52 (112): 24-25 (artikel).
Is geloof gezond? – Een kort interview met neuropsycholoog prof. dr. André Aleman
Is geloof gezond? In 2013 werd de neuropsycholoog prof. dr. André Aleman geïnterviewd voor de website ‘Geloof en Wetenschap‘ van ForumC. Het interview is nog steeds te bekijken via YouTube. Met dank aan ForumC delen we de video hieronder.
Kosteloos aanbieden van de NIPT is niet neutraal
Het kosteloos aanbieden van de niet-invasieve prenatale test (NIPT) staat echte keuzevrijheid in de weg en ondermijnt het signaal dat het geen noodzakelijke zorg is voor moeder en kind.
In het laatste coalitieakkoord is afgesproken dat de NIPT kosteloos aangeboden moet worden aan alle zwangere vrouwen. Daarmee vervalt de huidige eigen bijdrage van 175 euro. Met de NIPT kan vroeg in de zwangerschap getest worden of het kindje het down-, edwards- of patausyndroom heeft.
Over de uitwerking en invoering (vanaf 1 april 2023) van deze afspraak wordt binnenkort gesproken en besloten. Het belangrijkste argument voor het afschaffen van de eigen bijdrage is dat vrouwen in hun keuze niet gehinderd zouden moeten worden door een geldbedrag. Dit zou een onnodige of zelfs onrechtvaardige drempel zijn om te kiezen voor de NIPT.
In de aanloop naar dit besluit is het in onderzoek, debat en media gegaan over de vrije keuze van de vrouw en over geld als drempel. Daarnaast werd opgeworpen dat het vragen van een eigen bijdrage zou kunnen leiden tot het ongewenste effect dat het downsyndroom alleen bij mensen met weinig geld zou gaan voorkomen. Maar de andere kant van de medaille is nauwelijks aan de orde geweest. De beslissing om de NIPT kosteloos aan te bieden, is niet neutraal omdat het níet hoeven betalen voor een test het keuzeproces van zwangeren evengoed beïnvloedt. Het heeft namelijk gevolgen voor hoe vrouwen kiezen voor de NIPT en voor hoe welwillend de maatschappij is ten aanzien van de keuze om niet te laten testen.
Abortus
Met het afschaffen van de eigen bijdrage vervalt het signaal dat de NIPT geen noodzakelijke zorg is voor moeder en kind en dat het prima is om de NIPT niet te laten doen. Een volledige vergoeding geeft eerder een adviserend signaal: „dit vinden we als politiek en samenleving belangrijk om te doen, daarom hoef je er niet voor te betalen.”
En dat terwijl de NIPT niet gericht is op de bevordering van de gezondheid van moeder en kind, maar alleen laat zien of een kind een niet-behandelbare afwijking heeft. Met die informatie kan een vrouw zich vervolgens voorbereiden op de geboorte van een gehandicapt kindje of besluiten tot abortus. Die laatste groep is helaas in de meerderheid.
Een test aanbieden die het mogelijk maakt de zwangerschap af te breken vanwege een handicap, presenteert abortus onterecht als oplossing wanneer je geconfronteerd wordt met de gebrokenheid van het leven.
Maar als zo’n test dan aangeboden wordt, zijn voor- en tegenstanders het erover eens dat het alleen op zo’n manier mag dat elke vrouw in staat gesteld wordt om er persoonlijk, vrij en goed geïnformeerd over te beslissen. Terecht stellen de voorstanders van een gratis NIPT dat het weigeren van een test omdat die te duur is daaraan niet voldoet. Maar een test accepteren omdat die gratis is, doet dat evenmin. Om het doel en de vrijblijvendheid van deze test duidelijk te maken, is een eigen bijdrage op zijn plek, al kan over de hoogte nagedacht worden, evenals over een tegemoetkoming voor de minima.
Publieke opinie
Niet alleen de vrouw die voor de keuze staat of ze wil laten testen, neemt de kosten (of de afwezigheid daarvan) in overweging. Of er voor de NIPT betaald moet worden, beïnvloedt ook de publieke opinie. Sommige ouders hebben nu al het gevoel of de ervaring dat ze zich moeten verantwoorden voor hun kind met het downsyndroom. En als de test volledig gratis wordt, heb je eigenlijk weinig redenen meer om de test te weigeren. Een vanzelfsprekendheid om te laten testen, ligt hiermee voor de hand. Dit kan leiden tot sociale druk om de test dan maar te accepteren, die eveneens afbreuk doet aan een vrije keuze op basis van goede informatie. En die vrije keuze hebben ook voorstanders van een kosteloze NIPT juist hoog in het vaandel staan.
Het is een principiële keuze om in te zetten op het nog laagdrempeliger maken van de toegang tot screening. Die keuze verwijdert ons van de zorg voor íeder mensenleven. Maar de overheid heeft als taak zorg te dragen voor elk mens, en juist voor diegenen die kwetsbaar zijn en niet voor zichzelf kunnen opkomen. Om hen te beschermen die niet passen in het liberale streven naar autonomie en zelfredzaamheid. Daar past een kosteloos aanbieden van de NIPT niet bij.
Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. Bronvermelding: Kater-Kuipers, A., 2022, Kosteloos aanbieden van de NIPT is niet neutraal, Reformatorisch Dagblad 52 (41): 33 (artikel).
Het wonder van het menselijk hart – Biochemicus dr. Michael Denton legt uit
Biochemicus en voorstander van Intelligent Design dr. Michael Denton legt in een korte video het wonder van het menselijk hart uit. Kijk en verwonder! Met dank aan Discovery Institute voor deze geanimeerde video.
“Ik zou willen dat iedere christen in Nederland het las” – Recensie ‘God op Zijn Woord vertrouwen’
Ik ken geen ander boek dat zo helder en aansprekend uitlegt wat precies het gezag van Gods Woord inhoudt. Dus ben ik erg blij dat dit boekje van Kevin DeYoung nu in het Nederlands vertaald is.
In de afgelopen jaren heb ik heel wat blogs geschreven die te maken hadden met het onderwerp ‘Schriftgezag’. Sterker nog, dit thema was voor mij misschien wel de belangrijkste reden om met schrijven te beginnen. Er is veel in beweging in kerkelijk Nederland als het gaat om het gezag van Gods Woord. En de grote verschuivingen in opvattingen over vrouwen in het ambt, homoseksualiteit en schepping en evolutie hebben naar mijn overtuiging allemaal te maken met een andere kijk op de Bijbel. Niet zomaar een nadere uitleg, nee, een andere manier van uitleggen, volgens andere principes. Principes die een andere opvatting over het gezag van de Schrift verraden.
Bij mijn studie naar dit onderwerp heb ik inmiddels al weer heel wat jaren geleden bijzonder veel gehad aan een boekje van de Amerikaanse predikant Kevin DeYoung: Taking God at His Word. Why the Bible is Knowable, Necessary, and Enough, and What that Means for You and Me uit 2014. Onder andere mijn blog over de vier eigenschappen van de Schrift is direct op dit boekje geïnspireerd.1
Al die jaren heb ik gehoopt op een Nederlandse vertaling en ik was erg blij dat het er vorig jaar eindelijk van gekomen is. Ik ken geen ander boek dat zo helder, beknopt en aansprekend uitlegt wat nu precies het gezag van Gods Woord inhoudt en wat dat concreet betekent voor ons geloof en voor ons leven. Daarom wil ik hier heel graag aandacht aan besteden.
Kevin DeYoung begint met wat hij een liefdesgedicht noemt: Psalm 119. Een saaie, langdradige psalm? Nee, een vurig liefdeslied over Gods Woord, waar iedere christen van harte mee zou moeten instemmen. Dat ziet hij als het doel van zijn boekje: dat je van harte leert instemmen met deze eindeloze lofzang op Gods Woord. Dat jij de Bijbel net zo lief krijgt als de dichter van Psalm 119. Dat je gelooft, voelt en doet wat je volgens de dichter van Psalm 119 moet geloven, voelen en doen als het gaat om Gods Woord.
Wat dat dan is? Nou, je moet geloven dat Gods Woord waar is, eist wat recht en juist is en zorgt voor wat goed is. Wat je betreft je gevoel: je moet er je vreugde in vinden, ernaar verlangen en ervan afhankelijk zijn. En wat je ermee moet doen, dat is een hele lijst: bezingen, naspreken, overdenken en bestuderen, bewaren in je hart, gehoorzamen, God erom loven en prijzen en bidden dat God zal handelen overeenkomstig zijn Woord.
In het volgende hoofdstuk bespreekt DeYoung dan wat het betekent dat de Bijbel Gods Woord is en hoe het dan zit met de menselijke inbreng daarin. Mensen hebben de Bijbel opgetekend, maar dat gaat op geen enkele manier ten koste van het goddelijke karakter van de inhoud. Die is absoluut zeker en betrouwbaar. Onfeilbaar.
Daarna wijdt DeYoung vier hoofdstukken aan de vier eigenschappen die de Heilige Schrift volgens de klassieke gereformeerde theologie heeft: de Bijbel is genoeg, is duidelijk, heeft het hoogste gezag en is noodzakelijk. Ik zal nu niet verder op die eigenschappen ingaan, maar verwijs naar mijn eerder genoemde blog. Deze hoofdstukken vormen wel de kern van het boekje. DeYoung legt heel helder en concreet uit wat de vier eigenschappen inhouden en hoe ze moeten functioneren, bijvoorbeeld in het debat over actuele vraagstukken. Hij wijst bij elke eigenschap duidelijk aan waar het tegenwoordig zo vaak fout gaat wanneer klassieke christelijke opvattingen verschuiven.
Zo gaat hij bijvoorbeeld in op de verhouding tussen Gods openbaring in de natuur en in zijn Woord. Die twee kunnen elkaar natuurlijk niet tegenspreken. Maar dat kan geen argument zijn om theorieën in de natuurwetenschap te laten bepalen hoe we de Bijbel moeten uitleggen. Want ook al kunnen beide openbaring elkaar niet tegenspreken, ze zijn ook niet gelijk. De Bijbel leert ons veel meer over God dan de schepping doet. De Bijbel spreek duidelijker, openlijker en met meer gezag.
In hoofdstuk 7 bespreekt DeYoung hoe Jezus zelf tijdens zijn leven op aarde met de geschriften van het Oude Testament omging. Aan de hand van een aantal voorbeelden uit de evangeliën laat hij zien dat Jezus die geschriften beschouwde als Gods eigen Woord, onfeilbaar en met goddelijk gezag.
Het laatste hoofdstuk is een aansporing om vast te houden aan het geloof in de Bijbel als Gods Woord en om dat Woord ijverig te blijven bestuderen en eruit te leven. Dat is een ernstige zaak, zegt DeYoung. ‘Vasthouden aan de Schriften lijkt nu misschien eenvoudig, maar op een dag zullen we het gewicht ervan voelen. Er zal een moment komen waarop zal blijken of ons leven is gefundeerd op onbeduidende dingen of op de werkelijkheid.’ Dat is het moment waarop we moeten sterven. Vasthouden aan het Schriftgezag is uiteindelijk een zaak van leven en dood. Dat is de indringende boodschap waar DeYoung zijn boekje mee afsluit.
Je snapt inmiddels dat ik dit boekje van harte wil aanbevelen. Ik zou willen dat iedere christen in Nederland het las.
De uitgave door de stichting Geloofstoerusting ziet er verzorgd en aantrekkelijk uit. De vertaling is van erg goede kwaliteit. Het enige wat mij een beetje stoort aan deze uitgave is de lange lijst aanbevelingen voor in het boek, niet alleen van bekende Amerikaanse voorgangers, maar ook van Nederlanders, die ieder hun best doen dit boekje aan te prijzen. Het gevolg is dat Kevin DeYoung zelf pas aan het woord komt op pagina 21 (17 volgens de nummering). Terwijl zijn eigen woorden je volgens mij sneller het boek intrekken dan ook maar één van die aanbevelingen kan doen. Wat mij betreft hadden die beperkt mogen worden tot hooguit één pagina. Maar goed, je kunt ze natuurlijk ook overslaan.
Deze gastbijdrage is met toestemming overgenomen van de website van drs. G. Veldman. Het originele artikel is hier te vinden.
Meest recente berichten
-
Een bijbelse visie op hermeneutiek en Schriftgezag – Bespreking van ‘Biblical Hermeneutics’
-
Wie maakt er zo’n lawaai in de Bush? – De Schreeuwpiha (Lipaugus vociferans), een van de meest luidruchtige vogels van het dierenrijk
-
Ingezonden brief – STOP: Vergeet de Joden niet!
-
Kluwen donsballetjes met ogen
-
De bioloog die niet gelooft in evolutie – Science4Truth interviewt dr. Erik van Engelen