“Ik heb veel gehad aan de oratie van Han Zuilhof, hoogleraar organische chemie aan de Wageningen Universiteit, in 2008.¹ Van hem leerde ik dat nucleïnezuren waaruit ons DNA bestaat zo instabiel zijn als wat. Ze zijn verdwenen voordat ze de complexe moleculen, de polymeren, kunnen vormen, waaruit vervolgens het DNA zou zijn ontstaan. De wolkenkrabber van de evolutie heeft dus geen begane grond, stelde Zuilhof destijds.”²

Rolmodel

Dat stelde de biofysicus dr. Arie Sonneveld onlangs in een interview met het Reformatorisch Dagblad. In april 2022 gaf ik in een nieuwsbrief aan dat het voor studenten belangrijk is dat er rolmodellen zijn. Ik schreef: ‘Het is van belang dat studenten niet met deze twijfels en uitdagingen blijven lopen, maar te rade gaan bij een academicus als een soort mentor.’³ Ik was voornemens om zo nog meer rolmodellen te beschrijven, maar ‘de mens wikt, maar God beschikt’. Ons gezin kwam in grote zorgen terecht en deze zorgen zijn ook vandaag niet verdwenen.⁴ Onze lieve zoon overleed⁵ en zelf moest ik vanwege hartfalen ook al een aantal keren naar het ziekenhuis. Er is wel hoop, maar nog geen duidelijk uitzicht op herstel. De noodzaak van rolmodellen verdween echter niet naar de achtergrond en vandaag wil ik proberen om opnieuw een rolmodel voor het voetlicht te brengen. Niet om in de mens te eindigen, maar omdat God in Zijn oneindige goedheid deze mensen Nederland nog geeft.

Interview

Van de hand van wetenschapsjournalist Bart van den Dikkenberg (MSc.) verscheen op vrijdag 9 september 2022 een interview in het Reformatorisch Dagblad met de dr. Arie Sonneveld. Dr. Sonneveld promoveerde in 1981 als biofysicus aan de Universiteit van Leiden op een proefschrift met als titel ‘Primary photochemistry and energy transfer in photosystems I and II of photosynthesis: effects of magnetic field and temperature on submicrosecond chlorophyll a emission’. Dit jaar schreef hij een boek over schepping en evolutie met als titel ‘Boven tijd en toeval’. Het boek verscheen bij de bekende uitgever Buijten & Schipperheijn Motief.⁶ Voor Van den Dikkenberg een terechte reden om hem te interviewen voor de krant. De geleerde wijst de evolutietheorie, in de zin van Universele Gemeenschappelijke Afstamming, om biochemische, – fysische en -informaticale reden af. We kunnen niet het hele interview citeren, maar we proberen het samen te vatten.⁷

Thermodynamica

Op de middelbare school is Sonneveld onderwezen in de zesdaagse schepping als waarheid. Later op de landbouwhogenschool in Wageningen werd deze scheppingsgeschiedenis van de hand gedaan als interessante proza en werd aangegeven dat we (met de evolutietheorie) nu beter weten. Als student las hij het boek ‘Man’s origin, man’s destiny’ van de driemaal gepromoveerde dr. Arthur E. Wilder-Smith (1915-1995).⁸ Daardoor kreeg hij interesse in de thermodynamica. Hij vroeg Hans Lyklema (1930-2017), zijn hoogleraar thermodynamica⁹, om zijn mening. ‘Hoe kunnen geordende en complexe organismen ontstaan uit de wanorde van de oerknal?’, zo vroeg Sonneveld aan de professor. Hoe reageerde Lyklema? Sonneveld: “Hij had het boek (van Wilder-Smith, JvM) drie maanden in bezit en gaf het terug zonder commentaar. Heel apart. Wat belette hem om te zeggen dat hij er zwakheden in zou kunnen aanwijzen? Maar wellicht was het boek voor Lyklema te confronterend. Zijn reactie gaf mij het gevoel: ik heb beet. Saillant detail: nu, vijftig jaar later, bevestigt een artikel in New Scientist dit entropieprobleem.”¹⁰ Door de oratie van prof. dr. Han Zuilhof, zie de inleiding hierboven, zag hij in dat het verhaal van zelforganisatie van moleculen niet deugt, ‘want ook de zelforganisatie kan de tweede hoofdwet van de thermodynamica niet omzeilen’.

Informatie

Op vakantie in Spanje kwam dr. Sonneveld een atheïst tegen en raakte met hem in discussie. De atheïst was computerdeskundige. Hij gaf tegenover de biofysicus aan dat hij sommige zaken ook niet begreep: “Ik ben atheïst, maar de informatiedichtheid van ons DNA gaat de informatiedichtheid van mijn laptop meer dan 10.000 keer te boven. Wie zit daarachter?” Een onoplosbaar raadsel voor de evolutietheorie. Sonneveld: “We hebben te maken met informatie, en meer specifiek: de toename van informatie. Dat er informatie in ons DNA bestaat, is een feit. Evolutionair bioloog Eugene Koonin wijst in zijn boek ‘The logic of chance’ op het probleem van het ontstaan van informatie. Hij schrijft dat er nog niet het begin van een oplossing is, en hij heeft het vermoeden dat die nooit komt.” Hoe kan DNA zo’n rijke bron van informatie zijn? “Er is in de schepping sprake van een verbijsterende orde, ongekende samenhang en een overdonderende hoeveelheid informatie. En er is sprake van innovatie; en het is nog nooit vertoond dat die plaatsheeft door tijd en toeval.” Waar komt informatie dan vandaan?¹¹ De biofysicus verwijst tijdens het interview naar het boek ‘Belijdenissen’ van de kerkvader Augustinus.¹² Sonneveld: “Augustinus schrijft in zijn ‘Belijdenissen’ dat als de mens iets maakt, hij daarvoor materie en gereedschap nodig heeft. Maar God niet. God sprak, en de informatie was er. De informatierijkdom in de natuur is verpletterend en overdonderend. Als concept staan Genesis 1 en Johannes 1 ontzettend sterk. God de Vader gebruikte ‘in den beginne’ Logos, het Woord, om de wereld in aanzijn te roepen, en de Heilige Geest geeft tijdens de scheppingsdagen gaven aan de mensen, schrijft Augustinus. Mooier kan ik het niet zeggen.”

Theïstische evolutie

De biofysicus wijst theïstische evolutie af. Ook het voorbeeld van dr. Ard Louis om theïstische evolutie te zien als intelligent design, dan wel ontwerp dat zichzelf organiseert, neemt Sonneveld niet over.¹³ Sonneveld: “In de praktijk zie ik dat theïstisch evolutionisten nog veel grotere zendelingen zijn voor de evolutietheorie dan atheïstische evolutionisten. De laatsten zeggen tenminste nog dat er een aantal logische onmogelijkheden bestaan. Maar theïstisch evolutionistische hoogleraren beweren in discussies dat de problemen van de evolutietheorie over een aantal jaren wel opgelost zijn. Maar volgens mij is dat een god-van-de-hypothesen, een ongeldige redenering waarmee de discussie wordt doodgeslagen. Met fantasie omzeil je geen natuurwetten.”¹⁴ Overigens wijst Sonneveld ook het zogenoemde jongeaardecreationisme af. Volgens hem wijzen de wetenschappelijke gegevens erop dat deze aarde een veel hogere leeftijd heeft. Wel benadrukt de geleerde dat de aarde een ‘volstrekt uniek’e plaats heeft in het heelal. Waar staat de geleerde dan wel in het schepping-evolutie-debat? Sonneveld: “Met de Britse theoloog Alister McGrath wil ik de schepping een ‘open geheim’ noemen. God is te groot om Hem te vangen in een beeld. Daar krijgen wij nooit grip op. De hoe-vraag, hoe God heeft geschapen, vind ik afleiden van de kern.”¹⁵ Wat die kern volgens hem dan wel is dat wordt niet duidelijk uit het interview.

Slotakkoord

Hij keert tenslotte terug bij zijn eigen vakgebied, biofysica en fotosynthese. Het lukt wetenschappers nog niet om een levende cel exact na te maken. De best mogelijke kunstmatige cel is een miljard keer simpeler als de levende cel. Sonneveld: “Of neem fotosynthese, mijn expertise. Zonlicht wordt met een ongekend hoog rendement omgezet in energie voor de plant. Zover zijn we met onze zonnepanelen bij lange na niet.” De wetenschap heeft Sonneveld God als Schepper laten zien. “Hoe verder de wetenschap het leven ontrafelt, hoe meer ik van Gods wijsheid en almacht zie. God is niet te vangen met onze wetenschap.”

Voetnoten