Home » Biochemie

Categorie archieven: Biochemie

‘Cees Dekker is een vriend, maar hij onderschat het probleem!’ – Dr. James Tour bij FOCL

Creationisten (en ID’ers) zijn niet tegen personen die theïstische evolutie propageren, maar wel tegen het theïstische evolutionisme zélf. Bekritiseren van artikelen vanuit deze stroming gaat daarom altijd op de inhoud en niet op de persoon. Zo zou het tenminste moeten zijn, de praktijk is helaas zeer weerbarstig. Ondergetekende beluisterde een interview waar dr. James Tour optrad. Hij noemde de Nederlandse theïstische evolutionist dr. Cees Dekker een vriend, maar gaf inhoudelijk aan dat zijn vriend het probleem van het ontstaan van leven onderschat.1

Inleiding

Dr. James Tour werd geïnterviewd door Forum of Christian Leaders (dr. Peter Imming en dr. Alexander Fink) over zijn academische achtergrond.2 Momenteel houdt dr. James Tour zich veel bezig met de kwestie van het ontstaan van leven. Een groot deel van het interview gaat hierover. Tour ziet deze kwestie als een groot onopgelost (mogelijk zelfs fataal) probleem voor naturalistische evolutie. Vorig jaar daagde hij diverse OoL-wetenschappers uit om binnen zestig dagen ‘bewijs’ te leveren dat leven uit niet-leven ontstaan is. Helaas bleef het stil.3 In dit artikel wordt voorbijgegaan aan deze kwestie, mocht de lezer hier niet bekend mee zijn dan wordt aangeraden het hele interview te beluisteren. Wellicht herinnert de lezer zich een debat met een YouTuber, waarin Tour zich nogal schreeuwerig gedroeg, en heeft de lezer daarom Tour afgeserveerd. Dit interview laat zien dat we daar terug van kunnen komen, want dat doet de geleerde zelf ook: dat had hij niet (zo) moeten doen. In het vervolg wil Tour zich in gespreksvorm richten op chemici die ervoor gestudeerd hebben, en niet elke nitwit op YouTube bestrijden. Als men er geen verstand van heeft, zal het debat sneller ontsporen. We moeten bovendien, zoals dr. Fink zegt, een meer ‘Christ-like’ karakter in discussies laten zien en niet op elke gedachte bruut inhakken. Dat geldt als uitdaging voor alle partijen die in debat gaan over dit onderwerp.

EVOLF-project

Dr. James Tour kreeg ook een vraag over het Nederlandse EVOLF en soortgelijke Europese initiatieven (rond de 45e minuut).4 Dr. Imming, de vraagsteller, verwijst naar het streven van het Max Plank Institut om een simpele synthetische cel te realiseren rond 2028. Volgens Tour heeft deze synthetische cel, als het hen lukt, weinig overeenkomst met onze levende cel. Zelfs de meest simpele cel heeft minimaal 15 verschillende componenten, die onderling op elkaar aangewezen zijn. Wat de wetenschappers op dit moment maximaal zullen bereiken is simpel slijm die zich kan delen (bekend als het Marangoni-effect). Dit Marangoni-effect veroorzaakt een beweging van vloeistof vanwege verschillen in oppervlaktespanning, veroorzaakt door temperatuur- of concentratieverschillen. Als de verschillen te groot worden, ontstaat er een scheiding van vloeistoffen in twee componenten. Dat is geen celdeling, maar puur een thermodynamisch effect. Tour laat in het interview zien dat er heel wat meer nodig is om een cel te hebben, dan een simpele klodder slijm dat zich door thermodynamische effecten deelt. Als het maken van dergelijk leven in een laboratorium niet lukt, laat staan dat het dan op de hypothetische vroege aarde gelukt is, waar schadelijke gassen de ontwikkeling van zo’n cel onmogelijk maakt. Je kunt er tientallen miljoenen in stoppen, maar het blijft een probleem. “Cees Dekker is een vriend, hij is geen vijand, hij is een vriend. Ik wens hem veel geluk, maar ik meen dat hij de omvang van het probleem onderschat.” Dat komt volgens Tour omdat hij een uitstekende fysicus is, maar geen chemicus. Dat bedoelt de Amerikaanse chemicus niet uit de hoogte. Immers weet dr. Dekker over de fysica zoveel meer dan dr. Tour. Maar als het gaat om het samenvoegen van moleculen dan zou Tour niet weten waar te beginnen. Als dergelijke zaken met behulp van een computer (AI) gedaan wordt dan zal dat niet werken. Volgens Tour is dat niet eerlijk (fair), maar moet er echt (dus in real-life) wat gemaakt worden.

Dr. James Tour is niet de enige geleerde die meent dat het EVOLF-project de zaken onderschat. Dr. Jan-Hermen Dannenberg is sceptisch op de aanpak en de slagingskans van het team.5 Dr. Peter Borger meent dat het nabootsen van leven (zoals dit zich manifesteert in de levende cel) op dit moment zeker nog niet gaat lukken. We weten daarvoor (nog) veel te weinig!6 We menen dat het team van prof. Dekker nieuwe inzichten op zal doen en zal beschrijven, maar dat prof. Dekker en zijn team het probleem van het ontstaan (en maken) van leven onderschatten, zodat dit uiteindelijk (op dit moment) niet zal lukken. Als het op deze wijze wel lukt is dat uiteraard een indicatie voor Intelligent Design, het zorgt namelijk voor een door intelligentie gecontroleerd ontstaan. Hiermee is een ‘uit zichzelf’ ontstaan van leven verre van aangetoond.

Met dank aan Eddy Maatkamp die ons erop wees dat er een Nederlands project genoemd werd in dit interview.

Voetnoten

‘Soft Tissue in Dinosaur Bones – powerful evidence supporting the Biblical Worldview’ – Prof. dr. Steve Taylor sprak voor studenten op de Summer School 2022 van ‘Truth in Science’

Al enige tijd geleden publiceerden we op deze website de bijdrage van Paul Garner (MSc.) over sedimentologie.7 Op hetzelfde studentencongres (van ‘Truth in Science’) was ook een interessante lezing te horen van prof. dr. Steve Taylor aangaande zijn onderzoek naar ‘Soft tissue’. Onlangs kwam de onderzoeksgroep van Taylor in het nieuws door het publiceren van een paper over dit onderwerp in een naturalistisch tijdschrift. Aan dit wetenschappelijke artikel werkte ook de onder ons bekende dr. Brian Thomas8 mee.9 In 2022 hield prof. dr. Steve Taylor dus op dit studentencongres een lezing over dit belangrijke thema vanuit het perspectief van het klassieke scheppingsgeloof.

Onder de video staat het volgende:

“The recent discovery of soft tissue (blood cells, proteins and nerve fibres) in dinosaur and other remains is causing a stir in the scientific world. Impossible to explain with the conventional timescale these results are powerful evidence for the Biblical worldview.”

Voetnoten

Feedback & Vragen 2025: Creationisten niet op de hoogte van paper over o.a. collageen in dinobotten uit 1966 (Nature)?

Dr. Joel Duff steekt veel tijd in het bestrijden van het werk (soms populair, soms wetenschappelijk) van jongeaardecreationisten. Vooral jongeaardecreationisten van het Amerikaanse continent, al maakt hij soms uitstapjes naar jongeaardecreationisten op andere continenten.10 Veelal doet hij dat vriendelijk en gedegen. Vaak draagt hij goede punten aan, soms ook niet. Recent (4 dagen geleden) verscheen er een video van hem op YouTube, waarin hij zijn eigen eureka-moment weergeeft aangaande collageen en ander ‘zacht weefsel’ in dinosauriërbotten. Hij kwam erachter dat het al heel lang (1966) bekend is dat sommige botten nog steeds collageen of ander ‘zacht weefsel’ bevatten. Dat gegeven is, onder jongeaardecreationisten die onderzoek doen naar dit fenomeen, (ook) al zeker vijfentwintig jaar bekend.

Paper

Dr. Joel Duff probeert echter te doen alsof zijn eureka-moment onbekend is bij jongeaardecreationisten. Mogelijk is dat zo bij individuen die aan popularisatie doen van het creationistische gedachtengoed, maar bij creationistische experts die dergelijk onderzoek doen is dit al heel lang bekend. We zien dat dr. Duff hier onterecht generaliserend spreekt over jongeaardecreationisten. Zijn (tot voor kort) onbekendheid met oudere literatuur is geen reden om te generaliseren. Inderdaad kun je niet alles weten, maar het geeft geen pas om eigen onbekendheid te projecteren op jongeaardecreationisten. De ‘ontdekking’ van dr. Duff klopt: in 1966 wist men van het bestaan van collageen in dinobotten. Maar… anders dan dr. Duff ons wil doen geloven wisten jongeaardecreationisten dit, zeker 25 jaar geleden, (ook) al. Dr. Duff heeft gelijk wanneer hij aangeeft dat we niet te snel moeten vallen voor ‘clickbait’-achtige populair-wetenschappelijke titels en altijd na moeten gaan of het geschrevene inhoudelijk klopt. Het lijkt er echter op dat juist dr. Duff gevallen is voor de clickbait. In het vervolg van de video volgt dr. Duff de paper in Nature uit 1966. Daar is, uiteraard, niets mis mee, al wordt de naturalistische tijdschaal zonder commentaar overgenomen.11 De paper die dr. Duff heeft ‘gevonden’ luidt volledig: Pawlicki, R., Korbel, A., Kubiak, H., 1966, Cells, Collagen Fibrils and Vessel in Dinosaur Bone, Nature 211 (5049): 655-657.12

Eureka?

Creationisten die zich (willen) verdiepen in dit zogenoemde ‘soft tissue’ kunnen niet om het werk van verschillende medecreationisten heen. Een viertal namen waarvan het werk zeker bestudeerd moet worden, als het gaat om het perspectief van het klassieke scheppingsgeloof, zijn wijlen dr. Keven Anderson, Mark Armitage (MSc.), prof. dr. Steven Taylor (en de Taylor-groep) en dr. Brian Thomas. De laatste drie zijn gelukkig nog in leven, de eerstgenoemde is helaas vrij plotseling overleden.13 In zijn artikel ‘Scanning Electron Microscope Study of Mummified Collagen Fibers in Fossil Tyrannosaurus rex Bone’ (2001) laat Mark Armitage zien dat hij op de hoogte is van het bestaan van dit paper.14 Armitage haalt de paper aan in reactie op ongeïnformeerdheid van sommige medecreationisten. In zijn artikel schrijft Armitage in de introductie het volgende:

“It is incorrect, however, to state that evolutionists have not been forthcoming with data that may show that fossilization and mineralization of biological materials can happen so rapidly as to preserve microscopic structures. As early as 1962 these scientists have shown that microscopic structures, such as bone collagen are well preserved in dinosaur bones (Little, Kelly and Courts, 1962). This work was followed by a series of studies by Pawlicki and his associates demonstrating by scanning and transmission electron microscopy that not only were collagen fibers found in dinosaur bones (thought to be 80 million or more years old), but that blood vessels, osteocytes (bone building cells) and even intact proteins, lipids, mucopolysaccharides and DNA were found (Pawlicki, Korbel and Kubiak, 1966; Pawicki, 1975; 1977a; b; 1985; 1995). There are also good data in the literature that rapid fossilization of soft body structures may occur under certain anoxic or pH regulated (low pH level) conditions (Briggs and Kear 1993a; 1993b; Briggs, 1995).”

Armitage haalt dus een (nog) ouder artikel aan dan Duff doet (1962). Maar het meest belangrijke in deze repliek is dat hij het artikel van Pawlicki et al. (uit 1966) aanhaalt. Zeker sinds Armitage, maar mogelijk al daarvoor (ik heb geen diepteboring gedaan), is deze paper bekend bij in ieder geval sommige jongeaardecreationisten. Bovenstaande geldt ook voor dr. Brian Thomas. Hij haalt de paper uit 1966, in Acts & Facts, aan met dezelfde strekking als de woorden van dr. Duff: ‘The journal Nature published the first images of dinosaur bone collagen fibrils a half-century ago in 1966. Since then, many other techniques confirmed collagen in unmineralized fossil bones and skin’.15 Het bestaan van deze aangehaalde paper was dr. Thomas al eerder (in 2014) bekend. In een Acts & Facts schreef hij het volgende: ‘Investigating more specimens from a nearby area, Polish scientists reported in a 1966 issue of the scientific journal Nature on electron micrographs of bone cells and collagen fibrils in dinosaur bone’.16 In de meest recent verschenen paper, het nieuwsfeit waar de video van dr. Duff uiteindelijk mee te maken heeft, wordt de paper van Pawlicki et al. ook aangehaald.17 Met alle respect had dr. Duff eerder op de hoogte kunnen zijn van het bestaan van deze paper uit 1966, zelfs (zeker vanaf 2001) door het lezen van de creationistische literatuur. Het is heel goed mogelijk dat de mensen achter AnswersNews hiervan niet op de hoogte zijn, al betwijfel ik dat, maar dat wil niet zeggen dat alle jongeaardecreationisten (als generalisatie) hier niet van op de hoogte zijn. Quod non!

Voetnoten

The First Nordic Creation Research Conference (3) Dr. Boris Schmidtgall – Review: Created diversity in life’s light harvesting systems

Op 17 en 18 oktober 2024 vond de eerste Nordic Creation Research Conference plaats. Het thema was genetica en soortvorming. Op dit congres gaf dr. Boris Schmidtgall een lezing over de zogenoemde ‘Light Harvesting Systems’ (zoals fotosynthese). Zijn lezing had als titel ‘Created diversity in life’s light harvesting systems’. Met dank aan de organisatie is deze lezing opgenomen en hieronder te bekijken. Voordat u deze lezing bekijkt, is het goed om eerst de samenvatting te lezen.

Dr. Tjaart Krüger heeft voor de bundel ‘Inzicht: Wetenschap voor Gods aangezicht’ ook een bijdrage over fotosynthese geschreven. Deze bundel is hier te bestellen.

Voetnoten

‘Origin of Life: Fatal Flaws of Chemical Evolution’ – Dr. Jonathan Sarfati sprak voor de livestream van Logos Research Associates

Dr. Jonathan Sarfati is een oude bekende binnen het debat over schepping en evolutie. Hij schreef, samen met anderen, het goedverkochte boek ‘Hoe bestaat het?!’. Vorige maand was hij te gast in de livestream van Logos Research Associates om daar te spreken over de de oorsprong van het leven. De titel van zijn lezing luidde: ‘Origin of Life: Fatal Flaws of Chemical Evolution’.

De ‘Proef van Miller’ is volksverlakkerij

De promovendus Stanley Miller wilde in 1953 aantonen dat toevalsprocessen organische basisstoffen kunnen omzetten in een steeds geconcentreerdere oersoep van bouwstenen voor het leven. Hij nam daartoe een glazen bol met twee naar binnen stekende electroden en vulde die met water, methaan, ammoniak en koolzuurgas. Vervolgens liet hij tussen de twee electroden vonken overspringen. Hij constateerde dat de vonken zorgden voor de vorming van bouwstenen voor het leven. Maar ook, dat nieuwe vonken deze bouwstenen weer vernietigden, hoe groter de bouwstenen waren des te sneller. De vloeistof in de bol werd daarom niet steeds geconcentreerder, hoe lang hij het ook liet bliksemen.

In plaats van te rapporteren dat toevalsprocessen een samenklontering van moleculen niet in stand kunnen houden en niet steeds verder kunnen uitbreiden, stelde hij zijn proefopstelling bij door aan zijn bliksembol een transportmechanisme te bevestigen waarlangs nieuw gevormde bouwstenen werden afgevoerd naar een kolf waar ze veilig waren voor vernietiging door nieuwe bliksemflitsen. Door het aanbrengen van dit transportmechanisme bouwde Miller feitelijk een primitieve bouwstenen-voor-het-leven-fabriek. En inderdaad vormde zich nu in de veilige kolf een steeds geconcentreerdere oersoep.

In plaats van te rapporteren dat de steeds geconcentreerdere oersoep geproduceerd werd dankzij zijn gerichte ingrijpen, claimde Miller dat zijn bijgestelde proef aantoonde dat toevalsprocessen organische basisstoffen kunnen omzetten in een steeds geconcentreerdere oersoep.

De wetenschapsgeschiedenis kent vele voorbeelden van misleiding en bedrog. Maar de volksverlakkerij van Miller reikt ver. Miller’s bijgestelde proef vormt namelijk de biochemische onderbouwing van de macro-evolutietheorie die in elk boek over evolutie wordt aangetroffen, en – kort
weergegeven – stelt dat in de loop van honderden miljoenen jaren doorbliksemflitsen miljarden tonnen bouwstenen voor het leven zouden zijn ontstaan in de oer-oceanen; deze bouwstenen zouden vervolgens zijn gaan samenklonteren tot steeds grotere moleculen; deze zouden zich op een gegeven moment zijn gaan reproduceren; daarna zouden ze zich zijn gaan omzetten tot RNA en DNA; en op een gegeven moment zouden ze zich zijn gaan omvormen tot cellen, en tenslotte zouden de cellen zijn gaan samenklonteren tot organismen. Maar al deze processen hebben in werkelijkheid nooit kunnen plaatsvinden omdat de twee proeven van Miller aantonen dat een steeds geconcentreerdere oersoep niet kan ontstaan door toevalsprocessen, maar dat daarvoor niet-toevalsprocessen noodzakelijk zijn. Op biochemisch niveau falsificeren de beide proeven van Miller de macro-evolutietheorie.

De uitkomsten van de beide proeven van Miller sporen met de ervaring van alledag in huizen, kantoren, fabrieken en laboratoria: verschillen (bijvoorbeeld in concentratie, energie, temperatuur, of complexiteit) nemen nooit voortdurend toe door toevalsprocessen. De natuurlijke gang der dingen is precies tegenovergesteld: elk verschil (bijvoorbeeld in concentratie, energie, temperatuur, of complexiteit) wordt door toevalsprocessen uiteindelijk geëgaliseerd. De natuurwetenschappen bevestigen deze hoofdeigenschap van de werkelijkheid waarin we leven: Toevalsprocessen (=
doelloze processen) kunnen verschillen niet in stand houden en steeds verder laten toenemen.

Maar waar komt dan de enorme complexiteit van bijvoorbeeld het DNA en de reparatie mechanismen die mutaties van het DNA voortdurend herstellen, en daarmee de complexiteit in stand houden, vandaan? Het antwoord is simpel: “We weten het niet”. Het standpunt “We weten het niet” is volstrekt gangbaar en respectabel in elke tak van wetenschap. Het biedt bovendien ruimte om niet valide, gefalsificeerde theorieën waar nog een wetenschappelijk alternatief voor beschikbaar is (bijvoorbeeld: de macro-evolutietheorie) te verwerpen, en bevordert daarom de voortgang van de
wetenschap.

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website van EvoSkepsis. Het originele artikel is hier te vinden.

‘Topoisomerases: Catalysis and Regulation’ – Dr. Joe Deweese sprak opnieuw voor de livestream van Logos Research Associates

Dr. Joe Deweese is de biochemicus en assistent professor aan het Lipscomb University College of Pharmacy. Hij heeft door de tijd heen veel biochemische publicaties in naturalistisch-wetenschappelijke tijdschriften op zijn naam staan. Vorige week was hij te gast in de livestream van Logos Research Associates om daar te spreken over het intelligente ontwerp van moleculaire machines. Dit keer over zijn promotieonderzoek: DNA Topoisomerases.18

Onder de video staat een uitgebreide beschrijving (in het Engels):

“While we often think of DNA as an information storage molecule, it is also a polymer of vast length on a cellular scale. The chromosomes of one human cell stretched to full length and placed end to end would be about 2 meters long. How do our cells keep that polymer from becoming entangled? One major player in this story are the enzymes we know as DNA topoisomerases. In this presentation, Joe Deweese PhD, Professor of Biochemistry at Freed-Hardeman University, will focus on the DNA untangler: topoisomerase II and explore the structure, function, and regulation of these amazing molecular machines.”

Eerder verscheen op deze website een animatievideo over dit onderwerp, gemaakt door ‘Discovery Institute’.

Voetnoten

Overzicht van berichtgeving aangaande het project EVOLF (team prof. dr. Cees Dekker)

Het zal de meeste Nederlanders niet ontgaan zijn dat het team van prof. dr. Cees Dekker 40 miljoen euro gekregen heeft om een synthetische cel te bouwen.19 Een natuurwetenschapper die uitgaat van het klassieke scheppingsgeloof vroeg of wij een overzicht zouden kunnen samenstellen van de berichtgeving rond het project EVOLF. Hieronder voldoen we, in alfabetische bronvolgorde, graag aan dit verzoek.

Overzicht

  1. BaSyC: BaSyC PI’s receive 40 million euro for their 10-year research programme EVOLF.
  2. BNR: Tientallen miljoenen voor baanbrekend Nederlands onderzoek.
  3. Bragrelunav: Leven creëren uit levenloze biomoleculen: Nederlandse wetenschappers willen synthetische cellen bouwen.
  4. Cees Dekker Lab: Cees Dekker, Curriculum Vitae.
  5. Credible: De wetenschap gaat steeds verder: zelf leven maken.
  6. CVandaag: Een actuele vraag: ‘voor God spelen’ of Gods schepping ontdekken? en Een risicovol onderzoek: leven scheppen uit dode materie.
  7. De Ingenieur: Leven maken in het lab.
  8. De Ongelooflijke Podcast: Baanbrekend onderzoek naar het ontstaan van leven, gaat christelijke wetenschapper Cees Dekker voor God spelen?
  9. De Volkskrant: Overheid geeft ‘enorme smak geld’ aan wetenschappers: 174 miljoen euro.
  10. Drimble: In zijn lab bouwt Cees Dekker van losse moleculen een levende cel die kan evolueren.
  11. Easy branches: In zijn lab bouwt Cees Dekker van losse moleculen een levende cel die kan evolueren – NRC.
  12. Engineeringnet: 40 miljoen euro om leven te creëren uit levenloze biomoleculen.
  13. European Synthetic Cell Initiative: Dutch EVOLF research programme receives €40 million in 10-year funding.
  14. Fundamentum: Dr. Jan-Hermen Dannenberg vanwege complexiteit levende cel ‘behoorlijk sceptisch over aanpak’ van team prof. Cees Dekker (EVOLF), Wetenschapsjournalist verdedigt het klassieke scheppingsgeloof en brengt debat op gang over theïstische evolutie – Nieuwsbrief d.d. 31-5-2024 en Overzicht van berichtgeving aangaande het project EVOLF (team prof. dr. Cees Dekker).
  15. Godenmensen: Cees Dekker schept leven uit levenloze materie.
  16. Ground News: When particles become alive; Cees Dekker reveals a hint from behind the veil.
  17. Headliner: Wanneer deeltjes levend worden; Cees Dekker licht een tipje van de sluier op.
  18. Hubrecht Institute: Creating life from lifeless biomolecules with AI and lab evolution.
  19. Inhetnieuws.nl: In zijn lab bouwt Cees Dekker van losse moleculen een levende cel die kan evolueren.
  20. KNAW: Van quantum tot klimaat: Summit grant voor KNAW-leden en KNAW-instituten.
  21. Kort News: Cees Dekker bouwt levende cel die kan evolueren.
  22. Link Magazine: NWO Summit Grant om fundamentele quantumlimieten te onderzoeken.
  23. Medical Delta: Summit grant voor onderzoek naar de evolutie van cellen uit levenloze moleculen en Summit grant for research on creating life from lifeless biomolecules.
  24. Metro Nieuws: Van iets levenloos, leven maken: ‘Mijn rol is om voor God te spelen’, zegt onderzoeker in Op1.
  25. Nederlands Dagblad: Deze christelijke wetenschapper wil leven maken uit levenloze moleculen. ‘Mijn geloof motiveert mij’ en #167 Cees Dekker wil uit stofjes leven gaan maken. Is dat niet voor God spelen?
  26. NOS: Nederlandse topwetenschappers ontvangen 174 miljoen euro voor tien jaar.
  27. NRC: In zijn lab bouwt Cees Dekker van losse moleculen een levende cel die kan evolueren.
  28. NWO: Van quantum tot klimaat: vijf teams van topwetenschappers ontvangen Summit grant en From quantum to climate: five teams of top scientists receive Summit grant.
  29. Omroep Delft: Grote subsidie voor studie van TU Delft naar raadsel van leven.
  30. Op1: Van iets levenloos leven maken: onderzoeker Cees Dekker en zijn team denken dat het mogelijk is.
  31. QuTech: NWO Summit Grant to investigate fundamental quantum limits.
  32. Radboud Universiteit: Summit Grants voor onderzoek naar klimaatverandering en de evolutie van levende cellen.
  33. Reformatorisch Dagblad: Hoe Cees Dekker leven wil maken en Leven bouwen in het lab met Zijn aarde.
  34. RTL: Frankenstein? Nederlandse onderzoekers proberen ‘levenloze cellen’ tot leven te wekken.
  35. SciDutch: Leven creëren uit levenloze biomoleculen met AI en lab-evolutie.
  36. ScienceLink: Cees Dekker wordt gedreven door verwondering en Cees Dekker is driven by wonder.
  37. Skipr: Vijf groepen wetenschappers verdelen 174 miljoen euro.
  38. SVNB Hooke: BN-Based EVOLF wins summit grant.
  39. The Scientist Magazine: Building Cells from the Bottom Up.
  40. Trouw: Is bij het ontstaan van het leven nog ruimte voor God?
  41. TU Delft: Leven creëren uit levenloze biomoleculen met AI en lab-evolutie en Creating life from lifeless biomolecules with AI and lab evolution.
  42. TW.nl: Leven creëren uit levenloze biomoleculen: Nederlandse wetenschappers willen synthetische cel gaan bouwen.
  43. Wageningen University & Research: Building Synthetic Life in the Lab.

Voetnoten

Dr. Jan-Hermen Dannenberg vanwege complexiteit levende cel ‘behoorlijk sceptisch over aanpak’ van team prof. Cees Dekker (EVOLF)

Het team van prof. dr. Cees Dekker heeft 40 miljoen euro gekregen om met zijn project EVOLF synthetisch leven te creëren. Of Dekker daarin slaagt is de vraag, in het voorwoord van de nieuwsbrief van Fundamentum gaven we aan dat dit project waarschijnlijk onze kennis van de levende cel zal vergroten, maar ook extra argumenten vóór Intelligent Design zal opleveren.20 Het project van Dekker is ook in christelijke kranten het Nederlands Dagblad en het Reformatorisch Dagblad besproken.21

In het RD van 12 juni 2024 reageert dr. Jan-Hermen Dannenberg in een column op het project. Hij geeft aan dat het ontstaan van leven nog steeds een raadsel is. Hoe kan leven ontstaan uit levenloze materie? Dannenberg ziet het experiment van Urey en Miller in 1952 als een van de bekendste experimenten. In 1953 werd de structuur van het DNA ontdekt. Dit ‘maakte duidelijk dat de informatie voor alle biologische processen opgeslagen ligt in het DNA en hoe (erfelijke) eigenschappen worden doorgegeven van de ene cel naar de andere’. Dr. Dannenberg heeft dit ook helder en uitgebreider uitgelegd op de conferentie ‘Bijbel & Wetenschap 2023’.22 Maar er blijven veel vragen over. Bijvoorbeeld ‘hoe levenloze moleculen, zoals het DNA en eiwitten, samen voor een levende cel kunnen zorgen’. Om het mysterie van de levende cel verder te ontrafelen heeft de Delfse hoogleraar Dekker 40 miljoen gekregen. Met 1 miljoen euro, die Dekker in 2015 kreeg, is dit niet gelukt. Dr. Dannenberg is daarom, net als dr. Borger elders op deze website23, ‘behoorlijk sceptisch over deze aanpak’. Hij licht dat in zijn column toe: “De complexiteit van een cel, die een kosmos op zichzelf is, wordt mijns inziens zwaar onderschat. De verwachting is dat het bij het construeren van een synthetische cel duidelijk wordt welke principes aan biologisch leven ten grondslag liggen. Voor zover ik weet, zijn de meeste ontdekkingen in de biologie niet op die manier tot stand gekomen. Zo kwam bijvoorbeeld de structuur van DNA op uit een hele serie experimenten waarbij niemand een idee had hoe DNA eruit zou moeten zien. En in eerste instantie besefte ook niemand hoe DNA informatie bevat.” Dannenberg hoopt, net als in het voorwoord van de nieuwsbrief omschreven is, dat Dekker en zijn team tot nieuwe inzichten over het leven komen. Maar ook, dat deze kennis zal leiden tot eer van de Schepper (naar Psalm 8).24

Voetnoten

Bouwen van levende cel op voorhand mislukt

In het Reformatorisch Dagblad van 13 mei 2015 stond een uitvoerig interview met hoogleraar nanobiologie Cees Dekker, nadat hij 1 miljoen euro had gekregen voor zijn onderzoek. Hij zegt daarin dat hij graag een levende cel zou willen bouwen. Dekker volgt daarmee in principe het pad van de negentiende-eeuwse evolutionisten. Zij dachten dat een levende cel een eenvoudig apparaatje is dat vanzelf is ontstaan en dus eenvoudig na te maken is. De realiteit is verre van dat. Leven is gebaseerd op gedetailleerde informatieopslag en informatieverwerkende systemen. Deze zijn normaal gesproken vastgelegd in het DNA.

Om een levende cel te maken, moet Dekker alle informatie die een cel nodig heeft om te leven (gecodeerd door genen), lenen van reeds bestaande, levende organismen. Hij pleegt dus plagiaat. In zekere zin speelt de hoogleraar de voertuigontwerper van de film ”Mad Max”. Die koopt een carrosserie bij een autofabriek, haalt de motor uit een tractor, allerlei onderdelen van de sloop en wielen en banden van andere voertuigen en maakt vervolgens van deze onderdelen een rijdend vehikel, een Mad Max Mobiel. Opgetogen beweert die beste man dat hij een auto heeft gebouwd. Maar dat is onzin. Hij heeft een bewegend voertuig in elkaar gezet met bestaande onderdelen. Zijn onkunde over het fabriceren van deze onderdelen is zo groot dat het hem nooit zou lukken om een echte auto vanaf een blanco vel te ontwerpen en te bouwen.

Lachlust

Dat Dekker met het prijzengeld –dat hem van harte is gegund– een levende cel wil bouwen, wekt bij mij de lachlust op. Ik vind het grappig: geef een lab 1 miljoen en ze bouwen een levende cel. Dekker weet toch ook dat het DNA-RNA-eiwitsysteem in de meest simpele organismen al een uitermate geavanceerd, dynamisch informatieopslag- en -verwerkingssysteem is. De meest simpele organismen zijn daarmee vele malen complexer dan de meest geavanceerde computers die ooit aan het menselijk brein zijn ontsproten.
Wie denkt dat hij een levende cel kan nabouwen, heeft fundamenteel foute ideeën over de cel. Die miskent de rol van informatie. Informatie is naast materie en energie een van de drie voorwaarden om leven mogelijk te maken. Informatie is de immateriële component van het leven, waar Dekker en vele van zijn collega’s aan voorbij lijken te gaan.

De ontdekking dat informatie aan leven ten grondslag ligt, is de doodssteek voor elke materialistische voorstelling van leven. Om de evolutie van bacterie naar mens –waarin Dekker gelooft– mogelijk te maken, is werkelijk nieuwe informatie nodig, dus niet slechts mutaties in reeds bestaande genen. De evolutie die we hebben bestudeerd in laboratoria is echter van een totaal andere orde; daarbij verdwijnt informatie juist. Er kunnen wel nieuwe soorten ontstaan, maar dat is gevolg van veranderingen in de bestaande informatie. Nieuwe informatie is daarvoor niet nodig. Evolutie waarbij microben in mensen zouden veranderen, is echter een hypothetisch proces van een heel andere categorie, omdat daarvoor wel nieuwe genetische informatie nodig is.

Ik heb in 2009 een boek (”Terug naar de oorsprong”) geschreven waarin ik uitleg wat er met evolutie wordt bedoeld, wat er wordt waargenomen en hoe evolutie verloopt. Het is als het schudden van een pak speelkaarten. De bijna oneindige combinaties van kaarten bepalen de eigenschappen van een organisme. Die ‘kaarten’ zelf –onder meer de genen in het DNA– vormen de informatie waaraan Dekker en andere wetenschappers voorbijgaan. Nieuwe combinaties van deze informatie ontstaan door een genetisch mechanisme, en dit nemen we waar als het ontstaan van nieuwe variatie en nieuwe soorten.

Als er evolutie wordt waargenomen, is dat dus niets anders dan een voorgeprogrammeerd proces dat door de informatie-inhoud van het DNA wordt bepaald en tevens ingeperkt. We weten zo langzaamaan hoe het werkt en er is geen toename van informatie voor nodig. Onbegrijpelijk dat Dekker en andere wetenschappers dit blijven negeren.

Junk-DNA

Waarom hij God en de oerknal betrekt in zijn betoog is mij eveneens een raadsel. Hij volgt blijkbaar gewoon de mainstreamopinie; de weg van de minste weerstand. Maar een kosmologische theorie die beweert dat 96 procent van het universum niet waarneembaar is, is geen theorie. Een theorie die zegt dat 95 procent van het DNA geen functie heeft (zogeheten ”junk-DNA”), is ook geen theorie. Onlangs werd het concept ”junk-DNA” voor onhoudbaar verklaard, mede dankzij het zogeheten Encode-project. En nu doen we in dit onbegrepen deel van onze erfelijke informatie de ene ontdekking na de andere.

Vanuit het mainstream-paradigma –dat leven gewoon ontstond en dus simpel moet zijn– wordt de complexiteit van het leven ernstig onderschat. Het is wellicht hierdoor dat Dekker zijn kennis over de biologie in zo’n mate overschat dat hij gelooft in staat te zijn een kunstmatige, zichzelf delende cel te bouwen.

Delende cellen zijn echter niet te vergelijken met zeepbellen, zoals Dekker het voorstelt. Het zijn eiwitmembraancomplexen, die bijeengehouden worden door ”eiwitkabels” die op commando kunnen insnoeren. Als hij ervan uitgaat dat hij met zeepbellen te maken heeft, is zijn onderzoek bij voorbaat gedoemd te mislukken. Het systeem dat hij voor ogen heeft, en waarbinnen geen continue aanmaak is van werktuigen om de celdeling te laten verlopen, loopt binnen enkele uren vast door beschadigingen – dat weten we van zogeheten ”cell free systems” binnen de biologie.

Postdocs

Wat hij zich niet realiseert, is de continue informatiestroom vanuit het DNA die ervoor zorgt dat delingsprocessen plaatshebben en worden gereguleerd. Vanuit zijn huidige denkkader –dat volledig aan deze informatiestroom voorbijgaat– zal hij dan ook niet bereiken wat hij van plan is. Met 1 miljoen euro begint Dekker niks: daarvoor zet hij slechts één of twee postdocs vijf jaar lang aan het werk. Mislukking verzekerd.

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Borger, P., 2015, Bouwen van levende cel op voorhand mislukt, Reformatorisch Dagblad Puntkomma 45 (41): 6-7 (artikel).