Home » Artikelen geplaatst door Schreeuw om Leven

Auteursarchief: Schreeuw om Leven

Livestream ‘Mars voor het Leven 2023’ thuis op de bank te volgen en terug te kijken

Vandaag vond de ‘Mars voor het Leven 2023‘ plaats. Voor degenen die niet konden meelopen, was de ‘Mars voor het Leven 2023‘ via de livestream mee te kijken. Met dank aan Stichting Schreeuw om Leven, de organisator van deze stille tocht, is de livestream hieronder nog terug te kijken.1

Voetnoten

Livestream symposium Schreeuw om Leven ‘Recht op leven’

Afgelopen dinsdag publiceerden we een flyer van het symposium ‘Recht op Leven‘ van stichting Schreeuw om Leven.1 Het symposium wordt ook via de livestream uitgezonden. Mocht u niet kunnen, dan is deze livestream hieronder ook te volgen. Met dank aan stichting Schreeuw om Leven voor de beschikbaarheid van deze livestream.

Voetnoten

‘Hoe gaan we als kerk om met bedreigingen van het ongeboren leven?’ – Stichting Schreeuw om Leven organiseert op 16 juni 2023 D.V. symposium ‘Recht op Leven’

Op vrijdagmiddag 16 juni 2023 D.V. organiseert Stichting Schreeuw om Leven het symposium ‘Recht op Leven’. Het symposium zal gehouden worden in de Sint-Janskerk te Gouda. Dit symposium staat in het teken van de verschijning van het boek ‘Recht op Leven’ van de ethicus Arthur Alderliesten (MA). Dat boek verschijnt bij Uitgeverij Brevier. De middag staat onder leiding van Frans de Koeijer. Op de flyer hieronder is meer informatie te vinden.

PERSBERICHT: Gebouw Schreeuw om Leven beklad met leuzen en mogelijke bedreiging anarchisten

In de nacht van 5 op 6 juli jl. is graffiti aangebracht op het pand waar Schreeuw om Leven gevestigd is. Hierbij stond ook een tekst die mogelijk als bedreiging kan worden gezien. Schreeuw om Leven roept op tot gesprek in plaats van agressieve daden.

In de nacht van 5 op 6 juli is er graffiti aangebracht op de ramen en muren van de benedenverdieping van het pand waarin Schreeuw om Leven is gehuisvest. Naast leuzen als “Baas in eigen buik” en “My body, my choice” werd het vandalisme voorzien van de boodschap “sterf” en een anarchistisch symbool: een omcirkelde ‘A’. Schreeuw om Leven doet aangifte bij de politie.

Het symbool met de omcirkelde A is vermoedelijk afkomstig van Antifa, een internationale beweging die fascisme wil bestrijden. Deze links-extremistische beweging was aanwezig op de demonstratie voor het recht op abortus op De Dam, op 7 mei van dit jaar. Zij waren herkenbaar aan het anarchistensymbool, zwarte kleding en dat zij zich maskeerden middels zwarte sjaals en doeken voor het gezicht. Op 5 juli werd de prolifebeweging nog vergeleken met de KKK door een opiniemaker op de website mamaplaats.nl. En eind juni verscheen in NRC een opiniestuk waarin werd opgeroepen om “elke vorm van tegenstribbeling [tegen vrije abortustoegang] met harde hand te bestrijden”. Taal doet ertoe. De Correspondent wees er in 2018 op dat Antifa geweld niet schuwt.

Arthur Alderliesten, directeur van Schreeuw om Leven: “Het onherkenbaar maken en de manier van uiten van Antifa is tegengesteld aan de houding en communicatie van Schreeuw om Leven en de bredere christelijke prolifebeweging in Nederland. Wij willen niet onherkenbaar en onpersoonlijk, maar met open vizier het gesprek voeren. Op grond van overtuiging, dialoog, argumentatie. Niet middels vandalisme, bedreiging en nooit, maar dan ook nooit met harde hand. Nederland heeft een traditie van polderen, van praten tot je soms een ons weegt. Laten we dat vasthouden.

De bekladding met mogelijke bedreiging is een signaal dat de toon verhardt. En die toon en taal kunnen leiden tot daden van agressie en destructie. Tot nog toe zijn het Amerikaanse taferelen. Zo werden huizen van Amerikaanse rechters van het Hooggerechtshof bezocht door actievoerders. Eén van die rechters, Brett Kavanaugh werd het doelwit van een geplande moordaanslag die de FBI kon voorkomen. De verdachte gaf als reden voor de plannen van een moordaanslag de standpunten van Kavanaugh inzake abortus en wapens. Beide argumenten worden steeds vaker door met name de anarchistische en feministische voorstanders van abortus naar voren gebracht als redenen om de prolifebeweging, ook in Nederland, hard aan te pakken.

Alderliesten: “De verhardende toon en agressieve uitingen vormen de reden dat wij dit zorgwekkende signaal willen afgeven. het afgeven van een zorgelijk signaal. Het weerhoudt Schreeuw om Leven echter niet om verder te gaan met het opkomen voor ongeboren menselijk leven en goed te doen aan vrouwen die vragen om hulp rond abortus.

Vrouwensterfte door abortus: welke bewijzen zijn er?

We kennen allemaal de claim dat er vele vrouwen zullen sterven wanneer abortus illegaal wordt. Regelmatig werd deze stelling ondersteund door misinformatie. Zo heeft dr. Nathanson, een vooraanstaande abortusarts in de jaren vijftig en zestig, toegegeven dat zijn abortuslobby bewust loog over het aantal vrouwen dat stierf als gevolg van een illegale abortus in de Verenigde Staten. In 2019 kreeg de directrice van Planned Parenthood maar liefst vier Pinokkios van de feitencheckers bij de Washington Post, vanwege haar claim dat er vóór de legalisering van abortus in de VS duizenden vrouwen per jaar stierven.1 Dit bleek een grove overdrijving, omdat het aantal doden volgens de feitencheckers ver onder de 1.000 moet hebben gelegen, aangezien het aantal gerapporteerde sterfgevallen niet boven de 300 uitkwam.

“De laatste schattingen laten zien dat het totale aantal in Malawi 1.150 is, oftewel nog geen 10 procent van het geclaimde aantal.” De vrouw op de foto staat niet in relatie tot het hoofdonderwerp van dit artikel. Bron: Pixabay.

Maar hoe zit het met de berichtgeving in deze tijd? Zijn de studies zorgvuldig gedaan en worden deze accuraat gerepresenteerd door anderen? Dr. Calum Miller, ethicus, filosoof en arts aan de universiteit van Oxford, schreef hier in oktober 2021 een pittig stuk over. Hij ontdekte dat onder andere de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) en de Internationale Federatie van Gynaecologen en Verloskundigen (FIGO) aantoonbare misinformatie verspreiden als het gaat om cijfers over vrouwensterfte door abortus.

In zijn studie2 gaat Miller onder meer in op de FIGO. Het orgaan claimde namelijk dat onveilige abortussen zorgen voor 13 procent van de wereldwijde maternale mortaliteit, oftewel vrouwensterfte rond zwangerschap en geboorte. Hiervoor citeert zij de WHO, die spreekt van 4,7 tot 13,2 procent. Volgens dr. Miller worden hiermee de lagere schatting en zelfs het gemiddelde weggelaten, hetgeen hij kwalijk vindt.

Maar hij richt zich ook op de WHO-studie zelf. Daarin wordt expliciet gesteld dat het gegeven percentage mede is opgebouwd uit sterfte door buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, miskramen en een aantal overige aandoeningen. Dr. Miller stelt vast dat de WHO de statistieken uit haar eigen studie op incorrecte wijze heeft gepresenteerd, terwijl deze nota bene is uitgevoerd door haar eigen medewerkers. ‘Om te claimen dat 13 procent – of zelfs 4,7 tot 13,2 procent – van de vrouwensterfte wordt toegeschreven aan onveilige abortusbehandelingen is een duidelijke misrepresentatie van de feiten’, schreef dr. Miller op 1 november 2021 in een blog op de website van het Journal of Medical Ethics.3 Maar er gaat meer fout in de wereld van gerenommeerde onderzoekers, aldus dr. Miller. Bij andere organisaties en medische instanties worden de cijfers zelfs compleet gefabriceerd. Het Koninklijke College van Verloskundigen en Gynaecologen (RCOG) herhaalde recentelijk de claim van de Britse krant The Telegraph dat er in Malawi jaarlijks 12.000 vrouwen sterven vanwege een onveilige abortus. Echter, de laatste schattingen laten zien dat het totale aantal in Malawi 1.150 is, oftewel nog geen 10 procent van het geclaimde aantal. Volgens dr. Miller laten de meest recente bewijzen in werkelijkheid zien dat 6 tot 7 procent van deze doden voortkomen uit zowel abortusbehandelingen als miskramen. Daarom stelt hij dat het RCOG het werkelijke aantal maar liefst honderdvoudig heeft overschat. Zulke extreme overschattingen zijn volgens dr. Miller niet ongebruikelijk: ‘Sterker nog, in mijn paper toon ik aan dat verschillende studies de indruk wekken dat de meerderheid van deze 6 tot 7 procent miskramen betreft en niet abortusbehandelingen.’

Dr. Miller schreef zijn paper in reactie op een van de belangrijkste argumenten voor legale abortus. Men stelt namelijk dat de legalisering van abortus zal betekenen dat vrouwen niet langer zullen sterven door onveilige abortusbehandelingen. Dr. Miller heeft gedemonstreerd dat die cijfers, net als eerder, flink worden overdreven.

Ook stelt dr. Miller dat legale abortus het maternale mortaliteitscijfer niet verbetert. Hij verwijst hiervoor naar landen als Chili en Polen. ‘Daar bleef het maternale mortaliteitscijfer dalen nadat abortus werd gecriminaliseerd.

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Leef Magazine. De volledige bronvermelding luidt: Redactie, 2022, Vrouwensterfte door abortus: welke bewijzen zijn er?, Leef 38 (1): 10-11 (PDF).

Voetnoten