Home » Artikelen geplaatst door Bert-Jan Ruissen

Auteursarchief: Bert-Jan Ruissen

Abortus is en blijft het doden van ongeboren leven

26 juni 2024

Abortus verheffen tot een EU-grondrecht? Europese liberalen proberen dit op te dringen aan landen die deze gruwelijke praktijk terecht feitelijk verbieden. De SGP in het Europees Parlement verzet zich: abortus is en blijft het doden van ongeboren leven in de moederschoot. De handeling blijkt bovendien te vermijden, als er meer zorg en steun zou zijn voor de moeder. In een beschaafd Europa past geen abortus.

De Franse president Macron beschouwde het dit voorjaar als een grote overwinning: op zijn aandringen nam Frankrijk het recht op abortus op in de grondwet. Zo maakte hij het moeilijker om de gruwelijke praktijk ooit nog verregaand te beperken of te verbieden. Na Frankrijk wil hij dit recht uitrollen over de hele Europese Unie.

In het Europese Parlement zagen we ze onlangs dus aankomen: liberale Europarlementsleden, geleid door een partijgenote van Macron. Zij pleitten voor abortus als een Europees grondrecht. Als de EU ermee akkoord zou gaan, zou dat nogal gevolgen hebben. Landen als Polen en Malta zijn dan gedwongen hun feitelijke verbod op abortus op te geven. Liberalen zijn in theorie voor vrijheid, maar in praktijk dus niet voor de vrijheid van andersdenkenden.

De SGP in het Europees Parlement verzet zich sterk tegen de oproep om abortus te bestempelen als een Europees grondrecht. Voor ons staat overeind: abortus is en blijft het doden van leven dat nog niet eens ter wereld is gekomen. Elk leven is een geschenk van God en verdient bescherming. Aan de liberale collega-Europarlementsleden die Macron steunen en prat gaan op zogenaamde westerse beschaving vroeg ik: wat is één van de belangrijkste kenmerken van een beschaving? Is dat niet het beschermen van het kwetsbare en het weerloze? En wat is er nu weerlozer en kwetsbaarder dan een ongeboren kindje in de moederschoot?

Zorg

In de beschaafde wereld past geen abortus, maar juist zorg voor moeder en kind. Veel abortussen lijken ook te vermijden. De ongewenst zwangere vrouwen noemen namelijk redenen als “te weinig geld” of “geen geschikte huisvesting” of “te jong”, zo blijkt uit onderzoek.

Als deze zwangere vrouwen meer hulp zouden krijgen (geld, woning of begeleiding), zouden ze vast positiever denken over hun zwangerschap. Maar helaas krijgen de vrouwen nu amper of geen steun aangeboden. Wel kunnen ze zonder bedenktijd hun zwangerschap laten afbreken. Wie deze vrouwen een folder wil aanbieden met alternatieven, wordt in Nederland zelfs door politie gearresteerd. In wat voor wereld leven we!

Vrouwenrecht?

Het Vlaamse liberale Europarlementslid Hilde Vautmans maakte het helemaal bont. In het parlement riep ze dit voorjaar alle vrouwen op tot steun voor abortus als een Europees recht: “Er is een speciaal plekje in de hel voor vrouwen die niet vechten voor vrouwenrechten”, zo sneerde ze naar vrouwen die wel pro-life zijn. “President Marcron heeft tenminste de ballen gehad om vrouwenrechten in de grondwet in te schrijven. Het is geen verkiezingsstunt, maar het is noodzakelijk voor alle vrouwen.“

Haar opvatting dat alleen de vrouw gaat over het ongeboren leven dat ze mag dragen, klopt gewoon niet. Alsof alleen de moeder betrokken is bij een zwangerschap! Dat is uiteraard niet zo. Want er is ook het belang van het kind. Die heeft recht op leven. Ook een nog-niet-geboren kind heeft rechten volgens het VN-verdrag voor de rechten van het kind.

Bovendien: wie abortus ziet als vrouwenrecht, moet toch beseffen dat de helft van de omgebrachte kinderen van het vrouwelijk geslacht zijn. Wie wil opkomen voor deze vrouwen, moet zich dus tegen abortus keren!

Toename

De gevolgen van abortus als een “verworven vrouwenrecht” (of zelfs als “moderne gezondheidszorg”!) zien we helaas in de cijfers van de abortusklinieken. In Nederland (net als in andere West-Europese landen) wordt een groeiend aantal zwangerschappen afgebroken. In 2022 ging het om bijna 15 procent meer gevallen dan het jaar ervoor. Een reden voor de toename is niet bekendgemaakt. Daar zou ik zeker wel nader onderzoek naar willen zien.

Beschaafd

In een beschaafd Europa past geen abortus. Maar een meerderheid van het Europees Parlement heeft daar eerder dit jaar toch toe opgeroepen. Ik mag hopen dat de EU het niet zover laat komen.

Bij de Europese verkiezingen op 6 juni heeft de kiezer de keuze. Peilingen duiden erop dat de links-liberale partijen hun meerderheid verliezen. Dat zou hun abortusplannen voor minstens 5 jaar in de ijskast zetten. Bovendien hebben EU-landen nog een vetorecht op dit gebied: hopelijk spreken enkele landen (misschien wel de nieuwe Nederlandse coalitie!) een veto hiertegen. Dat zou terecht zijn. De Europese Unie heeft niets te zeggen over abortus, dit is aan de lidstaten. Het recht op leven is inherent aan de menselijke waardigheid. Abortus kan daarom nooit een grondrecht zijn. Het is stuitend dat de rechten van kinderen zouden worden weggewuifd.

De SGP bepleit juist dat ongewenst zwangere vrouwen en hun kinderen meer hulp krijgen op financieel, sociaal en psychisch vlak. Als meer partijen dat zouden beschouwen als een vrouwenrecht en een teken van Europese beschaving: wat een zegen zou dat zijn!

Zie hier ook de inbreng van ir. Bert-Jan Ruissen tijdens een debat over dit onderwerp.

Dit artikel is met toestemming overgenomen van de website CVandaag. Het originele artikel is hier te vinden.

Christelijk getuigenis broodnodig in Europarlement

6 juni 2024

Als we niet in actie komen, verdwijnen onze christelijke waarden via de EU. De sloopkogel van een progressief-liberale meerderheid richtte zich in Europa op onderwijs, abortus en familierecht. We kunnen het tij nog keren. Hoop gloort bij de Europese verkiezingen op 6 juni.

Het lijkt soms een frontlinie die steeds maar opschuift: progressief-liberale politici die oprukken met hun ”alles-moet-kunnen-mentaliteit” en ons als verdedigers van christelijke waarden in het nauw brengen. Via het Europees Parlement willen ze hun visie opdringen. Ze richten hun pijlen op degenen die vasthouden aan christelijke waarden, zoals het gezin of het leven. Hun individualistische en egoïstische visie, vermomd als ”modernisering”, maakt de samenleving echter niet gelukkiger of beter. Integendeel.

Als christenen moeten we de strijd daarom niet opgeven. We moeten juist opstaan en opkomen voor onze christelijke waarden. De Bijbel vraagt ons te getuigen en het geloof te verdedigen. En dat moet zeker in de Europese Unie, waar veel wetten ontstaan.

Waar hebben we als christenen voor te strijden? Ik noem enkele fronten: onze visie op het gezin en op abortus, de vrijheid om voor Bijbelse principes uit te komen en ons onderwijs, dat ook onder druk staat.

Huwelijk

De Bijbel leert ons wat een huwelijk is. Een huwelijk is een speciale verbintenis tussen één man en één vrouw. Zo’n verbintenis geeft het gezin een stabiele basis. De Europese Commissie heeft echter een voorstel ingediend voor een Europees ouderschapscertificaat. Dat wil zeggen: als één EU-land een andersoortige gezinsvorm erkent (een ”regenbooggezin” of een meeroudergezin; in theorie zelfs ook polygamie), dan is een ander EU-land verplicht om die gezinsvorm te erkennen als het gezin naar dat land verhuist. Zelfs als dat andere land die gezinsvorm in de eigen wetgeving helemaal niet erkent.

Het gevolg is dus dat het EU-land met de meest liberale wetgeving voor huwelijk en gezin leidend wordt voor de hele EU. En dat terwijl de EU helemaal geen bevoegdheden heeft met betrekking tot het gezinsbeleid. Een sluipend gevaar! Gelukkig zijn er (nog) lidstaten die dit ouderschapscertificaat blokkeren, zoals Hongarije. Maar de Europese Commissie voert de druk op.

Abortus

De Bijbel leert ons dat ieder mens beschermwaardig is, zeker ook het kwetsbare beginnende leven. Abortus is doodslag op een pril mensenleven in de moederschoot. De praktijk is helaas toegestaan in Nederland en veel andere EU-landen, onder voorwaarden. Enkele landen, zoals Malta en Polen, verbieden abortus.

Liberale politici eisen echter dat het recht op abortus een Europees mensenrecht wordt. Abortus zou dan niet meer verboden mogen worden in EU-landen. Ook in Nederland zou deze kwalijke praktijk dan uit het Wetboek van Strafrecht moeten worden geschrapt.

Een raar idee? Helaas niet. De Franse president Macron maakt zich hier hard voor. In eigen land heeft hij het al zo ver gekregen dat het recht op abortus verankerd is in de Franse grondwet. Ook in het Europees Parlement riep een meerderheid onlangs op om van abortus een mensenrecht te maken. Gelukkig was dit nog slechts een vrijblijvende oproep. Om dit daadwerkelijk te kunnen doen, zou een verdragswijziging nodig zijn. Elk land kan dat blokkeren, dus ook een conservatiever land als Malta of Italië.

Bijbel citeren

Wij zien het als een voorrecht om de Bijbel te mogen citeren. Uiteraard ook Bijbelverzen die bepaalde zonden veroordelen. Maar nu ligt er een voorstel van de Europese Commissie op tafel dat ”haatzaaien” op Europees niveau strafbaar stelt. Onze grootste zorg is dat de voorgestelde definitie erg vaag en breed is. Ook Bijbelverzen zouden eronder kunnen vallen, bijvoorbeeld verzen waarin staat dat het klassieke huwelijk een huwelijk tussen één man en één vrouw moet zijn. Wie dit uitspreekt, loopt het risico dan voor de rechter te moeten verschijnen wegens discriminatie. Vergezocht? Helemaal niet. Dit is al praktijk in Finland. Parlementslid Päivi Räsänen had een Bijbelvers op Twitter gezet. Ze moet zich nu, tot de Finse Hoge Raad toe, verdedigen wat betreft haar vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting.

Onderwijs

Ook het onderwijs begint steeds meer een front te worden waarop we als christenen in de verdrukking raken. De vrijheid om christelijk onderwijs te geven is in gevaar. Wat speelt er?

De Europese Unie is niet bevoegd tot onderwijsbeleid, maar de Europese Commissie probeert met beleidskaders aan de scholen vrijblijvende sturing te geven. Een voorbeeld is de Europese Onderwijsruimte. Dit is een (nog vrij vage) visie om in alle EU-landen dezelfde beleidsdoelen vast te stellen. Bijvoorbeeld dat 96 procent van de jonge kinderen naar de voorschoolse opvang moet gaan. En meer omstreden: dat scholen gendersensitiviteit moeten promoten.

Bovendien, als de eerdergenoemde Europese haatzaaiwet wordt aangenomen, zal dat ook consequenties hebben voor het onderwijs. De kinderen op school meegeven dat het Bijbelse huwelijk een verbintenis tussen één man en één vrouw is, zou dan zomaar strafbaar kunnen worden!

Rechtse meerderheid

Er staan dus, tegen wil en dank, belangrijke ethische onderwerpen op de Europese agenda. Ons christelijk getuigenis is nodig. Alleen daardoor kunnen we helpen voorkomen dat de EU onze waarden verder ondermijnt. Niets doen is geen optie. Als we aan de zijlijn op de EU staan te mopperen, verandert dat geen letter aan de kwalijke voorstellen.

Er gloort echter hoop. Volgens de opiniepeilingen in de 27 EU-landen tekent zich een rechtse meerderheid af in het Europees Parlement. Bij zo’n meerderheid vallen onze christelijke plannen in vruchtbare aarde. Maar dat gaat niet vanzelf. Wat helpt, is om bij de Europese verkiezingen op donderdag 6 juni te stemmen op een partij die christelijke waarden verdedigt.

De wetteksten vragen van de scholen ook dat ze een Europese identiteit smeden. Leerlingen moeten zich ”Europeaan” gaan voelen. Euroscepsis wordt aan een gebrek aan kennis en onderwijs geweten.

Wat de SGP betreft, blijft onderwijs een bevoegdheid van de EU-landen. Deze partij verzet zich tegen pogingen om meer macht naar Brussel te brengen. De vrijheid van onderwijs in Nederland is een groot goed. In vergelijking met andere Europese landen bevindt het christelijk onderwijs zich in ons land in een bijzondere positie, omdat het gefinancierd wordt door de overheid.

De schoolbestuurders zijn zich gelukkig bewust van het gevaar. De Vereniging Gereformeerd Schoolonderwijs (VGS) houdt jaarlijks internationaal overleg in Brussel. Bestuurslid Pieter Moens, die vorige week afscheid nam, sprak hier samen met christelijke onderwijsmensen uit heel Europa over thema’s als burgerschap en genderideologie. Dat is waardevol in onze strijd voor het behoud van deze waarden.

Dit artikel is met toestemming van de auteur overgenomen uit het Reformatorisch Dagblad. De volledige bronvermelding luidt: Ruissen, B.J. van, 2024, Christelijk getuigenis broodnodig in Europarlement, Reformatorisch Dagblad 54 (43): 26-27 (artikel).

Vlaamse feminist weigert om in te gaan op vragen over abortus

28 maart 2024

De Franse minister Macron wil zijn plan om van abortus een grondrecht te maken, ook uitgevoerd zien in andere Europese landen. Vlaamse feminist Vlaamse feminist Hilde Vautmans (lic.) is daar warm voorstander van. Als er hierover vragen worden gesteld, geeft Vautmans niet thuis en reageert zelfs wat verbolgen over het feit dat er vragen zijn. Europarlementariër, namens de Nederlandse SGP, ir. Bert-Jan Ruissen is het daar niet mee eens, en laat dat weten.

Archieven