Meer dan een jaar geleden reageerde dr. Gerdien de Jong in een achttiendelige serie op diverse bijdragen van dr. Mátyás Cserhati over de rode of kleine panda (Ailurus fulgens).¹ Deze bijdragen zou ik nog samenvatten en in mijn postvak staat ook nog een reactie van dr. Cserhati op deze serie. Als de Heere het geeft wil ik daar komende maand prioriteit aan geven. Zelf denk ik, op dit moment, dat de katberen (Ailuridae) als afzonderlijk baramin moet worden gezien en een goed voorbeeld van een mozaïekvorm is. Daarom vind ik persoonlijk deze beesten zo fascinerend. Andere (creationistische) opinies zijn uiteraard welkom, vandaar de ruimte voor het werk van dr. Cserhati!² Ondertussen heeft de auteur van Altenoweb, die we kennen van eerdere bijdragen, niet stilgezeten en heeft hij diverse samenvattende stukken geschreven.³

Samenvatting

De auteur van Altenoweb is bezig geweest met de clustering van diverse zoogdieren, zoals de otters⁴ en wat dit mogelijk te zeggen heeft over de zondvloedgrens.⁵ In een volgend artikel komt de auteur terug op de bijdragen van dr. De Jong in de discussie met dr. Cserhati. De auteur heeft de bijdragen van De Jong nog vers in het geheugen, zo geeft hij aan. De auteur geeft aan dat hij zich veel leeswerk kan besparen, ‘omdat Cserhati’s oplossingsrichting een andere kant op gaat dan de mijne’. Hij richt zich op de morfologie en wijst, in navolging van De Jong, op een paper van Hu et al 2017. Volgens De Jong gaat deze paper over convergentie tussen de rode panda en de reuzenpanda. ‘Convergentie betekent overeenkomst, maar nooit verwantschap.’ Volgens Alteno moeten we het onderscheid tussen Musteloidea en Mustelidae scherp hebben. De auteur volgt De Jong in de gedachte dat Cserhati deze verschillende betekenissen niet begrijpt. Ook is er verwarring bij Cserhati (volgens Alteno en De Jong) als het gaat om de lay-out van verschillende fylogenetische boom. De Jong verwijt Cserhati dat hij geen achtergrondkennis heeft van taxonomie en fylogenie. Alteno lijkt, op basis van een CV van een andere Cserhati, hiermee in te stemmen. Echter stelt Alteno de verkeerde Cserhati voor, namelijk de landbouwwetenschapper dr. Mátyás Cserhati.⁶ Mogelijk zijn de twee familie van elkaar, mogelijk ook niet (ik heb de genealogie Cserhati niet helder). Net zoals er meerdere individuen Jan van Meerten genoemd worden, zo zijn er ook meerdere individuen met de naam Mátyás Cserhati. De discussie is met de naar de Verenigde Staten verhuisde bioloog en bioinformaticus dr. Mátyás (of tegenwoordig: Matthew) Cserhati, niet met de eerder genoemde landbouwwetenschapper.⁷

In het volgende artikel worden de bijdragen zes tot en met tien van De Jong door Alteno samengevat. Omdat ik dit zelf ook nog hoop te doen ga ik daaraan voorbij. Over de zevende bijdrage heeft Alteno zelf nog wat te zeggen. De auteur geeft aan dat als je de verwantschap tussen de fret en de hermelijn laat vallen ‘je volkomen losgezongen van de intuïtie’ vaart. De computer is dan de baas en het wordt niet duidelijk welke conclusies er getrokken moeten worden. Er kan dán volgens Alteno ‘geen zinnig woord over (…) gezegd’ worden.⁸ Alteno maakt er veel werk van, en zoals eerder gezegd, wordt dat ten zeerste gewaardeerd.

Voetnoten